X-ray diffraction. Three types of s

X-ray diffraction. Three types of starches, designated as type A,
type B, and type C, have been identified based on X-ray diffraction
patterns. These depend partly on the chain lengths making up the
amylopectin lattice, the density of packing within the granules, and
the presence of water (Wu and Sarko 1978). Although type A and
type B are real crystalline modifications, type C is a mixed form. The
important features of the types of starches are as follows.
Type A. The type A structure has amylopectin of chain lengths of
23 to 29 glucose units. The hydrogen bonding between the hydroxyl
groups of the chains of amylopectin molecules results in
the formation of outer double helical structure. In between these
micelles, linear chains of amylose moieties are packed by forming
hydrogen bonds with outer linear chains of amylopectin. This pattern
is very common in cereals.
Type B. The type B structure consists of amylopectin of chain
lengths of 30 to 44 glucose molecules with water inter-spread.
This is the usual pattern of starches in raw potato and banana.
Type C. The type C structure is made up of amylopectin of chain
lengths of 26 to 29 glucose molecules, a combination of type A
and type B, which is typical of peas and beans.
An additional form, called type V, occurs in swollen granules. Xray
diffraction diagrams of these starches are shown in Figure 4.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเลี้ยวเบนของเอ็กซ์เรย์ สามชนิดของสมบัติ กำหนดเป็นชนิด Aประเภท B และ C ชนิดได้รับการระบุจากการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์รูปแบบการ เหล่านี้ขึ้นกับความยาวโซ่ที่ทำขึ้นบางส่วนโครงตาข่าย amylopectin ประกอบ ความหนาแน่นของการจัดส่งภายในเม็ด และสถานะของน้ำ (วูและ Sarko 1978) แม้ว่าเป็นชนิด และชนิด B มีผลึกจริงแก้ไข ชนิด C เป็นแบบผสม ที่คุณลักษณะที่สำคัญของชนิดของสมบัติมีดังนี้อ.ชนิด โครงสร้างชนิด A มี amylopectin ของห่วงโซ่ความยาวของหน่วยกลูโคส 23-29 ไฮโดรเจนที่ยึดระหว่างการไฮดรอกซิลกลุ่มของโซ่ของ amylopectin โมเลกุลผลการก่อตัวของโครงสร้าง helical คู่นอก ระหว่างนี้micelles บรรจุ โดยการขึ้นรูปเส้นโซ่ของ moieties และพันธบัตรไฮโดรเจนกับโซ่เส้นรอบนอกของ amylopectin รูปแบบนี้จะพบมากในธัญพืชชนิดบี โครงสร้างชนิด B ประกอบด้วย amylopectin ของโซ่ความยาวของโมเลกุลกลูโคส 30-44 น้ำกระจายระหว่างนี่คือรูปแบบปกติของสมบัติในมันฝรั่งดิบและกล้วยหอมค.ชนิด โครงสร้างชนิด C ขึ้นเป็น amylopectin ของโซ่ความยาวของโมเลกุลกลูโคส 26-29 การรวมกันของชนิด Aและชนิด B ซึ่งเป็นปกติของถั่วลันเตาและถั่วแบบฟอร์มเพิ่มเติม เรียกชนิด V เกิดขึ้นในเม็ดบวม Xrayไดอะแกรมการเลี้ยวเบนของสมบัติเหล่านี้จะแสดงในรูปที่ 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

