MATERIALS AND METHODSThe present in

MATERIALS AND METHODS
The present investigations were carried out with full bearing (15 years old) trees of ‘Langra’ (biennial bearing), and ‘Amrapali’ (regular bearing) cultivars of mango during year 2011 and 2012 at Central Institute for Subtropical Horticulture, Rehmankhera, Lucknow located at 26.54oN Latitude, 80.45oE Longitude and 127 m above mean sea level. The potential shoots (50 nos.) were tagged from each direction and fully matured leaves of twigs samples adjacent to apical meristem were collected from each direction for the studies. Sampling was done at different phenological stages of flowering viz. Pre Flower Bud differentiation, Flower Bud differentiation, Bud Burst, Panicle elongation and Full Bloom and fruit growth (Marble, egg and maturity) as per standard procedure (Rajan et al., 2011).
PLANT WATER STATUS
The tree water status was determined by simultaneous measurements of water potential (Ψw) and leaf water content (LWC) in 5 fully expanded leaves from the selected tree. Each excised leaf was immediately put inside zip pouch for Ψw measurement. Water Potential Monitoring System (WP4 & WP4-T Dewpoint Meters, Decagon Devices) was used for determination of Leaf water potential (Turner, 1981). Preliminary experiments were carried out to find the minimum equilibration time required. After equilibration of sample a disc was taken from mid portion of leaf and Ψw was measured. Standard solution of known water potential (Ψw) was always run with samples and values corrected to a temperature of 25oC.
All predawn (7:00-7:30 am) and midday (11:00-11:30 am) Ψw measurements were made with water potential measurement system. Values of LWC were determined as: LWC=100 (FM−DM)/ FM; Where FM is leaf fresh mass and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัสดุและวิธีการสอบสวนปัจจุบันได้ดำเนินการกับต้นไม้เต็มตลับลูกปืน (15 ปี) ของ 'Langra' (แบริ่งทุกสองปี), และ 'อมราปาลี" (ปกติเรือง) พันธุ์ของมะม่วงในระหว่างปี 2011 และ 2012 ที่ สถาบันกลางแบบพืชสวน Rehmankhera ลัคนาอยู่ที่ 26.54oN ละติจูด 80.45oE ลองจิจูดและ 127 เมตรข้างต้นหมายความว่า ระดับน้ำทะเล เป็นหน่อ (50 ชุด) ถูกแท็กจากแต่ละทิศทางและการเต็ม matured ใบไม้กิ่ง apical meristem ประชิดตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมจากแต่ละทิศทางการศึกษา สุ่มตัวอย่างที่ทำในระยะต่าง ๆ phenological ดอกได้แก่ดอกตูมก่อนดอกไม้สร้างความแตกต่าง สร้างความแตกต่างของฟลาวเวอร์บัด ระเบิดดอกตูม Panicle elongation และเต็มผลไม้เจริญเติบโต (หินอ่อน ไข่ และครบกำหนด) ตามขั้นตอนมาตรฐาน (ระจัน et al., 2011)พืชน้ำสถานะต้นไม้น้ำสถานะได้ตามวัดเกิดน้ำที่มีศักยภาพ (Ψw) และใบไม้น้ำเนื้อหา (LWC) ในใบขยายเต็ม 5 จากแผนภูมิที่เลือก ใบละ excised ทันทีย้ายภายในกระเป๋าซิปสำหรับวัด Ψw เป็นการตรวจสอบระบบน้ำ (WP4 & WP4 T Dewpoint เมตร อุปกรณ์ Decagon) ใช้สำหรับการกำหนดศักยภาพน้ำใบไม้ (Turner, 1981) การทดลองเบื้องต้นได้ดำเนินการออกหาเวลา equilibration ขั้นต่ำที่จำเป็น หลัง equilibration อย่าง ดิสก์ถูกนำมาจากส่วนกลางของใบ และมีวัด Ψw โซลูชั่นมาตรฐานของน้ำรู้จักศักยภาพ (Ψw) ถูกรัน ด้วยตัวอย่างและค่าแก้ไขอุณหภูมิ 25oC ของเสมอPredawn (7:00-7:30 น.) และวัดกลางวัน (11:00 11:30 am) Ψw ทั้งหมดที่ทำกับวัดน้ำอาจเกิดขึ้น ได้กำหนดค่าของ LWC: LWC = 100 (FM−DM) / FM ที่ FM เป็นใบไม้สดมวล และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุและวิธีการสืบสวนในปัจจุบันได้ดำเนินการกับแบริ่งเต็มรูปแบบ (15 ปี) ต้นไม้ของ Langra (แบริ่งล้มลุก) และ 'Amrapali (แบริ่งปกติ) พันธุ์มะม่วงในช่วงปี 2011 และ 2012 ที่สถาบันกลางสำหรับการแพร่พืชสวน Rehmankhera ลัคเนาตั้งอยู่ที่ละติจูด 26.54oN, 80.45oE ลองจิจูดและ 127 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลหมายถึง
หน่อที่มีศักยภาพ (50 Nos.) ได้รับการติดแท็กจากแต่ละทิศทางและใบสุกเต็มที่ตัวอย่างกิ่งไม้ที่อยู่ติดกับเนื้อเยื่อปลายที่ถูกเก็บรวบรวมจากแต่ละทิศทางการศึกษา การเก็บตัวอย่างที่ได้กระทำในขั้นตอนที่แตกต่างกันของ phenological ได้แก่ ดอก ความแตกต่างก่อนหน่อดอกไม้แตกต่างหน่อดอกไม้ Burst หน่อยืดช่อและเต็มบลูมและการเติบโตของผลไม้ (หินอ่อน, ไข่และวุฒิภาวะ) ตามขั้นตอนมาตรฐาน (Rajan et al., 2011). พืชน้ำสถานภาพสถานะน้ำต้นไม้ถูกกำหนดโดยวัดพร้อมกันของน้ำที่มีศักยภาพ (Ψw) และใบปริมาณน้ำ (LWC) 5 ใบขยายตัวได้เต็มที่จากต้นไม้ที่เลือก แต่ละใบพอถูกนำทันทีภายในกระเป๋าซิปสำหรับการวัดΨw ระบบการตรวจสอบที่มีศักยภาพทางน้ำ (WP4 และ WP4-T Dewpoint เมตรอุปกรณ์รูปสิบเหลี่ยม) ถูกนำมาใช้ในการตรวจวัดที่มีศักยภาพน้ำใบ (Turner, 1981) การทดลองเบื้องต้นได้ดำเนินการหาสมดุลเวลาขั้นต่ำที่จำเป็น หลังจากที่สมดุลของกลุ่มตัวอย่างแผ่นดิสก์ถูกนำมาจากส่วนของกลางใบและΨwวัด วิธีการแก้ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นมาตรฐานน้ำที่รู้จักกัน (Ψw) ก็มักจะทำงานกับตัวอย่างและค่าการแก้ไขที่อุณหภูมิ 25oC ได้. ยามเช้าตรู่ทุกชนิด (7: 00-7: 30 น) และเที่ยง (11: 00-11: 30 น) วัดΨwอยู่ ทำด้วยระบบการวัดน้ำที่อาจเกิดขึ้น ค่านิยมของ LWC ได้รับการพิจารณาเป็น: LWC = 100 (FM-DM) / เอฟเอ็ม; ในกรณีที่เอฟเอ็มเป็นใบสดและมวล