Why do we make people do exams? It'

Why do we make people do exams? It's a strange form of torture to go through just for a piece of paper.
In the months before the exam it seems all right. You tell yourself that what you don't know today you can learn tomorrow. Then come the last few weeks. and the desperate rush to learn all the things you put off till a tomorrow that never came, culminating in the last few days. as you realize that what you don't know you'll never learn
The day of the exam arrives, and you have to make sure you go to the right place time, well supplied with pens, pencils and tranquilizers. What really on undermines your confidence is that all the other candidates seem so calm and self-assured.
When you finally look at the paper. it's a bit of an anti-climax it’s never as bad as you feared, and you remember most of the things you thought you’d forgotten.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมไม่ทำให้คนเราทำสอบ มันเป็นแบบที่แปลกของการทรมานไปผ่านสำหรับกระดาษ ในเดือนก่อนสอบ เหมือนสิทธิทั้งหมด คุณบอกตัวเองว่า สิ่งที่คุณไม่รู้วันนี้คุณสามารถเรียนวันพรุ่งนี้ จากนั้น มาไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา และวิ่งหมดหวังในการเรียนรู้ทุกสิ่งที่คุณนำออกจนถึงวันพรุ่งนี้ที่ไม่เคยมา สูงสุดในช่วงไม่กี่วัน คุณรู้ว่า สิ่งที่คุณไม่ทราบคุณจะไม่เคยเรียนรู้ มาถึงวันที่สอบ และคุณต้องแน่ใจว่าคุณไปเวลาถาน มาพร้อมกับปากกา ดินสอ และกล่อมดี อะไรจริง ๆ บนทำลายความมั่นใจของคุณได้ว่า ผู้อื่นที่ดูเหมือนสงบ และมั่นใจตนเองดังนั้น เมื่อคุณก็มองที่กระดาษ มันเป็นบิตของจุดสุดยอดการป้องกันมันจะไม่ดีคุณกลัว และคุณจำได้เกือบทุกสิ่งที่คุณคิดคุณก็ลืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมเราทำให้ทำข้อสอบได้ มันเป็นรูปแบบของการทรมานประหลาดไป แค่กระดาษแผ่นเดียวในช่วงก่อนสอบดูก็ได้ คุณบอกเองว่า อะไรที่คุณไม่รู้ วันนี้คุณสามารถเรียนรู้ในวันพรุ่งนี้ จากนั้นมาไม่กี่สัปดาห์ และสิ้นหวัง ต้องเรียนรู้ทุกอย่างที่คุณใส่ออกจนถึงวันพรุ่งนี้ไม่มีวันมาถึง culminating ในไม่กี่วัน เมื่อคุณตระหนักว่า คุณไม่รู้ว่าคุณจะไม่เคยเรียนรู้วันสอบมาถึง และคุณต้องให้แน่ใจว่าคุณไปที่สถานที่ที่เหมาะสม คือมาพร้อมกับปากกา ดินสอ และ ยาระงับประสาท แล้วจริงๆ ในราศีความมั่นใจของคุณที่ทั้งหมดอื่น ๆผู้สมัครดูนิ่งและตนเองมั่นใจในที่สุดเมื่อคุณดูที่กระดาษ มันเป็นบิตของการต่อต้านจุดสุดยอด มันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณกลัว คุณจำมากที่สุดของสิ่งที่คุณคิดว่าคุณจะลืม