By 2012 the book had already sold a

By 2012 the book had already sold a million copies in Europe.[4] Arifa Akbar (The Independent) noted that the “sly” and “riveting” novel seems to head in one direction and then “is galloping down another, unexpected path” and finds that it “may thrill, chill or cheat”, whereby its “spectacular style triumphs over substance”.[4] The book was twice reviewed by the New York Times. Janet Maslin found the morality of the story “really sickening”, none of the four characters at the dinner are “really sane” and compared it negatively to Gillian Flynn’s Gone Girl where the characters are vicious but also sympathetic.[2] Claire Messud noted a “bracing nastiness” in the book as more and more secrets are disclosed.[5] She opines that “The Dinner” is, to some extent, “attuned to a distinctly European society, one simultaneously more ostentatious in its apparent “civilization” and more ashamed of its underlying savagery”.[5] Alex Preston (The Guardian) indicated that the book is about the nature of evil and found it to be a well-paced and entertaining novel that shows “brutal violent creatures” under “the thin facades of decency and manners.”[1] Lisa Zeidner (The Washington Post) recognized black humor in the novel as in the unlikely choice of a public restaurant for the delicate discussion.[6] She opined that Koch illustrates the absurdities of our privileged daily lives and pokes fun at "Dutch mediocrity".[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2555 หนังสือมีแล้วขายล้านสำเนาในยุโรป [4] Arifa อักบัร (อิสระ) ระบุไว้ว่า นวนิยาย "รอบจัด" และ "โลดโผน" ดูเหมือนจะมุ่งหน้าในทิศทางเดียวแล้ว "คือ galloping ทางอื่น ไม่คาดคิด" และพบว่ามัน "อาจตื่นเต้น ชิลล์ หรือโกง" โดยการ "สไตล์งดงาม triumphs ผ่านสาร" [4 หนังสือ]ถูกสองทบทวน โดยนิวยอร์กไทม์ เจเน็ต Maslin พบศีลธรรมเรื่อง "เกลียดจริงๆ" ไม่มีตัวอักษรสี่ค่ำมี "สติจริงๆ" และเมื่อเปรียบเทียบผลกับจิลเลียน Flynn ไปสาวตัวละครชั่วร้าย แต่ยังเห็นอกเห็นใจ [2] Messud แคลร์สังเกต "nastiness bracing" ในหนังสือมีการเปิดเผยความลับมาก ขึ้น [5] เธอไปว่า "อาหารค่ำที่" ขอบเขต "เพราะการสังคมยุโรปอย่างเห็นได้ชัด ความชัดเจน"อารยธรรม"กันมากขึ้น และละอายใจมากของความเกรี้ยวกราดเป็นต้น" [5] Alex เพรสตัน (ผู้ปกครอง) ระบุไว้ว่า หนังสือเกี่ยวกับธรรมชาติของความชั่วร้าย และพบว่ามันจะ ได้ดี และสนุกสนานนวนิยายที่แสดง "สิ่งมีชีวิตความโหดร้าย" "อาคารบางที่ความเหมาะสมและมีมารยาท" [1] Zeidner Lisa (วอชิงตันโพสต์) รู้จักสีดำอารมณ์ขันในนวนิยายเช่นในร้านอาหารที่สาธารณะสำหรับการสนทนาที่ละเอียดอ่อนอันน่า เธอเห็นว่า สาขาแสดงให้เห็นถึงความไร้สาระของชีวิตประจำวันของเรามีสิทธิ์ และจิ้มสนุก "ดัตช์ความสามัญธรรมดา" [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 