- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
FindingsLie detector tests have bec
Findings
Lie detector tests have become a popular cultural icon - from crime dramas to comedies to advertisements - the picture of a polygraph pen wildly gyrating on a moving chart is readily recognized symbol. But, as psychologist Leonard Saxe, PhD, (1991) has argued, the idea that we can detect a person's veracity by monitoring psychophysiological changes is more myth than reality. Even the term "lie detector," used to refer to polygraph testing, is a misnomer. So-called "lie detection" involves inferring deception through analysis of physiological responses to a structured, but unstandardized, series of questions.
The instrument typically used to conduct polygraph tests consists of a physiological recorder that assesses three indicators of autonomic arousal: heart rate/blood pressure, respiration, and skin conductivity. Most examiners today use computerized recording systems. Rate and depth of respiration are measured by pneumographs wrapped around a subject's chest. Cardiovascular activity is assessed by a blood pressure cuff. Skin conductivity (called the galvanic skin or electrodermal response) is measured through electrodes attached to a subject's fingertips.
The recording instrument and questioning techniques are only used during a part of the polygraph examination. A typical examination includes a pretest phase during which the technique is explained and each test question reviewed. The pretest interview is designed to ensure that subjects understand the questions and to induce a subject's concern about being deceptive. Polygraph examinations often include a procedure called a "stimulation test," which is a demonstration of the instrument's accuracy in detecting deception.
Several questioning techniques are commonly used in polygraph tests. The most widely used test format for subjects in criminal incident investigations is the Control Question Test (CQT). The CQT compares responses to "relevant" questions (e.g., "Did you shoot your wife?"), with those of "control" questions. The control questions are designed to control for the effect of the generally threatening nature of relevant questions. Control questions concern misdeeds that are similar to those being investigated, but refer to the subject's past and are usually broad in scope; for example, "Have you ever betrayed anyone who trusted you?"
A person who is telling the truth is assumed to fear control questions more than relevant questions. This is because control questions are designed to arouse a subject's concern about their past truthfulness, while relevant questions ask about a crime they know they did not commit. A pattern of greater physiological response to relevant questions than to control questions leads to a diagnosis of "deception." Greater response to control questions leads to a judgment of nondeception. If no difference is found between relevant and control questions, the test result is considered "inconclusive."
An alternative polygraph procedure is called the Guilty Knowledge Test (GKT). A GKT involves developing a multiple-choice test with items concerning knowledge that only a guilty subject could have. A test of a theft suspect might, for example, involve questions such as "Was $500, $1,000, or $5,000 stolen?" If only a guilty suspect knows the correct answer, a larger physiological reaction to a correct choice would indicate deception. With a sufficient number of items, a psychometrically sound evaluation could be developed. GKTs are not widely employed, but there is great interest in doing so. One limitation of the GKT is that it can be used only when investigators have information that only a guilty subject would know. The interpretation of "no deception" is also a potential limitation, since it may indicate lack of knowledge rather than innocence.
The accuracy (i.e., validity) of polygraph testing has long been controversial. An underlying problem is theoretical: There is no evidence that any pattern of physiological reactions is unique to deception. An honest person may be nervous when answering truthfully and a dishonest person may be non-anxious. Also, there are few good studies that validate the ability of polygraph procedures to detect deception. As Dr. Saxe and Israeli psychologist Gershon Ben-Shahar (1999) note, "it may, in fact, be impossible to conduct a proper validity study." In real-world situations, it's very difficult to know what the truth is.
A particular problem is that polygraph research has not separated placebo-like effects (the subject's belief in the efficacy of the procedure) from the actual relationship between deception and their physiological responses. One reason that polygraph tests may appear to be accurate is that subjects who believe that the test works and that they can be detected may confess or will be very anxious when questioned. If this view is correct, the lie detector might be better called a fear detector.
Some confusion about polygraph test accuracy arises because they are used for different purposes, and for each context somewhat different theory and research is applicable. Thus, for example, virtually no research assesses the type of test and procedure used to screen individuals for jobs and security clearances. Most research has focused on specific incident testing. The cumulative research evidence suggests that CQTs detect deception better than chance, but with significant error rates, both of misclassifying innocent subjects (false positives) and failing to detect guilty individuals (false negatives).
