of the CW was 74.1%, higher than th

of the CW was 74.1%, higher than those (47%) reported by Jayaweera et al. (2008) and consistent with those reported by Maine et al. (2009). It means that the CW was very effective in the removal of Fe from wastewater. In general, these findings are in agreement with those of Ye et al. (2001a,b) and O’Sullivan et al. (2004) but in contrast with those reported by Lesage et al. (2007).
Table 5 summarizes the uptake and accumulation of Fe by plants and their concentrations varied from species to species. The Fe concentrations in aerial and root tissues were ranged from 1.0 to
2.8 mg/kg and 2.7 to 5.7 mg/kg, respectively. These values are lower than those reported by Lesage et al. (2007) in the plants collected from CW treating domestic wastewater in Flanders, Belgium. This may be due to the lower initial Fe concentrations and other phys- iochemical properties of wastewater treated in that CW. The highest Fe concentration was found in the C. aquatitis, T. latifolia and
C. demersum species with RCF 4.6, 4.6 and 4.4, respectively, and ACF 2.5, 1.9 and 2.3, respectively (Table 6). These plant species can be used for phytoremediation of Fe contaminated wastewater. Earlier study conducted by Jayaweera et al. (2008) indicated that chemical precipitation and rhizofilteration are the key mechanisms to remove Fe from Fe-rich wastewater.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของ CW เป็น 74.1% สูงกว่า (47%) รายงานโดย Jayaweera et al, (2008) และสอดคล้องกับผู้ที่รายงานโดยเมน et al, (2009) มันหมายความว่า CW มีประสิทธิภาพมากในการกำจัดของเฟจากน้ำเสีย โดยทั่วไป ndings ไฟเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับบรรดาเจ้า et al, (2001a, ข) และซัลลิแวน, et al (2004) แต่ในทางตรงกันข้ามกับผู้ที่รายงานโดย Lesage et al, (2007).
ตารางที่ 5 สรุปการดูดซึมและการสะสมของเฟพืชและความเข้มข้นของพวกเขาแตกต่างจากสายพันธุ์สายพันธุ์ ความเข้มข้นในเนื้อเยื่อเฟทางอากาศและรากอยู่ในช่วงที่จะ 1.0 จาก
2.8 มก. / กก. และ 2.7-5.7 มิลลิกรัม / กิโลกรัมตามลำดับ ค่าเหล่านี้ต่ำกว่าที่รายงานโดย Lesage et al, (2007) ในพืชที่รวบรวมจาก CW บำบัดน้ำเสียในประเทศในเดอร์สเบลเยียม นี้อาจจะเป็นเพราะความเข้มข้นเริ่มต้นที่ต่ำกว่าเฟและอื่น ๆ คุณสมบัติ iochemical phys- น้ำเสียได้รับการปฏิบัติในการที่ CW ความเข้มข้นเฟสูงสุดที่พบในซี aquatitis ต latifolia
และซี ชนิด demersum กับ RCF 4.6, 4.6 และ 4.4 ตามลำดับและ ACF 2.5, 1.9 และ 2.3 ตามลำดับ (ตารางที่ 6) พันธุ์พืชเหล่านี้สามารถนำมาใช้สำหรับบำบัดของน้ำเสียที่ปนเปื้อนเฟ ศึกษาก่อนหน้านี้ที่จัดทำโดย Jayaweera et al, (2008) ชี้ให้เห็นว่าการตกตะกอนทางเคมีและ lteration rhizo ไฟเป็นกลไกที่สำคัญในการลบจากน้ำเสียเฟเฟที่อุดมไปด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของ CW คือ 74.1% สูงกว่านั้น ( 47% ) รายงานโดย jayaweera et al . ( 2008 ) และสอดคล้องกับรายงานโดย Maine et al . ( 2009 ) มันหมายความว่า CW จะมีประสิทธิภาพในการกำจัดเหล็กออกจากน้ำเสีย โดยทั่วไป ndings จึงเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับบรรดาท่านทั้งหลาย et al . ( 2001a , B ) และ o'sullivan et al . ( 2004 ) แต่ในทางตรงกันข้ามกับที่รายงานโดยเลซิจ et al .
( 2007 )ตารางที่ 5 สรุปการสะสมของเหล็กโดยพืชและความเข้มข้นของพวกเขาแตกต่างจากสายพันธุ์สายพันธุ์ เหล็กความเข้มข้นในอากาศ และรากจากเนื้อเยื่อมีค่าสำหรับ

2.8 mg / kg และ 2.7 ถึง 5.7 มก. / กก. ตามลำดับ ค่าเหล่านี้จะลดลงกว่าที่รายงานโดยเลซิจ et al . ( 2007 ) ในพืชที่รวบรวมจาก CW บำบัดน้ำเสียชุมชนในแฟลนเดอร์สเบลเยียม .นี้อาจจะเนื่องจากการเริ่มต้นต่ำ Fe ความเข้มข้นและว. - คุณสมบัติอื่น ๆ iochemical น้ำเสียได้รับการรักษาที่ CW ความเข้มข้นสูงสุดพบในเหล็ก C aquatitis ต. latifolia
ชนิด C และ demersum กับ rcf 4.6 4.6 และ 4.4 ตามลำดับ และ ACF 2.5 , 1.9 และ 2.3 ตามลำดับ ( ตารางที่ 6 ) ชนิดของพืชเหล่านี้สามารถใช้สำหรับบ้าๆ บอๆ ของเฟน้ำเสียปนเปื้อนก่อนหน้านี้การศึกษาโดย jayaweera et al . ( 2551 ) พบว่า การตกตะกอนทางเคมีและ rhizo จึงเป็นกลไกที่สำคัญ lteration เอาเหล็กจากเหล็ก
รวย น้ำเสีย