SDS-PAGE is widely used to analyze

SDS-PAGE is widely used to analyze the proteins in complex extracts. The most
commonly used methods are derived from the discontinuous SDS-PAGE system first described by
Laemmli (1970). In gel electrophoresis, an electric field is used to move charged molecules through a matrix of a polymerized substance such as agarose or polyacrylamide. The rates at which individual molecules move through the gel depend on the properties of both the separation
system and the molecules themselves. Gel matrices are permeated with networks of pores through
which the molecules move. The amount of resistance that the matrix presents to the movement of
a molecule depends on the diameter of the pore as well as the size and geometry of the molecule.
Researchers can control the size of the pore by adjusting the concentration of gel monomer within
a certain range. In general, smaller, more highly charged molecules migrate more rapidly through
gels than larger or less charged molecules. The mobility of a molecule is also affected by the buffer system and the strength of the electrophoretic field used for the separation.
You have already used agarose gel electrophoresis to separate DNA molecules. Recall that the size of a linear DNA molecule can be estimated from the rate at which it moves through an agarose gel, because DNA molecules have a uniform charge to mass ratio. Protein electrophoresis is somewhat more complicated than DNA electrophoresis. Proteins are much smaller than DNA molecules, so polyacrylamide gels are used for their separation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

SDS-หน้าอย่างกว้างขวางใช้วิเคราะห์โปรตีนในสารสกัดที่ซับซ้อน มากสุดวิธีที่ใช้กันทั่วไปมาจากระบบ SDS-หน้าไม่ต่อเนื่องที่อธิบายก่อนLaemmli (1970) เจ electrophoresis ใช้สนามไฟฟ้าที่ย้ายโมเลกุลชำระผ่านเมทริกซ์ของสารเช่น agarose หรือ polyacrylamide polymerized ราคาที่แต่ละโมเลกุลเลื่อนเจขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของทั้งสองแยกระบบและโมเลกุลด้วยตนเอง เจเมทริกซ์มี permeated กับเครือข่ายของรูขุมขนผ่านซึ่งโมเลกุลย้าย ยอดของความต้านทานที่เมตริกซ์แสดงการเคลื่อนไหวของโมเลกุลขึ้นอยู่กับเส้นผ่าศูนย์กลางของรูขุมขน รวมทั้งขนาดและรูปทรงเรขาคณิตของโมเลกุลนักวิจัยสามารถควบคุมขนาดของรูขุมขนที่ โดยการปรับความเข้มข้นของเจลน้ำยาภายในช่วงนั้น ทั่วไป ขนาดเล็ก คิดค่าธรรมเนียมสูงขึ้นโมเลกุลย้ายรวดเร็วยิ่งขึ้นผ่านเจกว่าโมเลกุลใหญ่ หรือคิดค่าธรรมเนียมน้อย โมเลกุลเคลื่อนที่ยังได้รับผลกระทบ โดยระบบบัฟเฟอร์และความแข็งแรงของฟิลด์ด้วยใช้สำหรับแยกคุณได้ใช้ electrophoresis agarose เจลเพื่อแยกโมเลกุลดีเอ็นเอแล้ว นึกว่า ขนาดของโมเลกุลดีเอ็นเอเป็นเส้นสามารถจะประมาณจากอัตราที่มันเคลื่อนที่ผ่านตัว agarose เจล เนื่องจากโมเลกุลดีเอ็นเอมีประจุต่อมวลสม่ำเสมอ Electrophoresis โปรตีนค่อนข้างมากซับซ้อนกว่า electrophoresis ดีเอ็นเอได้ โปรตีนมีขนาดเล็กกว่าโมเลกุลดีเอ็นเอ เพื่อใช้สำหรับแยกของ polyacrylamide gels

