Part 3[แก้ไข]The autumn rains had c

Part 3[แก้ไข]
The autumn rains had ceased and the momiji leaves had started falling. Kasukabe Yō was making preparations in her room to go sightseeing before the falling leaves lost their color. She was preparing to put her kimono on, when a calico cat ran to her feet.

"So-Something very strange happened Yō-ojou-chan! A letter addressed to you fell from the sky!"

"....From the sky?"

For your information, the cat was just a regular cat. The one special in some way was not the cat, but Kasukabe Yō. The calico cat pushed the letter into her hands while trying to climb up to her shoulders.

"Don’t misunderstand, Ojou! I am not kidding at all! This letter really fell from the sky!"

The calico cat sounded like he was making excuses, so she gently patted his head and lifted him up while showing a slight smile.

"I believe you. You're telling the truth." She said smiling gently.

Her tone was calm and soothing. The cat calmed down for a moment, but then became very interested in the contents of the envelope, so he started looking pleadingly at her.

"Ojou, please open it already, I will lose all my fur from anticipation."

"After I get back."

Kasukabe Yō then put the cat and the letter down and continued putting her kimono on. But the curious cat could not leave it at that. Once again he tried to climb up her clothes with his claws open, saying, "Ojou~! Let’s read it now~ ! Don’t bother with this kimono now, after this-"

Ripp! The unpleasant sound of fabric tearing could be heard. She looked down fearing what she might see, and in fact on the side of the kimono all the way down was a long tear.

"......................"

"O-Ojou.....!"

Kasukabe Yō was just standing there struck with grief. It was a scarlet, long-sleeved kimono, with momiji leaves as decoration. This one was her favorite. This kimono was a seasonal wear, so if she can’t wear it this time around, she wouldn't be able to till next year. By the looks of the tear, it would take quite some time before it’s repaired.

.......It’s a real shame. She didn’t know how to express it.

"O-Ojou...I was-I was just...!"

"It’s ok, don’t worry about it. Can’t do anything about it now." She let out a sigh and smiled somewhat bitterly at the calico cat.

Kasukabe Yō then changed back to her normal clothing, a sleeveless jacket and shorts. Then she took off her hairpin, and broke the seal on the letter brought by the calico cat.

"What is it?"

"......."

