ESTIMATING POPULATION GROWTH RATESW

ESTIMATING POPULATION GROWTH RATES
We used a three-stage-class matrix model parameterized with
survival and reproductive rates to estimate the asymptotic population
growth rate (k) for both B. variegatus and C. hoffmanni
(Table 1). The three age classes considered were juveniles, subadults
and adults, where only adults were able to produce offspring.
We assumed a birth-pulse model for B. variegatus as most young
are produced from February to April in this species, and a birthflow
model for C. hoffmanni since young are likely to be
produced year-round in this species. We followed the approach
described in Morris & Doak (2002) when parameterizing the
reproductive elements of the matrix models for both species. Age
of first breeding (AFB) is uncertain for both species but has been
estimated to be 2–3 years in maned sloths of both sexes (Lara-
Ruiz & Chiarello 2005). Our data support this estimate as one
B. variegatus weighed 3
1 kg when it was captured at 18 months
of age, and given that B. variegatus can breed at 3
7 kg, we suspect
that this species can reach adult size by 2–3 years of age.
Therefore, in separate analyses, we assumed that AFB was 2
0
and 3
0 years in B. variegatus. We set AFB to 2
5 and 3
5 years
in C. hoffmanni based on their c. 20% greater body mass (Pauli
& Peery 2012); doing so was facilitated by the fact that the
employed birth-flow model assumes that all young are produced
at the midpoint of the interval between sampling events (Morris
& Doak 2002).
When parameterized with estimates of true survival rates (i.e.
emigrants are not considered as losses from the population),
matrix models yield estimates of k that reflect the extent to which
sampled individuals are replacing themselves demographically
(i.e. whether birth rates balance death rates) regardless of dispersal
movements (Peery, Becker & Beissinger 2006). When
parameterized with estimates of local survival rates, matrix models
yield an estimate of k that reflects the extent to which individuals
lost via death and emigration are replaced by local
reproduction and immigration (i.e. the rate of change in population
size within study area boundaries). However, the latter estimate
of k will be biased low if immigration is not considered
and, as a result, matrix models can yield estimates of k < 1 in
stable populations (Peery, Becker & Beissinger 2006). Here, we
estimated k using local survival rates to estimate population
growth in the absence of immigration and then determined how
much immigration would be required to maintain a stable population.
We also estimated k using true survival rates for radiomarked
adults to determine whether sloths initially marked
within the study area were replacing themselves demographically.
We characterized the possible effects of immigration on estimates
of local k using a range of annual immigration rates from
0 to 0
10 (in increments of 0
01). The annual immigration rate
was defined as the number of immigrants in year t divided by the
total population size in year t1. We assumed that all immigration
occurred into the subadult stage class, since, with one exception
(see below), adults of both species retain defined home
ranges within study area boundaries (Pauli & Peery 2012; Peery
& Pauli 2012). We estimated k from the dominant right eigenvalue
of the matrix model for each factorial combination of species,
AFB and potential immigration rate (Morris & Doak 2002).
