Meng Hao was confident that after h

Meng Hao was confident that after he transcended the Heavenly Tribulation, he would pass directly into the late Core Formation stage.

With his preparations complete, Meng Hao took out the Frigid Snow Larva. Then, he took out a Mulberry Thunderclap Leaf and placed it in front of the larva. As soon as the leaf appeared, a tremor ran through the Frigid Snow Larva. It appeared to find the leaf incredibly enticing. In the blink of an eye, lightning surrounded the leaf, and it was completely consumed by the Frigid Snow Larva.

Meng Hao’s eyes gleamed as he produced the copper mirror and began to duplicate more Mulberry Thunderclap Leaves. Thankfully, he had quite a collection of Spirit Stones in his bag of holding. Although he hated to see them disappear as the price of duplication, the thought of acquiring the Eyeless Larva caused him to do so without hesitation.

One leaf, two leaves, one hundred leaves…. Meng Hao’s eyes began to grow wide with disbelief that this tiny little Frigid Snow Larva could consume so many Mulberry Thunderclap Leaves. It didn’t seem to show any signs whatsoever of stopping. It appeared capable of eating all of the Mulberry Thunderclap Leaves in existence.

Meng Hao’s heart began to sink a little bit. His information about the larva came from the Black Lands Cultivator he had met in the Southern Domain. After much analysis, he had taken most of the man’s words to be true. Now, however, he was starting to feel a bit of skepticism.

He muttered to himself, his eyes glittering as he decided to go all out. He used all the Spirit Stones available in his bag of holding to continue to duplicate Mulberry Thunderclap Leaves to feed the Frigid Snow Larva.

Time passed by. Soon, it was a day later. By afternoon, Meng Hao’s eyes were bloodshot as he continued to feed one leaf after another to the Frigid Snow Larva. From what he could tell, he had fed enough Mulberry Thunderclap Leaves to create a mountain forest.

And yet, the Frigid Snow Larva showed no signs of being full. However, it did appear to be changing! It was still blue, but now had several white circles on its surface!

The circles looked something like eyes, and if you looked at them, it seemed as if they had the power to suck in your mind. By this point in Meng Hao’s process of feeding the larva, it had accumulated five such circles on its body.

Meng Hao looked at his bag of holding, and his heart filled with pain. He had acquired quite a lot of Spirit Stones after becoming Patriarch Golden Light. However, as of now, they were half gone. Gritting his teeth, Meng Hao continued to feed the Frigid Snow Larva.

Leaf, after leaf, after leaf….

By morning of the third day, Meng Hao’s eyes were completely filled with veins of blood. The Frigid Snow Larva in his hand now had eight circles. By the time the ninth appeared, Meng Hao’s bag of holding would be virtually devoid of Spirit Stones.

Grief filled his face. A few days ago he’d had a vast accumulation of Spirit Stones that left him confident of being able to purchase whatever he wanted, wherever he was.

Now, he had the exact opposite feeling.

“If I can’t create the Eyeless Larva….” Meng Hao clenched his fists and stopped thinking about the matter. He decided to risk it all. Having gone this far, he might as well continue on to the very end.

By night of the third day, Meng Hao’s bag of holding was completely empty. As the Frigid Snow Larva consumed the very last Mulberry Thunder Leaf, a ninth circle finally appeared, causing Meng Hao to gape.

“Dammit, I’m out of Spirit Stones, and this thing still hasn’t changed yet? Isn’t it supposed to transform?” He stared in shock at the Frigid Snow Larva, which lay on his palm, unmoving. Within his mind, Meng Hao could sense that it wanted to continue to eat. Meng Hao was on the verge of collapsing.

“My millions of Spirit Stones….” As he looked down into his bag of holding, he realized that the only thing he had left were the ultra high-grade Spirit Stones. They were his final assets, life-saving objects that he could use at a critical moment to absorb spiritual energy.

He went back and forth about it for the time it takes an incense stick to burn. It seemed the Frigid Snow Larva realized there was no food left. It ceased transmitting its desire to eat and began to create silk.

Meng Hao watched as the Frigid Snow Larva continued to spit out the silk, which looked like snow. This was not the legendary silk of the Eyeless Larva. It took only a moment for the larva to completely cover itself. Soon, it had become a cocoon about the size of the fist of an infant.

Meng Hao frowned. Something seemed strange. After probing with his Spiritual Sense, his heart began to pound. He continued to examine it for a moment, then began to pant.

