Most Thai welcome the influence of

Most Thai welcome the influence of the military and make use of that influence as fully as possible. Individuals run to the military to use its influence to coerce the power of the ever-corrupt civilian bureaucracy to follow their bidding or to be corrupt in a way which benefits them. Groups appeal to the regional army commander to press the interior ministry or police department to transfer officials they don’t like out of their area.
This does not mean that the military is an influence which is pure. When someone has influence (which is power not recognised by law and hence power which cannot be monitored or constrained, except by employing another influence), where would that influence not be used for private benefit?
But the Thai don’t mind this. Using influence for some private benefit is not a problem. Any godfather would do that, but might ask for military protection in cases where that is necessary.
However, it must be admitted that the Thai have used the military to defend themselves against constant bullying by other parts of the bureaucracy or by criminals who always threaten them. Even though this is not effective every time, it is still better than not having any influence to obstruct the power which they cannot control themselves (don’t forget also that the supreme power in Thai thinking is indivisible, and so in truth Thai may not think about controlling power through legal processes and citizens’ rights, but rather think of using influence to control power).
Straight out it can be said, the Thai love the military more than all other officials, because they don’t see the military as rulers, but rather as elder brothers who help to protect them from the rulers. But this love lasts only as long as the military have only influence and not power, that is, they do not themselves become the rulers. When they become rulers and have power, the military have to become united with the civilian bureaucracy, the usual rulers, because they have to use the civilian officials as tools of their power or rule. At that point the military can no longer be relied on as an escape from power. Worse than that, although as a result of making a coup or suppressing insurgency the military become the rulers and have power, the military still has influence as before. But when influence supplements power, it increases the power of the rulers to the point that it is difficult to control. The Thai cultural constitution thus opposes the military having power. Whenever the military controls the power of the state, the Thai people’s appreciation of the military is reduced. Conversely, when the military does not control the power of the state, the army recovers the people’s favor. It can drag its enemies along to “cooperate in the development of the Thai nation,” not disclose some parts of the budget to the assembly, impound a government mobile radio station 24 – and people joke about these matters rather than thinking anything of them, because all of that is just using influence.