Research on the processes involved in CQT polygraph examinations suggests that several examiner, examinee, and situational factors influence test validity, as may the technique used to score polygraph charts. There is little research on the effects of subjects' differences in such factors as education, intelligence, or level of autonomic arousal.
Evidence indicates that strategies used to "beat" polygraph examinations, so-called countermeasures, may be effective. Countermeasures include simple physical movements, psychological interventions (e.g., manipulating subjects' beliefs about the test), and the use of pharmacological agents that alter arousal patterns.
Despite the lack of good research validating polygraph tests, efforts are on-going to develop and assess new approaches. Some work involves use of additional autonomic physiologic indicators, such as cardiac output and skin temperature. Such measures, however, are more specific to deception than polygraph tests. Other researchers, such as Frank Andrew Kozel, MD, have examined functional brain imaging as a measure of deception. Dr. Kozel's research team found that for lying, compared with telling the truth, there is more activation in five brain regions (Kozel et al., 2004). However, the results do not currently support the use of fMRI to detect deception in real world individual cases.
Lie detector tests have become a popular cultural icon - from crime dramas to comedies to advertisements - the picture of a polygraph pen wildly gyrating on a moving chart is readily recognized symbol. But, as psychologist Leonard Saxe, PhD, (1991) has argued, the idea that we can detect a person's veracity by monitoring psychophysiological changes is more myth than reality. Even the term "lie detector," used to refer to polygraph testing, is a misnomer. So-called "lie detection" involves inferring deception through analysis of physiological responses to a structured, but unstandardized, series of questions.
The instrument typically used to conduct polygraph tests consists of a physiological recorder that assesses three indicators of autonomic arousal: heart rate/blood pressure, respiration, and skin conductivity. Most examiners today use computerized recording systems. Rate and depth of respiration are measured by pneumographs wrapped around a subject's chest. Cardiovascular activity is assessed by a blood pressure cuff. Skin conductivity (called the galvanic skin or electrodermal response) is measured through electrodes attached to a subject's fingertips.
The recording instrument and questioning techniques are only used during a part of the polygraph examination. A typical examination includes a pretest phase during which the technique is explained and each test question reviewed. The pretest interview is designed to ensure that subjects understand the questions and to induce a subject's concern about being deceptive. Polygraph examinations often include a procedure called a "stimulation test," which is a demonstration of the instrument's accuracy in detecting deception.
Several questioning techniques are commonly used in polygraph tests. The most widely used test format for subjects in criminal incident investigations is the Control Question Test (CQT). The CQT compares responses to "relevant" questions (e.g., "Did you shoot your wife?"), with those of "control" questions. The control questions are designed to control for the effect of the generally threatening nature of relevant questions. Control questions concern misdeeds that are similar to those being investigated, but refer to the subject's past and are usually broad in scope; for example, "Have you ever betrayed anyone who trusted you?"
A person who is telling the truth is assumed to fear control questions more than relevant questions. This is because control questions are designed to arouse a subject's concern about their past truthfulness, while relevant questions ask about a crime they know they did not commit. A pattern of greater physiological response to relevant questions than to control questions leads to a diagnosis of "deception." Greater response to control questions leads to a judgment of nondeception. If no difference is found between relevant and control questions, the test result is considered "inconclusive."
An alternative polygraph procedure is called the Guilty Knowledge Test (GKT). A GKT involves developing a multiple-choice test with items concerning knowledge that only a guilty subject could have. A test of a theft suspect might, for example, involve questions such as "Was $500, $1,000, or $5,000 stolen?" If only a guilty suspect knows the correct answer, a larger physiological reaction to a correct choice would indicate deception. With a sufficient number of items, a psychometrically sound evaluation could be developed. GKTs are not widely employed, but there is great interest in doing so. One limitation of the GKT is that it can be used only when investigators have information that only a guilty subject would know. The interpretation of "no deception" is also a potential limitation, since it may indicate lack of knowledge rather than innocence.