“I can sense another aura,” he said, his eyes gleaming. “It’s not the Frigid Snow Larva, it’s much, much more powerful…. There’s not even a way to compare the two!” He closed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาก็มั่นใจว่า หลังจากที่เขา transcended แห่งทุกข์สวรรค์ เขาจะผ่านไปขั้นตอนการก่อตัวหลักปลายมีการเตรียมการของเขาสมบูรณ์ เมงเฮาเอาออกตัวอ่อนหิมะหนาว จากนั้น เขาเอาออกฝ่าใบหม่อน และวางไว้ด้านหน้าของตัวอ่อน ทันทีที่ใบปรากฏ การสั่นสะเทือนวิ่งผ่านตัวอ่อนหิมะหนาว มันปรากฏตัวเพื่อค้นหาใบที่น่าหลงใหลอย่างไม่น่าเชื่อ ในพริบตา สายฟ้าล้อมรอบใบ และได้มีผู้บริโภคสมบูรณ์ โดยตัวอ่อนหิมะหนาวตาเมงเฮา gleamed เขาผลิตกระจกทองแดง และเริ่มที่จะซ้ำเติมใบฝ่าหม่อน ขอบคุณ เขาค่อนข้างคอลเลกชันของหินวิญญาณถือถุงของเขา แม้ว่าเขาเกลียดเพื่อดูพวกเขาหายไปเป็นราคาของการทำซ้ำ ความคิดของตัวอ่อนที่ดูเกิดจากเขาทำเช่นนั้นโดยไม่ลังเลใบที่หนึ่ง สองใบ ใบหนึ่งร้อย... เมงเฮาตาเริ่มที่จะเติบโต ด้วยศรัทธาที่ว่า นี้เล็กน้อยหนาวหิมะอ่อนอาจใช้ใบฝ่าหม่อนมากความกว้าง มันไม่ได้ดูเหมือนการแสดงใด ๆ สัญญาณใด ๆ หยุด ปรากฏความสามารถในการรับประทานใบฝ่าหม่อนทั้งหมดในการดำรงอยู่เมงห้าวหัวใจเริ่มจมเล็กน้อย ข้อมูลเกี่ยวกับตัวอ่อนของเขามาจากเกษตรกรที่ดินดำที่เขาได้พบในภาคใต้โดเมน หลังจากวิเคราะห์มาก เขาได้นำคำพูดของมนุษย์จะเป็นจริงส่วนใหญ่ ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม เริ่มต้นรู้สึกบิตของความสงสัยHe muttered to himself, his eyes glittering as he decided to go all out. He used all the Spirit Stones available in his bag of holding to continue to duplicate Mulberry Thunderclap Leaves to feed the Frigid Snow Larva.Time passed by. Soon, it was a day later. By afternoon, Meng Hao’s eyes were bloodshot as he continued to feed one leaf after another to the Frigid Snow Larva. From what he could tell, he had fed enough Mulberry Thunderclap Leaves to create a mountain forest.And yet, the Frigid Snow Larva showed no signs of being full. However, it did appear to be changing! It was still blue, but now had several white circles on its surface!The circles looked something like eyes, and if you looked at them, it seemed as if they had the power to suck in your mind. By this point in Meng Hao’s process of feeding the larva, it had accumulated five such circles on its body.Meng Hao looked at his bag of holding, and his heart filled with pain. He had acquired quite a lot of Spirit Stones after becoming Patriarch Golden Light. However, as of now, they were half gone. Gritting his teeth, Meng Hao continued to feed the Frigid Snow Larva.Leaf, after leaf, after leaf….By morning of the third day, Meng Hao’s eyes were completely filled with veins of blood. The Frigid Snow Larva in his hand now had eight circles. By the time the ninth appeared, Meng Hao’s bag of holding would be virtually devoid of Spirit Stones.Grief filled his face. A few days ago he’d had a vast accumulation of Spirit Stones that left him confident of being able to purchase whatever he wanted, wherever he was.Now, he had the exact opposite feeling.“If I can’t create the Eyeless Larva….” Meng Hao clenched his fists and stopped thinking about the matter. He decided to risk it all. Having gone this far, he might as well continue on to the very end.By night of the third day, Meng Hao’s bag of holding was completely empty. As the Frigid Snow Larva consumed the very last Mulberry Thunder Leaf, a ninth circle finally appeared, causing Meng Hao to gape.“Dammit, I’m out of Spirit Stones, and this thing still hasn’t changed yet? Isn’t it supposed to transform?” He stared in shock at the Frigid Snow Larva, which lay on his palm, unmoving. Within his mind, Meng Hao could sense that it wanted to continue to eat. Meng Hao was on the verge of collapsing.“My millions of Spirit Stones….” As he looked down into his bag of holding, he realized that the only thing he had left were the ultra high-grade Spirit Stones. They were his final assets, life-saving objects that he could use at a critical moment to absorb spiritual energy.He went back and forth about it for the time it takes an incense stick to burn. It seemed the Frigid Snow Larva realized there was no food left. It ceased transmitting its desire to eat and began to create silk.Meng Hao watched as the Frigid Snow Larva continued to spit out the silk, which looked like snow. This was not the legendary silk of the Eyeless Larva. It took only a moment for the larva to completely cover itself. Soon, it had become a cocoon about the size of the fist of an infant.Meng Hao frowned. Something seemed strange. After probing with his Spiritual Sense, his heart began to pound. He continued to examine it for a moment, then began to pant.“I can sense another aura,” he said, his eyes gleaming. “It’s not the Frigid Snow Larva, it’s much, much more powerful…. There’s not even a way to compare the two!” He closed

