photography is typically collected

photography is typically collected with 50e60% overlap between
adjacent images, under near-parallel viewing conditions (e.g.,
Krauss, 1993; Abdullah et al., 2013). SfM-based 3D reconstruction
methods also require overlapping images but, because they can
operate on unordered collections of photographs, the overlap
requirement is best considered in terms of coverage and angular
change between overlapping images. In terms of coverage, every
surface that will be reconstructed needs to be covered by at least 2
images taken from different positions, and preferably more (Fig. 3).
Increasing angles of convergence between overlapping images will
tend to increase reconstruction accuracy up to a point, but will
eventually prevent matching due to the surface texture appearing
too dissimilar in images from different directions. Moreels and
Perona (2007) found that popular feature detectors used for automated
image matching did not perform well with angular changes
greater than 25e30 between images. Thus, while angular changes
between photos can increase the accuracy of reconstructed 3D
surfaces, differences should be limited to 10e20 for overlapping
photos.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ่ายภาพเป็นที่เก็บรวบรวมโดยปกติจะมีการทับซ้อน 50e60%
ระหว่างภาพที่อยู่ติดกันภายใต้เงื่อนไขการรับชมใกล้ขนาน(เช่นอูส, 1993. อับดุลลาห์ et al, 2013)
SFM ตามฟื้นฟู 3D
วิธีการยังต้องการภาพที่ทับซ้อน
แต่เพราะพวกเขาสามารถทำงานในคอลเลกชันเรียงลำดับของการถ่ายภาพ, การทับซ้อนความต้องการเป็นที่ยอมรับว่าดีที่สุดในแง่ของความคุ้มครองและมุมการเปลี่ยนแปลงระหว่างภาพที่ทับซ้อนกัน ในแง่ของความคุ้มครองทุกพื้นผิวที่จะถูกสร้างขึ้นใหม่ความต้องการที่จะได้รับการคุ้มครองอย่างน้อย 2 ภาพที่ถ่ายจากตำแหน่งที่แตกต่างกันและอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง (รูปที่. 3). การเพิ่มมุมของการบรรจบกันระหว่างภาพที่ทับซ้อนกันจะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความแม่นยำในการฟื้นฟูขึ้นไปจุด แต่จะในที่สุดก็ป้องกันไม่ตรงกันเนื่องจากการพื้นผิวที่ปรากฏแตกต่างกันมากเกินไปในภาพจากทิศทางที่แตกต่าง Moreels และPerona (2007) พบว่าเครื่องตรวจจับคุณลักษณะที่นิยมใช้สำหรับอัตโนมัติจับคู่ภาพที่ไม่ดีกับการเปลี่ยนแปลงมุมมากกว่า25e30 ระหว่างภาพ ดังนั้นในขณะที่การเปลี่ยนแปลงมุมระหว่างภาพสามารถเพิ่มความถูกต้องของ 3D ที่สร้างขึ้นใหม่พื้นผิวที่แตกต่างกันควรจะจำกัด สำหรับ 10e20 ทับซ้อนภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การถ่ายภาพโดยทั่วไปจะเก็บด้วย 50e60 % ที่คาบเกี่ยวกันระหว่าง
ติดภาพใต้ใกล้ขนานดูเงื่อนไข ( เช่น
เคราส์ , 1993 ; อับดุลลาห์ et al . , 2013 ) sfm ตามวิธีการฟื้นฟู
3D ยังต้องการภาพที่ทับซ้อนกัน แต่เพราะพวกเขาสามารถ
ผ่าตัดเรียงลําดับชันของภาพถ่าย ทับซ้อน
ความต้องการที่ดีที่สุด พิจารณาในแง่ของความคุ้มครองและเชิงมุม
การเปลี่ยนแปลงระหว่างภาพที่ทับซ้อนกัน ในแง่ของความคุ้มครองทุก
พื้นผิวที่จะถูกสร้างขึ้นจะต้องครอบคลุมอย่างน้อย 2
ภาพที่ถ่ายจากตำแหน่งที่แตกต่างกัน และควรเพิ่มเติม ( รูปที่ 3 ) .
เพิ่มมุมบรรจบกันระหว่างซ้อนภาพจะ
มีแนวโน้มเพิ่มการฟื้นฟูความแม่นยำถึงจุด แต่จะป้องกันไม่ให้ตรงกัน
ในที่สุด เนื่องจากการ พื้นผิวพื้นผิวปรากฏ
คล้ายกันจริงๆในภาพจากทิศทางที่แตกต่างกัน และ moreels
เพโรน่า ( 2007 ) พบว่า คุณลักษณะที่เป็นที่นิยมใช้สำหรับการจับคู่ภาพอัตโนมัติ
ไม่ได้ทําได้ดีกับการเปลี่ยนแปลงเชิงมุม
มากกว่า 25e30 ระหว่างภาพ ดังนั้นในขณะที่การเปลี่ยนแปลงเชิงมุมระหว่าง
ภาพถ่ายสามารถเพิ่มความถูกต้องของการสร้างพื้นผิว 3 มิติ
, ความแตกต่างควรจะ จำกัด ให้ 10e20 สำหรับ


รูปที่ทับซ้อนกัน