Pinkie Finger!Soon, the eaves were

Pinkie Finger!

Soon, the eaves were gone. Next, Meng Hao’s gaze came to fall upon the steps leading up to the palace building. After that were the columns. Next, the wall coverings.

It didn’t take long for a previously extravagant palace building to be completely blank and clean. The main structure was there, but now, it looked completely different, to a very shocking degree.

Every single thing that could be taken off of the outside surface, was gone….

Were it not for the restrictive spells and seals protecting the inside of the palace building, Meng Hao would tear down the entire structure. Trying to contain his excitement, he looked over at the next palace building. Filled with excitement, he leaped toward that building and began to dismantle it.

As for the Immortals who built these palace buildings, before their consciousnesses merged into the bridge, they placed the restrictive spells and seals in place because they were well aware that people might be interested in the items within. However, they had never imagined that someone like Meng Hao would happen to make his way into this place. He wasn’t interested in the treasures inside, but rather, wanted to plunder the construction materials….

Time passed by. With bustling industriousness, Meng Hao proceeded along from one palace building to the next, completely dismantling their exteriors, leaving them stark and bare…. The only thing left behind were the bare palace structures; anything that could be pried up was taken by Meng Hao.

Even the grass on the ground seemed to have absorbed some of the Celestial Soil Qi. Seeing how extraordinary it was, he collected it up without hesitation.

“If I don’t keep grabbing stuff until my hands cramp, then my name isn’t Meng Hao!” he said, his eyes gleaming as he wrenched up a floor tile. If any of Meng Hao’s acquaintances saw him now, they might think they were looking at a stranger. The look in his eyes was completely different than the coldness that usually resided there.

This was a part of his personality that he kept buried deep within, the part of him that lusted after anything valuable.

Despite having reached his current level of Cultivation base, one cannot forget about the matter in which he owed Steward Zhou three pieces of silver 1. Of course, after beginning to practice cultivation, the fervor he had shown toward that silver had shifted to cultivation resources.

For example, Celestial soil. At the moment, there was nothing he was more passionate about than Celestial soil.

After all… aspirations are a good thing. With aspirations, Meng Hao could be happy despite being tired or in pain. Right now, he was like a locust in human form. Every extravagant palace building that he encountered would be seemingly engulfed in a storm. After the storm passed by, the building would be completely bare.

Gradually ten buildings, twenty buildings, thirty buildings… after two hours had passed, more than seventy palace buildings had been completely dismantled by Meng Hao.

His expression was one of excitement, and he was breathing heavily. At the moment, there weren’t even thirty buildings left. Meng Hao was just getting ready to go at the rest of the buildings with a final spurt of energy, when Zhao Youlan suddenly staggered out from a large palace building on the opposite side of the basin.

After she emerged, the entire palace building collapsed with a rumbling sound. Zhao Youlan looked excited. The tiny Zhixiang perched on her shoulder appeared even more excited. Shockingly, she held a small green flask in her hand.

“It took two hours to get this one item,” said Zhixiang excitedly. “However, this small flask is a treasure that once belonged to one of the nine most preeminent of the Immortals. Two hours is a long time, but it was worth it. Precious darling, we must quickly go to the next… uh…? Huh? What?” When her gaze fell upon Meng Hao, her eyes went wide and she gaped. She even rubbed vigorously at her eyes, not daring to believe what she was seeing.

When Zhao Youlan saw the strange scene, her eyes also went wide as they filled with astonishment and shock.

Both of them… could do nothing other than be completely shocked. The tableau that faced them now was completely different from that which they had seen before entering the palace building earlier.

The previously lush and verdant grass in the area was completely gone. Only bare, uneven ground remained….

The Celestial tiles were nowhere to be seen. The floors were completely barren….

The auspicious beasts protecting the palace buildings, so imposing and extraordinary, had vanished….

The columns, carved with dragons and phoenixes, were now missing….

