Zhang Ye carried on speaking. "But

Zhang Ye carried on speaking. "But I still have to insist on this request of mine."

Wu Mo: "..."

Zhang Ye said, "You can first consider it. If your company can agree to it, I'll take on the job. If not, then please trouble someone else."

Wu Mo was troubled. He never expected that Zhang Ye would have such a request for a simple endorsement. He knew Zhang Ye would not harm him, as there was this level of relations from his aunt. Although Zhang Ye was not purposely harming him, who could guarantee that the commercial he produced would be excellent? Zhang Ye would guarantee it himself? That would be useless. It had to be affirmed by the market! Hence, Wu Mo faced a dilemma!

What was he to do?

Should he agree to it?

Eventually, Wu Mo's eyebrows were already fully knitted together. "Teacher Zhang, I can't make the decision on this matter. I will need to discuss it with the other shareholders."

Zhang Ye nodded and said, "Alright."

Wu Mo was in a rush to return. "Then wait for my phone call. I'll be leaving first. Aunt, I'm leaving."

Wu Zeqing gave a dull acknowledge. "Don't speed."

"Got it." Wu Mo's mind was preoccupied and he quickly drove off.

Zhang Ye looked at Wu Zeqing as he explained. "Sorry about that President Wu. I did that because..."

Wu Zeqing gave him a gentle smile. "There's no need to explain it to me. Let's go to my office." After instructing the construction work's supervisor, she left.

Zhang Ye followed behind her. President Wu's qipao was really very beautiful. He could not help but steal a few glances at it, as his eyes landed on Wu Zeqing's perky butt. Just looking at her made his hands itch. He really wanted to give it a touch, and felt it would be worth it to be beaten up over it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ดำเนินการพูด "แต่ผมต้องยืนยันในคำขอนี้ของฉัน"อู่ Mo: '...'จางเย่กล่าวว่า "คุณสามารถก่อนพิจารณามัน ถ้าบริษัทของคุณสามารถยอมรับมัน ฉันจะใช้งาน ถ้าไม่ ได้ แล้ว โปรดปัญหาคนอื่น"อู่ Mo คือทุกข์ เขาเคยคิดว่า จางเย่จะมีคำร้องขอรับรองความเรียบง่าย เขารู้ว่า จางเย่จะไม่เป็นอันตรายต่อเขา เป็นระดับของความสัมพันธ์จากป้าของเขา แม้ว่าจางเยคือไม่จงใจทำร้ายเขา ที่สามารถรับประกันได้ว่า พาณิชย์ที่เขาผลิตจะดีหรือไม่ จางเย่จะรับประกันมันเอง ที่จะเป็นประโยชน์ มันก็จะมียืนยันจากตลาด ด้วยเหตุนี้ วู Mo ประสบคายไม่ออกเขาจะทำคืออะไรเขาควรยอมรับมันในที่สุด คิ้ววู Mo ได้เต็มที่แล้วถักกัน "ครูจาง ฉันไม่สามารถทำการตัดสินใจในเรื่องนี้ ฉันจะต้องไปหารือกับผู้ถือหุ้น"จางเย่เลยต้อง และกล่าว ว่า "Alright"Mo วูถูกเร่งให้กลับ "รอโทรศัพท์ของฉัน ผมจะได้ออกก่อน ป้าจะออก"Wu Zeqing ให้ acknowledge น่าเบื่อ "ไม่เร็วขึ้น""เข้าใจแล้ว" อู่ Mo ใจหวั่น และเขาขับรถออกได้อย่างรวดเร็วจางเย่ดู Wu Zeqing ตามที่เขาอธิบาย "ขออภัยเกี่ยวกับที่ประธาน Wu ฉันไม่ว่าเนื่องจาก... "Zeqing วูเขารอยยิ้มอ่อนโยน "ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉัน ลองไปที่สำนักงานของฉัน" เธอหลังจากสอนผู้ควบคุมงานก่อสร้างจางเย่ตามหลังเธอ Qipao ประธาน Wu ได้สวยงามมากจริง ๆ นอกจากนี้เขาไม่สามารถช่วยแต่ขโมยหน้าปัดรวมกี่ที่มัน เป็นดวงตาของเขาที่ดินบนชนกระปรี้กระเปร่า Wu Zeqing เพียงแค่มองที่เธอทำมือคัน เขาต้องการให้มันสัมผัส และรู้สึกว่า มันจะคุ้มค่ามันจะตีค่ามันจริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเยดำเนินการเกี่ยวกับการพูด " แต่ผมยังคงต้องยืนยันตามคำขอของฉันนี้."

วูโม: " ... "

จางเจ้ากล่าวว่า "ครั้งแรกที่คุณสามารถพิจารณาว่าหาก บริษัท ของคุณสามารถเห็นด้วยกับมันผมจะใช้เวลาในการทำงานหาก.. ไม่เช่นนั้นคนโปรดปัญหาอื่น. "

วูโมเป็นทุกข์ เขาไม่เคยคาดหวังว่าเหวยท่านก็คงจะคำขอดังกล่าวสำหรับการรับรองง่าย เขารู้ว่าเหวยท่านก็จะไม่เป็นอันตรายต่อเขาในขณะที่มีระดับของความสัมพันธ์จากป้าของเขานี้ แม้ว่าจางเจ้าไม่ได้จงใจทำร้ายเขาที่สามารถรับประกันได้ว่าการค้าเขาจะยอดเยี่ยม? Zhang ท่านก็จะรับประกันได้ว่าตัวเอง? ว่าจะไร้ประโยชน์ มันจะต้องมีการยืนยันจากตลาด! ดังนั้นวู Mo ต้องเผชิญกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก!

