Our focus on knowledge as an import

Our focus on knowledge as an important source of value creation in IT outsourcing arrangements is based in knowledge-based theory, which argues that knowledge is a key competitive asset that can be created within and transmitted between organizations (Davenport and Prusak 1998; Grant 1996; Grant and Baden-Fuller 1995; Kogut and Zander 1992). Studies show that a firm’s knowledge allows it to improve its competitive position (King and Zeithaml 2003) and is positively associated with performance (De Carolis and Deeds 1999). The theory also points to the importance of benefits accruing from the knowledge held by other firms, positing that a firm may not be able to efficiently create and apply knowledge in its production process due to a lack of resources and expertise (Grant 1996; Langlois and Foss 1999). In such cases, a firm may seek external partners to augment its knowledge assets and increase the efficiency with which knowledge is utilized (Grant and Baden-Fuller 1995; Takeishi 2002). As a result, firms can differentiate themselves from their competitors with the help of transmitted knowledge via interfirm agreements (Zander and Kogut
1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเน้นความรู้เป็นแหล่งสำคัญของการสร้างคุณค่าในการจ้างจัดอยู่ในความรู้ทฤษฎี ซึ่งจนว่า ความรู้เป็นสินทรัพย์การแข่งขันสำคัญที่สามารถสร้างขึ้นภายใน และส่งระหว่างองค์กร (ดาเวนพอร์ทและ Prusak 1998 เงินช่วยเหลือปี 1996 เงินช่วยเหลือและสืบ-Fuller 1995 Kogut และ Zander 1992) การศึกษาแสดงว่า ความรู้ของบริษัทอนุญาตให้ปรับปรุงตำแหน่งแข่งขัน (คิงและ Zeithaml 2003) และบวกเกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพการทำงาน (De Carolis และกระทำ 1999) ทฤษฎียังชี้ถึงความสำคัญของผลประโยชน์ที่รับรู้จากความรู้ที่จัดขึ้น โดยบริษัทอื่น ๆ positing ว่า บริษัทอาจไม่สามารถสร้าง และใช้ความรู้ในกระบวนการผลิตของทรัพยากรและความเชี่ยวชาญ (เงินช่วยเหลือ 1996 ไม่มีประสิทธิภาพ Langlois กฟอสส์ปี 1999) ในกรณี บริษัทอาจแสวงหาคู่ค้าภายนอกเพื่อเพิ่มความรู้เป็นสินทรัพย์และเพิ่มประสิทธิภาพความรู้ที่จะใช้ (เงินช่วยเหลือและออกสืบ 1995 Takeishi 2002) ดัง บริษัทสามารถแบ่งแยกตัวเองจากคู่แข่งด้วยการใช้ความรู้นำส่งผ่านข้อตกลง interfirm (Zander และ Kogut1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามุ่งเน้นที่ความรู้เป็นแหล่งสำคัญของการสร้างมูลค่าในด้านไอทีเอาท์ซอร์สการเตรียมการอยู่ในทฤษฎีความรู้ตามที่ระบุว่ามีความรู้เป็นสินทรัพย์ที่มีการแข่งขันที่สำคัญที่สามารถสร้างขึ้นภายในและส่งระหว่างองค์กร (Davenport และ Prusak 1998; แกรนท์ 1996; แกรนท์และ Baden-ฟุลเลอร์ 1995; Kogut และแซนเดอ 1992) การศึกษาแสดงให้เห็นว่า บริษัท มีความรู้ที่ช่วยให้สามารถปรับปรุงตำแหน่งในการแข่งขัน (พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและ Zeithaml 2003) และมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลการปฏิบัติงาน (De Carolis และการกระทำ 1999) ทฤษฎียังชี้ไปที่ความสำคัญของผลประโยชน์จากความรู้ที่จัดขึ้นโดย บริษัท อื่น ๆ positing ว่า บริษัท อาจจะไม่สามารถที่จะมีประสิทธิภาพในการสร้างและใช้ความรู้ในกระบวนการผลิตที่เกิดจากการขาดทรัพยากรและความเชี่ยวชาญ (ครั้งที่ 1996; Langlois และ ฟอสส์ 1999) ในกรณีดังกล่าว บริษัท อาจจะหาคู่ค้าภายนอกเพื่อเพิ่มสินทรัพย์ความรู้และเพิ่มประสิทธิภาพความรู้ที่ถูกนำมาใช้ (แกรนท์และ Baden-ฟุลเลอร์ 1995; Takeishi 2002) เป็นผลให้ บริษัท สามารถแยกความแตกต่างตัวเองจากคู่แข่งของพวกเขาด้วยความช่วยเหลือของความรู้ที่ส่งผ่านข้อตกลง interfirm (ที่แซนเดอและ Kogut
1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเน้นความรู้ที่เป็นแหล่งสำคัญของการสร้างคุณค่าในการจัดเรียงอยู่ในความรู้ทฤษฎี ซึ่งระบุว่า ความรู้เป็นกุญแจที่แข่งขันสินทรัพย์ที่สามารถสร้างขึ้นภายในและติดต่อระหว่างองค์กร ( หนังสือ prusak แกรนท์ 1996 และ 1998 ; ; แกรนท์และบาเดนฟูลเลอร์ 1995 ; โคเกิตกับแซนเดอร์ 1992 )จากการศึกษาพบว่า ความรู้ของ บริษัท ที่ช่วยให้มันในการปรับปรุงตำแหน่งการแข่งขันของ King ( Zeithaml และ 2003 ) และมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิภาพ ( เดอ carolis และกรรม 1999 ) ทฤษฎียังชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของประโยชน์การรับรู้รายได้จากความรู้ที่จัดขึ้นโดย บริษัท อื่น ๆpositing ว่าบริษัทอาจไม่สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพสร้างและใช้ความรู้ในกระบวนการผลิตเนื่องจากการขาดทรัพยากรและความเชี่ยวชาญ ( แกรนท์ 1996 และ 1999 ; แลนโกลิส ฟอส ) ในบางกรณี บริษัท อาจแสวงหาพันธมิตรจากภายนอกเพื่อเพิ่มสินทรัพย์ความรู้ของ บริษัท และเพิ่มประสิทธิภาพที่เป็นประโยชน์ ( ให้ความรู้ และ บาเดน ฟูลเลอร์ 1995 ; takeishi 2002 ) ผลบริษัท สามารถแยกความแตกต่างตัวเองจากคู่แข่งของพวกเขาด้วยความช่วยเหลือของการถ่ายทอดความรู้ผ่านทางข้อตกลง ( แซนเดอร์ๆ และโคเกิต
1995 )