We estimated sampling variation associated with k using Monte
Carlo simulations (Alvarez-Buylla & Slatkin 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินอัตราการเติบโตของประชากรเราใช้แบบจำลองเมตริกซ์สามขั้นระดับพารามิเตอร์ด้วยอัตราการอยู่รอดและระบบสืบพันธุ์การประเมินประชากร asymptoticอัตราการเติบโต (k) สำหรับ B. variegatus และ C. hoffmanni(ตารางที่ 1) สามชั้นเรียนอายุถือว่าเป็นสัตว์ subadultsและ ผู้ใหญ่ ที่ผู้ใหญ่เท่านั้นสามารถผลิตลูกหลานเราสันนิษฐานว่าแบบจำลองเกิดชีพจร variegatus B. เป็นหนุ่มมากที่สุดผลิตจากกุมภาพันธ์-เมษายนในสายพันธุ์นี้ และ birthflowแบบสำหรับ hoffmanni C. ตั้งแต่หนุ่มสาวอาจจะผลิตตลอดทั้งปีในสายพันธุ์นี้ เราปฏิบัติตามวิธีการอธิบายไว้ใน Doak (2002) และมอร์ริสเมื่อพารามิเตอร์องค์ประกอบที่สืบพันธุ์แบบจำลองเมตริกซ์สำหรับทั้งสองชนิด อายุครั้งแรกของการ เพาะพันธุ์ (โร) ไม่แน่นอนสำหรับทั้งสองชนิด แต่ได้ประมาณ 2-3 ปีในเคราขาวซิของทั้งสองเพศ (Lara-Ruiz และ Chiarello 2005) ข้อมูลสนับสนุนการประเมินนี้เป็นหนึ่งB. variegatus น้ำหนัก 3 กก.เมื่อมันถ่ายใน 18 เดือนอายุ และที่ B. variegatus สามารถผสมพันธุ์ได้ 3 กก. เราสงสัยว่าว่า พันธุ์นี้สามารถเข้าถึงขนาดผู้ใหญ่ โดยอายุ 2 – 3 ปีดังนั้น ในการวิเคราะห์แยก เราสันนิษฐานว่า โรเป็น 2 03 ปี 0 ใน B. variegatus เราตั้งโรปี 2 5 3 5ใน C. hoffmanni อิงค.ของ ร่างกายมากกว่า 20% มวล (แซงต์พอลิและ peery 2012); ทำเช่นนั้นได้อำนวยความสะดวก โดยความจริงที่การเกิดกระแสส่วนรุ่นสันนิษฐานว่า หนุ่มสาวทั้งหมดที่ผลิตที่จุดกึ่งกลางของช่วงเวลาระหว่างเหตุการณ์สุ่ม (มอร์ริสและ Doak 2002)เมื่อพารามิเตอร์กับประมาณการอัตราการอยู่รอดที่แท้จริงคืออพยพไม่ถือเป็นความสูญเสียประชากร),เมทริกซ์รุ่นผลประเมินของ k ที่สะท้อนถึงขอบเขตที่บุคคลตัวอย่างจะเปลี่ยนตัวเอง demographically(เช่นว่าอัตราเกิดสมดุลอัตราตาย) โดยไม่คำนึงถึงแพร่กระจายเคลื่อนไหว (Peery, Becker และ Beissinger 2006) เมื่อพารามิเตอร์ มีการประเมินอัตรารอดภายใน รูปแบบเมตริกซ์ผลการประเมินของ k ที่สะท้อนถึงขอบเขตที่บุคคลสูญเสียทางชีวิตและประเทศจะถูกแทนที่โดยการถ่ายภาพและตรวจคนเข้าเมือง (เช่นอัตราการเปลี่ยนแปลงประชากรขนาดภายในขอบเขตพื้นที่การศึกษา) อย่างไรก็ตาม การประเมินหลังของ k จะลำเอียงต่ำหากไม่ได้พิจารณาคนเข้าเมืองและ เป็นผล รูปแบบเมทริกซ์สามารถประเมิน k < 1 ในประชากรมีเสถียรภาพ (Peery, Becker และ Beissinger 2006) ที่นี่ เราใช้อัตราอยู่รอดภายในการประเมินประชากร k โดยประมาณเจริญเติบโตในการขาดของตรวจคนเข้าเมือง และกำหนดวิธีตรวจคนเข้าเมืองมากจะต้องรักษาประชากรคงเราประเมิน k ใช้อัตราอยู่รอดที่แท้จริงสำหรับ radiomarkedผู้ใหญ่เพื่อตรวจสอบว่า ซิตอนแรกทำเครื่องหมายในการศึกษา พื้นที่ที่แทนตัวเอง demographicallyเราลักษณะผลเป็นไปได้ของตรวจคนเข้าเมืองการประเมินของท้องถิ่น k โดยใช้ช่วงของอัตราการตรวจคนเข้าเมืองประจำปีจาก0-10 0 (ในที 0 01) อัตราการตรวจคนเข้าเมืองประจำปีกำหนดหมายเลขของผู้อพยพในปีหารด้วยการขนาดประชากรรวมในปี 1 เราถือว่าที่ทุกคนเข้าเมืองเกิดขึ้นในระดับเวที subadult ตั้งแต่ ยกเว้น(ดูด้านล่าง), ผู้ใหญ่ของทั้งสองสายพันธุ์รักษาบ้านที่กำหนดไว้ช่วงภายในขอบเขตพื้นที่ศึกษา (แซงต์พอลิ & Peery 2012 Peeryและ 2012 แซงต์พอลิ) เราประเมิน k จาก eigenvalue ขวาโดดเด่นของรูปแบบเมตริกซ์สำหรับแต่ละชุดแฟกพันธุ์โรและศักยภาพในการตรวจคนเข้าเมืองอัตรา (Morris และ Doak 2002)เราประเมินรูปแบบสุ่มที่เกี่ยวข้องกับ k ใช้มอนแบบจำลอง Carlo (Alvarez Buylla และ Slatkin 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมาณค่าอัตราการเติบโตของประชากร
เราใช้รูปแบบเมทริกซ์สามขั้นตอนระดับแปรกับ
การอยู่รอดและการเจริญพันธุ์อัตราการประมาณประชากร asymptotic
อัตราการเจริญเติบโต (k) สำหรับทั้งบี variegatus และ C hoffmanni
(ตารางที่ 1) สามชั้นอายุถือว่าเป็นหนุ่มสาว subadults
และผู้ใหญ่ที่มีเพียงผู้ใหญ่ก็สามารถที่จะผลิตลูกหลาน.
