The Nile Basin Initiative (NBI) is

The Nile Basin Initiative (NBI) is a partnership among the Nile riparian states that “seeks to develop the river in a cooperative manner, share substantial socioeconomic benefits, and promote regional peace and security”. The NBI began with a dialogue among the riparian states that resulted in a shared vision to “achieve sustainable socioeconomic development through the equitable utilization of, and benefit from, the common Nile Basin water resources."[1] It was formally launched in February 1999[1] by the water ministers of nine countries that share the river: Egypt, Sudan, Ethiopia, Uganda, Kenya, Tanzania, Burundi, Rwanda, the Democratic Republic of Congo (DRC), as well as Eritrea as an observer. From its beginning the Nile Basin Initiative has been supported by the World Bank and by other external partners. The World Bank has a mandate to support the work of the NBI, as lead development partner and as administrator of the multi-donor Nile Basin Trust Fund.[2] One of the partners is the "Nile Basin Discourse", which describes itself as "a civil society network of organisations seeking to achieve positive influence over the development of projects and programmes under the Nile Basin Initiative".[3]

In May 2010, five upstream states signed a Cooperative Framework Agreement to seek more water from the River Nile — a move strongly opposed by Egypt and Sudan.[4] Ethiopia, Kenya, Uganda, Rwanda and Tanzania were original signatories with Burundi signing in February 2011.[5] The DRC is also expected to sign, while Egypt and Sudan are not expected to do so. Representatives of upstream countries said they were "tired of first getting permission from Egypt before using river Nile water for any development project like irrigation", as required by a treaty signed during the colonial era between Egypt and Britain in 1929.[6] The new agreement, once effective, is designed to replace the Nile Basin Initiative.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ริเริ่มการลุ่มน้ำไนล์ (NBI) เป็นความร่วมมือจากรัฐไนล์ riparian ที่ "พัฒนาแม่แบบสหกรณ์ ประโยชน์ socioeconomic พบ และส่งเสริมสันติภาพในภูมิภาคและความปลอดภัย" NBI เริ่มต้น ด้วยการสนทนาจากรัฐ riparian ผลในวิสัยทัศน์ร่วม "พัฒนา socioeconomic อย่างยั่งยืน โดยใช้ความเป็นธรรม และได้รับประโยชน์จาก น้ำทรัพยากรทั่วไปของลุ่มน้ำไนล์" [1]อย่างเป็นทางขึ้นในปี 1999 กุมภาพันธ์ [1] โดยรัฐมนตรีน้ำจากเก้าประเทศที่แม่น้ำ: อียิปต์ ซูดาน ประเทศเอธิโอเปีย ยูกันดา เคนยา แทนซาเนีย บุรุนดี รวันดา การประชาธิปไตยสาธารณรัฐคองโก (DRC), ตลอดจนเอริเทรียเป็นสังเกตการณ์ จากจุดเริ่มต้นของ การริเริ่มโครงการลุ่มน้ำไนล์ได้รับสนับสนุน โดยธนาคารโลก และคู่ค้าอื่น ๆ ภายนอก