among different local government un

among different local government units (LGUs) as long as they are within the ceilings that are prescribed under the law. They are also imposed at differential rates according to the location of the properties either within or outside of the city center.
For example, the basic real property tax rate was set at 0.1% – 0.5% of improved/market value (1% - 10% of annual value) for residential properties, 0.15% to 0.5% of market value (5% - 10% of annual value) for commercial and industrial properties. Agricultural property is imposed at lower rates compared to residential, commercial and industrial properties. The rate is highly dependent on the targeted amount of tax to be collected and also on the market/annual value of the property. The higher the market/annual value, the lower the tax rate will be imposed. Table 1 shows the rates for different type of properties imposed by local governments in Malaysia.
Table 1: The Property Tax Rate Imposed by Local Governments in Malaysia
Type of property
Annual Value
Improved Value
(Market Value)
Residential
5% - 13%
0.15% - 0.35%
Commercial
6% - 13%
0.2% - 0.5%
Industrial
6% – 13%
0.25% - 0.75%
Agricultural / Vacant Land
2% - 7%
0.05% - 0.25%
The valuation of real property for taxation is mostly carried out by the local government assessors themselves or via privatisation. These properties are subject to revaluation every five (5) years as stipulated by the Local Government Act 1976 with the approval by the State Governments. The local assessor then prepares the assessment roll that contains a list of all properties in the LGU and their current market/annual value. Property values are in accordance with a schedule that the assessor prepares for different classes of real properties. In theory, the process should be guided by principles of equity and uniformity.
Since revaluation of properties under the Local Government Act 1976 should be conducted every 5 years (even though in many circumstances, the revaluation is carried out after 10 – 20 years after the last revaluation), values are generally behind current values. Initial research found that there are inadequacies in tax administration such as lack of assessment tools and absence of technically qualified personnel. Valuation of the properties is carried out manually. All taxpayer’s records are kept in files and sorted by account number. Retrieving records are slow and property tax administrators are having problems to analyse and manipulate the data into statistical or meaningful information for decision making process. There have been investments in tax maps and computerisation in most Local Governments, but these computers are not directly used for the administration of the property taxation except for tax collection.
The tax starts to accrue on the first of January every year. The property tax bills are issued every half-yearly (every January and July) but can be paid in one payment with some discounts given by certain local governments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างหน่วยงานที่แตกต่างกันของรัฐบาลท้องถิ่น (LGUs) ตราบเท่าที่พวกเขาอยู่ในเพดานที่กำหนดไว้ในกฎหมาย พวกเขาจะถูกบังคับใช้ยังอยู่ในอัตราที่แตกต่างกันตามสถานที่ตั้งของทรัพย์สินทั้งภายในหรือภายนอกของใจกลางเมือง.
ตัวอย่างเช่นอัตราภาษีอสังหาริมทรัพย์พื้นฐานถูกกำหนดไว้ที่ 0.1% - 0.5% ของการปรับปรุงมูลค่าตลาด / (1% - 10 % ของค่ารายปี) สำหรับคุณสมบัติที่อยู่อาศัย 0.15% เป็น 0.5% ของมูลค่าตลาด (5% - 10% ของค่ารายปี) สำหรับคุณสมบัติของการค้าและอุตสาหกรรม สถานที่ให้บริการทางการเกษตรจะเรียกเก็บในอัตราที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับคุณสมบัติที่อยู่อาศัยเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรม เป็นอัตราที่สูงขึ้นอยู่กับจำนวนเงินที่กำหนดเป้าหมายของภาษีที่จะเก็บรวบรวมและยังอยู่ในตลาดค่า / ประจำปีของทรัพย์สิน ที่สูงกว่าตลาด / ค่ารายปีที่ต่ำกว่าอัตราภาษีที่จะได้รับการเรียกเก็บ ตารางที่ 1 แสดงอัตราสำหรับประเภทที่แตกต่างกันของคุณสมบัติที่กำหนดโดยรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศมาเลเซีย.