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งฮ่าวก็มั่นใจว่าหลังจากที่เขา transcended ถึงสวรรค์ เขาจะผ่านตรงเข้าสายหลัก การสร้างเวทีกับการเตรียมการของเขาสมบูรณ์ เมิ่งฮ่าวหยิบหนอนหิมะที่เย็นยะเยือก แล้วเขาเอาใบหม่อนอยู่ และวางไว้ในด้านหน้าของดักแด้ ทันทีที่ใบปรากฏ สั่นวิ่งผ่านลูกหิมะที่เย็นยะเยือก มันดูเหมือนจะหาใบอย่างน่าหลงใหล . ในชั่วพริบตา ฟ้าผ่ารอบใบ และมันคือทั้งหมดที่บริโภคโดยหนอนหิมะที่เย็นยะเยือกเหม็ง เฮาตาแสงสว่างที่เขาผลิตกระจกทองแดง และเริ่มที่จะทำซ้ำใบหม่อนอยู่มากกว่า โชคดีที่เขามีค่อนข้างคอลเลกชันของหินวิญญาณของเขาในกระเป๋าถือ ถึงแม้ว่าเขาจะเกลียดที่จะเห็นพวกเขาหายไป ในขณะที่ราคาของการทำซ้ำ , คิดรับลูก eyeless ทำให้เขาทำโดยไม่ลังเลหนึ่งใบ สองใบ ร้อยใบ . . . . . . . เหม็ง เฮาตาเริ่มขยายกว้างกับไม่เชื่อว่าหนอนหิมะที่เย็นยะเยือก เล็กๆอาจกินใบหม่อน อยู่มากมาย มันไม่ได้แสดงสัญญาณใด ๆใด ๆของการหยุด ปรากฎว่าสามารถกินทั้งหมดของใบหม่อนอยู่ในการดำรงอยู่หัวใจของ เมิ่งฮ่าวเริ่มที่จะจมนิดหน่อย ข้อมูลเกี่ยวกับตัวอ่อนที่มาจากดินแดนสีดำ มีเขาได้พบในอาณาจักรใต้ หลังจากการวิเคราะห์มาก เขาเอาที่สุดของคำพูดเขาเป็นจริง ตอนนี้ แต่เขาก็เริ่มที่จะรู้สึกบิตของสงสัยเขาพึมพำกับตัวเอง ดวงตาวาววับอย่างที่เขาตัดสินใจที่จะไปออกทั้งหมด เขาใช้หินวิญญาณของเขาทั้งหมดที่มีอยู่ในถุงที่ถืออยู่ยังคงซ้ำหม่อนใบให้อาหารลูกหิมะที่เย็นยะเยือกเวลาผ่านไป เร็ว ๆ นี้ มันคือวันต่อมา โดยช่วงบ่ายของเมิ่งฮ่าวดวงตาแดงก่ำขณะที่เขายังคงป้อนหนึ่งใบหลังอีกลูกหิมะที่เย็นยะเยือก จากสิ่งที่เขาจะบอก เขาเลี้ยง พอใบหม่อนอยู่ เพื่อสร้างป่าภูเขาและยังลูกหิมะที่เย็นยะเยือก ไม่พบร่องรอยของการเต็มรูปแบบ แต่มันดูเหมือนจะเปลี่ยนไป ! มันยังคงเป็นสีฟ้า แต่ตอนนี้ มีวงกลมสีขาวหลายบนพื้นผิวของมัน !วงกลมดูคล้ายตา และถ้าคุณมองไปที่เขา มันดูเหมือนเป็นถ้าพวกเขามีพลังดูดในจิตใจของคุณ โดยจุดนี้ในกระบวนการของการให้อาหารลูกเมิงเฮา มันได้สะสมวงกลมห้าเช่นร่างกายของเมิ่งฮ่าวมองของเขา กระเป๋าถือ และหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาได้รับค่อนข้างมากของหินวิญญาณ หลังจากเป็นประมุข ทองอ่อน อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ พวกครึ่งไปแล้ว ขบฟันของเขา เมิ่งฮ่าวยังคงให้อาหารลูกหิมะที่เย็นยะเยือกใบหลังใบ หลังใบ . . . . . . .