The earlier studies also demonstrat

The earlier studies also demonstrated the use of remote-sensing
satellite data in a number of classification schemes for
characterizing land-use types (Townshend et al. 1987; Saxena et
al. 1992; Kushwaha and Oesten 1993; Tuomisto et al. 1994;
Sudhakar et al. 1994 and Singh et al. 2005). All these studies
concluded that maximum likelihood classification was a useful
technique suitable for different environments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาก่อนหน้านี้ยังแสดงให้เห็นการใช้ตรวจจับระยะไกลข้อมูลดาวเทียมในจำนวนของรูปแบบการจัดประเภทสำหรับลักษณะการใช้ที่ดินชนิด (ทาวน์เซนด์ et al. 1987 เกซสักเสนา etal. 1992 กฤตาแสงหล่อและ Oesten 1993 Tuomisto et al. 1994Sudhakar et al. 1994 และสิงห์ et al. 2005) ศึกษาเหล่านี้ได้ข้อสรุปว่า การจัดประเภทสูงสุดโอกาสเป็นเป็นประโยชน์เทคนิคที่เหมาะสมสำหรับสภาพแวดล้อมต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาก่อนหน้านี้ยังแสดงให้เห็นถึงการใช้ระยะไกลตรวจจับ
ข้อมูลดาวเทียมในจำนวนของรูปแบบการจัดหมวดหมู่สำหรับ
พัฒนาการประเภทการใช้ประโยชน์ที่ดิน (เฮนด์ et al, 1987;. Saxena et
al, 1992. Kushwaha และ Oesten 1993 Tuomisto et al, 1994;.
Sudhakar et al. ปี 1994 และซิงห์ et al. 2005) การศึกษาทั้งหมดเหล่านี้
ได้ข้อสรุปว่าการจัดหมวดหมู่โอกาสสูงสุดเป็นประโยชน์
เทคนิคที่เหมาะสมสำหรับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นยังใช้ข้อมูลระยะไกลข้อมูลดาวเทียมในตัวเลขสำหรับหมวดหมู่โครงการลักษณะประเภทการใช้ที่ดิน ( Townshend et al . 1987 ; บริการร้อยเอ็ดอัล 1992 และ 1993 ; kushwaha oesten ; tuomisto et al . 1994 ;sudhakar et al . 1994 และ Singh et al . 2005 ) การศึกษาเหล่านี้ทั้งหมดสรุปได้ว่า การจำแนกเป็นประโยชน์สูงสุดเทคนิคที่เหมาะสมสำหรับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน