3.6. Varietal differences in polyph

3.6. Varietal differences in polyphenol content of potato chips

Total phenolic content in potato chips was also lower in comparison with raw material, yet losses of those compounds varied considerably (Table 3). Among potato chips obtained from purple varieties, the biggest losses were observed for samples made of Blaue St. Galler (64%), while for Vitelotte there were no losses at all. That phenomenon was also observed for two red fleshed varieties – Highland Burgundy Red and Herbie 26. The losses for other two varieties didn't exceed 16%. Such diversification in polyphenols stability in fried potato (as potato chips) could be explained by significant diversity of phenolic compounds present in potatoes. Thermal treatment like frying caused not only degradation but also transformation of different groups of polyphenols (Bąkowska, Kucharska, & Oszmiański, 2003). On the other hand, potato chips are almost dehydrated products so concentration of substances typical for dry matter of potato tubers increases in ready product.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.6. พันธุ์ความแตกต่างในเนื้อหาเทคโนโลยีของฝรั่งรวมฟีนอเนื้อหามันฝรั่งก็ยังต่ำกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับวัตถุดิบ ยังขาดสารเหล่านั้นแตกต่างกันมาก (ตาราง 3) ในหมู่ฝรั่งได้จากพันธุ์สีม่วง การสูญเสียที่ใหญ่ที่สุดถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับตัวอย่างที่ทำจาก Blaue เซนต์ Galler (64%), ในขณะที่สำหรับ Vitelotte มีไม่ขาดเลย ปรากฏการณ์ที่ยังพบว่า สำหรับสองสีแดงเนื้อพันธุ์ – ไฮสีแดงเบอร์กันดีและดนตรี 26 การสูญเสียสำหรับอื่น ๆ สองสายพันธุ์ไม่เกิน 16% ดังกล่าวกระจายในโพลีฟีนเสถียรภาพในมันฝรั่งทอด (เป็นฝรั่ง) อาจสามารถอธิบายได้ ด้วยสำคัญความหลากหลายของสารฟีนออยู่ในมันฝรั่ง รักษาความร้อนเช่นทอดเกิดจากเสื่อมสภาพไม่เพียง แต่ยังการเปลี่ยนแปลงของกลุ่มของโพลีฟีน (Bąkowska, Kucharska, & Oszmiański, 2003) บนมืออื่น ๆ มันฝรั่งมีผลิตภัณฑ์เกือบแห้งเพื่อเพิ่มความเข้มข้นของสารโดยทั่วไปสำหรับเรื่องแห้งของหัวมันฝรั่งในผลิตภัณฑ์พร้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.6 ความแตกต่างหลากในเนื้อหาของโพลีฟีนมันฝรั่งทอด

ทั้งหมดเนื้อหาฟีนอลในมันฝรั่งทอดก็ยังต่ำเมื่อเทียบกับวัตถุดิบ แต่การสูญเสียของสารเหล่านั้นแตกต่างกันมาก (ตารางที่ 3) ท่ามกลางมันฝรั่งทอดที่ได้รับจากสายพันธุ์สีม่วง, การสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับตัวอย่างที่ทำจาก Blaue เซนต์แกลเลอรี (64%) ในขณะที่สำหรับ Vitelotte มีการสูญเสียที่ไม่ทั้งหมด ปรากฏการณ์ที่ยังเป็นข้อสังเกตสำหรับทั้งสองสายพันธุ์เนื้อสีแดง - ไฮแลนด์ Burgundy สีแดงและ Herbie 26. ขาดทุนอีกสองสายพันธุ์ที่ไม่เกิน 16% การกระจายการลงทุนดังกล่าวในความมั่นคงโพลีฟีนในมันฝรั่งทอด (มันฝรั่งทอด) อาจจะอธิบายได้ด้วยความหลากหลายอย่างมีนัยสำคัญของสารฟีนอลในปัจจุบันมันฝรั่ง การรักษาความร้อนเช่นการทอดที่เกิดจากการย่อยสลายไม่เพียง แต่ยังเปลี่ยนแปลงของกลุ่มที่แตกต่างกันของโพลีฟี (Bąkowska, Kucharska และOszmiański, 2003) บนมืออื่น ๆ , มันฝรั่งทอดเป็นผลิตภัณฑ์ที่แห้งเกือบดังนั้นความเข้มข้นของสารทั่วไปสำหรับเรื่องแห้งของหัวมันฝรั่งเพิ่มขึ้นในผลิตภัณฑ์พร้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.6 ความแตกต่างระหว่างพันธุ์ในเนื้อหาของมันฝรั่งทอดปริมาณฟีนอลิกทั้งหมดในมันฝรั่งก็ยังต่ำกว่าในการเปรียบเทียบกับวัตถุดิบ แต่การสูญเสียของสารประกอบที่แตกต่างกันมาก ( ตารางที่ 3 ) ของที่ได้จากพันธุ์มันฝรั่งสีม่วง ความสูญเสียที่ใหญ่ที่สุดที่พบในตัวอย่างที่ทำจาก blaue เซนต์กอลเลอร์ ( 64 ) ในขณะที่ vitelotte ไม่มีขาดทุนเลย ปรากฎการณ์ที่พบว่า สองแดงเนื้อพันธุ์–ไฮแลนด์ Burgundy สีแดงและ 26 สิ้น. . ความสูญเสียอื่นๆ พันธุ์ไม่เกิน 16% เช่น โพลีฟีนอล วิสาหกิจในความมั่นคงในมันฝรั่งทอด ( มันฝรั่ง ) สามารถอธิบายได้โดยความหลากหลายที่สำคัญของสารประกอบฟีนอลอยู่ในมันฝรั่ง การใช้ความร้อน เช่น การทอดทำให้ไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลงของการย่อยสลายกลุ่มโพลีฟีนอล ( B ą kowska kucharska , และ oszmia ńสกี , 2003 ) บนมืออื่น ๆ , มันฝรั่งทอดเป็นแห้งเกือบผลิตภัณฑ์ดังนั้นความเข้มข้นของสารทั่วไปของวัตถุแห้ง มันฝรั่ง และเพิ่มสินค้าพร้อม