Oxygen is a chemical element with s

Oxygen is a chemical element with symbol O and atomic number 8. It is a member of the chalcogen group on the periodic table and is a highly reactive nonmetallic element and oxidizing agent that readily forms compounds (notably oxides) with most elements.[1] By mass, oxygen is the third-most abundant element in the universe, after hydrogen and helium.[2] At STP, two atoms of the element bind to form dioxygen, a diatomic gas that is colorless, odorless, and tasteless, with the formula O
2.

Many major classes of organic molecules in living organisms, such as proteins, nucleic acids, carbohydrates, and fats, contain oxygen, as do the major inorganic compounds that are constituents of animal shells, teeth, and bone. Most of the mass of living organisms is oxygen as it is a part of water, the major constituent of lifeforms (for example, about two-thirds of human body mass). Elemental oxygen is produced by cyanobacteria, algae and plants, and is used in cellular respiration for all complex life. Oxygen is toxic to obligately anaerobic organisms, which were the dominant form of early life on Earth until O
2 began to accumulate in the atmosphere. Free elemental O
2 only began to accumulate in the atmosphere about 2.5 billion years ago (see Great oxygenation event), about a billion years after the first appearance of these organisms.[3][4] Diatomic oxygen gas constitutes 20.8% of the volume of air.[5] Oxygen is the most abundant element by mass in the Earth's crust as part of oxide compounds such as silicon dioxide, making up almost half of the crust's mass.[6]

Oxygen is an important part of the atmosphere, and is necessary to sustain most terrestrial life as it is used in respiration. However, it is too chemically reactive to remain a free element in Earth's atmosphere without being continuously replenished by the photosynthetic action of living organisms, which use the energy of sunlight to produce elemental oxygen from water. Another form (allotrope) of oxygen, ozone (O
3), strongly absorbs UVB radiation and consequently the high-altitude ozone layer helps protect the biosphere from ultraviolet radiation, but is a pollutant near the surface where it is a by-product of smog. At even higher low earth orbit altitudes, atomic oxygen is a significant presence and a cause of erosion for spacecraft.[7] Oxygen is produced industrially by fractional distillation of liquefied air, use of zeolites with pressure-cycling to concentrate oxygen from air, electrolysis of water and other means. Uses of elemental oxygen include the production of steel, plastics and textiles, brazing, welding and cutting of steels and other metals, rocket propellant, oxygen therapy and life support systems in aircraft, submarines, spaceflight and diving.

Oxygen was discovered independently by Carl Wilhelm Scheele, in Uppsala, in 1773 or earlier, and Joseph Priestley in Wiltshire, in 1774, but Priestley is often given priority because his work was published first. The name oxygen was coined in 1777 by Antoine Lavoisier,[8] whose experiments with oxygen helped to discredit the then-popular phlogiston theory of combustion and corrosion. Its name derives from the Greek roots ὀξύς oxys, "acid", literally "sharp", referring to the sour taste of acids and -γενής -genes, "producer", literally "begetter", because at the time of naming, it was mistakenly thought that all acids required oxygen in their composition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกซิเจนเป็นธาตุที่ มีสัญลักษณ์ O และเลขอะตอม 8 มันเป็นสมาชิกของกลุ่มแชลโคเจนในตารางธาตุ และเป็นองค์ประกอบ nonmetallic ปฏิกิริยาสูงและตัวเติมออกซิเจนที่พร้อมสาร (ยวดออกไซด์) มีองค์ประกอบส่วนใหญ่[1] โดยมวล ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบสามส่วนใหญ่มากมายในจักรวาล ไฮโดรเจนและฮีเลียม[2] ที่ STP ผูกสองอะตอมองค์ประกอบกับแบบฟอร์ม dioxygen แก๊ส diatomic ที่ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ชาติ มีสูตร O
2

