Information and communication techn

Information and communication technology (ICT) is no longer limited to desktop
computers. It is ubiquitous and pervasive, permeating everyday objects and activities.
The increasing availability and use of digital technologies in our daily lives – at home,
in our neighborhoods, at work, in school, etc. – suggests a new form of digital living.
Living the digital life brings new opportunities, possibilities, and challenges. It also
brings new dependencies, such as the fear of losing access. In the case of the elderly,
we see also the fear for having to use these technologies [1].
Not everyone is equally served by the opportunities and possibilities of digital
technologies. In the 1990s, the term the digital divide was used to describe the
people(s) and countries excluded from access to digital technologies, in particular the
Internet. In the early years of the 21st century, a more sophisticated view on the
digital divide developed. It was not simply about ‘haves’ and ‘have nots’, but about
social inclusion and effective use [2, 3].
In HCI, a similar development is described. The first wave of HCI focused on
better human-machine fit, on usability. The second wave, originating in cognitive science, emphasized theories of what is going on not only within a computer, but also
in a human mind. HCI is currently in its third wave with its focus on experience
design and situated design [4]. There is more talk about socio-materiality,
phenomenology, design thinking, dialogue, values, social issues etc. and much less
talk about the design-as-engineering approach of the earlier waves of HCI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) ไม่จำกัดเดสก์ทอปคอมพิวเตอร์ แพร่หลาย และชุมชนที่แพร่ หลาย permeating วัตถุในชีวิตประจำวันและกิจกรรมได้ห้องว่างเพิ่มขึ้นและใช้เทคโนโลยีในชีวิตประจำวัน – ที่บ้านในละแวกใกล้เคียงของเรา ที่ทำงาน โรงเรียน ฯลฯ แนะนำรูปแบบใหม่ของชีวิตดิจิตอลชีวิตดิจิตอลนำโอกาสใหม่ ๆ ไป และความท้าทาย มันยังนำขึ้นใหม่ เช่นกลัวของเสีย ในกรณีของผู้สูงอายุเราเห็นยังกลัวจะมีการใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ [1]ไม่ทุกคนอย่างเท่าเทียมกันให้บริการ โดยโอกาสและของดิจิตอลเทคโนโลยี ในปี 1990 คำแบ่งดิจิทัลถูกใช้เพื่ออธิบายการpeople(s) และรวมเข้ากับเทคโนโลยีดิจิตอล โดยเฉพาะประเทศอินเทอร์เน็ต ในช่วงปีแรก ๆ ของศตวรรษที่ 21 มากขึ้นซับซ้อนดูบนแบ่งดิจิตอลที่พัฒนาขึ้น ไม่เพียงแค่เกี่ยวกับ 'haves' และ ' มี nots ของ แต่เกี่ยวกับรวมสังคมและมีผลบังคับใช้ [2, 3]ใน hci มีอธิบายการพัฒนาคล้ายกัน คลื่นแรกของ hci ที่เน้นมนุษย์เครื่องดีพอดี ใช้งาน คลื่นที่สอง เกิดในประชานศาสตร์ เน้นทฤษฎีของสิ่งที่เกิดขึ้นภายในเครื่อง ไม่เพียงแต่ในจิตใจมนุษย์ Hci กำลังอยู่ในคลื่นสามกับการเน้นประสบการณ์ออกแบบและการออกแบบแห่ง [4] มีการพูดกันมากเกี่ยวกับสังคม-materialityphenomenology คิดออกแบบ การเจรจา ค่า ปัญหาสังคมฯลฯ และน้อยมากพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการออกแบบตามวิศวกรรมของคลื่นของ hci ก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารสนเทศและการสื่อสาร (ไอซีที) จะไม่ จำกัด
ไปยังเดสก์ทอปคอมพิวเตอร์ มันเป็นที่แพร่หลายและแพร่หลายน้ำซับในชีวิตประจำวันและกิจกรรม.
ว่างที่เพิ่มขึ้นและการใช้เทคโนโลยีดิจิตอลในชีวิตประจำวันของเรา -
ที่บ้านในละแวกใกล้เคียงของเราที่ทำงานในโรงเรียนฯลฯ - แสดงให้เห็นรูปแบบใหม่ของการใช้ชีวิตดิจิตอล.
ลิฟวิ่ง ชีวิตดิจิตอลนำโอกาสใหม่เป็นไปได้และความท้าทาย นอกจากนี้ยังนำมาอ้างอิงใหม่เช่นกลัวการสูญเสียการเข้าถึง
ในกรณีของผู้สูงอายุที่เราเห็นยังกลัวการมีการใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ [1]. ทุกคนไม่ได้ให้บริการอย่างเท่าเทียมกันโดยโอกาสและความเป็นไปได้ของดิจิตอลเทคโนโลยี ในปี 1990 ในระยะแบ่งดิจิตอลถูกใช้ในการอธิบายคน(s) และประเทศแยกออกจากการเข้าถึงเทคโนโลยีดิจิตอลโดยเฉพาะในอินเทอร์เน็ต ในช่วงปีแรกของศตวรรษที่ 21 ซึ่งเป็นมุมมองที่มีความซับซ้อนมากขึ้นในการแบ่งดิจิตอลที่พัฒนา มันไม่ได้เป็นเพียงแค่เกี่ยวกับ haves 'และ' มี nots แต่เกี่ยวกับการรวมทางสังคมและการใช้อย่างมีประสิทธิภาพ[2, 3]. ใน HCI การพัฒนาที่คล้ายกันอธิบายไว้ คลื่นลูกแรกของ HCI มุ่งเน้นไปที่แบบที่ดีขึ้นเครื่องของมนุษย์ในการใช้งาน คลื่นลูกที่สองที่เกิดขึ้นในองค์ความรู้วิทยาศาสตร์ที่เน้นทฤษฎีของสิ่งที่เกิดขึ้นไม่เพียง แต่ภายในคอมพิวเตอร์ แต่ยังอยู่ในจิตใจของมนุษย์ HCI ขณะนี้อยู่ในคลื่นลูกที่สามที่มีความสำคัญกับประสบการณ์การออกแบบและการออกแบบที่อยู่[4] มีการพูดคุยเกี่ยวกับความสำคัญทางสังคมและเป็นปรากฏการณ์ความคิดการออกแบบการเจรจาค่านิยมทางสังคม ฯลฯ ปัญหามากน้อยและพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการออกแบบที่เป็นวิศวกรรมของคลื่นก่อนหน้าของHCI