อะไรคือสิ่งที่เขาจะทำอย่างไร?

เขาควรจะยอมรับได้หรือไม่

ในที่สุดคิ้ววูโมได้แล้วถักด้วยกันอย่างเต็มที่ "ครู Zhang ฉันไม่สามารถทำให้การตัดสินใจในเรื่องนี้. ฉันจะต้องหารือกับผู้ถือหุ้นอื่น ๆ ."

จางเจ้าพยักหน้าและกล่าวว่า "เอาล่ะ."

วูโมเป็นในการวิ่งไปกลับ "จากนั้นรอให้โทรศัพท์ของฉัน. ฉันจะออกจากครั้งแรก. ป้าฉันออก."

วู Zeqing ให้หมองคล้ำทราบ "อย่าความเร็ว."

"มีมัน." ใจวูโมกำลังหมกมุ่นอยู่และเขาก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว.

จางเจ้ามองที่วู Zeqing ในขณะที่เขาอธิบาย "ขออภัยเกี่ยวกับที่ประธานาธิบดีวู. ผมว่าเพราะ ... "

วู Zeqing ทำให้เขามีรอยยิ้มอ่อนโยน "ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉันเป็น. ขอไปที่สำนักงานของฉัน." หลังจากที่ผู้บังคับบัญชาสั่งการทำงานก่อสร้างที่เธอทิ้ง.

จางเจ้าตามมาข้างหลังเธอ qipao ประธานาธิบดีวูเป็นจริงที่สวยงามมาก เขาไม่สามารถช่วย แต่ขโมยไม่กี่สายตาที่มันเป็นดวงตาของเขาลงบนก้นกระปรี้กระเปร่าวู Zeqing ของ แค่มองไปที่เธอทำมือคันของเขา เขาอยากที่จะให้มันสัมผัสและรู้สึกว่ามันจะคุ้มค่าที่จะได้รับการตีขึ้นมากกว่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จางเยอุ้มพูด " แต่ฉันยังยืนยันในความต้องการของฉัน . "อู๋ โม : " . . . . . . . "จาง ท่านกล่าวว่า " ก่อนอื่นคุณสามารถพิจารณา หาก บริษัท ของคุณสามารถเห็นด้วยกับมัน ข้าจะใช้ในงาน ถ้าไม่ งั้นรบกวนคนอื่น .อู๋ โมก็มีปัญหา เขาไม่เคยคาดคิดว่า จาง ท่านจะได้ขอการรับรองง่าย เขารู้ว่าจางเยจะไม่ทำอันตรายเขาได้ อย่างมีระดับของความสัมพันธ์ จากป้าของเขา ถึงแม้ว่าจางเยไม่ได้จงใจทำร้ายเขา ใครจะรับประกันได้ว่าเขาผลิตเชิงพาณิชย์จะเป็นเลิศ จาง เยจะรับประกันเอง ที่ไม่มีประโยชน์ มันต้องยืนยันโดยตลาด ดังนั้น อู๋ โมต้องเผชิญวิกฤต !สิ่งที่เขาทำเขาควรจะยอมรับมัน ?ในที่สุด ก็หูโมคิ้วก็ถักกันอย่างเต็มที่ " ครูจาง ฉันไม่สามารถตัดสินใจในเรื่องนี้ ผมจะต้องปรึกษากับผู้ถือหุ้นอื่น ๆ . "จางเยพยักหน้าและบอกว่า " ไม่เป็นไร "อู๋ โม รีบกลับมา " แล้วรอโทรศัพท์ ฉันขอตัวก่อน ป้า ฉันไปก่อนนะ " .อู๋ zeqing ให้ทึบ ยอมรับ " ไม่เร็ว ." ได้เลย " อู๋ โม จิตใจก็หมกมุ่น เขารีบขับรถหนีไปจางเยมองอู๋ zeqing ตามที่เขาอธิบาย . ขอโทษด้วยครับท่านประธาน วู ผมทำอย่างนั้นเพราะ . . . . . . . "อู๋ zeqing ให้เขายิ้มอ่อนโยน " ไม่ต้องอธิบายให้ฉันฟัง งั้นไปที่ออฟฟิศของฉัน หลังจากสั่งให้ผู้จัดการ ก่อสร้าง งานของเธอออกไปจาง เยเดินตามหลังเธอ กี่เพ้าประธานอู๋ สวยงามมากจริงๆ เขาไม่สามารถช่วย แต่ขโมยสายตาไม่กี่ที่ เพราะดวงตาของเขาลงบนหู zeqing กระปรี้กระเปร่าก้น แค่ได้มองเธอทำเขามือคัน เขาต้องการที่จะให้มันสัมผัสได้ และรู้สึกว่ามันคุ้มค่าที่จะตีขึ้นเหนือ