เรียนหลายหลักของโมเลกุลอินทรีย์ในชีวิต โปรตีน กรดนิวคลีอิก คาร์โบไฮเดรต ไขมัน และประกอบด้วยออกซิเจน กับสารประกอบอนินทรีย์สำคัญที่ constituents หอยสัตว์ ฟัน และกระดูก ส่วนใหญ่โดยรวมของชีวิตคือ ออกซิเจนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของน้ำ วิภาคหลักของไลฟ์ฟอร์มส (ตัวอย่าง ประมาณสองในสามของมวลในร่างกาย) ธาตุออกซิเจนผลิต cyanobacteria สาหร่าย และพืช และใช้ในการหายใจมือถือสำหรับทุกชีวิตที่ซับซ้อน ออกซิเจนเป็นพิษเพื่อชีวิตไม่ใช้ obligately ซึ่งมีรูปแบบหลักของช่วงชีวิตบนโลกจนถึง O
2 เริ่มสะสมอยู่ในบรรยากาศ ฟรีธาตุ O
2 เพียงเริ่มสะสมอยู่ในบรรยากาศประมาณ 2.5 พันล้านปีที่ผ่านมา (ดูเหตุการณ์ดี oxygenation), ประมาณพันล้านปีหลังจากลักษณะแรกของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้[3][4] ก๊าซออกซิเจน diatomic ถือ 20.8% ของปริมาตรของอากาศ[5] ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบมากที่สุด โดยมวลในเปลือกโลกเป็นส่วนหนึ่งของสารประกอบออกไซด์เช่นซิลิคอนไดออกไซด์ ทำขึ้นเกือบครึ่งหนึ่งของมวลของเปลือกโลก[6]

ออกซิเจนเป็นส่วนสำคัญของบรรยากาศ และจำเป็นต้องสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ภาคพื้นที่ใช้ในการหายใจ อย่างไรก็ตาม เกินไปสารเคมีปฏิกิริยายังคง องค์ประกอบฟรีในบรรยากาศของโลกโดยไม่ถูกเติมอย่างต่อเนื่องโดยการกระทำ photosynthetic ของชีวิต ซึ่งใช้พลังงานแสงอาทิตย์เพื่อผลิตธาตุออกซิเจนจากน้ำ ได้ อีกรูป (allotrope) ของออกซิเจน โอโซน (O
3), ขอดูดซับรังสี UVB ดังนั้นชั้นโอโซนสูงช่วยชีวบริเวณป้องกันรังสีอัลตราไวโอเลตรังสี แต่เป็นมลพิษใกล้พื้นผิวซึ่งเป็นผลพลอยได้ของหมอกควัน ที่สูงแผ่นดินต่ำระดับวงโคจร ออกซิเจนอะตอมมีสถานะสำคัญและสาเหตุของการกัดเซาะในยานอวกาศ[7] ออกซิเจนผลิต industrially fractional กลั่นของเหลวอากาศ ใช้ซีโอไลต์กับจักรยานดันจ่อออกซิเจนจากอากาศ electrolysis น้ำ และวิธีอื่น ๆ ใช้ธาตุออกซิเจนรวมถึงการผลิตเหล็ก พลาสติก และ สิ่งทอ การเชื่อม การเชื่อม และตัด steels และอื่น ๆ โลหะ จรวด propellant ออกซิเจนบำบัดและชีวิตสนับสนุนระบบในเครื่องบิน เรือดำน้ำ spaceflight และดำน้ำ