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ( ไอซีที ) ไม่ จำกัด กับคอมพิวเตอร์เดสก์ท็อป

มันเป็นที่แพร่หลายและแพร่หลาย permeating , วัตถุทุกวันและกิจกรรม .
เพิ่มการบริการและการใช้เทคโนโลยีดิจิตอลใน–ชีวิตของเราทุกวัน ที่บ้าน
ในละแวกใกล้เคียงของเรา ที่ทำงาน โรงเรียน ฯลฯ และแสดงให้เห็นรูปแบบใหม่ของการใช้ชีวิตแบบดิจิตอล .
ชีวิตดิจิตอลนำโอกาสใหม่ ๆโอกาสและความท้าทาย มันยัง
นำการอ้างอิงใหม่ เช่นความกลัวของการสูญเสียการเข้าถึง ในกรณีของผู้สูงอายุ
เราเห็นยังกลัวการใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ [ 1 ] .
ทุกคนไม่เท่าเทียมกัน โดยใช้โอกาสและความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีดิจิตอล

ในปี 1990 , ระยะการแบ่งดิจิตอลที่ใช้อธิบาย
คน ( s ) และประเทศที่แยกออกจากการเข้าถึงเทคโนโลยีดิจิตอล โดยเฉพาะ
อินเทอร์เน็ต ในช่วงปีแรกของศตวรรษที่ 21 , ดูซับซ้อนบน
หารดิจิตอลพัฒนา มันไม่เพียงเกี่ยวกับ ' กิน ' และ ' มี nots ' แต่เรื่อง
รวมทางสังคมและการใช้งานที่มีประสิทธิภาพ [ 2 , 3 ] .
กรดไฮโดรคลอริก , การพัฒนาที่คล้ายกัน คือ อธิบาย คลื่นลูกแรกของ HCI เน้น
ดี - เหมาะสมกับการใช้งาน คลื่นลูกที่สอง ที่เกิดในวิทยาศาสตร์ เน้นทฤษฎีของสิ่งที่เกิดขึ้นไม่เพียง แต่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ แต่ยัง
ในจิตใจมนุษย์ โดยขณะนี้อยู่ในคลื่นลูกที่สาม ด้วยการมุ่งเน้นในด้านการออกแบบ และตั้งอยู่ออกแบบ
[ 4 ] มีเพิ่มเติมเรื่องวัสดุและกระบวนการคิด , ปรากฏการณ์ ,
, บทสนทนา , ค่านิยม , ประเด็นทางสังคม ฯลฯพูดคุยและมากน้อย
เกี่ยวกับการออกแบบเป็นวิธีการวิศวกรรมของหน้าคลื่นของ HCI .