เราสันนิษฐานว่ารูปแบบการเกิดการเต้นของชีพจรสำหรับบี variegatus เป็นหนุ่มสาวส่วนใหญ่
มีการผลิตตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายนในสายพันธุ์นี้และ birthflow
แบบจำลองสำหรับการ ซี hoffmanni ตั้งแต่เด็กมีแนวโน้มที่จะได้รับการ
ผลิตตลอดทั้งปีในสายพันธุ์นี้ เราใช้วิธีการที่
อธิบายไว้ในมอร์ริสและบ๊อบบี้โด๊ (2002) เมื่อ parameterizing
องค์ประกอบการสืบพันธุ์ของรุ่นเมทริกซ์สำหรับทั้งสองชนิด อายุ
ของการผสมพันธุ์ครั้งแรก (AFB) คือความไม่แน่นอนสำหรับทั้งสองชนิด แต่ได้รับการ
คาดว่าจะมีประมาณ 2-3 ปีใน sloths เคราของทั้งสองเพศ (Lara-
รุยซ์และ Chiarello 2005) ข้อมูลของเราสนับสนุนประมาณนี้เป็นหนึ่งใน
บี variegatus ชั่งน้ำหนัก 3 กก. 1 เมื่อมันถูกจับที่ 18 เดือน
ของอายุและระบุว่าบี variegatus สามารถผสมพันธุ์ที่ 3 หรือไม่? 7 กก. เราสงสัย
ว่าสายพันธุ์นี้สามารถเข้าถึงขนาดผู้ใหญ่โดย 2-3 ปี.
ดังนั้นใน การวิเคราะห์แยกต่างหากเราสันนิษฐานว่า AFB 2 0
3 0 ปีในบี variegatus เราตั้ง AFB 2? 5 และ 3? 5 ปี
ใน C. hoffmanni ขึ้นอยู่กับคของพวกเขา 20% มวลกายมากกว่า (Pauli
และเพียร 2012); การทำเช่นนั้นได้รับการอำนวยความสะดวกจากความจริงที่ว่า
รูปแบบการเกิดการไหลเวียนของลูกจ้างอนุมานว่าหนุ่มสาวที่มีการผลิต
ที่จุดกึ่งกลางของช่วงระหว่างเหตุการณ์การสุ่มตัวอย่าง (มอร์ริส
และบ๊อบบี้โด๊ 2002).
เมื่อแปรกับประมาณการของอัตราการรอดตายที่แท้จริง (เช่น
อพยพยังไม่ได้พิจารณา เป็นความเสียหายที่เกิดจากประชากร)
รุ่นเมทริกซ์ผลผลิตประมาณการของ K ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่
ตัวอย่างบุคคลที่จะแทนที่ตัวเอง demographically
(คือไม่ว่าจะเป็นอัตราที่อัตราการเกิดความสมดุลตาย) โดยไม่คำนึงถึงการกระจาย
การเคลื่อนไหว (เพียร, Becker & Beissinger 2006) เมื่อ
แปรกับประมาณการของอัตราการรอดตายท้องถิ่นรุ่นเมทริกซ์
ผลผลิตประมาณการของ K ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่บุคคลที่
หายไปผ่านความตายและการอพยพจะถูกแทนที่ด้วยท้องถิ่น
สืบพันธุ์และการตรวจคนเข้าเมือง (เช่นอัตราการเปลี่ยนแปลงในประชากร
ขนาดภายในขอบเขตพื้นที่ศึกษา) อย่างไรก็ตามประมาณการหลัง
ของ K จะลำเอียงต่ำถ้าตรวจคนเข้าเมืองจะไม่ถือว่าเป็น
และเป็นผลให้รูปแบบเมทริกซ์สามารถให้ผลผลิตประมาณการของ K <1 ใน
ประชากรที่มีเสถียรภาพ (เพียร, Becker & Beissinger 2006) ที่นี่เรา
ประมาณ k โดยใช้อัตราการอยู่รอดของท้องถิ่นในการประมาณการประชากร
การเจริญเติบโตในกรณีที่ไม่มีการตรวจคนเข้าเมืองแล้วกำหนดวิธีการ
ตรวจคนเข้าเมืองมากจะต้องรักษาประชากรที่มีเสถียรภาพ.