ออกซิเจนถูกค้นพบโดยอิสระ โดย Scheele วิลเฮล์ม Carl ใน Uppsala เมืองพะเยา หรือก่อนหน้า นี้ และโจเซฟ Priestley ในวิลท์เชอร์ ใน 1774 แต่ Priestley จะมักให้ความสำคัญเนื่องจากงานของเขาถูกตีพิมพ์ครั้งแรก ออกซิเจนชื่อถูกจังหวะใน 1777 โดย Antoine ลาวอยซิเออร์[8] ซึ่งทดลองกับออกซิเจนช่วยดิสเครดิตทฤษฎีโฟลจิสตันนั้นนิยมเผาไหม้และการกัดกร่อน ชื่อมาจากการรากภาษากรีกὀξύς oxys "กรด" อักษร "คม" อ้างถึงในรสเปรี้ยวของกรดและ - γενής-ยีน "โปรดิวเซอร์" อักษร "begetter" เนื่องจากเวลาของการตั้งชื่อ มันแสดงเคยคิดกันว่า กรดทั้งหมดจำเป็นต้องใช้ออกซิเจนในองค์ประกอบของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่มี O สัญลักษณ์และเลขอะตอม 8. มันเป็นสมาชิกของกลุ่ม chalcogen ในตารางธาตุและเป็นองค์ประกอบที่ไม่ใช่โลหะปฏิกิริยาสูงและออกซิไดซ์ในรูปแบบที่พร้อมสาร (สะดุดตาออกไซด์) ที่มีองค์ประกอบส่วนใหญ่. [1] โดยมวลออกซิเจนเป็นองค์ประกอบที่สามมากที่สุดในจักรวาลมากมายหลังจากไฮโดรเจนและฮีเลียม. [2] ที่ STP สองอะตอมผูกองค์ประกอบในรูปแบบ dioxygen, อะตอมสองอะตอมก๊าซที่ไม่มีสีไม่มีกลิ่นและรสจืดด้วย สูตร O
2 ชั้นเรียนหลายคนที่สำคัญของโมเลกุลของสารอินทรีย์ในสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่เช่นโปรตีนกรดนิวคลีอิกคาร์โบไฮเดรตและไขมันมีออกซิเจนเช่นเดียวกับสารอนินทรีที่สำคัญที่เป็นองค์ประกอบของเปลือกหอยสัตว์ฟันและกระดูก ส่วนใหญ่ของมวลของสิ่งมีชีวิตเป็นออกซิเจนเป็นมันเป็นส่วนหนึ่งของน้ำเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของสิ่งมีชีวิต (เช่นประมาณสองในสามของร่างกายมนุษย์มวล) ธาตุออกซิเจนซึ่งเกิดจากไซยาโนแบคทีเรียสาหร่ายและพืชและใช้ในการหายใจของเซลล์เพื่อชีวิตที่ซับซ้อน ออกซิเจนเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช้ออกซิเจน obligately ซึ่งเป็นรูปแบบที่โดดเด่นของชีวิตในวัยเด็กบนโลกจนกว่า O 2 เริ่มที่จะสะสมอยู่ในชั้นบรรยากาศ ฟรีธาตุ O 2 เพียง แต่เริ่มที่จะสะสมในชั้นบรรยากาศประมาณ 2.5 พันล้านปีที่ผ่านมา (เห็นเหตุการณ์ออกซิเจนใหญ่) ประมาณหนึ่งพันล้านปีหลังจากการปรากฏตัวครั้งแรกของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้. [3] [4] ก๊าซออกซิเจนอะตอมสองอะตอมที่ถือว่าเป็น 20.8% ของปริมาณ ของอากาศ. [5] ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดโดยมวลในเปลือกโลกเป็นส่วนหนึ่งของสารประกอบออกไซด์เช่นซิลิกอนไดออกไซด์ทำขึ้นเกือบครึ่งหนึ่งของมวลเปลือกโลกของ. [6] ออกซิเจนเป็นส่วนสำคัญของบรรยากาศและ เป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิตในโลกมากที่สุดเท่าที่มันจะถูกใช้ในการหายใจ แต่ก็เป็นปฏิกิริยาทางเคมีก็จะยังคงเป็นองค์ประกอบอิสระในชั้นบรรยากาศของโลกได้โดยไม่ต้องได้รับการเติมเต็มอย่างต่อเนื่องโดยการดำเนินการสังเคราะห์แสงของสิ่งมีชีวิตซึ่งใช้พลังงานแสงอาทิตย์ในการผลิตออกซิเจนธาตุจากน้ำ อีกรูปแบบหนึ่ง (อัญรูป) ออกซิเจนโอโซน (O 3) แรงดูดซับรังสียูวีบีและทำให้ชั้นโอโซนระดับสูงจะช่วยปกป้องชีวมณฑลจากรังสีอัลตราไวโอเลต แต่เป็นสารมลพิษที่อยู่ใกล้พื้นผิวที่เป็นผลพลอยได้จากหมอกควัน . ที่สูงขึ้นระดับความสูงต่ำวงโคจรโลกออกซิเจนอะตอมเป็นสถานะที่สำคัญและสาเหตุของการพังทลายของยานอวกาศ. [7] ออกซิเจนจะถูกผลิตโดยอุตสาหกรรมการกลั่นบางส่วนของอากาศเหลวใช้ซีโอไลต์ที่มีความดันขี่จักรยานสมาธิออกซิเจนจากอากาศ, กระแสไฟฟ้า น้ำและวิธีการอื่น การใช้ออกซิเจนธาตุรวมถึงการผลิตของเหล็ก, พลาสติกและสิ่งทอประสานเชื่อมและตัดเหล็กและโลหะอื่น ๆ จรวดจรวด, การบำบัดด้วยออกซิเจนและระบบสนับสนุนการใช้ชีวิตในอากาศยานเรือดำน้ำในอวกาศและการดำน้ำออกซิเจนถูกค้นพบอิสระโดยคาร์ลวิลเฮล์ Scheele, ในอุปซอลา, ใน 1773 หรือก่อนหน้านี้และโจเซฟในวิลต์เชียร์ใน 1774 แต่พรีมักจะให้ความสำคัญเพราะผลงานของเขาได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก ออกซิเจนชื่อที่ได้รับการประกาศเกียรติคุณใน 1777 โดยแอนทอนเยร์ [8] การทดลองกับออกซิเจนที่มีส่วนช่วยในการทำลายชื่อเสียงของทฤษฎี phlogiston แล้วเป็นที่นิยมของการเผาไหม้และการกัดกร่อน ชื่อของมันมาจากรากภาษากรีกὀξύς oxys "กรด" ตัวอักษร "คม" หมายถึงรสเปรี้ยวของกรดและγενής-ยีน "ผู้ผลิต" ตัวอักษร "ก่อให้เกิด" เพราะในเวลาของการตั้งชื่อมันเป็น หลงผิดคิดว่ากรดทั้งหมดที่จำเป็นออกซิเจนในองค์ประกอบของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่มีสัญลักษณ์ O และเลขอะตอม 8 มันเป็นสมาชิกของแบล็คแคท กรุ๊ป ในตารางธาตุมีปฏิกิริยาตอบโต้อโลหะธาตุและสารออกซิไดซ์ที่พร้อมรูปแบบสารประกอบที่มีองค์ประกอบส่วนใหญ่ ( โดยเฉพาะออกไซด์ ) [ 1 ] โดยมวล ออกซิเจนเป็นธาตุที่มีมากที่สุดที่สามในจักรวาล หลังจากไฮโดรเจนและฮีเลียม [ 2 ] ที่ STP ,สองอะตอมของธาตุ ใช้รูปแบบ dioxygen , อะตอมก๊าซที่ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น และรสชาด กับสูตร O
2

หลายหลักประเภทของสารอินทรีย์ในสิ่งมีชีวิต เช่น โปรตีน กรดนิวคลีอิก คาร์โบไฮเดรต และไขมัน ประกอบด้วยออกซิเจน เป็นสารอนินทรีย์ที่ทำหลัก องค์ประกอบของเปลือกสัตว์ ฟัน และกระดูกที่สุดของมวลของสิ่งมีชีวิต คือ ออกซิเจน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของน้ำ เป็นส่วนประกอบหลักของตัว ( ตัวอย่างเช่น ประมาณสองในสามของร่างกายมนุษย์มวล ) ออกซิเจนเป็นธาตุที่ผลิตโดยไซยาโนแบคทีเรีย สาหร่ายและพืช และใช้ในการหายใจของเซลล์ทั้งหมดที่ซับซ้อนของชีวิต ออกซิเจนเป็นพิษต่อ obligately ไร้สิ่งมีชีวิต ซึ่งฟอร์มเด่นของชีวิตบนโลกจน o
2 เริ่มสะสมในบรรยากาศ ฟรีธาตุ O
2 เริ่มสะสมในบรรยากาศประมาณ 2.5 พันล้านปีมาแล้ว ( เห็นเหตุการณ์ออกซิเจนที่ดี ) , ประมาณหนึ่งพันล้านปีหลังจากการปรากฏตัวครั้งแรกของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ . [ 3 ] [ 4 ] อะตอมออกซิเจนก๊าซถือเป็น 20.8 เปอร์เซ็นต์ของปริมาตรของอากาศ[ 5 ] ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบที่มีมากที่สุดโดยมวลในเปลือกโลกเป็นส่วนหนึ่งของออกไซด์ สารประกอบ เช่น ซิลิคอนไดออกไซด์ ทำให้ขึ้นเกือบครึ่งหนึ่งของมวลของเปลือกโลก [ 6 ]