โดยเช้าวันที่สามของเมิ่งฮ่าวดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือด ลูกหิมะที่เย็นยะเยือก ในมือของเขาตอนนี้ได้แปดวงกลม โดยเวลา 9 ปรากฏ เหม็ง เฮากระเป๋าถือจะแทบไร้วิญญาณของหินความเศร้าโศกเต็มหน้าของเขา ไม่กี่วันที่ผ่านมา ก็มีการสะสมมากมายของหินวิญญาณนั้นทำให้เขามั่นใจในความสามารถในการซื้อในสิ่งที่เขาต้องการได้ทุกที่ที่เขาอยู่ตอนนี้เขามีความรู้สึกตรงข้ามแน่นอน" ถ้าฉันไม่สามารถสร้าง eyeless ตัวอ่อน . . . . . . . " เมิ่งเฮ่ากำไว้ และหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่อง เขาตัดสินใจที่จะเสี่ยงทั้งหมด ไปไกลขนาดนี้ เขาอาจจะทำจนถึงที่สุดกลางคืนของวันที่สาม คือ เหม็ง เฮากระเป๋าถืออยู่เลย เป็นหนอนหิมะที่เย็นยะเยือก บริโภคมากสุดท้ายใบหม่อนฟ้าร้องเป็นวงกลม 9 ในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้น ทำให้เมิ่งฮ่าวต้องอ้าปากค้าง ." บ้า ฉันออกจากหินวิญญาณ และสิ่งนี้ยังไม่เปลี่ยนเลย มันไม่ควรที่จะเปลี่ยน ? " เขาจ้องในช็อตที่ลูกหิมะที่เย็นยะเยือก ซึ่งวางอยู่บนฝ่ามือของเขาไม่ขยับ . ภายในจิตใจของเขา เมิ่งฮ่าวก็รู้สึกได้ว่ามันต้องการที่จะกิน เมิ่งเฮ่า เกือบจะล้ม" ล้าน . . . . . . . " วิญญาณของหินเป็น เขามองลึกลงไปในกระเป๋าเขาถือ เขาคิดได้ว่า สิ่งเดียวที่เขาเหลืออยู่ คือ อัลตร้า คุณภาพสูงหินวิญญาณ . พวกเขาเป็นทรัพย์สินของเขาสุดท้ายในวัตถุที่เขาสามารถใช้ในเวลาคับขันจะดูดซับพลังงานมโนมัยเขาเดินกลับมาให้เวลาหนึ่งก้านธูปไหม้เลย มันดูเหมือนลูกหิมะที่เย็นยะเยือก รู้ว่าไม่มีอาหารเหลือแล้ว มันหยุดส่งของความปรารถนาที่จะกินและเริ่มที่จะสร้างไหมเมิ่งฮ่าวมองเป็นหนอนหิมะเย็นยะเยือกยังคงคายผ้าไหม ซึ่งดูราวกับหิมะ นี้ไม่ได้เป็นผ้าไหมในตำนานของตัวอ่อน eyeless . มันใช้เวลาเพียงสักครู่เพื่อให้สมบูรณ์และครอบคลุมตัวเอง เร็ว ๆ นี้ , มันได้กลายเป็นรังไหม ขนาดประมาณกำปั้นของทารกเมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว . บางอย่างมันดูแปลกๆ หลังจากตรวจสอบกับความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขา หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรง เขายังคงตรวจสอบสักครู่ เริ่มหอบแล้ว" ฉันสัมผัสได้ถึงออร่าอีก " เขาพูด แววตาแวววาว " มันไม่ใช่ลูกหิมะที่เย็นยะเยือก มันมาก . . . . . . . ที่มีอำนาจมากกว่า นั่นไม่ใช่วิธีที่จะ compar