The accuracy (i.e., validity) of polygraph testing has long been controversial. An underlying problem is theoretical: There is no evidence that any pattern of physiological reactions is unique to deception. An honest person may be nervous when answering truthfully and a dishonest person may be non-anxious. Also, there are few good studies that validate the ability of polygraph procedures to detect deception. As Dr. Saxe and Israeli psychologist Gershon Ben-Shahar (1999) note, "it may, in fact, be impossible to conduct a proper validity study." In real-world situations, it's very difficult to know what the truth is.
A particular problem is that polygraph research has not separated placebo-like effects (the subject's belief in the efficacy of the procedure) from the actual relationship between deception and their physiological responses. One reason that polygraph tests may appear to be accurate is that subjects who believe that the test works and that they can be detected may confess or will be very anxious when questioned. If this view is correct, the lie detector might be better called a fear detector.
Some confusion about polygraph test accuracy arises because they are used for different purposes, and for each context somewhat different theory and research is applicable. Thus, for example, virtually no research assesses the type of test and procedure used to screen individuals for jobs and security clearances. Most research has focused on specific incident testing. The cumulative research evidence suggests that CQTs detect deception better than chance, but with significant error rates, both of misclassifying innocent subjects (false positives) and failing to detect guilty individuals (false negatives).
Research on the processes involved in CQT polygraph examinations suggests that several examiner, examinee, and situational factors influence test validity, as may the technique used to score polygraph charts. There is little research on the effects of subjects' differences in such factors as education, intelligence, or level of autonomic arousal.
Evidence indicates that strategies used to "beat" polygraph examinations, so-called countermeasures, may be effective. Countermeasures include simple physical movements, psychological interventions (e.g., manipulating subjects' beliefs about the test), and the use of pharmacological agents that alter arousal patterns.