The Thai cultural constitution likes the military to have influence, but does not like it to have power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยินดีต้อนรับอิทธิพลของทหารไทยส่วนใหญ่ และทำใช้อิทธิพลที่สมบูรณ์ที่สุด บุคคลทำให้ทหารใช้อิทธิพลบีบบังคับพลังงานของที่เสียหายเคยพลเรือนข้าราชการต่อการประมูล หรือหายในแบบซึ่งประโยชน์เหล่านั้น กลุ่มดึงดูดผู้บัญชาการภูมิภาคทหารกดภายในกระทรวงหรือตำรวจแผนกเพื่อโอนย้ายเจ้าหน้าที่ที่พวกเขาไม่ต้องการออกจากพื้นที่ของตนนี้ไม่ได้หมายความ ว่า ทหารมีอิทธิพลซึ่งมีความบริสุทธิ์ เมื่อผู้มีอิทธิพล (ซึ่งเป็นพลังงานที่ยังไม่ตามกฎหมาย และดังนั้น พลังงานที่ไม่สามารถตรวจสอบ หรือจำกัด ยกเว้น โดยใช้อิทธิพลอื่น), ที่จะมีอิทธิพลที่ไม่ใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัวแต่ไทยไม่ทราบนี้ ใช้อิทธิพลเพื่อประโยชน์ส่วนตัวไม่ใช่ปัญหา ชอบชวนหาเรื่องใด ๆ จะทำ แต่อาจขอป้องกันทหารในกรณีที่ที่จำเป็นอย่างไรก็ตาม มันต้องยอมรับว่า ไทยได้ใช้กองทัพเพื่อปกป้องตัวเองกับ bullying คงที่ โดยที่ข้าราชการส่วนอื่น ๆ หรืออาชญากรที่จะคุกคามพวกเขา ถึงแม้ว่านี้ไม่มีประสิทธิภาพทุกครั้ง มียังดีกว่าไม่มีอิทธิพลใด ๆ เป็นอุปสรรคพลังที่ไม่สามารถควบคุมตัวเอง (อย่าลืมยังว่า อำนาจสูงสุดในไทยคิดเป็น indivisible และดังนั้น ในความจริงที่ไทยอาจคิดว่า ไม่เกี่ยวกับการควบคุมพลังงานโดยใช้กระบวนการทางกฎหมายและสิทธิของพลเมือง แต่แทนที่จะ คิดว่า การใช้อิทธิพลในการควบคุมพลังงาน)ตรงนี้สามารถจะกล่าว ไทยรักทหารเจ้าหน้าที่อื่น ๆ ทั้งหมดมากกว่า เพราะพวกเขาไม่เห็นทหารบรรจบ แต่แทนที่จะ เป็นพี่ชายพี่ที่ช่วยปกป้องพวกเขาจากไม้ แต่รักนี้เวลาเท่านั้นตราบใดที่ทหารมีอิทธิพลเท่านั้น และไม่ใช้พลังงาน คือ พวกเขาไม่ตัวเองกลายเป็นไม้บรรทัด เมื่อพวกเขากลายเป็น ผู้ปกครอง และมีอำนาจ ทหารได้เป็นสหกับข้าราชการพลเรือน ไม้ปกติ เนื่องจากพวกเขาจะต้องใช้เจ้าหน้าที่พลเรือนเป็นเครื่องมือของอำนาจหรือกฎของพวกเขา จุดที่ สามารถทหารไม่สามารถอาศัยในเป็นการหลบหนีจากไฟ แย่กว่านั้น แม้ ว่าจากการทำรัฐประหาร หรือเมื่อแดน ทหารกลายเป็น ไม้มีอำนาจ ทหารยังได้อิทธิพลเป็นก่อน แต่เมื่ออิทธิพลพลังงานผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร เพิ่มอำนาจพระมหากษัตริย์ไปยังจุดที่ว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะควบคุม รัฐธรรมนูญวัฒนธรรมไทยดังนั้น opposes ทหารที่มีอำนาจ เมื่อทหารควบคุมอำนาจของรัฐ ประชาชนไทยชื่นชมทหารจะลดลง ในทางกลับกัน เมื่อทหารควบคุมอำนาจของรัฐ กองทัพกู้คืนประชาชนโปรดปราน มันสามารถลากศัตรูก็ให้ "ความร่วมมือในการพัฒนาประเทศไทย ไม่เปิดเผยบางส่วนของงบประมาณที่แอสเซมบลี impound สถานีโทรศัพท์เคลื่อนที่วิทยุรัฐบาล 24 – และคนเล่นเกี่ยวกับเหล่านี้เรื่องแทนที่คิดอะไรของพวกเขา เนื่องจากทั้งหมดที่จะใช้อิทธิพลได้รัฐธรรมนูญวัฒนธรรมไทยชอบทหารที่มีอิทธิพลต่อ แต่ไม่ชอบให้มีอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ไทยยินดีต้อนรับอิทธิพลของทหารและใช้ประโยชน์จากอิทธิพลอย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้ บุคคลที่วิ่งไปทางทหารที่จะใช้อิทธิพลบีบบังคับอำนาจของข้าราชการพลเรือนที่เคยเสียหายที่จะปฏิบัติตามการเสนอราคาของตนหรือเพื่อจะเสียหายในทางที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเขา กลุ่มอุทธรณ์ไปยังผู้บัญชาการทหารบกในระดับภูมิภาคเพื่อกดกระทรวงมหาดไทยหรือกรมตำรวจในการถ่ายโอนเจ้าหน้าที่พวกเขาไม่ชอบออกจากพื้นที่ของพวกเขา.
นี้ไม่ได้หมายความว่าทหารเป็นอิทธิพลซึ่งเป็นบริสุทธิ์ เมื่อมีคนที่มีอิทธิพล (ซึ่งก็คืออำนาจที่ไม่เป็นที่รู้จักตามกฎหมายและอำนาจจึงไม่สามารถตรวจสอบหรือ จำกัด ยกเว้นโดยการใช้อิทธิพลอื่น) ที่มีอิทธิพลต่อการที่จะไม่ถูกนำมาใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัว
แต่ไทยไม่ทราบนี้ ใช้อิทธิพลบางผลประโยชน์ส่วนตัวไม่ได้เป็นปัญหา เจ้าพ่อใด ๆ ที่จะทำ แต่อาจจะถามสำหรับการป้องกันทางทหารในกรณีที่เห็นว่ามีความจำเป็น.
แต่ก็ต้องยอมรับว่าไทยมีการใช้ทหารที่จะปกป้องตัวเองจากการกลั่นแกล้งอย่างต่อเนื่องโดยส่วนอื่น ๆ ของระบบราชการหรือโดยอาชญากรที่เคยคุกคาม พวกเขา แม้จะไม่ได้มีประสิทธิภาพทุกครั้งก็ยังดีกว่าไม่ได้มีอิทธิพลใด ๆ ที่จะขัดขวางอำนาจที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมตัวเอง (อย่าลืมว่าอำนาจสูงสุดในการคิดไทยจะแบ่งแยกและอื่น ๆ ในความเป็นจริงคนไทยอาจจะไม่ คิดเกี่ยวกับการควบคุมอำนาจผ่านกระบวนการทางกฎหมายและสิทธิของประชาชน แต่คิดว่าการใช้อิทธิพลในการควบคุมอำนาจ).
