Luxury uptake and biomass phosphoru

Luxury uptake and biomass phosphorus

A summary of the biomass polyphosphate and organic phosphorus concentration for each test scenario is shown in Table 4. The mean biomass organic phosphorus was 1.1% (g P/g dry biomass). This was consistent with a previous estimate that found that the critical growth level for microalgae was 1% phosphorus (Borchardt and Azad, 1968). One of the trials (PAR-150 μmol/m2/s, Temperature-10 °C, Total Phosphorus-15 mg P/L) resulted in an elevated biomass organic phosphorus concentration (2%). The reasoning for the elevated concentration is unclear, but it is not representative of the rest of the dataset. Biomass polyphosphate, which represents luxury uptake, ranged from 0.9 to 2.3%. Therefore, the accumulation of polyphosphate is a significant removal mechanism as it represented 53 ± 8% of microalgae biomass phosphorus. Similar polyphosphate concentrations have been found at temperate climates. Powell et al. (2011) found the phosphorus fraction of sludge from three WSPs in New Zealand consisted of 33–73% polyphosphate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงแรมหรูในฟอสฟอรัสดูดซึมและชีวมวลบทสรุปของชีวมวล polyphosphate และฟอสฟอรัสอินทรีย์เข้มข้นสำหรับแต่ละสถานการณ์ทดสอบจะแสดงในตารางที่ 4 ชีวมวลหมายถึงอินทรีย์ฟอสฟอรัสเป็น 1.1% (ในชีวมวล P/g g แห้ง) นี่คือสอดคล้องกับประเมินก่อนหน้านี้ที่พบว่า ระดับการเติบโตที่สำคัญสำหรับสาหร่าย 1% ฟอสฟอรัส (Borchardt และ Azad, 1968) การทดลอง (ตรา-150 ไมโคร โมล/m2/s อุณหภูมิ-10 ° C รวมฟอสฟอรัส-15 mg P/L) อย่างใดอย่างหนึ่งส่งผลให้ความเข้มข้นฟอสฟอรัสอินทรีย์ชีวมวลสูง (2%) เหตุผลสำหรับความเข้มข้นสูงไม่ชัดเจน แต่มันไม่ใช่ตัวแทนของชุดข้อมูล ชีวมวล polyphosphate ซึ่งหมายถึงการดูดซึมหรูหรา ไปจนถึง 0.9% 2.3 ดังนั้น การสะสมของ polyphosphate เป็นกลไกสำคัญกำจัดกล่าว 53 ± 8% ของฟอสฟอรัสชีวมวลสาหร่าย พบความเข้มข้น polyphosphate คล้ายที่สภาพอากาศที่หนาว พาวเวลล์ et al. (2011) พบเศษส่วนฟอสฟอรัสกากตะกอนจาก WSPs สามในประเทศนิวซีแลนด์ประกอบด้วย 33 – 73% polyphosphate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูดซึมหรูหราและชีวมวลฟอสฟอรัส

สรุปของโพลีฟอสเฟตชีวมวลและความเข้มข้นของฟอสฟอรัสอินทรีย์สำหรับสถานการณ์การทดสอบแต่ละคนจะแสดงในตารางที่ 4. ฟอสฟอรัสเฉลี่ยชีวมวลอินทรีย์เป็น 1.1% (G P / G ชีวมวลแห้ง) นี้มีความสอดคล้องกับประมาณการก่อนหน้านี้ที่พบว่าระดับการเติบโตที่สำคัญสำหรับสาหร่ายเป็น 1% ฟอสฟอรัส (Borchardt และอาซาด, 1968) หนึ่งในการทดลอง (PAR-150 ไมโครโมล / m2 / s อุณหภูมิ 10 ° C, ฟอสฟอรัสรวม-15 mg P / L) ผลในการยกระดับความเข้มข้นของชีวมวลฟอสฟอรัสอินทรีย์ (2%) เหตุผลสำหรับความเข้มข้นสูงก็ไม่มีความชัดเจน แต่มันไม่ได้เป็นตัวแทนของส่วนที่เหลือของชุดที่ โพลีฟอสเฟตชีวมวลซึ่งหมายถึงการดูดซึมหรูหราอยู่ในช่วง 0.9-2.3% ดังนั้นการสะสมของโพลีฟอสเฟตเป็นกลไกการกำจัดอย่างมีนัยสำคัญในขณะที่มันเป็นตัวแทนของ 53 ± 8% ของสาหร่ายฟอสฟอรัสชีวมวล ความเข้มข้นของฟอสเฟตที่คล้ายกันได้ถูกพบในสภาพอากาศที่หนาว พาวเวล, et al (2011) พบว่าส่วนฟอสฟอรัสของตะกอนจากสาม WSPs ในนิวซีแลนด์ประกอบด้วยโพลีฟอสเฟต 33-73%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ชีวมวล หรูหรา และ ฟอสฟอรัสบทสรุปของชีวมวลและความเข้มข้นของฟอสฟอรัสฟอสเฟตอินทรีย์สำหรับการทดสอบแต่ละกรณีแสดงดังตารางที่ 4 ค่าเฉลี่ยมวลชีวภาพอินทรีย์ฟอสฟอรัสเฉลี่ย 1.1% ( G P / G ชีวมวลแห้ง ) นี้สอดคล้องกับประมาณการก่อนหน้านี้ที่พบว่า ระดับการเติบโตที่สำคัญสำหรับสาหร่ายขนาดเล็กเป็น 1 เปอร์เซ็นต์ ( เบอร์ชาดต์ และ ซาด , 1968 ) หนึ่งในการทดลอง ( par-150 μโมล / ตารางเมตร / s temperature-10 ° C , มก. phosphorus-15 รวม P / L ) ส่งผลให้เกิดการยกระดับความเข้มข้นของชีวมวลอินทรีย์ฟอสฟอรัส ( ร้อยละ 2 ) เหตุผลในความเข้มข้นสูงจะไม่ชัดเจน แต่มันไม่ได้เป็นผู้แทนของส่วนที่เหลือของชุดข้อมูล . ปริมาณฟอสเฟต ซึ่งแสดงถึงการหรูหราระหว่าง 0.9 ถึง 2.3% ดังนั้น การสะสมฟอสเฟตเป็นกลไกสำคัญในการกำจัดมันแสดง 53 ± 8% ของสาหร่ายขนาดเล็กปริมาณฟอสฟอรัส ความเข้มข้นของฟอสเฟตที่คล้ายกันได้รับพบได้ในสภาพอากาศที่หนาว . พาวเวลล์ et al . ( 2011 ) พบว่า ฟอสฟอรัส ส่วนของกากตะกอนน้ำเสียจากสาม wsps ในนิวซีแลนด์ประกอบด้วย 33 – 73 % ฟอสเฟต .