that negative events explained only

that negative events explained only 1 to 12 percent
of the variance in distress. This observation suggested
that the health impacts of stressful events
were being buffered or reduced by other factors.
Many investigators turned their attention to psychological
and social variables that might moderate
the effects of stress experiences on health
outcomes (described below under finding 5). Other
researchers reasoned that the weak to modest link
between negative events and health outcomes was
because there were important types of stressful
experiences that were not captured by checklists of
life changes (e.g., Turner, Wheaton, and Lloyd
1995; Wheaton 1999). More comprehensive measurement
of stressors might help to explain the
higher rates of illness, injury, disability, mortality,
psychological distress, and psychiatric disorder
found in lower-status, disadvantaged social groups
in the population (Dohrenwend and Dohrenwend
1974; Pearlin 1999; Turner et al. 1995), differences
which are sociologists’ main concern. In what follows,
I focus on findings from sociological work
that (1) included multiple types of stressors, (2)
described the distributions of stressors across sociodemographic
groups, and (3) examined the degree
to which stressful experiences account for health
differences by gender, age, race-ethnicity, marital
status, and socioeconomic status. Five major findings
emerge from these lines of research, each with
its own policy implications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่า เหตุการณ์ลบอธิบายเพียง 1 ถึง 12 เปอร์เซ็นต์ของความแปรปรวนในความทุกข์ สังเกตนี้แนะนำว่า สุขภาพผลกระทบของเหตุการณ์ตึงเครียดมีการบัฟเฟอร์ หรือลดลงจากปัจจัยอื่นนักวิจัยมากมายอยู่กับจิตใจและตัวแปรทางสังคมที่อาจปานกลางผลกระทบของประสบการณ์ความเครียดสุขภาพผลที่ได้ (อธิบายไว้ด้านล่างภายใต้ค้นหา 5) อื่น ๆนักวิจัย reasoned ที่อ่อนแอเพื่อเชื่อมโยงระดับปานกลางระหว่างเหตุการณ์ลบและสุขภาพได้เพราะมีประเภทความสำคัญความเครียดไม่ได้ถูกจับ โดยรายการตรวจสอบของชีวิตเปลี่ยนแปลง (เช่น ตะหลิว Wheaton และลอยด์1995 ทาง Wheaton ที่ 1999) การวัดที่ครอบคลุมมากขึ้นของความเครียดอาจช่วยอธิบายการอัตราการเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วย ทุพพลภาพ บาดเจ็บ ตายความทุกข์ทางจิตใจ และความผิดปกติทางจิตเวชพบใน สถานะต่ำกว่า ด้อยโอกาสกลุ่มสังคมในประชากร (Dohrenwend และ Dohrenwend1974 Pearlin 1999 ความแตกต่างของ Turner et al. 1995),ซึ่งเป็นความกังวลหลักของผู้พูด ในสิ่งต่อไปนี้ฉันมุ่งเน้นผลการวิจัยจากงานนิทรรศการที่ (1) รวมหลายชนิดของความเครียด, (2อธิบายการกระจายของความเครียดใน sociodemographicกลุ่ม และ (3) การตรวจสอบระดับที่เครียดประสบการณ์บัญชีสำหรับสุขภาพความแตกต่างจากเพศ อายุ เชื้อ ชาติแข่งขัน สมรสสถานะ และสถานะ socioeconomic ข้อสรุปหลักห้าเกิดจากวิจัย ในแต่ละบรรทัดเหล่านี้ผลกระทบของนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าเหตุการณ์เชิงลบอธิบายเพียง 1 ถึง 12 เปอร์เซ็นต์
ของความแปรปรวนในความทุกข์ ข้อสังเกตนี้ชี้ให้เห็น
ว่าผลกระทบต่อสุขภาพของเหตุการณ์เครียด
ถูกบัฟเฟอร์หรือลดลงจากปัจจัยอื่น ๆ .
นักวิจัยหลายคนหันมาสนใจทางด้านจิตใจ
ตัวแปรและสังคมที่อาจเป็นผู้ดูแล
ผลกระทบของประสบการณ์ความเครียดที่มีต่อสุขภาพ
ผลลัพธ์ (อธิบายไว้ด้านล่างภายใต้การหา 5) อื่น ๆ
นักวิจัยให้เหตุผลว่าผู้ที่อ่อนแอในการเชื่อมโยงเจียมเนื้อเจียมตัว
ระหว่างเหตุการณ์เชิงลบและผลลัพธ์ด้านสุขภาพเป็น
เพราะมีประเภทที่สำคัญของเครียด
ประสบการณ์ที่ไม่ได้ถูกจับโดยรายการตรวจสอบของ
การเปลี่ยนแปลงชีวิต (เช่นเทอร์เนอ Wheaton และลอยด์
1995; Wheaton 1999) วัดที่ครอบคลุมมากขึ้น
ความเครียดอาจช่วยอธิบาย
อัตราที่สูงขึ้นของการเจ็บป่วยบาดเจ็บทุพพลภาพตาย
ความทุกข์ทางจิตใจและความผิดปกติทางจิตเวช
ที่พบในที่ต่ำกว่าสถานะกลุ่มทางสังคมที่ด้อยโอกาส
ในประชากร (Dohrenwend และ Dohrenwend
1974; Pearlin ปี 1999 เทอร์เนอ et al. 1995) ที่แตกต่างกัน
ซึ่งเป็นความกังวลหลักของนักสังคมวิทยา ' ในสิ่งต่อไปนี้
ผมเน้นผลการวิจัยจากการทำงานทางสังคมวิทยา
ว่า (1) รวมหลายประเภทของการเกิดความเครียด (2)
อธิบายการกระจายความเครียดข้ามที่ยาวนาน
กลุ่มและ (3) การตรวจสอบการศึกษาระดับปริญญา
ที่ประสบการณ์เครียดบัญชีสำหรับสุขภาพ
ที่แตกต่างกันตามเพศ อายุเชื้อชาติเชื้อชาติสมรส
สถานะและสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจ ห้าการค้นพบที่สำคัญ
โผล่ออกมาจากเส้นเหล่านี้ของการวิจัยแต่ละคนมี
ผลกระทบนโยบายของตัวเอง