ตารางที่ 1: อัตราภาษีทรัพย์สินที่กำหนดโดยรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศมาเลเซีย
ประเภททรัพย์สิน
ค่ารายปี
ที่ดีขึ้นราคา
(Market Value)
ที่อยู่อาศัย
5% - 13%
0.15% - 0.35%
พาณิชย์
6% - 13%
0.2% - 0.5%
อุตสาหกรรม
6% - 13%
0.25% - 0.75%
การเกษตร / ที่ดินเปล่า
2% - 7%
0.05% - 0.25%
ซึ่งการประเมินมูลค่าของทรัพย์สินที่แท้จริงสำหรับการจัดเก็บภาษีจะดำเนินการส่วนใหญ่ออกโดย ประเมินรัฐบาลท้องถิ่นตัวเองหรือผ่านการแปรรูป คุณสมบัติเหล่านี้อาจมีการตีราคาทุกห้า (5) ปีตามที่รัฐบาลท้องถิ่น 1976 ด้วยความเห็นชอบจากรัฐบาลรัฐ ประเมินท้องถิ่นแล้วเตรียมม้วนประเมินว่ามีรายชื่อของคุณสมบัติทั้งหมดใน LGU และตลาด / ปีมูลค่าปัจจุบันของพวกเขา ค่าคุณสมบัติเป็นไปตามตารางเวลาที่ประเมินเตรียมความพร้อมสำหรับการเรียนที่แตกต่างกันของคุณสมบัติที่แท้จริง . ในทฤษฎีกระบวนการที่ควรจะแนะนำโดยหลักการของความยุติธรรมและความสม่ำเสมอ
ตั้งแต่การตีราคาทรัพย์สินตามพระราชบัญญัติการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น 1976 ควรจะดำเนินการทุก 5 ปี (แม้ว่าในหลายกรณีการตีราคาจะดำเนินการหลังจากวันที่ 10 - 20 ปีหลังจากที่ จากการตีราคาแล้ว) โดยทั่วไปจะมีค่าอยู่เบื้องหลังค่าปัจจุบัน วิจัยเบื้องต้นพบว่ามีความบกพร่องในการบริหารภาษีเช่นการขาดเครื่องมือในการประเมินและการขาดบุคลากรที่มีคุณภาพในทางเทคนิค การประเมินมูลค่าของทรัพย์สินที่จะดำเนินการด้วยตนเอง บันทึกของผู้เสียภาษีอากรทั้งหมดจะถูกเก็บไว้ในไฟล์และเรียงตามเลขที่บัญชี การดึงข้อมูลบันทึกจะช้าและผู้บริหารภาษีทรัพย์สินมีปัญหาในการวิเคราะห์และจัดการข้อมูลเป็นข้อมูลทางสถิติหรือมีความหมายสำหรับกระบวนการตัดสินใจ มีการลงทุนในแผนที่ภาษีและคอมพิวเตอร์ในรัฐบาลท้องถิ่นมากที่สุด แต่คอมพิวเตอร์เหล่านี้จะไม่ใช้โดยตรงในการบริหารงานของการเก็บภาษีทรัพย์สินยกเว้นการจัดเก็บภาษีได้.
ภาษีเริ่มต้นที่จะเกิดขึ้นในวันแรกของเดือนมกราคมของทุกปี ค่าภาษีทรัพย์สินจะออกทุกครึ่งปี (ทุกเดือนมกราคมและกรกฎาคม) แต่สามารถชำระในหนึ่งการชำระเงินด้วยส่วนลดบางส่วนที่ได้รับจากรัฐบาลท้องถิ่นบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างหน่วยการปกครองท้องถิ่นที่แตกต่างกัน ( lgus ) ตราบเท่าที่พวกเขาอยู่ในเพดานที่กฎหมายกําหนด พวกเขายังเก็บในอัตราที่แตกต่างกันตามตำแหน่งของสมบัติทั้งภายในหรือภายนอกของศูนย์กลางเมืองตัวอย่างเช่น พื้นฐานอสังหาริมทรัพย์อัตราภาษีไว้ที่ 0.1% - 0.5% ของการปรับปรุง / มูลค่าตลาด ( 1% - 10% ของมูลค่าต่อปี ) สำหรับคุณสมบัติที่อยู่อาศัย , 0.15 ร้อยละ 0.5 ของมูลค่าตลาด ( 5% - 10% ของมูลค่าต่อปี ) สำหรับคุณสมบัติเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรม ที่ดินการเกษตรจะถูกกำหนดที่ลดอัตราเมื่อเทียบกับที่อยู่อาศัยคุณสมบัติเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรม อัตราสูง ขึ้นอยู่กับเป้าหมายของยอดภาษีที่จะเก็บและยังในตลาด / ค่ารายปีของทรัพย์สิน สูงกว่าตลาด / ค่ารายปี , ลดอัตราภาษีจะกำหนด ตารางที่ 1 แสดงราคาสำหรับชนิดที่แตกต่างกันของคุณสมบัติที่กำหนดโดยรัฐบาลท้องถิ่นในมาเลเซียตารางที่ 1 : ภาษีทรัพย์สินอัตราที่เรียกเก็บโดยรัฐบาลท้องถิ่นในมาเลเซียประเภทของทรัพย์สินค่ารายปีปรับปรุงค่า( มูลค่าตลาด )ที่อยู่อาศัย5 - 13 เปอร์เซ็นต์0.15 % - 0.35 %พาณิชย์6 - 13 เปอร์เซ็นต์0.2 - 0.5 เปอร์เซ็นต์อุตสาหกรรม6% และ 13%0.25 - 0.75 %ที่ดินเพื่อการเกษตร / ว่าง2 - 7 %0.05 % - 0.25 %มูลค่าของทรัพย์สินที่แท้จริงสำหรับภาษีส่วนใหญ่จะดำเนินการโดยรัฐบาลท้องถิ่นผู้ประเมินเอง หรือผ่านการแปรรูป . คุณสมบัติเหล่านี้มีการปรับทุก 5 ปีตามที่ระบุไว้โดยรัฐบาลท้องถิ่นทำ 1976 ด้วยความเห็นชอบโดยรัฐรัฐบาล ผู้ประเมินท้องถิ่นแล้วเตรียมการประเมินหนังสือม้วนนั้นประกอบด้วยรายการคุณสมบัติทั้งหมดใน lgu และปัจจุบันตลาด / ปีค่า ค่าคุณสมบัติตามตารางที่ 2 เตรียมความพร้อมสำหรับชั้นเรียนที่แตกต่างกันคุณสมบัติที่แท้จริง ในทางทฤษฎี กระบวนการควรจะแนะนำโดยหลักการของความเสมอภาคและความเท่าเทียม .ตั้งแต่การตีราคาของทรัพย์สินภายใต้รัฐบาลท้องถิ่นทำ 2519 ควรจะดำเนินการทุก 5 ปี ( แม้ในสถานการณ์ที่หลาย การตีราคาเป็นไปหลังจาก 10 – 20 ปีหลังจากการตีราคาใหม่ล่าสุด ) ค่าโดยทั่วไปหลังค่าปัจจุบัน วิจัยเบื้องต้นพบว่ามีปัญหาในการบริหารจัดเก็บภาษี เช่น การขาดเครื่องมือในการประเมิน และการขาดบุคลากรทางเทคนิคที่มีคุณภาพ การประเมินคุณสมบัติการด้วยตนเอง ประวัติภาษีทั้งหมดจะถูกเก็บไว้ในไฟล์และเรียงตามเลขที่บัญชี การบันทึกเป็นผู้บริหารทรัพย์สินภาษีช้า และมีปัญหาในการวิเคราะห์และจัดการข้อมูลเป็นข้อมูลทางสถิติหรือมีความหมายสำหรับกระบวนการการตัดสินใจ มีการลงทุนในแผนที่ภาษี และ computerisation ในรัฐบาลท้องถิ่นส่วนใหญ่ แต่คอมพิวเตอร์เหล่านี้จะไม่ใช้โดยตรงต่อการบริหารการจัดเก็บภาษีทรัพย์สิน ยกเว้นการเก็บภาษีภาษีจะเริ่มรับรู้รายได้ในวันแรกของเดือนมกราคมทุกปี ภาษีทรัพย์สินตั๋วจะออกทุกๆ ครึ่งปี ( ทุกเดือนมกราคมและกรกฎาคม ) แต่สามารถจ่ายเป็นเงินส่วนลดที่ได้รับหนึ่งด้วย โดยรัฐบาลท้องถิ่นบาง