effect, apparently leads to underes

effect, apparently leads to underestimation of the overall potential of these substances. R-(+)-limonene contributed notably to the delayed killing effect of the Citrus EOs onmosquito larvae, due to the significant adult emergence inhibition it caused. The delayed toxicity of the tested substances along with the observations on the formation of dead pupae and adults indicate a potential insect growth regulation action. In a previous study, when R-(+)-limonene was tested in vapor form against 3-day-old pupae of the coleopteran species Tribolium confusum Jacquelin du Val, it provided evidence for insect growth regulator (IGR)-like properties (Stamopoulos et al.2007). Moreover, Zahran and Abdelgaleil (2011) found that the use of sublethal concentrations (0.5 LC50) of S-(−)-limonene from the egg stage affected C. pipiens larval and pupa survival and development, inhibiting significantly adult emergence. ΕΟs are referred to have growth-regulating effects on a variety of insects reducing or disrupting insect growth at
several life stages (Regnault-Roger et al. 2012). The petroleum ether extracts from Acorus calamus L., Madhuca longifolia(L.) J. F. Macbr. and Ageratum conyzoides L. were found to inhibit adult emergence of Cx. quenquefasciatus, A.stephensi, and A. aegypti after larvae exposure at concentrations of 5 and 10 mgl−1. These plants extracts indicated a juveline hormone analogue action producing some morphogenetic abnormalities in the treated larvae like larval–pupal intermediates, decolorized and extended pupae, and incomplete emerged adults (Sujatha et al. 1988). Dakhil and Morsy (1999) testing the sublethal (LC50) dose of extract of lemon peels to early fourth-instar larvae of C. pipiens, observed that
the action of the lemon extract extended to the resulting pupae while some of the pupae were unable to escape fromthe larval exuviae.The screening bioassays for the determination of repellent ability of Citrus materials revealed an efficient repellent activity of lemon oil and a rather week landing inhibition effect of orange oil, when both compared with the positive control (DEET). Similarly, this pattern of repellent activityfor both EOs has been described before against A. aegypti and A. stephensi adults (Phasomkusolsil and Soonwera 2010; Oshaghi et al. 2003; Amer and Mehlhorn 2006b).Citral proved to be the most repellent, when compared withother monoterpenes and citrus EOs, displaying along with DEET the similar repellent pattern of no landings in both doses (low and high). Furthermore, S-(−)-limonene and (+)-β-pinene performed a significant level of repellency. Given the negligible presence of the active isomers of