X-ray diffraction สามประเภทของแป้งกำหนดให้เป็นประเภท A,
B ชนิดและ C ชนิดได้รับการระบุขึ้นอยู่กับ X-ray diffraction
รูปแบบ เหล่านี้ขึ้นอยู่ส่วนหนึ่งในห่วงโซ่ความยาวทำขึ้นตาข่าย amylopectin ความหนาแน่นของการบรรจุเม็ดภายในและการปรากฏตัวของน้ำ(Wu และ Sarko 1978) แม้ว่าประเภท A และB ประเภทการปรับเปลี่ยนผลึกจริงชนิด C เป็นรูปแบบผสม คุณสมบัติที่สำคัญของประเภทแป้งมีดังนี้. ประเภทกประเภทที่มีโครงสร้าง amylopectin ของความยาวของห่วงโซ่23-29 หน่วยกลูโคส พันธะไฮโดรเจนระหว่างไฮดรอกซิกลุ่มของเครือข่ายของโมเลกุล amylopectin ผลในการก่อตัวของโครงสร้างลานด้านนอกคู่ ในระหว่างmicelles โซ่เชิงเส้นของ moieties อะไมโลสที่เต็มไปโดยการสร้างพันธะไฮโดรเจนด้วยโซ่เชิงเส้นด้านนอกของamylopectin การทำแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดามากในธัญพืช. พิมพ์บีโครงสร้างประเภท B ประกอบด้วย amylopectin ของห่วงโซ่ความยาวของ30-44 โมเลกุลของน้ำตาลกลูโคสที่มีน้ำระหว่างการแพร่กระจาย. นี้เป็นรูปแบบปกติของแป้งในมันฝรั่งดิบและกล้วย. พิมพ์ซี ประเภทโครงสร้าง C ถูกสร้างขึ้นจาก amylopectin ของห่วงโซ่ความยาวของ26-29 โมเลกุลของน้ำตาลกลูโคสในการรวมกันของ A a ประเภทและชนิดB ซึ่งเป็นเรื่องปกติของถั่วและถั่ว. แบบฟอร์มเพิ่มเติมที่เรียกว่า V ชนิดเกิดขึ้นในเม็ดบวม Xray แผนภาพการเลี้ยวเบนของแป้งเหล่านี้จะแสดงในรูปที่ 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รังสีเอกซ์การเลี้ยวเบน สามชนิดของแป้ง ที่เขตเป็นประเภท A ,
B ประเภทและชนิด C มีการระบุตามรูปแบบการเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์
. เหล่านี้ขึ้นอยู่กับบางส่วนในห่วงโซ่ยาวตั้ง
มหาภัยตาข่ายความหนาแน่นของการบรรจุภายในเม็ดและ
สถานะของน้ำ ( Wu และ ซาร์โก พ.ศ. 2521 ) แม้ว่าประเภทและชนิด B
ปรับเปลี่ยนผลึกแท้ ประเภท C คือ รูปแบบผสม
คุณสมบัติที่สำคัญของชนิดของแป้ง มีดังนี้ ประเภท A
ชนิดโครงสร้างของอะไมโลเพคตินมีโซ่ความยาวของ
23 ถึง 29 หน่วยกลูโคส การเกิดพันธะไฮโดรเจนระหว่างหมู่ไฮดรอกซิล
กลุ่มโซ่โมเลกุลของอะไมโลเพคตินผล
การก่อตัวของด้านนอกคู่ 5 โครงสร้าง ระหว่างไมเซลล์เหล่านี้
, เส้นโซ่ของโมเลกุลอะไมโลสบรรจุรูป
โดยพันธะไฮโดรเจนกับนอกเส้นโซ่มหาภัย . รูปแบบนี้จะพบมากในธัญพืช
.
ประเภท B B ประเภทโครงสร้างประกอบด้วยอะไมโลเพคตินของโซ่
ความยาว 30 44 โมเลกุลกลูโคสน้ําอินเตอร์กระจาย .
นี่คือปกติรูปแบบของแป้งในมันฝรั่งดิบ กล้วยและชนิด C . C .
ประเภทโครงสร้างที่ถูกสร้างขึ้นจากมหาภัยของโซ่
ความยาว 26 ถึง 29 กลูโคสโมเลกุลการรวมกันของพิมพ์
และชนิด B ซึ่งเป็นปกติของถั่วและถั่ว .
แบบฟอร์มเพิ่มเติมที่เรียกว่า Type V , เกิดขึ้นในเม็ดบวม แผนภาพการเลี้ยวเบน Xray
เหล่านี้จะแสดงในรูปที่ 4