ธนาคารโลกมีอำนาจเพื่อสนับสนุนการทำงานของ NBI เป็นการพัฒนาผู้นำ และผู้ดูแลของผู้บริจาคหลายลุ่มน้ำไนล์กอง [2] "ไนล์ลุ่มวาท" ซึ่งอธิบายตัวเองว่า "เครือข่ายประชาสังคมขององค์กรที่ต้องการให้มีการพัฒนาโครงการและโครงการตามพระราชดำริลุ่มน้ำไนล์อิทธิพลเชิงบวก" หนึ่งของหุ้นส่วนได้ [3]พฤษภาคม 2010 อเมริกาต้นน้ำห้าเซ็นข้อตกลงกรอบการสหกรณ์หาน้ำมากขึ้นจากแม่น้ำไนล์แม่น้ำ — ย้ายขอเทียบ โดยอียิปต์และซูดาน [4] เอธิโอเปีย เคนยา ยูกันดา รวันดา และแทนซาเนียได้ลงนามเดิมกับบุรุนดีลงใน 2554 กุมภาพันธ์ [5 ยังมีการคาดว่า DRC]ลง ในขณะที่อียิปต์และซูดานไม่คาดว่าจะทำเช่นนั้น ตัวแทนของประเทศต้นน้ำกล่าวว่า พวกเขา "เบื่อแรกรับสิทธิ์จากอียิปต์ก่อนที่จะใช้น้ำในแม่น้ำไนล์สำหรับโครงการพัฒนาใด ๆ เช่นชลประทาน" ตามสนธิสัญญาที่ลงนามในยุคอาณานิคมระหว่างอียิปต์และสหราชอาณาจักรในปีพ.ศ. 2472 [6 ข้อตกลงใหม่] เมื่อมีประสิทธิภาพ ถูกออกแบบเพื่อแทนที่โครงการลุ่มน้ำไนล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลุ่มน้ำไนล์สร้างสรรค์ (NBI) เป็นหุ้นส่วนระหว่างแม่น้ำไนล์รัฐชายฝั่งที่ "พยายามที่จะพัฒนาแม่น้ำในลักษณะสหกรณ์แบ่งปันผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างมีนัยสำคัญและส่งเสริมสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาค" NBI เริ่มด้วยการสนทนาในหมู่รัฐชายฝั่งที่ส่งผลให้วิสัยทัศน์ร่วมกันกับ "ให้เกิดการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างยั่งยืนผ่านการใช้อย่างเป็นธรรมและได้รับประโยชน์จากการร่วมกันทรัพยากรน้ำลุ่มน้ำไนล์." [1] มันถูกเปิดใช้อย่างเป็นทางการในกุมภาพันธ์ 1999 [1] โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงน้ำเก้าประเทศที่ใช้แม่น้ำ. อียิปต์ซูดานเอธิโอเปียยูกันดาเคนยาแทนซาเนียบุรุนดีรวันดาสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (DRC) เช่นเดียวกับเอริเทรีในฐานะผู้สังเกตการณ์จากมัน จุดเริ่มต้นลุ่มน้ำไนล์ริเริ่มได้รับการสนับสนุนโดย World Bank และจากพันธมิตรภายนอกอื่น ๆ . ธนาคารโลกมีอำนาจที่จะสนับสนุนการทำงานของ NBI ที่เป็นหุ้นส่วนเพื่อการพัฒนานำและเป็นผู้บริหารของหลายผู้บริจาคลุ่มน้ำไนล์กองทุนได้. [ 2] หนึ่งของพันธมิตรคือ "ลุ่มน้ำไนล์วาทกรรม" ซึ่งอธิบายตัวเองเป็น "เครือข่ายภาคประชาสังคมขององค์กรที่แสวงหาเพื่อให้บรรลุผลดีกว่าการพัฒนาโครงการและโครงการภายใต้ลุ่มน้ำไนล์ริเริ่ม". [3] ในเดือนพฤษภาคม 2010 ห้าต้นน้ำสหรัฐฯลงนามในกรอบความตกลงสหกรณ์ที่จะแสวงหาน้ำมากขึ้นจากแม่น้ำไนล์ -. ย้ายต่อต้านอย่างรุนแรงจากอียิปต์และซูดาน [4] เอธิโอเปียเคนยายูกันดารวันดาและแทนซาเนียได้ลงนามเดิมที่มีการลงนามในบุรุนดีในเดือนกุมภาพันธ์ 2011 [ 5] DRC ยังคาดว่าจะลงนามในขณะที่อียิปต์และซูดานไม่ได้คาดว่าจะทำเช่นนั้น ผู้แทนของประเทศต้นน้ำกล่าวว่า "เหนื่อยกับการเป็นครั้งแรกที่ได้รับอนุญาตจากอียิปต์ก่อนที่จะใช้แม่น้ำไนล์น้ำโครงการพัฒนาใด ๆ เช่นการชลประทาน" ตามที่กำหนดไว้ในสนธิสัญญาที่ลงนามในยุคอาณานิคมระหว่างอียิปต์และสหราชอาณาจักรในปี 1929 [6] ใหม่ ข้อตกลงครั้งเดียวที่มีประสิทธิภาพได้รับการออกแบบมาเพื่อแทนที่ลุ่มน้ำไนล์ริเริ่ม