S-(−)-limonene and (+)-β-pinene in lemon EO, the high protection of human skin against A. albopictus which provided by lemon EO might be attributed to the presence of citral. According to Jaenson et al. (2006), α-pinene, β-pinene, and limonene were detected among the main volatiles contained in extracts of the selected plant species (Hyptis suaveolens (L.) Poit., Rhododendron tomentosum Harmaja,Myrica gale L., and Achillea millefolium (L.), which significantly reduced probing activities by A. aegypti in the laboratory and biting by Ae. mosquitoes in the field. Weldon et al. (2011) showed that high composite scores, of less landing and feeding and more flight, were recordedwhenmosquitoes were exposed to aldehydes (e.g., citral), oxides (e.g., ±limonene oxide), or alcohols (e.g., 4-terpinenol) versus most hydrocarbons (e.g., α- or β-pinene, R-(+) limonene). Furthermore, A.albopictus adults exposed to vapors of geraniol, citral, eugenol,or anisaldehyde were inhibited to one degree or another in their host-seeking and blood-feeding behaviors (Hao et al.2008). The higher repellent activity of aldehydes (citral) compared with hydrocarbons (limonene and pinenes) was also confirmed in our study. Additionally, the present bioassays revealed a strong relationship between chirality of hydrocarbon monoterpenes and their repellent activity. Overall, our results indicate that Citrus EOs and their components could serve as alternate agent of A. albopictus larva control and adult repellency for human protection. In view of ecofriendly and effective control of Asian tiger mosquito, it is crucial to evaluate Citrus EOs performance as larvicides under ambient conditions. Since the current study indicated a delayed action of Citrus materials onto A. albopictus larvae, alike IGRs, further research is needed to determine the precise mechanisms involved. Accordingly, for actual use of Citrus EOs as repellents, further studies on their safety to human health and evaluation on the different formulations that may lead to improve the effectiveness of topical application, are necessary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบ เห็นได้ชัดไปสู่ underestimation ศักยภาพโดยรวมของสารเหล่านี้ R- (+) -limonene ส่วนผลฆ่าล่าช้าของ EOs ส้ม onmosquito ตัวอ่อน เนื่องจากการยับยั้งการเกิดผู้ใหญ่ที่สำคัญมันเกิดสะดุดตา ความเป็นพิษของสารผ่านการทดสอบพร้อมกับข้อสังเกตในการก่อตัวของดักแด้ตายและผู้ใหญ่ล่าช้าบ่งชี้การดำเนินการควบคุมหนอนแมลงอาจเกิดขึ้น ในการศึกษาก่อนหน้านี้ เมื่อ R- (+) -limonene ทดสอบแบบไอกับ 3 วันอายุดักแด้พันธุ์ coleopteran confusum Tribolium Jacquelin du Val มันให้หลักฐานสำหรับการควบคุมการเจริญเติบโตของแมลง (IGR) -ชอบคุณสมบัติ (Stamopoulos et al.2007) นอกจากนี้ Zahran และ Abdelgaleil (2011) พบว่าการใช้ความเข้มข้นของ sublethal (0.5 LC50) ของ S- (−) -limonene จากระยะไข่กระทบ C. pipiens ระยะตัวอ่อน และดักแด้อยู่รอด และ พัฒนา ยับยั้งการเกิดผู้ใหญ่มากขึ้น เรียกว่า ΕΟs มีผลควบคุมการเจริญเติบโตบนความหลากหลายของแมลงลดลง หรือรบกวนการเจริญเติบโตของแมลงที่หลายชีวิตขั้น (Regnault Roger et al. 2012) ปิโตรเลียมอีเทอร์สารสกัดจากหวาย Acorus L., Madhuca longifolia(L.) J. F. Macbr และอเจอราตั้ม conyzoides L. พบว่ายับยั้งการเกิดผู้ใหญ่ของ Cx. quenquefasciatus, A.stephensi และ A. aegypti หลังอ่อนแสงที่ความเข้มข้นของ mgl−1 5 และ 10 สารสกัดจากพืชเหล่านี้ระบุ juveline ฮอร์โมนอะนาล็อกการดำเนินการผลิตบางอย่างผิดปกติตัวอ่อนเช่นตัวอ่อน – pupal intermediates บำบัด morphogenetic decolorized ขยายดักแด้ และผู้ใหญ่ (Sujatha et al. 1988) โผล่ออกมาไม่สมบูรณ์ Dakhil และ Morsy (1999) การทดสอบ sublethal (LC50) ปริมาณของสารสกัดจากเปลือกมะนาวกับต้นอ่อน instar สี่ของ C. pipiens เพ่ือการกระทำของสารสกัดจากมะนาวที่ขยายไปยังดักแด้เกิดในขณะที่บางส่วนของดักแด้ไม่สามารถหนีจาก exuviae อ่อน การทดลองทางชีววิทยากล้าหาญตรวจสำหรับการประเมินความสามารถในการขับไล่การผลิตส้มเปิดเผยกิจกรรมขับไล่มีประสิทธิภาพน้ำมันมะนาวและค่อนข้างต่อสัปดาห์ลงผลการยับยั้งของน้ำมันส้ม เมื่อทั้งสองเปรียบเทียบกับตัวควบคุมเชิงบวก (DEET) ในทำนองเดียวกัน นี้รูปแบบของยา activityfor EOs ทั้งสองได้รับการอธิบายก่อนกับ A. aegypti และผู้ใหญ่ A. stephensi (Phasomkusolsil และ Soonwera 2010 Oshaghi et al. 2003 เอเมอร์และ Mehlhorn 2006b) Citral พิสูจน์ให้ มากที่สุดไล่ เมื่อเปรียบเทียบ withother monoterpenes และ EOs ส้ม การแสดงพร้อมกับ DEET landings ไม่ไล่ลายคล้ายในปริมาณทั้งสอง (ต่ำและสูง) นอกจากนี้ S- (−) - limonene และ (+) - β-pinene ดำเนินการระดับความสำคัญของ repellency รับการปรากฏตัวเล็กน้อยของ isomers active ของ S- (−) - limonene และ (+) - β-pinene ในมะนาว EO ปกป้องผิวมนุษย์ albopictus A. ซึ่งให้บริการโดยมะนาว EO สูงอาจนำมาประกอบกับการปรากฏตัวของ citral ตาม Jaenson et al. (2006), α pinene β-pinene และ limonene พบระหว่าง volatiles หลักที่มีอยู่ในสารสกัดจากพืชเลือก (Hyptis suaveolens (L.) Poit เดนดรอน tomentosum Harmaja เกลหม่อน L. และ Achillea millefolium (L.), ซึ่งลดกิจกรรม probing โดย A. aegypti ในห้องปฏิบัติการและกัด โดยยุง Ae. ในฟิลด์ เวลดัน et al. (2011) แสดงให้เห็นว่า คะแนนคอมโพสิตสูง แลน และการให้อาหารน้อยลงและเที่ยวบิน recordedwhenmosquitoes ได้เปิดเผย การอลดีไฮด์ (เช่น citral), ออกไซด์ (เช่น ±limonene ออกไซด์), แอลกอฮอล์ (เช่น 4-terpinenol) และไฮโดรคาร์บอนส่วนใหญ่ (เช่น α - หรือβ-pinene, R-(+) limonene) นอกจากนี้ A.albopictus ผู้ใหญ่ที่สัมผัสกับไอระเหยของแอฟริกาใต้ citral ยูเจนอล หรือ anisaldehyde ถูกยับยั้งไปหนึ่งองศาหรืออื่นในการทำงาน หาโฮสต์ และ กินเลือด (Hao et al.2008) กิจกรรมไล่สูงของอลดีไฮด์ (citral) เปรียบเทียบกับไฮโดรคาร์บอน (limonene และ pinenes) นอกจากนี้ยังได้รับการยืนยันในการศึกษาของเรา นอกจากนี้ การทดลองทางชีววิทยากล้าหาญอยู่เปิดเผยความสัมพันธ์ที่ดีระหว่าง chirality ของไฮโดรคาร์บอน monoterpenes และกิจกรรมของพวกเขากัน โดยรวม ผลของเราระบุว่า EOs ส้มและส่วนประกอบอาจจะเป็นตัวแทนสำรองของ A. albopictus อ่อนควบคุมและผู้ใหญ่ repellency สำหรับป้องกันมนุษย์ ในมุมมอง ecofriendly และควบคุมประสิทธิภาพของยุงเสือเอเชีย มันเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินประสิทธิภาพ EOs ส้มเป็น larvicides ภายใต้สภาพแวดล้อม ตั้งแต่การศึกษาปัจจุบันระบุการดำเนินการล่าช้าส้มวัสดุบนตัวอ่อน A. albopictus, IGRs กัน การวิจัยจำเป็นเพื่อกำหนดกลไกที่แม่นยำที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น สำหรับการใช้งานจริงของกล้อง EOs ส้มเป็นคนไล่ ศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับความปลอดภัยกับสุขภาพของมนุษย์และการประเมินผลในสูตรต่าง ๆ ที่อาจนำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพของงานเฉพาะ จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่เห็นได้ชัดนำไปสู่ความเบาของศักยภาพโดยรวมของสารเหล่านี้ R - (+) - limonene มีส่วนสะดุดตาที่จะฆ่าผลล่าช้าของส้ม EOS onmosquito ตัวอ่อนเนื่องจากการยับยั้งการเกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญผู้ใหญ่มันจะทำให้เกิด ความเป็นพิษของสารล่าช้าทดสอบพร้อมกับข้อสังเกตเกี่ยวกับการก่อตัวของดักแด้ตายและผู้ใหญ่ที่บ่งบอกถึงการเจริญเติบโตของแมลงกระทำกฎระเบียบที่มีศักยภาพ ในการศึกษาก่อนหน้านี้เมื่อ R - (+) - limonene ได้รับการทดสอบในรูปแบบไอกับ 3 วันเก่าดักแด้ของสายพันธุ์ coleopteran Tribolium confusum Jacquelin du Val ก็ให้หลักฐานสำหรับควบคุมการเจริญเติบโตของแมลง (IGR) เหมือนคุณสมบัติ (Stamopoulos et al.2007) นอกจากนี้ Zahran และ Abdelgaleil (2011) พบว่าการใช้ความเข้มข้นของ sublethal (0.5 LC50) ของ บริษัท เอส - (-) - limonene จากระยะไข่ได้รับผลกระทบซี pipiens ตัวอ่อนดักแด้และการอยู่รอดและการพัฒนา, การยับยั้งการเกิดผู้ใหญ่อย่างมีนัยสำคัญ ΕΟsจะเรียกว่ามีผลการเจริญเติบโตของการควบคุมเกี่ยวกับความหลากหลายของแมลงลดหรือรบกวนการเจริญเติบโตของแมลงใน
ช่วงชีวิตที่หลายคน (Regnault-Roger et al. 2012) สารสกัดปิโตรเลียมอีเทอร์จากว่านน้ำลิตร Madhuca longifolia (L.) JF Macbr และ Ageratum conyzoides ลิตรถูกพบในการยับยั้งการเกิดของผู้ใหญ่ Cx quenquefasciatus, A.stephensi และ A. aegypti หลังจากการสัมผัสตัวอ่อนที่ความเข้มข้น 5 และ 10 MGL-1 สารสกัดจากพืชเหล่านี้ชี้ให้เห็นฮอร์โมน juveline การกระทำผิดปกติอะนาล็อกผลิต morphogenetic บางอย่างในตัวอ่อนได้รับการปฏิบัติเหมือนตัวกลางตัวอ่อนดักแด้-, decolorized และดักแด้นานและไม่สมบูรณ์โผล่ออกมาที่ผู้ใหญ่ (Sujatha et al. 1988) Dakhil และ Morsy (1999) การทดสอบ sublethal นี้ (LC50) ปริมาณของสารสกัดจากเปลือกมะนาวลงไปในช่วงต้นตัวอ่อนวัยที่สี่ของซี pipiens ตั้งข้อสังเกตว่า
