fundamental issues of the ownership

fundamental issues of the ownership of the sea, the right of passage through it and
the ownership of the sea bed. The latter issue has become increasingly important
with the growing interest in offshore oil resources. Four conventions were eventually
finalized, dealing with the Territorial Sea and Contiguous Zone, the High Seas,
the Continental Shelf and Conservation of Fisheries.
A second conference, UNCLOS II, was called in 1960 to follow up on some items
not agreed in UNCLOS I. In the 1960s the growing awareness of the mineral wealth
on the sea bed placed new significance on the law of the sea and in 1970 the United
Nations convened a third conference to produce a comprehensive Convention on the
Law of the Sea. Work started in 1973 (UNCLOS III), attended by 150 states. With so
many participants, discussion was extended. It was not until 1982 that the UN Convention
on the Law of the Sea 1982 was finally adopted, to enter into force twelve months
after it had been ratified by sixty states. It finally came into force on 16 November
1994, at last providing a ‘comprehensive framework for the regulation of all ocean
space…the limits of national jurisdiction over ocean space, access to the seas,
navigation, protection and preservation of the marine environment’.8
As far as the flag of registration is concerned the 1982 Convention endorses the
right of any state to register ships, provided there is a ‘genuine link’ between the
ship and the state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาพื้นฐานของความเป็นเจ้าของของทะเลด้านขวาของทางเดินผ่านมันไปและ
กรรมสิทธิ์ของทะเลเตียง ปัญหาหลังได้กลายเป็นความสำคัญมากขึ้น
ด้วยความสนใจที่เพิ่มมากขึ้นในทรัพยากรน้ำมันนอกชายฝั่ง สี่การประชุมได้ในที่สุด
สรุปการจัดการกับทะเลอาณาเขตและเขตต่อเนื่องกันทะเลหลวง
ไหล่ทวีปและการอนุรักษ์การประมง.
การประชุมครั้งที่สอง UNCLOS ครั้งที่สองถูกเรียกว่าในปี 1960 เพื่อติดตามบางรายการ
ตกลงกันไม่ได้ใน UNCLOS ผม ในทศวรรษที่ 1960 การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของ
แร่บนเตียงทะเลวางความสำคัญใหม่ในกฎหมายของทะเลและในปี 1970 ยู
ประเทศประชุมการประชุมที่สามในการผลิตการประชุมที่ครอบคลุมเกี่ยวกับกฎหมาย
ของทะเล เริ่มทำงานในปี 1973 (UNCLOS III) เข้าร่วมโดยรัฐ 150ด้วยเพื่อให้ผู้เข้าร่วมจำนวนมาก
อภิปรายยื่น มันไม่ได้จนกว่า 1982 ที่อนุสัญญาสหประชาชาติ
กฎหมายของทะเล 1982 เป็นลูกบุญธรรมในที่สุดจะมีผลบังคับใช้สิบสองเดือน
หลังจากที่มันได้รับการยอมรับจากหกสิบรัฐ ในที่สุดมันก็มาบังคับพฤศจิกายน 16
ปี 1994 ที่ผ่านมาให้ 'กรอบที่ครอบคลุมสำหรับการควบคุมของมหาสมุทรทั้งหมด
พื้นที่ ... ขอบเขตของอำนาจของชาติจากการพื้นที่มหาสมุทรเข้าถึงทะเล,
ป้องกันนำทางและดูแลรักษาสิ่งแวดล้อมทางทะเล '
0.8 เท่าที่ธงของการลงทะเบียนเป็นห่วง 1982 ประชุมราชบัณฑิต
ขวาของรัฐใด ๆ ลงทะเบียนเรือให้มีลิงก์ 'ของแท้' ระหว่างเรือ
และรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาพื้นฐานของความเป็นเจ้าของทะเล ด้านขวาของเส้นทางผ่านมัน และ
เจ้าของท้องทะเล หลังปัญหาเป็นมากสำคัญ
ดอกเบี้ยเติบโตในแหล่งน้ำมันที่ต่างประเทศ ประชุม 4 ได้ในที่สุด
ขั้นสุดท้าย การจัดการกับซีน่านและเขต Contiguous ทะเล,
ชั้นยุโรปและอนุรักษ์ประมง
มีเรียกประชุมสอง UNCLOS II ใน 1960 ในบางรายการการติดตาม
ไม่ตกลงใน UNCLOS ฉัน ในปี 1960 ความเติบโตของแร่มั่งคั่ง
บนเตียงซีวางความสำคัญใหม่ว่าด้วยกฎหมายทางทะเล และ ในปี 1970 สหรัฐ
ประชาชาติแต่การประชุมสามการประชุมครอบคลุมในการ
กฎหมายทะเล งานเริ่มต้นใน 1973 (UNCLOS III), โดยอเมริกา 150 ด้วยเพื่อ
ผู้เข้าร่วมจำนวนมาก สนทนาได้ขยาย มันไม่ได้อยู่จนถึงปี 1982 ที่อนุสัญญาสหประชาชาติ
ว่าด้วยกฎหมายทะเล 1982 สุดถึง เข้ากองทัพสิบสองเดือน
หลังจากที่มีการสำคัญ โดยอเมริกา 60 สุดท้ายมาใช้บังคับ 16 พฤศจิกายน
1994 ในที่สุด ให้เป็น "กรอบครอบคลุมสำหรับระเบียบของมหาสมุทรทั้งหมด
พื้นที่...ขีดจำกัดของอำนาจแห่งชาติผ่านพื้นที่มหาสมุทร เข้าถึงทะเล,
นำ ป้องกัน และรักษาสภาพแวดล้อมทางทะเล ' . 8
เท่าที่เกี่ยวข้องธงลงทะเบียน ประชุม 1982 endorses
ขวาของรัฐใดในการลงทะเบียนเรือ ให้มี 'เชื่อมโยงแท้' ระหว่าง
เรือและรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาพื้นฐานของการเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ของทะเลที่ด้านขวาของการเดินทางผ่านและเป็นเจ้าของ
ของก้นทะเลได้ ปัญหา,วิธีการแก้ไขปัญหา,หลังได้กลายเป็นความสำคัญมากยิ่งขึ้นด้วยความสนใจ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มขึ้นในทรัพยากรน้ำมันนอกชายฝั่ง สี่การประชุมได้ในท้ายที่สุด
สรุปแล้วการจัดการกับทะเลอาณาเขตเขตต่อเนื่องและทะเลหลวงแบบคอนติเน็นทัลชั้นและการอนุรักษ์
ของกรมประมง.
ที่สองการประชุม, unclos II ,ได้รับการเรียกว่าในปี 1960 จะทำตามได้ในรายการ
ไม่ได้ตกลงกันใน unclos I .ในที่ 1960 s ที่กำลังเติบโตขึ้นการตระหนักถึงความมั่งคั่งที่แร่
ในทะเลเตียงวางใหม่ความสำคัญในที่กฎหมายของทะเลและในปี 1970 ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
ซึ่งจะช่วยประเทศที่สามการประชุมคณะกรรมาธิการการผลิตที่ครบวงจรอนุสัญญาว่าด้วยที่
กฎหมายของทะเล. งานเริ่มขึ้นในปีค.ศ. 1973 ( unclos III )เข้าร่วมประชุมโดยได้ 150 รัฐพร้อมด้วยผู้เข้าร่วมประชุมจำนวนมากดังนั้น
ซึ่งจะช่วยขยายการประชุมได้ มันเป็นไม่ได้จนกว่าปี 1982 ที่ประชุมสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมาย
ซึ่งจะช่วยให้ได้ของทะเล 1982 ที่ได้นำมาใช้เพื่อเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายมีผลใช้บังคับในสิบสองเดือน
หลังจากที่ได้รับการอนุมัติโดยหกสิบรัฐ ในที่สุดก็เข้ามาในผลใช้บังคับในวันที่ 16 พฤศจิกายน 1994 ที่ผ่านมา
ซึ่งจะช่วยให้"โครงงานที่ครอบคลุมสำหรับการควบคุมการทำงานของมหาสมุทร
ตามมาตรฐานทั้งหมดพื้นที่ว่าง....จำกัดในเขตอำนาจศาลของประเทศมากกว่าพื้นที่ว่างของมหาสมุทรเข้าสู่ทะเลหลวงที่
การนาวิเกตและการรักษาการป้องกันของสิ่งแวดล้อมทางทะเลที่' 8
อยู่ในระยะไกลที่สุดเท่าที่เป็นธงที่มีการจดทะเบียนเป็นที่ 1982 อนุสัญญารับรอง
ทางด้านขวาของรัฐใดๆในการลงทะเบียนเรือให้มี"ของแท้ที่ลิงค์'ระหว่าง
เรือและรัฐ.