3.5. Weight gain
The 11 groups of shrimps presented an initial average weight of
4.34±0.08 g and attained a final weight ranging from 8.55 to
10.44 g, as shown in the Table 6. The absolute weight gain appeared
to be significantly influenced by the type of diet. Indeed, the diets
containing soluble protein powders (DS) have led to the highest
values of weight gain (5.78 to 6.22 g), followed by the diets type DI
(5.29 to 5.71) and the diets type DM (4.15 to 5.07). The poorest
weight gain was observed in the shrimps fed with the diet DM2
(4.15 g).
The time of hydrolysis significantly influenced the weight gain.
Indeed the longer the proteolysis was, the higher the weight gain
was for DS and DM diets. However, this was the opposite for the DI
diets. Compared to the commercial diet, four experimental diets
(DS2, DS3, DS6 and DI2) have led to at least the same weight gain,
or even higher with the DS6 feed.
With regard to the relative weight gain, related to the initial mean
weight of the shrimps, significant differences between the diets were
observed (Table 6). Indeed, DM2 and DM3 groups except, all the
others presented equal or better relative weight gains than the one
obtained with the control diet. Moreover, DS2 and DI2 were able to
lead to similar relative weight gain to the commercial diet (134%)
while DS3 and DS6 have given better results (up to 147%). The influence
of the hydrolysis time on the relative weight gain was clearly
evidenced. Indeed, a positive relation between the duration of hydrolysis
and the relative weight gain was observed for the diets containing
the soluble protein powders or the mixtures of protein powders
(DS6>DS3>DS2 and DM6>DM3>DM2). In contrast, the relationship
between time of hydrolysis and relative weight gain was found
to be negative in the case of diets containing insoluble protein powders
(DI2>DI3>DI6).
3.5 . น้ำหนัก
11 กลุ่มของกุ้งที่นำเสนอเริ่มต้นน้ำหนักเฉลี่ย
4.34 ± 0.08 กรัม และมีน้ำหนักสุดท้ายตั้งแต่ 8.55
10.44 กรัม ดังแสดงในตารางที่ 6 การเพิ่มน้ำหนักที่แน่นอนปรากฏ
จะได้รับอิทธิพลอย่างมาก โดยประเภทของอาหาร แน่นอน , อาหาร
ที่มีผงปริมาณโปรตีนละลายน้ำ ( DS ) ทำให้ค่าของน้ำหนักสูงสุด
( 5.78 ถึง 6.22 กรัม ) followed by the diets type DI
(5.29 to 5.71) and the diets type DM (4.15 to 5.07). The poorest
weight gain was observed in the shrimps fed with the diet DM2
(4.15 g).
The time of hydrolysis significantly influenced the weight gain.
Indeed the longer the proteolysis was, the higher the weight gain
was for DS and DM diets. However, this was the opposite for the DI
diets.เมื่อเทียบกับอาหารเชิงพาณิชย์ , 4
( DS2 , DS3 ทดลองอาหาร , และ ds6 di2 ) ทำให้อย่างน้อยเท่ากับน้ำหนักตัว หรือแม้แต่สูงกว่า ด้วย
ds6 อาหารเกี่ยวกับการได้รับน้ำหนักสัมพัทธ์ ที่เกี่ยวข้องเบื้องต้นหมายถึง
น้ำหนักของกุ้ง ความแตกต่างของอาหารคือ
) ( ตารางที่ 6 ) แน่นอน และกลุ่ม ยกเว้นใน dm3 ทั้งหมด
น้ำหนักสัมพัทธ์เท่ากับหรือดีกว่าคนอื่น ๆนำเสนอผลประโยชน์มากกว่าหนึ่ง
ได้กับอาหารควบคุม นอกจากนี้แล้ว di2 DS2 ได้
าคล้ายญาติเพิ่มน้ำหนักในอาหารเชิงพาณิชย์ ( 134 ) %
ในขณะที่และได้รับผลลัพธ์ที่ดีสุด ds6 ( ถึง 147 ล้านบาท อิทธิพลของเวลาในการย่อย
เห็นน้ำหนักสัมพัทธ์อย่างชัดเจน . แน่นอน a positive relation between the duration of hydrolysis
and the relative weight gain was observed for the diets containing
the soluble protein powders or the mixtures of protein powders
(DS6>DS3>DS2 and DM6>DM3>DM2). In contrast, the relationship
between time of hydrolysis and relative weight gain was found
to be negative in the case of diets containing insoluble protein powders
(DI2>DI3>DI6).
การแปล กรุณารอสักครู่..