Drought is perhaps the most common

Drought is perhaps the most common environmental
stress that soil microorganisms experience. One third of
the earth’s cover is arid, semi-arid, or seasonally arid
(Mediterranean, dry tropical forest, and so on [Gurevitch
et al. 2002]) and other ecosystems experience
regular drought and episodic dry/rewetting cycles as
well. As soils dry, substrate diffusion becomes limited
and microbes may experience resource limitation that
can slow biogeochemical process rates (Stark and
Firestone 1995). However, decreasing water potentials
impose direct physiological stress that forces microbes to

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภัยแล้งอาจจะเป็นสิ่งแวดล้อมที่พบมากที่สุด
ความเครียดที่ได้สัมผัสกับจุลินทรีย์ดิน หนึ่งในสามของ
ปกของโลกคือแห้งแล้งกึ่งแห้งแล้งหรือแห้งแล้งตามฤดูกาล
(เมดิเตอร์เรเนียนป่าเขตร้อนแห้งและอื่น ๆ [Gurevitch
et al. 2002]) และระบบนิเวศอื่น ๆ ได้สัมผัสกับ
ความแห้งแล้งปกติและหลักการรอบซักรีด / rewetting เป็น
อย่างดี ในฐานะที่เป็นดินแห้งการแพร่กระจายสารตั้งต้นที่จะกลายเป็นที่ จำกัด
และจุลินทรีย์ที่อาจพบข้อ จำกัด ของทรัพยากรที่
สามารถชะลออัตรากระบวนการ biogeochemical (สตาร์และ
ไฟร์สโตน 1995) อย่างไรก็ตามการลดศักยภาพน้ำ
กำหนดความเครียดโดยตรงด้านสรีรวิทยาที่บังคับให้จุลินทรีย์ไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภัยแล้งเป็นบางทีที่พบมากที่สุด ด้านสิ่งแวดล้อมความเครียดที่จุลินทรีย์ดิน ประสบการณ์ หนึ่งในสามของของโลกครอบคลุม ไม่แห้งแล้ง แห้งแล้ง หรือฤดูกาลแห้งแล้งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนป่าเขตร้อนแห้ง ( , , [ gurevitch และอื่น ๆet al . 2002 ] ) และระบบนิเวศอื่น ๆประสบการณ์ปกติตอนแล้งแห้ง / การทำชื้นรอบเป็นดี เป็นดินแห้ง , แผ่นกระจายกลายเป็นจำกัดและจุลินทรีย์ที่อาจพบข้อ จำกัด ทรัพยากรที่สามารถชะลอกระบวนการชีวธรณีเคมี ( สิ้นเชิงและอัตราไฟร์สโตน 1995 ) อย่างไรก็ตาม การลดน้ำ ศักยภาพกำหนดความเครียดทางสรีรวิทยาที่บังคับให้จุลินทรีย์โดยตรง