นอกจากนี้เรายังประมาณ K โดยใช้อัตราการอยู่รอดของจริงสำหรับ radiomarked
ผู้ใหญ่ที่จะตรวจสอบว่า sloths ทำเครื่องหมายแรก
ในเขตพื้นที่การศึกษาถูกแทนที่ตัวเอง demographically.
เราโดดเด่นในผลกระทบที่เป็นไปได้ของการอพยพประมาณการ
ของ K ท้องถิ่นโดยใช้ช่วงของอัตราการตรวจคนเข้าเมืองประจำปีจาก
0 ที่จะ 0? 10 (ในการเพิ่มขึ้นของ 0? 01) อัตราการตรวจคนเข้าเมืองประจำปี
ถูกกำหนดเป็นจำนวนผู้อพยพในปีที่ t หารด้วยที่
ขนาดประชากรทั้งหมดในปีที่ t? 1 เราสันนิษฐานว่าตรวจคนเข้าเมืองทั้งหมด
ที่เกิดขึ้นลงในระดับเวที subadult เนื่องจากมีข้อยกเว้น
(ดูด้านล่าง) ผู้ใหญ่ของทั้งสองสายพันธุ์ต่างๆจะมีการกำหนดไว้ที่บ้าน
ช่วงภายในขอบเขตพื้นที่ศึกษา (Pauli และเพียร 2012; เพียร
และ Pauli 2012) เราประมาณ K จาก eigenvalue ขวาที่โดดเด่น
ของรูปแบบเมทริกซ์สำหรับแต่ละชุดปัจจัยของสายพันธุ์,
AFB และอัตราการตรวจคนเข้าเมืองที่มีศักยภาพ (มอร์ริสและบ๊อบบี้โด๊ 2002).
เราประมาณรูปแบบการสุ่มตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับ K ใช้ Monte
จำลองติคาร์โล (Alvarez-Buylla & Slatkin 1993) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประมาณอัตราการเติบโตของประชากรเราใช้สามคลาสเมทริกซ์แบบพารามิเตอร์กับเวทีการอยู่รอดและการสืบพันธุ์การประมาณการประชากรเฉลี่ย อัตราอัตราการเจริญเติบโต ( K ) ทั้ง variegatus . hoffmanni B( ตารางที่ 1 ) 3 เรียนถือว่าเป็นอายุเต็มวัยเยาวชนและผู้ใหญ่ ซึ่งผู้ใหญ่ก็สามารถที่จะผลิตลูกหลานเราคิดว่ารูปแบบชีพจรเกิดพ. variegatus เป็นสาวมากที่สุดผลิตจากเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายนในสายพันธุ์นี้ และ birthflowแบบ C hoffmanni ตั้งแต่เด็กมักเป็นผลิตตลอดทั้งปีในสายพันธุ์นี้ เราตามแนวทางที่อธิบายไว้ใน มอร์ริส & โด้ก ( 2002 ) เมื่อ parameterizing ที่การสืบพันธุ์ขององค์ประกอบของเมทริกซ์แบบทั้งชนิด อายุพันธุ์แรก ( AFB ) ไม่แน่นอนสำหรับทั้งสองชนิด แต่ได้รับประมาณ 2 – 3 ปีในแผงคอ สล็อทของทั้งสองเพศ ( Lara -Ruiz & chiarello 2005 ) ข้อมูลสนับสนุนของเราประมาณนี้เป็นหนึ่งB . variegatus น้ำหนัก 31 กิโลกรัม เมื่อมันถูกจับใน 18 เดือนอายุ และระบุว่า พ. variegatus สามารถขยายพันธุ์ที่ 37 กิโลกรัม เราสงสัยว่าที่ชนิดนี้สามารถเข้าถึงผู้ใหญ่ขนาด 2 – 3 ปีดังนั้น ในการวิเคราะห์แยก เราสันนิษฐานว่า AFB อายุ 2030 ปีในพ. variegatus . เราตั้งค่า AFB 25 และ 35 ปีC . hoffmanni ตาม C 20% มวลกายมากกว่า ( เพาลี& พีรี่ 2012 ) ; ทําให้มีความสะดวก โดยข้อเท็จจริงว่าที่ใช้กำเนิดไหลแบบสันนิษฐานว่าเด็กจะผลิตที่จุดกึ่งกลางของช่วงเวลาระหว่างเหตุการณ์ตัวอย่าง ( มอร์ริส& โด้ก 2002 )เมื่อพารามิเตอร์กับประมาณการของอัตราการรอดที่แท้จริง ( เช่นอพยพไม่ถือว่าเป็นการสูญเสียจากประชากร )เมทริกซ์แบบประมาณการผลผลิตของ K ที่สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่ตัวอย่างบุคคลที่มี demographically แทนตัวเอง( เช่นว่า อัตราการเกิดอัตราการตายสมดุล ) โดยไม่คำนึงถึงการแพร่กระจายการเคลื่อนไหว ( พีรี่ เบคก้า & beissinger 2006 ) เมื่อพารามิเตอร์กับประมาณการของอัตราการอยู่รอดท้องถิ่นแบบเมตริกซ์ผลการประเมินของ K ที่สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่บุคคลสูญหายผ่านความตายและการอพยพจะถูกแทนที่โดยท้องถิ่นการสืบพันธุ์และการตรวจคนเข้าเมือง คือ อัตราการเปลี่ยนแปลงของประชากรขนาดภายในขอบเขตพื้นที่ศึกษา ) อย่างไรก็ตาม คาดว่าหลังK จะลำเอียงต่ำถ้าตรวจคนเข้าเมืองไม่ถือว่าและ เป็น ผล แบบเมตริกซ์สามารถให้ผลผลิตประมาณ K < 1ประชากรคงที่ ( พีรี่ เบคก้า & beissinger 2006 ) ที่นี่เราโดยประมาณการอัตราการรอดเคท้องถิ่นประชากรประมาณการเจริญเติบโตในการกำหนดวิธีการตรวจคนเข้าเมืองแล้วตรวจคนเข้าเมืองมากจะต้องรักษาประชากรคงที่เรายังคาดว่าอัตรารอดที่แท้จริงสำหรับ radiomarked K โดยใช้ผู้ใหญ่ เพื่อตรวจสอบว่า สล็อทแรกทำเครื่องหมายภายในพื้นที่ศึกษา มี demographically แทนตัวเอง .เราลักษณะผลที่เป็นไปได้ของตรวจคนเข้าเมืองในประมาณการท้องถิ่นของ K โดยใช้ช่วงของอัตราการอพยพประจำปีจาก0 - 010 ( ในการเพิ่มขึ้นของ 001 ) อัตราการอพยพประจำปีคือกำหนดจำนวนผู้อพยพใน t แบ่งตามปีขนาดของประชากรทั้งหมดในปี T1 . เราสันนิษฐานว่า ตรวจคนเข้าเมืองเกิดขึ้นในเวทีเต็มวัยเรียน ตั้งแต่ หนึ่งข้อยกเว้น( ดูที่ด้านล่าง ) , ผู้ใหญ่ทั้งสองชนิดรักษากำหนดบ้านช่วงภายในขอบเขตพื้นที่ศึกษา ( เพาลี & พีรี่ 2012 ; พีรี่& เพาลี 2012 ) เราคาดว่าค่า K จากขวาเด่นของเมทริกซ์ต้นแบบการรวมกันในแต่ละช่วงของชนิดอัตราการอพยพ AFB และศักยภาพ ( มอร์ริส & โด้ก 2002 )เราคาดว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับ K ใช้ Monte การสุ่มตัวอย่างคาร์โลจำลอง ( อัลวาเรซ buylla & slatkin 1993 )