2012 หนังสือเล่มนี้ได้ขายไปแล้วล้านเล่มในยุโรป. [4] Arifa อัคบาร์ (อิสระ) ตั้งข้อสังเกตว่า "เขี้ยวลากดิน" และ "โลดโผน" นวนิยายดูเหมือนว่าจะมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวแล้ว "จะควบลงอีกเส้นทางที่ไม่คาดคิด" และพบว่ามัน "อาจจะตื่นเต้นเย็นหรือโกง" โดยของ "ชัยชนะที่งดงามสไตล์มากกว่าสาระ". [4] หนังสือเล่มนี้ได้รับการตรวจสอบครั้งที่สองโดยนิวยอร์กไทม์ส เจเน็ตมาสลินพบศีลธรรมอันดีของเรื่อง "จริงๆน่าสะอิดสะเอียน" ไม่มีใครในสี่ตัวละครงานเลี้ยงอาหารค่ำที่มี "สติจริงๆ" และเปรียบเทียบมันในทางลบต่อไปสาวกิลเลียนฟลินน์ที่ตัวละครที่มีหิน แต่ยังขี้สงสาร. [2] แคลร์ Messud ตั้งข้อสังเกต เป็น "ความสามหาวสดชื่น" ในหนังสือเล่มนี้เป็นความลับมากขึ้นมีการเปิดเผย. [5] เธอมีความเห็นว่า "อาหารค่ำ" เป็นบางส่วน "สนิทสนมระหว่างสังคมยุโรปชัดเจนหนึ่งพร้อมกันโอ้อวดมากขึ้นในการเห็นได้ชัด" อารยธรรม " และละอายใจมากขึ้นของความโหดเหี้ยมพื้นฐานของ ". [5] อเล็กซ์เพรสตัน (The Guardian) ชี้ให้เห็นว่าหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับธรรมชาติของความชั่วร้ายและพบว่ามันจะเป็นนิยายที่ดีรวดเร็วและความบันเทิงที่แสดงให้เห็นว่า" สิ่งมีชีวิตที่มีความรุนแรงโหดร้าย "ภายใต้" การ อาคารบาง ๆ ของความมีคุณธรรมและมารยาท. "[1] ลิซ่า Zeidner (วอชิงตันโพสต์) ได้รับการยอมรับสีดำอารมณ์ขันในนวนิยายในขณะที่ทางเลือกที่ไม่น่าของร้านอาหารของประชาชนสำหรับการสนทนาที่ละเอียดอ่อน. [6] เธอเห็นว่าโคช์สแสดงให้เห็นถึงความไร้สาระของเรา ชีวิตประจำวันของสิทธิพิเศษและหัวเราะเยาะ "ดัตช์ธรรมดา". [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2012 โดยหนังสือได้ขายล้านเล่มในยุโรป [ 4 ] arifa อัคบาร์ ( อิสระ ) ที่กล่าวไว้ว่า " คน " และ " โลดโผน " นวนิยายดูไปในทิศทางเดียว จากนั้น " ควบลงไปอีก ไม่คาดคิด เส้นทาง " และพบว่ามันจะตื่นเต้น รู้สึกหนาวสั่น หรือโกง " โดย ชัยชนะสไตล์อันงดงามของ " สาร " . [ 4 ] หนังสือสองครั้งสุดท้ายโดย New York Times เจเน็ต maslin พบศีลธรรมของเรื่อง " ตา " จริงๆ ไม่มีสี่ตัวอักษรที่เย็นจริงๆ " มีสติ " และเปรียบเทียบกับจิลเลี่ยนฟลินน์ไปส่งหญิงสาวที่อักขระที่ชั่วร้าย แต่ยังขี้สงสาร [ 2 ] แคลร์ messud กล่าว " กายความขุ่นเคือง " ในหนังสือเป็นมากขึ้นและความลับ จะเปิดเผย [ 5 ] เธอมีความเห็นว่า " เย็น " อยู่บ้าง " ปรับตัวกับสังคมยุโรปอย่างชัดเจนหนึ่งโอ้อวดพร้อมกันมากขึ้นในการปรากฏ " อารยธรรม " และยิ่งอายต้นแบบของความป่าเถื่อน " [ 5 ] อเล็กซ์ เพรสตัน ( ผู้ปกครอง ) พบว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เกี่ยวกับธรรมชาติของ ความชั่วร้ายและพบว่ามันจะดี paced และนวนิยายความบันเทิงที่แสดง " โหดร้ายรุนแรงสิ่งมีชีวิต " U nder " อาคารบางของความพอดีและมารยาท " [ 1 ] ลิซ่า zeidner ( วอชิงตันโพสต์ ) ที่รู้จักสีดำอารมณ์ขันในนวนิยายในทางเลือกที่ยากของร้านอาหารสาธารณะสำหรับการอภิปรายที่ละเอียดอ่อน [ 6 ] เธอเห็นว่าคอช แสดงให้เห็นถึงความไร้สาระของชีวิตที่มีสิทธิพิเศษของเราทุกวัน และเล่นสนุกกับ " คนธรรมดา " ดัตช์ [ 6 ]