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SDS-PAGE ใช้กันอย่างแพร่หลายในการวิเคราะห์โปรตีนในสารสกัดที่ซับซ้อน มากที่สุดวิธีการที่ใช้กันทั่วไปจะได้มาจากต่อระบบ SDS-PAGE ครั้งแรกโดย Laemmli (1970) ในข่าวคราว, สนามไฟฟ้าที่ใช้ในการย้ายโมเลกุลที่มีประจุผ่านเมทริกซ์ของสาร polymerized เช่น agarose หรืออะคริเลต อัตราที่แต่ละโมเลกุลย้ายผ่านเจลขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของทั้งสองแยกระบบและโมเลกุลของตัวเอง เมทริกซ์เจลจะเต็มไปด้วยเครือข่ายของรูขุมขนผ่านซึ่งโมเลกุลย้าย ปริมาณของความต้านทานที่เมทริกซ์ที่มีการจัดการเคลื่อนที่ของโมเลกุลขึ้นอยู่กับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของรูขุมขนเช่นเดียวกับขนาดและรูปทรงเรขาคณิตของโมเลกุล. นักวิจัยสามารถควบคุมขนาดของรูขุมขนโดยการปรับความเข้มข้นของโมโนเมอร์เจลภายในบางอย่างพิสัย โดยทั่วไปมีขนาดเล็กโมเลกุลที่มีประจุสูงขึ้นย้ายขึ้นอย่างรวดเร็วผ่านการเจลกว่าโมเลกุลขนาดใหญ่หรือค่าใช้จ่ายน้อย การเคลื่อนไหวของโมเลกุลจะถูกผลกระทบจากระบบบัฟเฟอร์และความแข็งแรงของสนามอิเลคที่ใช้สำหรับการแยก. คุณมีใช้อยู่แล้วข่าวคราว agarose ที่จะแยกโมเลกุลของดีเอ็นเอ จำได้ว่าขนาดของโมเลกุลดีเอ็นเอเชิงเส้นสามารถประมาณได้จากอัตราที่มันเคลื่อนผ่านเจล agarose ที่เพราะโมเลกุลของดีเอ็นเอมีค่าใช้จ่ายสม่ำเสมอต่อมวล อิโปรตีนค่อนข้างซับซ้อนมากขึ้นกว่าอิดีเอ็นเอ โปรตีนที่มีขนาดเล็กกว่าโมเลกุลดีเอ็นเอเพื่อให้เจลอะคริเลตที่ใช้สำหรับการแยกของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอนไซม์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อวิเคราะห์สารโปรตีนในที่ซับซ้อน ส่วนใหญ่มักใช้วิธีการ
จะมาจากระบบไม่ต่อเนื่องถูกรายงานครั้งแรกโดย
laemmli ( 1970 ) ในเจล เป็นสนามไฟฟ้าจะใช้ในการย้ายค่าใช้จ่ายผ่านเมทริกซ์ของโมเลกุลของโพลิเมอร์ ( สารหรือสารเช่น .อัตราที่แต่ละโมเลกุลเคลื่อนที่ผ่านเจล ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของทั้งสองแยก
ระบบและโมเลกุลที่ตัวเอง เจลแมทริกซ์มี permeated กับเครือข่ายของรูผ่าน
ซึ่งโมเลกุลเคลื่อนไหว ปริมาณของความต้านทานที่เมทริกซ์แสดงถึงการเคลื่อนไหวของ
โมเลกุลขึ้นอยู่กับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของรูขุมขนรวมทั้งขนาดและรูปทรงเรขาคณิตของโมเลกุล
นักวิจัยสามารถควบคุมขนาดของรูขุมขน โดยปรับความเข้มข้นของโมโนเมอร์เจลภายใน
บางช่วง โดยทั่วไปมีขนาดเล็กมากขึ้นค่าใช้จ่ายสูงโมเลกุลย้ายอย่างรวดเร็วผ่าน
เจลมากกว่าหรือน้อยกว่าค่าใช้จ่ายที่มีโมเลกุล การเคลื่อนไหวของโมเลกุลยังได้รับผลกระทบจากระบบบัฟเฟอร์และความแข็งแรงของเขตข้อมูลการตรวจวัดที่ใช้สำหรับการแยก
เคยใช้เจลอิเลคโตรโฟรีซีสเพื่อแยกดีเอ็นเอโมเลกุล จำได้ว่าขนาดของโมเลกุลดีเอ็นเอเส้นสามารถประมาณจากอัตราที่เคลื่อนตัวผ่านเจล เพราะดีเอ็นเอโมเลกุลมีประจุเครื่องแบบอัตราส่วนมวล เอนไซม์โปรตีนที่ซับซ้อนค่อนข้างมากกว่าตัวอย่างดีเอ็นเอ โปรตีนมีมากขนาดเล็กกว่าดีเอ็นเอโมเลกุลดังนั้น โพลีอะคริลาไมด์เจลที่ใช้สำหรับการแยกของพวกเขา .