Despite the lack of good research validating polygraph tests, efforts are on-going to develop and assess new approaches. Some work involves use of additional autonomic physiologic indicators, such as cardiac output and skin temperature. Such measures, however, are more specific to deception than polygraph tests. Other researchers, such as Frank Andrew Kozel, MD, have examined functional brain imaging as a measure of deception. Dr. Kozel's research team found that for lying, compared with telling the truth, there is more activation in five brain regions (Kozel et al., 2004). However, the results do not currently support the use of fMRI to detect deception in real world individual cases.
0/5000
พบทดสอบเครื่องตรวจจับโกหกได้กลายเป็นนิยมวัฒนธรรมไอคอน - จากละครทางอาชญากรรมเพื่อ comedies เพื่อโฆษณา - ภาพปากกา polygraph gyrating อาละวาดบนแผนภูมิเคลื่อนไหวพร้อมรับรู้สัญลักษณ์ แต่ เป็นจิตวิทยา Leonard เซิน ปริญญาเอก, (1991) ได้ โต้เถียง ความคิดที่เราสามารถตรวจพบบุคคล veracity โดยติดตามการเปลี่ยนแปลง psychophysiological เป็นตำนานมากขึ้นกว่าความเป็นจริง แม้คำว่า "โกหกจับ ใช้อ้างถึง polygraph ทดสอบ misnomer ได้ เรียก "นอนตรวจ" เกี่ยวข้องกับ inferring หลอกลวงผ่านการวิเคราะห์ของสรีรวิทยาตอบชุดคำถามโครงสร้าง แต่ รูปเครื่องมือที่ใช้เพื่อทำการทดสอบ polygraph ประกอบด้วยบันทึกสรีรวิทยาที่ประเมิน 3 ตัวบ่งชี้ของ autonomic เร้าอารมณ์: ความดันโลหิต/อัตราการเต้นหัวใจ การหายใจ และนำผิว นายส่วนใหญ่ใช้ระบบคอมพิวเตอร์บันทึกวันนี้ อัตราและความลึกของการหายใจวัด โดยรอบ ๆ อกของเรื่อง pneumographs มีประเมินกิจกรรมที่หัวใจและหลอดเลือด โดยวางความดันโลหิต นำผิว (เรียกว่า galvanic ผิวหรือตอบสนอง electrodermal) วัดผ่านหุงตกับปลายนิ้วของเรื่องเครื่องมือการบันทึก และใช้เทคนิคข้อสงสัยระหว่างการเป็นส่วนหนึ่งของการสอบ polygraph เท่านั้น ตรวจสอบโดยทั่วไปมีระยะ pretest ซึ่งอธิบายเทคนิค และตรวจทานแต่ละคำถามทดสอบ สัมภาษณ์ pretest ถูกออกแบบมา เพื่อให้แน่ใจว่า เรื่องเข้าใจคำถาม และ เพื่อก่อให้เกิดความกังวลเป็นเรื่องเกี่ยวกับการหลอกลวง Polygraph สอบมักจะมีกระบวนการ "กระตุ้นทดสอบ, " ซึ่งเป็นการสาธิตความแม่นยำของเครื่องมือในการตรวจสอบการหลอกลวงโดยทั่วไปใช้เทคนิคหลายข้อสงสัยในการทดสอบ polygraph รูปแบบทดสอบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับในการสอบสวนเหตุการณ์ทางอาญาเป็นการควบคุมคำถามทดสอบ (CQT) CQT การเปรียบเทียบการตอบคำถาม "เกี่ยวข้อง" (เช่น, "ได้คุณยิงภรรยาของคุณ"), กับคำถาม "ควบคุม" คำถามที่ตัวควบคุมถูกออกแบบมาเพื่อควบคุมผลของการคุกคามโดยทั่วไปธรรมชาติของคำถามที่เกี่ยวข้อง ควบคุมคำถามเกี่ยวกับการกระทำผิดที่คล้ายกับผู้ถูกสอบสวน แต่หมายถึงเรื่องของอดีต และกว้างมักจะอยู่ในขอบเขต ตัวอย่าง "มีคุณเคยทรยศคนที่คุณเชื่อถือได้หรือไม่"สันนิษฐานคนที่จะบอกความจริงกลัวควบคุมคำถามมากกว่า คำถามที่เกี่ยวข้อง ทั้งนี้เนื่องจากคำถามควบคุมถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้นเรื่องความกังวลเกี่ยวกับความสัตย์ของตนผ่านมา ในขณะที่คำถามที่เกี่ยวข้องถามเกี่ยวกับอาชญากรรมพวกเขารู้ว่า พวกเขาไม่ยอมรับ รูปแบบของมากกว่าสรีรวิทยาตอบคำถามที่เกี่ยวข้องมากกว่าการควบคุมคำถามนำไปสู่การวินิจฉัยของการ "หลอกลวง" ตอบสนองมากกว่าควบคุมถามนำไปสู่คำพิพากษา nondeception ถ้าไม่มีความแตกต่างที่ พบระหว่างที่เกี่ยวข้อง และควบคุมคำถาม ผลการทดสอบถือว่า "inconclusive"ขั้นตอนการสำรอง polygraph คือทดสอบความรู้ผิด (GKT) GKT เกี่ยวข้องกับการพัฒนาทดสอบ multiple-choice ด้วยสินค้าที่เกี่ยวกับความรู้เฉพาะเรื่องมีความผิดได้ การทดสอบของผู้ต้องสงสัยขโมยอาจ เช่น เกี่ยวข้องกับคำถามเช่น "เป็น $500, $1000 หรือ $5000 ขโมย" ถ้าเดียวสงสัยผิดที่รู้คำตอบที่ถูกต้อง ปฏิกิริยาการสรีรวิทยาที่มีขนาดใหญ่เพื่อเป็นทางเลือกที่ถูกต้องจะระบุหลอกลวง มีจำนวนเพียงพอของสินค้า สามารถพัฒนาได้ประเมินเสียง psychometrically GKTs จะไม่ทำงานกันอย่างแพร่หลาย แต่มีความสนใจในการทำเช่นนั้น ข้อจำกัดหนึ่งของ GKT อยู่ที่สามารถใช้เฉพาะเมื่อสืบสวนมีข้อมูลที่จะรู้เฉพาะเรื่องมีความผิด การตีความ "ไม่หลอกลวง" ก็ได้ข้อจำกัดเป็นไปได้ เนื่องจากมันอาจบ่งชี้ว่า ขาดความรู้แทนความบริสุทธิ์The accuracy (i.e., validity) of polygraph testing has long been controversial. An underlying problem is theoretical: There is no evidence that any pattern of physiological reactions is unique to deception. An honest person may be nervous when answering truthfully and a dishonest person may be non-anxious. Also, there are few good studies that validate the ability of polygraph procedures to detect deception. As Dr. Saxe and Israeli psychologist Gershon Ben-Shahar (1999) note, "it may, in fact, be impossible to conduct a proper validity study." In real-world situations, it's very difficult to know what the truth is.A particular problem is that polygraph research has not separated placebo-like effects (the subject's belief in the efficacy of the procedure) from the actual relationship between deception and their physiological responses. One reason that polygraph tests may appear to be accurate is that subjects who believe that the test works and that they can be detected may confess or will be very anxious when questioned. If this view is correct, the lie detector might be better called a fear detector.สับสนบางอย่างเกี่ยวกับ polygraph ทดสอบความถูกต้องเกิดขึ้น เพราะพวกเขาจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น และในแต่ละบริบท ต่างทฤษฎีและการวิจัยเป็น ดัง เช่น แทบไม่วิจัยประเมินชนิดของการทดสอบและขั้นตอนใช้งานและความปลอดภัย clearances บุคคลหน้าจอ งานวิจัยส่วนใหญ่ได้เน้นเฉพาะเหตุการณ์การทดสอบ หลักฐานการวิจัยสะสมแนะนำว่า CQTs ตรวจพบหลอกลวงดี กว่าโอกาส แต่ ด้วยข้อผิดพลาดที่สำคัญ ราคา ทั้ง ของ misclassifying เรื่องผู้บริสุทธิ์ (เท็จทำงานผิดพลาด) และการตรวจหาความผิดบุคคล (สิ่งเท็จ)วิจัยที่เกี่ยวข้องใน CQT polygraph สอบแนะนำว่า ผู้ตรวจสอบ examinee และหลายปัจจัยในสถานการณ์มีผลทดสอบตั้งแต่ เป็นเทคนิคที่ใช้ในการทำแผนภูมิ polygraph อาจ มีอยู่เพียงเล็กน้อยวิจัยผลกระทบของความแตกต่างของเรื่องในปัจจัยดังกล่าวเป็นการศึกษา ปัญญา หรือระดับของ autonomic เร้าอารมณ์หลักฐานระบุว่า กลยุทธ์ที่ใช้เพื่อ "ชนะ" polygraph สอบ เรียกว่าวิธีการรับมือ อาจจะมีผลบังคับใช้ วิธีการรับมือรวมถึงความเคลื่อนไหวทางกายภาพอย่างง่าย รักษาจิตใจ (เช่น จัดการเรื่องความเชื่อเกี่ยวกับการทดสอบ), และใช้ตัวแทน pharmacological ที่เปลี่ยนแปลงรูปแบบเร้าอารมณ์แม้จะขาดการตรวจสอบทดสอบ polygraph วิจัยดี ความมีกำลังในการพัฒนา และประเมินแนวใหม่ งานบางอย่างเกี่ยวข้องกับการใช้ของ autonomic physiologic เครื่องบ่งชี้ ผลผลิตของหัวใจและอุณหภูมิผิว มาตรการดังกล่าว อย่างไรก็ตาม จะขึ้นการหลอกลวงกว่า polygraph ทดสอบเท่านั้น นักวิจัยอื่น ๆ เช่น Frank แอนดรูว์ Kozel, MD ได้ตรวจสอบภาพสมองทำงานเป็นหน่วยวัดของการหลอกลวง ทีมวิจัยของดร. Kozel ที่พบว่าการโกหก เปรียบเทียบกับการบอกความจริง มีการเปิดใช้งานเพิ่มเติมในพื้นที่สมองห้า (Kozel et al., 2004) อย่างไรก็ตาม ผลไม่ในปัจจุบันสนับสนุนการใช้ fMRI การหลอกลวงในโลกจริงแต่ละกรณี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลการทดสอบเครื่องตรวจจับโกหก
ได้กลายเป็นวัฒนธรรมไอคอน - จากอาชญากรรมละครคอมเมดี้ - รูปภาพโฆษณาของ เครื่องจับเท็จปากกาอาละวาด gyrating ในการย้ายแผนภูมิพร้อมยอมรับสัญลักษณ์ แต่เป็นนักจิตวิทยา ลีโอนาร์ด แซ็กส์ เอก ( 1991 ) ได้เสนอ ความคิดว่า เราสามารถตรวจสอบความเป็นจริงของบุคคลโดยการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง psychophysiological เป็นตำนานมากกว่าความเป็นจริงแม้คำว่า " โกหก " ที่ใช้เรียกทดสอบเครื่องจับเท็จคือการเรียกชื่อผิด . จึงเรียกว่า " ตรวจจับ " เกี่ยวข้องกับการโกหกหลอกลวงผ่านการวิเคราะห์การตอบสนองทางสรีรวิทยาต่อโครงสร้าง แต่ unstandardized ชุดของคำถาม
เครื่องมือที่ใช้โดยทั่วไปเพื่อทดสอบเครื่องจับเท็จประกอบด้วยบันทึกทางสรีรวิทยาที่ตีค่า 3 ตัวมีการเร้า :อัตราการเต้นของหัวใจ / ความดันโลหิต การหายใจ และนำผิวหนัง ผู้ตรวจสอบ ส่วนใหญ่วันนี้ใช้คอมพิวเตอร์บันทึกระบบ อัตราและความลึกของการหายใจจะถูกวัดโดย pneumographs ห่อรอบ ๆเรื่องของหน้าอก กิจกรรม cardiovascular คือการประเมินโดยความดันโลหิตข้อมือ .นำผิว ( เรียกว่าผิวกระตุ้นหรือการตอบสนอง electrodermal ) คือการวัดผ่าน electrodes แนบเรื่องของปลายนิ้ว
บันทึกเครื่องมือและเทคนิคที่ใช้ในการ เป็นเพียงส่วนหนึ่งของเครื่องมือการตรวจสอบ การตรวจสอบโดยทั่วไปมีขั้นตอน ในช่วงที่เรียนเทคนิคการอธิบาย และแต่ละคำถามทดสอบดูสัมภาษณ์ก่อนถูกออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่านักเรียนเข้าใจคำถาม และทำให้เกิดเรื่องความกังวลเกี่ยวกับการหลอกลวง การตรวจสอบเครื่องจับเท็จมักจะมีกระบวนการที่เรียกว่า " การสอบ " ซึ่งเป็นการสาธิตของความถูกต้องของเครื่องมือในการตรวจสอบการหลอกลวง