The matchlessly extravagant wall decorations, which had once covered the outside of the palace buildings, were as bare as if they had been swept over by a fierce tempest….

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิงกี้นิ้วเร็ว ๆ นี้ ชายคาบ้านได้หายไป ถัดไป มองเมงเฮามาตกอยู่กับขั้นตอนที่นำไปสู่อาคารพระราชวัง หลังจากที่คอลัมน์ได้ ถัดไป ปูผนังมันใช้เวลาไม่นานสำหรับอาคารพระราชวังที่เคยฟุ่มเฟือยจะว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ และสะอาด โครงสร้างหลักก็มี แต่ตอนนี้ มันดูสมบูรณ์แตกต่างกัน ในระดับที่น่าตกใจมากสิ่งเดียวที่สามารถนำออกจากพื้นผิวภายนอก หายไป...มันไม่ได้จำกัดคาถาและปกด้านในของพระราชวังอาคารซี เมงเฮาจะฉีกลงโครงสร้างทั้งหมด เขาพยายามที่จะประกอบด้วยเมืองของเขา มองไปที่อาคารพระราชวังถัดไป เขาเต็มไป ด้วยความตื่นเต้น leaped ต่ออาคารที่ และเริ่มถอดก็สำหรับอมตะที่สร้างอาคารพระราชวัง ก่อน consciousnesses ของพวกเขารวมเข้าไปในสะพาน พวกเขาอยู่คาถาจำกัดและสัญลักษณ์ในเพราะตระหนักดีว่า ท่านอาจจะสนใจในสินค้าภายใน อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยคิดว่า คนอย่างเฮาเมงจะเกิดขึ้นจะทำให้ทางของเขาเป็นสถานที่แห่งนี้ เขาไม่สนใจในสมบัติภายใน แต่ค่อนข้างจะ อยากจะปล้นวัสดุก่อสร้าง...เวลาผ่านไปโดย ด้วยความอุตสาหะคึกคัก เฮาเมงดำเนินไปจากพระราชวังหนึ่งอาคารถัดไป สมบูรณ์รื้อกุฏิของตน ไม่ให้สิ้นเชิง และเปลือย... สิ่งเดียวที่เหลืออยู่เบื้องหลังถูกโครงสร้างเปลือยพาเลซ อะไรที่สามารถพายด์ขึ้นถ่าย โดยเฮาเมงแม้หญ้าบนพื้นดินที่ดูเหมือนจะ มีการดูดซึมของชิดินฟ้า เห็นวิธีพิเศษก็ เขาเก็บมันขึ้นโดยไม่ลังเล"ถ้าฉันไม่ให้โลภสิ่งจนตะคริวมือของฉัน แล้วฉันชื่อไม่ห้าว เมง" เขากล่าวว่า ตาวับวาว ตามเขาแผ่นกระจกค่ากระเบื้องพื้น ถ้าใด ๆ ของคนรู้จักเมงเฮาเห็นเขาตอนนี้ พวกเขาอาจคิดว่า พวกเขามองหาคนแปลกหน้า รูปลักษณ์ในดวงตาของเขาได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากความหนาวเย็นที่มักจะมีอยู่นี้เป็นส่วนหนึ่งของบุคลิกของเขาที่เขาเก็บฝังลึกภายใน ส่วนหนึ่งของเขาที่ lusted หลังจากสิ่งที่มีคุณค่าแม้ มีถึงระดับปัจจุบันของการเพาะปลูกที่ฐาน หนึ่งไม่สามารถลืมเกี่ยวกับเรื่องที่เขาติดค้างโจว Steward สามชิ้นของสีเงิน 1 แน่นอน หลังจากเริ่มต้นการเพาะปลูกการปฏิบัติ ความร้อนเขาแสดงต่อว่า เงินได้เลื่อนการเพาะปลูกทรัพยากรตัวอย่างเช่น ดินฟ้า ในขณะนี้ มีอะไรเขาก็หลงใหลเกี่ยวกับกว่าดินฟ้าหลังจากทั้งหมด...