After breaking the seal on the envelope that fell from the sky, she stared at the letter for a long time. The curious cat climbed up her shoulders and started reading the contents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 3 [สิทธิการได้]ฤดูใบไม้ร่วงฝนได้หยุดตก และใบไม้ momiji ได้เริ่มลดลง Kasukabe Yō ได้ทำการเตรียมในห้องของเธอเพื่อไปเที่ยวก่อนใบล้มหายไปของสี เธอกำลังเตรียมสวมกิโมโนของเธอ เมื่อแมวคาลิโครันให้เท้าของเธอ"ดัง-บางสิ่งแปลก ๆ เกิดขึ้น Yō ojou จัง จดหมายที่ส่งถึงคุณตกจากท้องฟ้า"".... จากฟากฟ้าหรือไม่"ข้อมูลของคุณ แมวเป็นเพียงแมวปกติ พิเศษหนึ่งในบางวิธีไม่ใช่แมว แต่ Kasukabe Yō แมวคาลิโคผลักตัวอักษรลงในมือของเธอในขณะที่พยายามปีนขึ้นไปที่ไหล่ของเธอ"อย่าหลงผิด Ojou ฉันฉันไม่ล้อเล่นการเลย จดหมายนี้จริง ๆ ตกจากท้องฟ้า"แมวคาลิโคแต่เพียงแห่งเช่นเขาถูกทำข้อแก้ตัว เพื่อเธอ patted ศีรษะของเขาเบา ๆ และยกเขาขึ้นในขณะที่แสดงรอยยิ้มเล็กน้อย"ผมเชื่อว่าคุณ คุณกำลังบอกความจริง" เธอบอกว่า ยิ้มเบา ๆเสียงของเธอนั้นเงียบสงบ และผ่อนคลาย แมวสงบครู่ แต่แล้ว ก็มีความสนใจในเนื้อหาของซองจดหมาย เพื่อให้เขาเริ่มมอง pleadingly ที่เธอ" Ojou กรุณาเปิดแล้ว ฉันจะสูญเสียขนของฉันจากความคาดหมาย""หลังจากฉันกลับ"Kasukabe Yō จากนั้นใส่แมวและตัวอักษรลง และยังคงใส่กิโมโนของเธอใน แต่แมวอยากรู้อยากเห็นสามารถปล่อยที่มัน อีกครั้งเขาพยายามปีนขึ้นเสื้อผ้าของเธอกับเขาเล็บเปิด บอกว่า, " Ojou ~ ลองอ่านตอนนี้ ~ ไม่ยุ่งกับกิโมโนนี้ขณะนี้ หลังจากนี้- "Ripp สามารถได้ยินเสียงธรรมดา ๆ ผ้าฉีกขาด เธอมองลงกลัวสิ่งที่เธออาจดู และในความเป็นจริงด้านของกิโมโนทั้งหมด วิธีลงถูกฉีกขาดยาว"......................""O-Ojou..."Kasukabe Yō เพียงยืน struck ด้วยความเศร้าโศก มีสีแดง แขนยาวกิโมโน พร้อมใบ momiji เป็นตกแต่งได้ อันนี้ถูกใจเธอ กิโมโนนี้ไม่เป็นตามฤดูกาลสวม ดังนั้นถ้าเธอไม่สวมมันเวลา เธอไม่สามารถจนถึงปีถัดไป โดยลักษณะของการฉีกขาด มันจะใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาก่อนมีการซ่อมแซม....... มันเป็นความอัปยศที่แท้จริง เธอไม่ทราบวิธีการแสดงนั้น"O-Ojou... ผม-ผมแค่...! ""เพราะ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้" เธอให้ออกแยกกัน และยิ้มที่แมวคาลิโคค่อนข้างพิรี้พิไรKasukabe Yō แล้วเปลี่ยนกลับไปยังเสื้อผ้าของเธอปกติ เสื้อเสื้อ และกางเกงขาสั้น แล้วเธอเอาปิดกิ๊บของเธอ และยากจนตราประทับบนตัวอักษรที่นำแมวคาลิโค"มันคืออะไร""......."หลังจากทำลายตราประทับบนซองจดหมายที่ตกจากฟ้า เธอจ้องไปที่จดหมายเป็นเวลานาน อยากรู้อยากเห็นแมวปีนขึ้นไหล่ของเธอ และอ่านเนื้อหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 3 [แก้ไข]