หลายคำถาม เทคนิค มักใช้เป็นเครื่องมือทดสอบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทดสอบรูปแบบวิชาในการสืบสวนคดีฆาตกรรมคือการควบคุมการคำถามทดสอบ ( ให้เกิด ) การเปรียบเทียบการตอบสนองให้เกิด " ที่เกี่ยวข้อง " คำถาม ( เช่น " คุณยิงภรรยาของคุณ ? " ) กับบรรดา " ควบคุม " คำถาม คำถามควบคุมถูกออกแบบมาเพื่อควบคุมผลกระทบของทั่วไปคุกคามธรรมชาติของคำถามที่เกี่ยวข้องคำถามเกี่ยวกับการควบคุมความผิดนั้นจะคล้ายกับผู้ที่ถูกสอบสวน แต่ดูเรื่องของ อดีต และมักจะกว้างในขอบเขต ตัวอย่างเช่น " คุณเคยทรยศคนที่เชื่อใจคุณ ? "
คนที่พูดความจริงจะถือว่ากลัวตอบคำถามมากกว่าคำถามที่เกี่ยวข้องนี้เป็นเพราะตอบคำถามถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้นความกังวลของเรื่องความจริงในอดีต ในขณะที่คำถามที่ถามเกี่ยวกับอาชญากรรม พวกเขารู้ว่า พวกเขาไม่ได้ทำ รูปแบบของการตอบสนองทางสรีรวิทยาของคำถามที่เกี่ยวข้องมากขึ้นกว่าการควบคุมคำถามนำไปสู่การวินิจฉัยโรค " การหลอกลวง " การตอบสนองมากขึ้นเพื่อควบคุมคำถามนำไปสู่การตัดสินของ nondeception .ถ้าไม่พบความแตกต่างระหว่างคำถามที่เกี่ยวข้องและควบคุมผลการทดสอบถือว่า " สรุปไม่ได้ "
ขั้นตอนการเข้าเครื่องจับเท็จ เรียกว่า ทดสอบความรู้ผิด ( gkt ) เป็น gkt เกี่ยวข้องกับการพัฒนาแบบทดสอบแบบปรนัยกับรายการความรู้ที่อาจจะผิดได้ แบบทดสอบเป็นผู้ต้องสงสัยขโมยอาจจะ ตัวอย่าง เกี่ยวข้องกับคำถามเช่น " $ 500 , $ 1 ,000 , หรือ $ 5 , 000 ที่ถูกขโมย ? ถ้าผิดสงสัยจะรู้คำตอบที่ถูกต้อง มีปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาเพื่อเป็นทางเลือกที่ถูกต้องจะระบุการหลอกลวง ด้วยจำนวนที่เพียงพอของรายการการประเมินเสียง psychometrically สามารถพัฒนา . gkts ไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่มีความสนใจในการทำเช่นนั้น
ได้กลายเป็นวัฒนธรรมไอคอน - จากอาชญากรรมละครคอมเมดี้ - รูปภาพโฆษณาของ เครื่องจับเท็จปากกาอาละวาด gyrating ในการย้ายแผนภูมิพร้อมยอมรับสัญลักษณ์ แต่เป็นนักจิตวิทยา ลีโอนาร์ด แซ็กส์ เอก ( 1991 ) ได้เสนอ ความคิดว่า เราสามารถตรวจสอบความเป็นจริงของบุคคลโดยการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง psychophysiological เป็นตำนานมากกว่าความเป็นจริงแม้คำว่า " โกหก " ที่ใช้เรียกทดสอบเครื่องจับเท็จคือการเรียกชื่อผิด . จึงเรียกว่า " ตรวจจับ " เกี่ยวข้องกับการโกหกหลอกลวงผ่านการวิเคราะห์การตอบสนองทางสรีรวิทยาต่อโครงสร้าง แต่ unstandardized ชุดของคำถาม
เครื่องมือที่ใช้โดยทั่วไปเพื่อทดสอบเครื่องจับเท็จประกอบด้วยบันทึกทางสรีรวิทยาที่ตีค่า 3 ตัวมีการเร้า :อัตราการเต้นของหัวใจ / ความดันโลหิต การหายใจ และนำผิวหนัง ผู้ตรวจสอบ ส่วนใหญ่วันนี้ใช้คอมพิวเตอร์บันทึกระบบ อัตราและความลึกของการหายใจจะถูกวัดโดย pneumographs ห่อรอบ ๆเรื่องของหน้าอก กิจกรรม cardiovascular คือการประเมินโดยความดันโลหิตข้อมือ .นำผิว ( เรียกว่าผิวกระตุ้นหรือการตอบสนอง electrodermal ) คือการวัดผ่าน electrodes แนบเรื่องของปลายนิ้ว
บันทึกเครื่องมือและเทคนิคที่ใช้ในการ เป็นเพียงส่วนหนึ่งของเครื่องมือการตรวจสอบ การตรวจสอบโดยทั่วไปมีขั้นตอน ในช่วงที่เรียนเทคนิคการอธิบาย และแต่ละคำถามทดสอบดูสัมภาษณ์ก่อนถูกออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่านักเรียนเข้าใจคำถาม และทำให้เกิดเรื่องความกังวลเกี่ยวกับการหลอกลวง การตรวจสอบเครื่องจับเท็จมักจะมีกระบวนการที่เรียกว่า " การสอบ " ซึ่งเป็นการสาธิตของความถูกต้องของเครื่องมือในการตรวจสอบการหลอกลวง