ออกตรงก็อาจกล่าวได้ไทยรักทหารมากขึ้นกว่าที่เจ้าหน้าที่อื่น ๆ ทั้งหมดเพราะพวกเขาไม่เห็นทหารเป็น ผู้ปกครอง แต่เป็นพี่ชายที่ช่วยปกป้องพวกเขาจากผู้ปกครอง แต่ความรักนี้จำนวน จำกัด เพียงตราบใดที่ทหารมีอิทธิพลและอำนาจเพียงไม่นั่นคือพวกเขาไม่ได้ตัวเองกลายเป็นผู้ปกครอง เมื่อพวกเขากลายเป็นผู้ปกครองและให้มีอำนาจทหารจะต้องกลายเป็นปึกแผ่นกับข้าราชการพลเรือนผู้ปกครองตามปกติเพราะพวกเขาต้องใช้เจ้าหน้าที่พลเรือนเป็นเครื่องมือของอำนาจหรือปกครอง ณ จุดที่ทหารจะไม่สามารถอาศัยในขณะที่หลบหนีออกจากอำนาจ เลวร้ายยิ่งกว่านั้นถึงแม้จะเป็นผลมาจากการทำรัฐประหารหรือปราบปรามการก่อความไม่สงบจะกลายเป็นทหารปกครองและมีอำนาจที่ทหารยังคงมีอิทธิพลเป็นมาก่อน แต่เมื่อเสริมอิทธิพลอำนาจมันจะเพิ่มอำนาจของผู้ปกครองไปยังจุดที่ว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะควบคุม รัฐธรรมนูญวัฒนธรรมไทยจึงตรงข้ามกับอำนาจที่มีทหาร เมื่อใดก็ตามที่มีการควบคุมทหารอำนาจของรัฐการแข็งค่าของคนไทยของทหารจะลดลง ตรงกันข้ามเมื่อทหารไม่ได้ควบคุมการใช้พลังงานของรัฐกองทัพกู้คืนความโปรดปรานของผู้คน มันสามารถลากศัตรูของตนพร้อมที่จะ "ให้ความร่วมมือในการพัฒนาชาติไทย" ไม่เปิดเผยบางส่วนของงบประมาณที่จะชุมนุมยึดสถานีวิทยุมือถือของรัฐบาล 24 - และคนที่ตลกเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้มากกว่าที่จะคิดอะไรของพวกเขา เพราะทุกที่เพียงแค่ใช้อิทธิพล.
รัฐธรรมนูญวัฒนธรรมไทยชอบทหารมีอิทธิพล แต่ไม่ต้องการให้มีอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สุดในไทยรับอิทธิพลของทหาร และให้ใช้อิทธิพลอย่างที่สุด บุคคลที่วิ่งไปให้ทหารใช้อิทธิพลบีบบังคับ พลังของระบบราชการพลเรือนเคยทุจริตตามการเสนอราคาของพวกเขาหรือที่จะเสียหายในทางที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเขากลุ่มที่ร้องเรียนต่อผู้บัญชาการกองทัพในแผนกข่าว กระทรวงมหาดไทย ตำรวจ ส่งเจ้าหน้าที่ พวกเขาไม่ชอบออกจากพื้นที่ของตน .
นี้ไม่ได้หมายความ ว่า ทหารเป็นอิทธิพลที่บริสุทธิ์ เมื่อใครบางคนมีอิทธิพล ( ซึ่งเป็นพลังงานที่ได้รับการยอมรับโดยกฎหมายจึงไม่อำนาจ ซึ่งไม่สามารถตรวจสอบหรือกำหนด เว้นแต่ โดยอาศัยอิทธิพลอื่น )ซึ่งจะทำให้ไม่สามารถใช้เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว
แต่ไทยไม่คิดแบบนี้ การใช้อำนาจเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่ใช่ปัญหา ใด ๆที่พระเจ้าจะทำอย่างนั้น แต่จะขอความคุ้มครองจากทหารในกรณีที่จำเป็น
อย่างไรก็ตามต้อง ยอมรับว่า ไทยมีการใช้ทหารเพื่อปกป้องตัวเองกับค่าคงที่กลั่นแกล้งโดยส่วนอื่น ๆของระบบราชการ หรืออาชญากรที่มักจะขู่พวกเขา แม้ว่านี้ไม่ได้มีประสิทธิภาพทุกครั้งมันคงจะดีกว่าถ้าไม่มีอิทธิพลใด ๆขัดขวาง พลังที่เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ( อย่าลืมว่า อำนาจสูงสุดในไทยคิดจะแบ่งแยก ดังนั้นความจริงในไทยอาจไม่คิดว่าเกี่ยวกับการควบคุมพลังงานผ่านกระบวนการทางกฎหมายและสิทธิของพลเมือง แต่คิดว่า การใช้อำนาจเพื่อควบคุม
พลัง ) ตรงอกมันสามารถกล่าวคนไทยรักทหารมากกว่าเจ้าหน้าที่อื่น ๆทั้งหมด เพราะพวกเขาไม่เห็นทหารเป็นผู้ปกครอง แต่เป็นพี่ชาย ที่ช่วยปกป้องพวกเขาจากผู้ปกครอง แต่ความรักครั้งนี้กินเวลานานตราบเท่าที่ทหารได้เพียงอิทธิพลและอำนาจ นั่นคือ พวกเขาไม่ได้ตัวเองเป็นผู้ปกครอง เมื่อพวกเขากลายเป็นผู้ปกครองและมีอำนาจ