ฝนได้หยุดฤดูใบไม้ร่วงและใบ Momiji ได้เริ่มลดลง Kasukabe Yōก็ทำให้การเตรียมการในห้องของเธอที่จะไปเที่ยวชมสถานที่ก่อนที่ใบล้มหายไปสีของพวกเขา เธอได้รับการเตรียมความพร้อมที่จะใส่ชุดกิโมโนของเธอในเมื่อแมวผ้าดิบวิ่งไปที่เท้าของเธอ. "ดังนั้นสิ่งที่แปลกมากที่เกิดขึ้น Yo-ojou จัง! จดหมายจ่าหน้าถึงคุณลดลงมาจากฟากฟ้า!" ".... จากท้องฟ้า " สำหรับข้อมูลของคุณแมวเป็นเพียงแมวปกติ คนพิเศษในบางวิธีก็ไม่ได้แมว แต่ Kasukabe Yō แมวผ้าดิบผลักตัวอักษรที่อยู่ในมือของเธอในขณะที่พยายามที่จะปีนขึ้นไปที่ไหล่ของเธอ. "อย่าเข้าใจผิด Ojou! ผมไม่ได้ล้อเล่นที่ทุกคน! จดหมายนี้จริงๆลดลงมาจากฟากฟ้า!" แมวผ้าดิบฟังเหมือนที่เขาทำ ข้อแก้ตัวเพื่อให้เธอเบา ๆ ตบหัวของเขาและยกเขาขึ้นมาในขณะที่แสดงรอยยิ้มเล็กน้อย. "ผมเชื่อว่าคุณ. คุณกำลังบอกความจริง." เธอกล่าวว่ายิ้มเบา ๆ . เสียงของเธอคือความสงบและผ่อนคลาย แมวสงบลงสักครู่ แต่แล้วก็กลายเป็นที่สนใจอย่างมากในเนื้อหาของซองจดหมายที่เขาจึงเริ่มมองไปที่เธออ้อนวอน. "Ojou โปรดเปิดมันแล้วฉันจะสูญเสียทั้งหมดที่ทำจากขนสัตว์ของฉันจากความคาดหมาย." "หลังจากที่ผมได้รับ กลับ. " Kasukabe Yōแล้วใส่แมวและตัวอักษรลงและยังคงใส่ชุดกิโมโนของเธอบน แต่อยากรู้อยากเห็นแมวไม่สามารถออกมาว่า อีกครั้งหนึ่งที่เขาพยายามที่จะปีนขึ้นเสื้อผ้าของเธอด้วยกรงเล็บของเขาเปิดว่า "Ojou ~! ลองอ่านมันตอนนี้ ~! ไม่รำคาญกับกิโมโนนี้ตอนนี้หลังจากที่ this-" Ripp! เสียงที่ไม่พึงประสงค์จากการฉีกขาดของผ้าอาจจะได้ยิน เธอมองลงไปกลัวสิ่งที่เธออาจจะเห็นและในความเป็นจริงที่ด้านข้างของชุดกิโมโนตลอดทางลงเป็นการฉีกขาดยาว. "...................... " "O-Ojou ..... !" Kasukabe Yōก็แค่ยืนอยู่ที่นั่นหลงกับความเศร้าโศก มันเป็นสีแดงเข้มกิโมโนแขนยาวมี Momiji ใบเป็นของตกแต่ง หนึ่งนี้เป็นที่ชื่นชอบของเธอ กิโมโนนี่คือการสวมใส่ตามฤดูกาลดังนั้นหากเธอไม่สามารถสวมใส่มันในเวลานี้เธอก็จะไม่สามารถที่จะไปจนถึงปีหน้า โดยลักษณะของการฉีกขาดก็จะใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาก่อนที่จะซ่อมแซม. ....... มันเป็นความอัปยศจริง เธอไม่ได้รู้วิธีที่จะแสดงมันออกมา. "O-Ojou ... ฉันฉันเป็นเพียงแค่ ... !" "มันโอเคไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. ไม่สามารถทำอะไรกับมันตอนนี้". เธอให้ออกถอนหายใจและยิ้มค่อนข้างขมขื่นที่แมวผ้าดิบ. Kasukabe Yōแล้วเปลี่ยนกลับไปเป็นเสื้อผ้าปกติของเธอ, เสื้อแขนกุดและกางเกงขาสั้น จากนั้นเธอก็เอาออกกิ๊บเธอและยากจนประทับตราที่ตัวอักษรที่นำโดยแมวผ้าดิบ. "มันคืออะไร?" "....... " หลังจากที่บุกประทับตราบนซองจดหมายที่ตกลงมาจากท้องฟ้าเธอจ้องมอง ในจดหมายเป็นเวลานาน อยากรู้อยากเห็นแมวปีนขึ้นไปที่ไหล่ของเธอและเริ่มอ่านเนื้อหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่ 3 [ แก้ไข ]
ฤดูใบไม้ร่วงฝนได้หยุดและโมมิจิใบก็เริ่มร่วง Kasukabe Y โฮกำลังเตรียมการในห้องของเธอไปเที่ยวก่อนใบไม้ร่วงสูญเสียสีของพวกเขา เธอกำลังเตรียมที่จะใส่กิโมโนของเธอ เมื่อแมวหลากสีวิ่งเท้าของเธอ

" มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้น Y โฮ - คุณหนูจัง จดหมายจ่าหน้าถึงคุณตกลงมาจากท้องฟ้า !

" . . . . . . . จากฟ้า ?

สำหรับข้อมูลของคุณ แมว แค่ปกติแมว คนที่พิเศษในบางวิธี ไม่ใช่แมว แต่ Kasukabe Y โฮ . ผ้าดิบแมวผลักหนังสือในมือของเธอ ในขณะที่พยายามปีนไหล่ของเธอ

" อย่าเข้าใจผิด คุณหนู ! ผมไม่ได้ล้อเล่นเลยนะ จดหมายฉบับนี้ก็ตกลงมาจากท้องฟ้า !

ผ้าดิบแมวเหมือนเป็นคำแก้ตัวดังนั้น เธอค่อยๆ ตบหัว และยกเขาขึ้นในขณะที่แสดงยิ้มนิดๆ

" ฉันเชื่อคุณ คุณกำลังพูดความจริง . . . " เธอพูดยิ้มเบา ๆ .

เสียงเธอสงบและผ่อนคลาย แมวเงียบลงครู่หนึ่ง แต่แล้วกลายเป็นที่สนใจมากในเนื้อหาของซองจดหมาย เขาจึงเริ่มมองหาวิงวอนที่เธอ

" คุณหนู ได้โปรดเปิดแล้ว ผมจะสูญเสียทั้งหมดที่ขนมาจากความคาดหมาย

"" หลังจากผมกลับมา "

Kasukabe Y โฮแล้ววางแมวและตัวอักษรลง และยังคงใส่ชุดกิโมโนด้วย แต่แมวขี้สงสัย จะไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนั้น อีกครั้งที่เขาพยายามที่จะปีนขึ้นไป เสื้อผ้าของเธอด้วยกรงเล็บของเขาเปิดเผยว่า " คุณหนู ~ ! มาอ่านตอนนี้ ~ ! อย่ามายุ่งกับชุดกิโมโนแล้ว หลังจากนี้ - "

ripp ! ไม่เป็นที่พอใจ เสียงผ้าฉีกขาดอาจจะได้ยินเธอมองลงไป กลัวว่าเธอจะเห็น และในความเป็นจริงบนด้านข้างของชุดกิโมโนมาเป็นฉีกยาว

" ...................... "

" o-ojou . . . . . ! "

Kasukabe Y โฮยืนอยู่นั่นหลงกับความเศร้าโศก มันเป็นสีแดงเข้มแขนยาวชุดกิโมโน กับ โมมิจิใบตกแต่ง นี้คือที่ที่เธอชอบที่สุด ชุดนี้เป็นชุดตามฤดูกาล ดังนั้น ถ้าเธอไม่ใส่มันในเวลานี้เธอจะไม่สามารถต่อไปจนถึงปี โดยลักษณะของการฉีกขาด มันจะใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาก่อนที่มันจะซ่อมแซมได้

. . . . . . . มันน่าอายจริงๆ หล่อนไม่รู้จะแสดงออกยังไง

" o-ojou . . . . . . . ฉันได้แค่ . . . . . . ! "

" ไม่เป็นไร ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับมัน . " เธอถอนหายใจและยิ้มอย่างขมขื่น ค่อนข้างที่งานแมว

Kasukabe Y โฮแล้วเปลี่ยนกลับไปที่เสื้อผ้าปกติของเธอ เสื้อแขนสั้นและกางเกงขาสั้น แล้วเธอก็ถอดกิ๊บของเธอและทำลายตราประทับบนจดหมายนำโดยผ้าดิบแมว

" มันคืออะไร ? "

" . . . . . . . "

หลังจากการทำลายผนึกบนซองจดหมายที่ตกลงมาจากท้องฟ้า เธอจ้องจดหมายมานานแล้ว แมวขี้สงสัยก็ปีนขึ้นไปบนไหล่ของเธอและเริ่มต้นการอ่านเนื้อหา