ออกซิเจนเป็นส่วนสําคัญของบรรยากาศ และจำเป็นเพื่อรักษาชีวิตบนบกที่สุดมันเป็นที่ใช้ในการหายใจ . อย่างไรก็ตามมันก็จะยังคงเป็นองค์ประกอบปฏิกิริยาทางเคมีฟรีในชั้นบรรยากาศของโลก โดยไม่เติม โดยกระทำอย่างต่อเนื่องแสงของสิ่งมีชีวิต ซึ่งใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์เพื่อผลิตธาตุออกซิเจนจากน้ำ อีกแบบ ( อัญรูป ) ของออกซิเจน โอโซน ( O
3 )ขอดูดซับรังสี UVB และจึงช่วยปกป้องชั้นบรรยากาศที่ระดับความสูงชีวมณฑลจากรังสีอัลตราไวโอเลต แต่เป็นสารมลพิษที่บริเวณผิวที่เป็นผลพลอยได้ของหมอกควัน ที่ระดับความสูงที่สูงขึ้นวงโคจรต่ำ , อะตอมออกซิเจนการแสดงตนอย่างมีนัยสำคัญและสาเหตุของการกัดเซาะสำหรับยานอวกาศ[ 7 ] ออกซิเจนการผลิตเชิงอุตสาหกรรม โดยการกลั่นลำดับส่วนของอากาศเหลว , การใช้ซีโอไลต์กับจักรยานความดันเข้มข้นของออกซิเจนจากอากาศสกัดน้ำและวิธีการอื่น ๆ การใช้ออกซิเจนเป็นธาตุ ได้แก่ การผลิตเหล็ก พลาสติก และสิ่งทอ , ประสาน , เชื่อมและตัดเหล็กและโลหะอื่น ๆ , ขีปนาวุธจรวด ออกซิเจนบำบัด และระบบสนับสนุนชีวิตในเครื่องบินเรือดำน้ำ , ยานอวกาศและดำน้ำ

ออกซิเจนถูกค้นพบได้อย่างอิสระ โดย คาร์ล วิลเฮล์ม ชิล ใน Uppsala , 2316 หรือก่อนหน้านี้ โจเซฟ พริสต์ลีย์ในมณฑลวิลท์เชอร์ใน 1745 แต่เพรสลีย์มักให้ความสำคัญ เพราะงานของเขาได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรก ชื่อประกาศเกียรติคุณในออกซิเจนโดยอองตวน ลาวัวซิเยร์อย่า ,[ 8 ] ที่มีการทดลองกับออกซิเจนช่วยเสียแล้ว นิยม phlogiston ทฤษฎีของการเผาไหม้และการกัดกร่อน ชื่อของมันมาจากรากภาษากรีกὀξύς oxys " กรด " หมาย " คม " หมายถึง มีรสเปรี้ยวของกรด - γενής - ยีน " , ผู้ผลิต " หมาย " มรดก " เพราะเวลาตั้งชื่อมันก็เข้าใจผิดคิดว่าต้องใช้ออกซิเจน กรดทั้งหมดในองค์ประกอบของพวกเขา