Thus the really basic issue is that

Thus the really basic issue is that we continue, in much of macroeconomic
analysis, to dismiss the aggregation problem and to treat economic
aggregates as though they correspond to rational economic individuals
although this is theoretically unjustified. It is this simple observation
that makes the structure of the models, however sophisticated, which
macroeconomists build, unacceptable. But what is worse is that in the
anxiety to preserve the scientific foundations, macroeconomists also dismiss
the questioning of the soundness of those foundations. Such questioning
comes from behavioural economics and explicitly casts doubt on
the idea that individuals themselves do behave according to the standard
‘sound microfoundations’. This is very far from new; Pareto devoted a
whole chapter of his Treatise on Sociology to what he described as
‘non-rational behavior’ (Pareto 1916). From Simon (1957) onwards,
many have suggested that individuals reason in a limited and local way.
Experiments, observation, and examination of the neural processes utilized
in making decisions all suggest that homo economicus is not an
accurate or adequate description of human decision making.6 But then
one might reasonably ask why macroeconomists insist on their ‘representative
agent’ models if the representative agent is assumed to be more
rational than those he represents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาพื้นฐานจริง ๆ จึงว่า เรายังคง ในมากของเศรษฐกิจมหภาควิเคราะห์ เพื่อยกเลิกการรวมปัญหา และรักษาเศรษฐกิจรวมว่าความมีเหตุผลเศรษฐกิจบุคคลแม้ว่าจะ unjustified ทางทฤษฎี ก็สังเกตง่าย ๆ นี้ที่ทำให้โครงสร้างของรูปแบบ อย่างไรก็ตามมีความซับซ้อน ซึ่งmacroeconomists สร้าง ยอมรับ แต่ที่แย่คือว่าในการความวิตกกังวลการรักษารากฐานวิทยาศาสตร์ macroeconomists นอกจากนี้ยังยกเลิกการซักถามของความสมบูรณ์ของรากฐานเหล่านั้น ตั้งคำถามดังกล่าวมาจากเศรษฐศาสตร์พฤติกรรม และได้ขลังสงสัยความคิดที่บุคคลที่ตัวเองทำงานตามมาตรฐาน'เสียง microfoundations' นี่คือไกลจากใหม่ Pareto ทุ่มเทการบททั้งหมดของสังคมวิทยาจริยศาสตร์ของเขากับสิ่งที่เขาอธิบายว่า'เหตุผลพฤติกรรม' (Pareto 1916) จาก Simon (1957) เป็นต้นไปหลายคนได้แนะนำเหตุผลที่บุคคลในทางจำกัด และท้องถิ่นทดลอง การสังเกต และตรวจสอบใช้กระบวนการระบบประสาทในการตัดสินใจทั้งหมดแนะนำ economicus กะเทยที่ไม่มีคำอธิบายถูกต้อง หรือเพียงพอของ making.6 ตัดสินใจมนุษย์แต่แล้วเหตุผลหนึ่งอาจถามทำไม macroeconomists ยืนยันในการ ' แทนตัวแทน ' รุ่นถ้าตัวแทนตัวแทนจะถือว่าเป็นมากขึ้นมีเหตุผลกว่าที่เขาแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นปัญหาพื้นฐานจริงๆก็คือว่าเราจะยังคงมากในเศรษฐกิจมหภาคการวิเคราะห์ปัญหาที่จะยกเลิกการรวมตัวและการรักษาทางเศรษฐกิจมวลรวมราวกับว่าพวกเขาตรงกับบุคคลที่มีเหตุผลทางเศรษฐกิจแม้ว่านี้ไม่ยุติธรรมในทางทฤษฎี มันเป็นข้อสังเกตนี้ง่ายที่ทำให้โครงสร้างของรุ่น แต่มีความซับซ้อนซึ่ง macroeconomists สร้างที่ยอมรับไม่ได้ แต่สิ่งที่เลวร้ายก็คือว่าในความวิตกกังวลที่จะรักษารากฐานทางวิทยาศาสตร์ macroeconomists ยังยกเลิกการตั้งคำถามของความมั่นคงของมูลนิธิเหล่านั้น คำถามดังกล่าวมาจากเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมและชัดเจนปลดเปลื้องข้อสงสัยเกี่ยวกับความคิดที่ว่าบุคคลที่ตัวเองไม่ประพฤติตามมาตรฐาน'microfoundations เสียง' นี้เป็นอย่างมากไกลจากใหม่ Pareto อุทิศทั้งบทของหนังสือของเขาในสังคมวิทยากับสิ่งที่เขาอธิบายว่าเป็นพฤติกรรมที่ไม่ได้มีเหตุผล(Pareto 1916) จากไซมอน (1957) เป็นต้นไปจำนวนมากได้ชี้ให้เห็นว่าเหตุผลที่บุคคลในทางที่ จำกัด และท้องถิ่น. ทดลองสังเกตและการตรวจสอบของกระบวนการของระบบประสาทที่ใช้ในการตัดสินใจทั้งหมดชี้ให้เห็นว่าตุ๊ด economicus ไม่ได้เป็นคำอธิบายที่ถูกต้องหรือเพียงพอของการตัดสินใจของมนุษย์ 0.6 แต่แล้วเหตุผลหนึ่งอาจจะถามว่าทำไม macroeconomists ยืนยันในตัวแทนของพวกเขาตัวแทน 'รุ่นถ้าตัวแทนตัวแทนจะถือว่าเป็นมากขึ้นมีเหตุผลกว่าที่เขาแสดง