หลายคำถาม เทคนิค มักใช้เป็นเครื่องมือทดสอบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทดสอบรูปแบบวิชาในการสืบสวนคดีฆาตกรรมคือการควบคุมการคำถามทดสอบ ( ให้เกิด ) การเปรียบเทียบการตอบสนองให้เกิด " ที่เกี่ยวข้อง " คำถาม ( เช่น " คุณยิงภรรยาของคุณ ? " ) กับบรรดา " ควบคุม " คำถาม คำถามควบคุมถูกออกแบบมาเพื่อควบคุมผลกระทบของทั่วไปคุกคามธรรมชาติของคำถามที่เกี่ยวข้องคำถามเกี่ยวกับการควบคุมความผิดนั้นจะคล้ายกับผู้ที่ถูกสอบสวน แต่ดูเรื่องของ อดีต และมักจะกว้างในขอบเขต ตัวอย่างเช่น " คุณเคยทรยศคนที่เชื่อใจคุณ ? "
คนที่พูดความจริงจะถือว่ากลัวตอบคำถามมากกว่าคำถามที่เกี่ยวข้องนี้เป็นเพราะตอบคำถามถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้นความกังวลของเรื่องความจริงในอดีต ในขณะที่คำถามที่ถามเกี่ยวกับอาชญากรรม พวกเขารู้ว่า พวกเขาไม่ได้ทำ รูปแบบของการตอบสนองทางสรีรวิทยาของคำถามที่เกี่ยวข้องมากขึ้นกว่าการควบคุมคำถามนำไปสู่การวินิจฉัยโรค " การหลอกลวง " การตอบสนองมากขึ้นเพื่อควบคุมคำถามนำไปสู่การตัดสินของ nondeception .ถ้าไม่พบความแตกต่างระหว่างคำถามที่เกี่ยวข้องและควบคุมผลการทดสอบถือว่า " สรุปไม่ได้ "
ขั้นตอนการเข้าเครื่องจับเท็จ เรียกว่า ทดสอบความรู้ผิด ( gkt ) เป็น gkt เกี่ยวข้องกับการพัฒนาแบบทดสอบแบบปรนัยกับรายการความรู้ที่อาจจะผิดได้ แบบทดสอบเป็นผู้ต้องสงสัยขโมยอาจจะ ตัวอย่าง เกี่ยวข้องกับคำถามเช่น " $ 500 , $ 1 ,000 , หรือ $ 5 , 000 ที่ถูกขโมย ? ถ้าผิดสงสัยจะรู้คำตอบที่ถูกต้อง มีปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาเพื่อเป็นทางเลือกที่ถูกต้องจะระบุการหลอกลวง ด้วยจำนวนที่เพียงพอของรายการการประเมินเสียง psychometrically สามารถพัฒนา . gkts ไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่มีความสนใจในการทำเช่นนั้น
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Comprehensive Investment
- to the movement patterns
- ไม่มีการบันทึกเวลาเข้าออก เนื่องจากจะมีก
- Have minimal training in clinical nutrit
- เราต้องคุยกับครอบครัวให้ช่วยพูดเรื่องแต่
- บริษัทได้เปลี่ยนชื่อเป็น
- Overall the AFM and TEM results are gene
- เสียงที่อัดมานั้นเสียงเบามาก
- Hippocampus-dependent spatial memory imp
- ประธานบริษัท
- U have man ?
- 1 Easter Day is the first Sunday after t
- There is water flowing all year
- But you have a job
- Is the heat transfer is happening. In th
- ฉันจะไปเที่ยวแน่นอนถ้ามีโอกาส
- ไม่ต้องเป็นห่วง
- ฉันตื่นเต้นมากสำหรับการเขียนเมล์ฉบับนี้
- loss tended to increase with PEF treatme
- ฉันมีค่าเวลาเธอเหงา
- transfer occurs within species and betwe
- เป็นร้านที่ดูอบอุ่นเหมาะสำหรับนั่งคุยงาน
- เราต้องคุยกับครอบครัวให้ช่วยพูดเรื่องแต่
- Are you pet