การกระทำของสารสกัดจากมะนาวขยายไปดักแด้ที่เกิดขึ้นในขณะที่บางตัวโม่งไม่สามารถที่จะ หลบหนี fromthe ตัวอ่อน bioassays คัดกรอง exuviae.The สำหรับการกำหนดความสามารถในการขับไล่ของวัสดุส้มเผยกิจกรรมขับไล่ที่มีประสิทธิภาพของน้ำมันมะนาวและค่อนข้างสัปดาห์มีผลยับยั้งการเชื่อมโยงไปถึงน้ำมันสีส้มเมื่อทั้งสองเมื่อเทียบกับการควบคุมในเชิงบวก (DEET) ในทำนองเดียวกันรูปแบบของการขับไล่ activityfor ทั้ง EOS นี้ได้รับการอธิบายก่อนกับ A. aegypti และผู้ใหญ่ stephensi A. (Phasomkusolsil และ Soonwera 2010 Oshaghi et al, 2003. อาเมอร์และ Mehlhorn 2006b) .Citral พิสูจน์แล้วว่าเป็นยาขับไล่มากที่สุดเมื่อเทียบกับ withother monoterpenes และ EOS ส้มแสดงพร้อมกับสาร DEET รูปแบบการขับไล่ที่คล้ายกันของไม่มีเพลย์ในปริมาณที่ทั้งสอง (ต่ำและสูง) นอกจากนี้ S - (-) - limonene และ (+) - เบต้า pinene ดำเนินการในระดับที่มีนัยสำคัญของ repellency ได้รับการแสดงตนเล็กน้อยของสารอินทรีย์ที่ใช้งานของ S - (-) - limonene และ (+) - เบต้า pinene ใน EO มะนาว, การป้องกันสูงของผิวหนังของมนุษย์กับเอ albopictus ซึ่งให้บริการโดย EO มะนาวอาจจะนำมาประกอบกับการปรากฏตัวของ citral ตามที่ Jaenson et al, (2006), α-pinene, β-pinene และ limonene ถูกตรวจพบสารระเหยในหมู่หลักที่มีอยู่ในสารสกัดจากพืชชนิดที่เลือก (แมงลักคา ( L. ) Poit. Rhododendron tomentosum Harmaja, Myrica พายุลิตรและ Achillea millefolium ( L. ) ซึ่งลดลงอย่างมีนัยสำคัญละเอียดกิจกรรมโดย A. aegypti ในห้องปฏิบัติการและการกัดโดย Ae. ยุงในสนาม. เวลดอน et al. (2011) พบว่าคะแนนคอมโพสิตสูงเชื่อมโยงไปถึงน้อยและการให้อาหารและเที่ยวบินเพิ่มเติมได้ recordedwhenmosquitoes ได้สัมผัสกับลดีไฮด์ (เช่น citral) ออกไซด์ (เช่น± limonene ออกไซด์) หรือแอลกอฮอล์ (เช่น 4 terpinenol) เมื่อเทียบกับไฮโดรคาร์บอนมากที่สุด (เช่นα-หรือβ-pinene, R - (+) limonene) นอกจากนี้ผู้ใหญ่ A.albopictus สัมผัสกับไอระเหยของ geraniol, citral, eugenol หรือ anisaldehyde ถูกยับยั้งหนึ่งองศาหรืออื่นในการเป็นเจ้าภาพการแสวงหาและเลือดให้อาหารพฤติกรรม (Hao et al.2008). กิจกรรมขับไล่ที่สูงขึ้นของลดีไฮด์ ( citral) เมื่อเทียบกับไฮโดรคาร์บอน (limonene และ pinenes) นอกจากนี้ยังได้รับการยืนยันในการศึกษาของเรา. นอกจากนี้ bioassays ปัจจุบันเปิดเผยความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่าง chirality ของ monoterpenes ไฮโดรคาร์บอนและกิจกรรมการขับไล่พวกเขา โดยรวม, ผลของเราแสดงให้เห็นว่าส้ม EOS และส่วนประกอบของพวกเขาอาจทำหน้าที่เป็นตัวแทนทางเลือกของการควบคุมตัวอ่อนเอ albopictus และ repellency ผู้ใหญ่สำหรับการป้องกันของมนุษย์ ในมุมมองของการควบคุม ecofriendly และมีประสิทธิภาพของยุงเสือเอเชียก็เป็นสิ่งสำคัญในการประเมินผลการปฏิบัติงาน EOS ส้มเป็น larvicides ภายใต้สภาวะแวดล้อม เนื่องจากการศึกษาในปัจจุบันแสดงให้เห็นการดำเนินการล่าช้าของวัสดุส้มลงบนตัวอ่อนเอ albopictus, IGRS เหมือนกันการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการกำหนดกลไกการมีส่วนร่วมได้อย่างแม่นยำ ดังนั้นสำหรับการใช้งานจริงของส้มเป็น EOS ไล่การศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับความปลอดภัยของพวกเขาต่อสุขภาพของมนุษย์และการประเมินผลในสูตรที่แตกต่างที่อาจนำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพของแอพลิเคชันเฉพาะที่มีความจำเป็น