She smiled at a sorrowful stranger.

She smiled at a sorrowful stranger. The smile seemed to make him feel better.

He remembered past kindnesses of a friend and wrote him a thank-you letter.

The friend was so pleased with the thank-you that he left a large tip after lunch.

The waitress, surprised by the size of the tip, bet the whole thing on a hunch.

The next day she picked up her winnings, and gave part to a man on the street.

The man on the street was grateful; for two days he'd had nothing to eat.

After he finished his dinner, he left for his small dingy room.

(He didn't know at the moment that he might be facing his doom.)

On the way he picked up a shivering puppy and took him home to get warm.

The puppy was very grateful to be in out of storm.

That night the house caught on fire. The puppy barked the alarm.

He barked 'til he work the whole household and saved everybody from harm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอยิ้มให้คนแปลกหน้าเศร้า รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้น. เขาจำน้ำใจที่ผ่านมาของเพื่อนเขาและเขียนจดหมายขอบคุณ. เพื่อนก็พอใจมากกับขอบคุณที่เขาออกจากปลายขนาดใหญ่หลังอาหารกลางวัน. พนักงานเสิร์ฟ, ประหลาดใจโดย ขนาดของปลายเดิมพันสิ่งที่ทั้งบนโหนก. วันรุ่งขึ้นเธอหยิบขึ้นเงินรางวัลของเธอและให้ส่วนคนที่อยู่บนถนน. คนที่อยู่บนถนนก็รู้สึกขอบคุณ; เป็นเวลาสองวันเขาจะไม่ได้มีอะไรที่จะกิน. หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารค่ำของเขาเขาออกจากห้องพักของเขาสกปรกขนาดเล็ก. (เขาไม่ได้รู้ว่าในขณะนี้ว่าเขาอาจต้องเผชิญการลงโทษของเขา.) เกี่ยวกับวิธีการที่เขาหยิบขึ้นมา ตัวสั่นลูกสุนัขและพาเขากลับบ้านไปได้รับความอบอุ่น. ลูกสุนัขก็รู้สึกขอบคุณมากที่จะออกมาจากพายุ. คืนที่บ้านไฟไหม้ ลูกสุนัขเห่าเตือนภัย. เขาเห่าจนเขาทำงานทั้งในครัวเรือนและบันทึกทุกคนจากอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอยิ้มให้คนแปลกหน้าความโศกเศร้า รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้น

เขาจำอดีตไม่ ของเพื่อน และ เขียนจดหมายไปขอบคุณเขา

เพื่อนก็ยินดีกับขอบคุณที่เขาทิ้งปลายใหญ่หลังมื้อเที่ยง

เด็กเสริฟ ประหลาดใจ โดยขนาดของปลายเดิมพันทั้งหมดบนลางสังหรณ์

วันถัดไปเธอรับรางวัลของเธอ และให้ส่วนผู้ชายบนถนน

ผู้ชายบนถนนรู้สึกขอบคุณ ; สองวันเขาจะไม่มีอะไรกิน

หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นอาหารมื้อเย็นของเขา เขาไปในห้องส่วนตัวของเขาเล็ก ๆ

( เค้าไม่รู้ว่าขณะนั้นเขาอาจต้องเผชิญกับหายนะ ของเค้า )

บนทางที่เขาเลือกขึ้นตัวสั่น ลูกสุนัข และพาเขากลับบ้านเพื่อรับความอบอุ่น

ลูกสุนัขดีใจมากที่จะได้ออกของพายุ .

คืนนั้นเกิดไฟไหม้บ้าน ลูกสุนัขเห่าเตือน

เค้าเห่า จนกว่า เขา ทำงาน ทั้งบ้านและบันทึกทุกคนจากอันตราย