The student reads a premise (Column

The student reads a premise (Column A) and finds the correct response from among those in Column B. The student then prints the letter of the correct response in the blank beside the premise in Column A. An alternative is to have the student draw a line from the correct response to the premise, but this is more time consuming to score.

In Example 1, the student only has to know five of the six answers to get them all correct. Since each animal in Column B can be used only once, the one remaining after the five known answers have been recorded is the answer for the sixth premise. One way to reduce the possibility of guessing correct answers is to list a larger number of responses (Column B) than premises (Column A), as is done in Example 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนอ่านรื่นรมย์ (คอลัมน์ A) และค้นหาการตอบสนองที่ถูกต้องจากผู้ที่อยู่ในคอลัมน์ B. นักเรียนพิมพ์ตัวอักษรของการตอบสนองที่ถูกต้องในช่องว่างข้างภายในคอลัมน์ a แล้ว ทางเลือกคือให้นักเรียนวาดเส้นจากการตอบสนองที่ถูกต้องเพื่อเดิน แต่โดยมากใช้เวลานานให้คะแนน ในตัวอย่าง 1 นักเรียนเฉพาะได้รู้ห้าหกตอบได้ถูกต้องทั้งหมด เนื่องจากแต่ละสัตว์ในคอลัมน์ B สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว หนึ่งที่เหลืออยู่หลังจากคำตอบรู้จักห้าได้รับการบันทึก เป็นคำตอบสำหรับเดินหก วิธีหนึ่งที่จะลดความเป็นไปได้ของการคาดเดาคำตอบที่ถูกต้องจะแสดงรายการจำนวนของการตอบสนอง (คอลัมน์ B) กว่าสถานที่ (คอลัมน์ A), เป็นเสร็จใน 2 ตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนอ่านหลักฐาน (คอลัมน์ A) และพบว่าการตอบสนองที่ถูกต้องจากบรรดาผู้ที่อยู่ในคอลัมน์ B นักเรียนแล้วพิมพ์ตัวอักษรของการตอบสนองที่ถูกต้องในช่องว่างข้างหลักฐานในเอคอลัมน์ทางเลือกคือการมีนักเรียนวาด เส้นจากการตอบสนองที่ถูกต้องในสถานที่ แต่นี้จะเสียเวลามากขึ้นที่จะทำคะแนน. ในตัวอย่างที่ 1 นักเรียนมีเพียงที่จะรู้ว่าห้าหกคำตอบที่จะได้รับพวกเขาทั้งหมดที่ถูกต้อง ตั้งแต่สัตว์ในคอลัมน์ B แต่ละคนสามารถนำมาใช้เพียงครั้งเดียวที่เหลือหลังจากที่ห้าคำตอบที่เป็นที่รู้จักกันได้รับการบันทึกเป็นคำตอบสำหรับสถานที่ที่หก วิธีหนึ่งที่จะช่วยลดความเป็นไปได้ของการคาดเดาคำตอบที่ถูกคือการแสดงรายการเป็นจำนวนมากของการตอบสนอง (คอลัมน์ B) กว่าสถานที่ (คอลัมน์ A) ในฐานะที่จะทำในตัวอย่างที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนอ่านนนิ่ง ( คอลัมน์ ) และหาคำตอบที่ถูกต้องจากผู้ที่อยู่ในคอลัมน์ B นักเรียนแล้วพิมพ์ตัวอักษรของการตอบสนองที่ถูกต้องในช่องว่างข้างสถานที่ในคอลัมน์ A ทางเลือก คือ ให้นักเรียนวาดเส้นจากการตอบสนองที่ถูกต้องในสถานที่ แต่จะเสียเวลามากขึ้น คะแนน

ในตัวอย่าง 1นักเรียนมีเพียงว่าห้าในหกตอบได้ถูกต้องทั้งหมด เนื่องจากสัตว์แต่ละในคอลัมน์ B สามารถใช้เพียงครั้งเดียว คนที่เหลือหลังจากห้ารู้คำตอบได้ถูกบันทึกไว้เป็นคำตอบ สำหรับสถานที่ที่หก วิธีหนึ่งที่จะช่วยลดความเป็นไปได้ของการเดาคำตอบที่ถูกต้องคือ รายการ ตัวเลขขนาดใหญ่ของการตอบสนอง ( คอลัมน์ B ) กว่าสถานที่ ( คอลัมน์ ) ที่ทำในตัวอย่าง 2 .