abandoned figurative painting somew

abandoned figurative painting somewhere in the early 60's and embraced a more conceptual art practice encompassing his central concerns with time, space, consciousness, life and death. Much of his work centres around his preoccupation with time and its function as a measuring tool for human existence. He meticulously recorded time (his time) and its passing by adopting various methods of recording the fact of his existence through postcards announcing he "got up at", "i am still alive", "i went", "i met", "i read" and "Date" paintings rigorously completed the very same day otherwise trashed. His great work consists of books filled with chronological date listings for "one hundred years" and "one million years." These were read in turn by two readers sitting in a glass booth in the gallery and audible throughout the whole gallery space. The sheer singularity of focus and consistency in his practice is enough to convince me of his greatness. In fact, there are only a few artists that i'm aware of that were as consistent daily in their practice as On Kawara.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แข่งขันจิตรกรรมอุปมาอยู่ในของ 60 ต้น และฝึกปฏิบัติศิลปะเชิงแนวคิดเพิ่มเติมครอบคลุมความกังวลของเขากลางเวลา พื้นที่ สติ ชีวิต และความตายกอด ส่วนใหญ่งานของเขาศูนย์สถานเขา preoccupation กับเวลาและทำหน้าที่เป็นเครื่องมือวัดการดำรงอยู่ของมนุษย์ เขาความปราณีบันทึกเวลา (เวลา) และการผ่าน โดยใช้วิธีการต่าง ๆ การบันทึกความจริงของการดำรงอยู่ของพระองค์ผ่านโปสการ์ดที่ประกาศเขา "มีค่าที่" "ฉันยังมีชีวิตอยู่" "ยิ้ม" "ฉันได้พบ" "อ่าน" และ "วันที่" ภาพทดสอบเสร็จวันเดียวกันมากหรือ trashed เขาทำงานที่ดีประกอบด้วยหนังสือที่เต็มไป ด้วยวันตามลำดับเวลารายการ "ร้อยปี" และ "หนึ่งล้านปี" เหล่านี้ได้อ่านจะตามอ่านสองที่นั่งในตู้กระจกใน gallery และเสียงตลอดพื้นที่ทั้งหมดเก็บ ภาวะเอกฐานที่แท้จริงของโฟกัสและความสอดคล้องในทางปฏิบัติเขาก็พอจะโน้มน้าวให้ฉันความยิ่งใหญ่ของเขา ในความเป็นจริง มีเพียงศิลปินกี่ที่ผมทราบที่อยู่เป็นประจำวันสอดคล้องในการปฏิบัติตามบน Kawara

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดเป็นรูปเป็นร่างที่ถูกทิ้งร้างอยู่ที่ไหนสักแห่งในช่วงต้น 60 และกอดปฏิบัตินามธรรมศิลปะมากขึ้นครอบคลุมความกังวลกลางของเขากับเวลา, พื้นที่, สติชีวิตและความตาย มากของศูนย์การทำงานของเขาไปรอบลุ่มหลงของเขากับเวลาและการทำงานของตนเป็นเครื่องมือวัดสำหรับการดำรงอยู่ของมนุษย์ เขาเวลาที่บันทึกไว้อย่างพิถีพิถัน (เวลาของเขา) และผ่านไปด้วยการใช้วิธีการต่างๆในการบันทึกความเป็นจริงของการดำรงอยู่ของเขาผ่านโปสการ์ดประกาศว่าเขา "ตื่น", "ฉันยังมีชีวิตอยู่", "ฉันไป", "ฉันได้พบกับ", " ผมอ่าน "และ" วันที่ "ภาพวาดอย่างจริงจังแล้วเสร็จในวันเดียวกันมากอย่างอื่นอยู่ในถังขยะ การทำงานที่ดีของเขาประกอบไปด้วยหนังสือที่เต็มไปด้วยรายชื่อวันตามลำดับสำหรับ "หนึ่งร้อยปี" และ "หนึ่งล้านปี." เหล่านี้ได้ถูกอ่านในทางกลับกันโดยสองผู้อ่านนั่งอยู่ในบูธแก้วในแกลเลอรี่และเสียงทั่วพื้นที่ทั้งแกลเลอรี่ ภาวะเอกฐานที่แท้จริงของการโฟกัสและความสม่ำเสมอในการปฏิบัติของเขาก็เพียงพอที่จะโน้มน้าวให้ฉันของความยิ่งใหญ่ของเขา ในความเป็นจริงมีเพียงศิลปินไม่กี่คนที่ฉันรู้ว่ามีความสอดคล้องในชีวิตประจำวันในขณะที่การปฏิบัติของพวกเขาเป็นใน Kawara

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

abandoned figurative painting somewhere in the early 60's and embraced a more conceptual art practice encompassing his central concerns with time, space, consciousness, life and death. Much of his work centres around his preoccupation with time and its function as a measuring tool for human existence.เขาพิถีพิถันบันทึกเวลา ( เวลา ) และผ่านการใช้วิธีการต่างๆของการบันทึกข้อเท็จจริงของการดำรงอยู่ของเขาผ่านไปรษณียบัตรประกาศเขา " ตื่น " , " ฉันยังมีชีวิตอยู่ " , " ไป " , " พบ " , " อ่าน " และ " อาจ " ภาพวาดเสร็จวันเดียวกับไทย ไม่งั้นเละไปหมดงานที่ยิ่งใหญ่ของเขาประกอบด้วยหนังสือเต็มไปด้วยวันที่ลำดับรายการสำหรับ " หนึ่งร้อยปี” และ “หนึ่งล้านปี . " เหล่านี้อ่านเปิดโดยสองผู้อ่านนั่งในตู้กระจกในหอศิลป์และเสียงทั่วพื้นที่แกลเลอรี่ทั้งหมด ภาวะเอกฐานอิดของโฟกัสและความสอดคล้องในการปฏิบัติของเขาจะเพียงพอที่จะโน้มน้าวให้ฉันของความยิ่งใหญ่ของเขา ในความเป็นจริง there are only a few artists that i'm aware of that were as consistent daily in their practice as On Kawara.