แรงบันดาลใจเป็นสิ่งดี ด้วยแรงบันดาลใจ เมงเฮาอาจจะมีความสุขแม้จะเหนื่อยล้า หรือความเจ็บปวด ขวาตอนนี้ เขาได้เช่นตั๊กแตนมีในมนุษย์ อาคารพระราชวังหรูหราทุกที่เขาพบจะห้อมล้อมเหมือนในพายุ หลังจากพายุผ่านโดย อาคารจะเปลือยหมดอาคารค่อย ๆ สิบ ยี่สิบอาคาร อาคาร...สามสิบหลังจากสองชั่วโมงได้ผ่าน อาคารพระราชวังมากกว่าเจ็ดสิบได้รับสมบูรณ์รื้อถอน โดยเฮาเมงนิพจน์ของเขาเป็นหนึ่งในเมือง และเขาถูกหายใจหนัก ในขณะนี้ ไม่มีสามสิบแม้อาคารซ้าย เฮา เมงเพียงได้รับพร้อมที่จะไปที่ส่วนเหลือของอาคารกับพุ่งพรวดเป็นสุดท้ายของพลังงาน เมื่อ Zhao Youlan ก็แปรผันออกจากวังใหญ่อาคารฝั่งตรงข้ามของแอ่งน้ำหลังจากที่เธอโผล่ออกมา อาคารพระราชวังทั้งยุบ มีเสียงดังก้องเป็นเสียง Zhao Youlan ดูตื่นเต้น Zhixiang เล็ก ๆ ที่เกาะอยู่บนไหล่ของเธอปรากฏยิ่งตื่นเต้น เสียงกระหึ่ม เธอก็มีขวดสีเขียวขนาดเล็กในมือของเธอ"มันใช้เวลาสองชั่วโมงจะได้รับสินค้านี้หนึ่ง กล่าวว่า Zhixiang ขึ้ง "อย่างไรก็ตาม นี้ขวดเล็กเป็นสมบัติที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นหนึ่งในเก้าโดดเด่นที่สุดของอมตะ สองชั่วโมงเป็นเวลานาน แต่มันก็คุ้ม รักล้ำค่า เราต้องเร็วไปถัดไป...ออ... อะไรนะ อะไร " เมื่อจ้องมองเธออยู่กับเมงเฮา ดวงตาของเธอก็กว้าง และเธอดำ เธอยิ่งลูบแรง ๆ ที่ดวงตาของเธอ ไม่กล้าที่จะเชื่อว่าสิ่งที่เธอเห็นเมื่อ Zhao Youlan เห็นฉากแปลก ดวงตาของเธอก็มากมาย ตามที่พวกเขาเต็มไป ด้วยเมือและช็อกทั้งสองของพวกเขา...ทำอะไรอื่นอาจตกใจอย่างสมบูรณ์ ฉากที่พวกเขาขณะนี้ได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาได้เห็นก่อนเข้าวังที่สร้างก่อนหน้านี้หญ้าเขียวชอุ่มก่อนหน้านี้ และเขียวขจีในพื้นที่ก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เพียง ดินเปลือย ไม่สม่ำเสมอยังคง...กระเบื้องสวรรค์ไหนได้ พื้นก็แห้งแล้งอย่างสมบูรณ์...สัตว์มงคลปกป้องอาคารพระราชวัง เพื่อความสวยงาม และไม่ ธรรมดา มีศาสดา...คอลัมน์ แกะมังกรและ phoenixes มีขณะนี้ขาดหายไป...การตกแต่งผนังฟุ่มเฟือย matchlessly ซึ่งมีเพียงครั้งเดียวครอบคลุมด้านนอกของอาคารพระราชวัง ถูกเปลือยเป็นถ้าพวกเขาได้รับการกวาด โดยครั้นรุนแรง...