3. ResultsThe experiments began on

3. Results
The experiments began on 23 June 2009. At the outset of the
trials, the cowpea used contained an average of 50.75  23.26 living
adults of C. maculatus per 500 g of sample. There were 30.80  2.80
holes per 100 seeds and 27.4  7.00% of the seeds carried eggs.
Living within the seed were 2.40  2.12 adults and 20.95  16.56
larvae per 100 seeds.
Monthly observations of the following parameters were made
on the 23rd of each month from July through November (Table 1).
The highest mean was recorded in B. senegalensis and control
treatments during the first two months and thereafter declined
(Table 1). By the fifth month, the number of C. maculatus adults
was similar in all treatments. The most heavily infested seeds
with eggs were in the control and B. senegalensis treatments. At
the first, second and fourth observations, phostoxin-treated and
solar-disinfested grain exhibited the lowest proportion of grains
carrying eggs of C. maculatus. After two months of storage, the
population of larvae was highest in the control followed by the
B. senegalensis treatment. Three months later, the proportion of
seed containing C. maculatus larvae was greatest in the control,
while the other treatments had significantly lower numbers. By the
end of the fourth and fifth months, recorded numbers of larvae
were low in all the treatments.
Adults were most abundant in B. senegalensis and control
treatments during the first two observation periods. By the third
month, the number of adults of C. maculatus per 100 grains was
higher in the treatment with B. senegalensis. By the end of the sixth
month the number of adults had fallen and all treatments had
comparable numbers.
For all observations, the proportion of holed grain was greatest
in the control and B. senegalensis treatments. After 5 months of
storage all seeds in the control and B. senegalensis treatments had
one or more holes. The lowest average holes (31.33e33.44%) were
seen after phostoxin treatment and solar disinfestation. Hermetic
bagging and treatments with ash and sand exhibited holing rates
higher than seen with phostoxin, respectively 44.78%, 46.61% and
44.11%.
The phostoxin and solar disinfestation treatments exhibited
the lowest mean number of holes. The control and B. senegalensis
treatments showed 8e9 times more holes compared to phostoxin
and solar disinfestation. The ash and sand treatments recorded
a mean number of emergence holes lower than the control but
more than double the phostoxin treatment. Hermetic bagging
and solar disinfestation did not differ significantly from the
phostoxin treatment. Weight losses of 51.58% and 60.94% were
observed respectively in the control and B. senegalensis treatments.
Weight losses were much less in all other treatments
(Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์การทดลองเริ่มต้นขึ้นเมื่อ 23 2552 มิถุนายน เริ่มแรกของการทดลอง ถั่วนั่งที่ใช้อยู่โดยเฉลี่ย 50.75 23.26 อยู่ผู้ใหญ่ของ maculatus C. ต่อ 500 กรัมของตัวอย่าง มี 30.80 2.80หลุมละ 100 เมล็ดและ 27.4 7.00% ของเมล็ดทำไข่อาศัยอยู่ภายในเมล็ดถูกผู้ใหญ่ 2.40 2.12 และ 20.95 16.56ตัวอ่อนต่อ 100 เมล็ดทำรายเดือนข้อสังเกตของพารามิเตอร์ต่อไปนี้เมื่อ 23 เดือนกรกฎาคมถึงพฤศจิกายน (ตาราง 1)บันทึกหมายถึงสูงสุด B. senegalensis และควบคุมปฏิเสธการรักษาใน ช่วงสองเดือนแรก และหลังจากนั้น(ตารางที่ 1) โดยเดือนห้า จำนวน C. maculatus ผู้ใหญ่ก็คล้ายกันทั้งหมด เมล็ดรบกวนมากที่สุดในการควบคุมและรักษา B. senegalensis กับไข่ได้ ที่ครั้งแรก สังเกต ถือ phostoxin 2 และ 4 และพลังงานแสงอาทิตย์ disinfested เม็ดแสดงสัดส่วนต่ำสุดของธัญพืชนำไข่ของ C. maculatus หลังจากสองเดือนของการจัดเก็บ การประชากรของตัวอ่อนได้สูงสุดในการควบคุมตามB. senegalensis รักษา 3 เดือนต่อมา สัดส่วนของเมล็ดประกอบด้วยตัวอ่อน C. maculatus ถูกมากที่สุดในการควบคุมขณะที่การรักษามีเลขนัยสำคัญต่ำ โดยสิ้นสุดสี่ และห้าเดือน บันทึกหมายเลขของตัวอ่อนในการรักษาได้ผู้ใหญ่ได้มากสุดใน B. senegalensis และควบคุมการรักษาในช่วงระยะเวลาสองชม โดยบุคคลที่สามเดือน จำนวนของผู้ใหญ่ของ maculatus C. ต่อ 100 เมล็ดสูงในการรักษาด้วย senegalensis b สิ้นปีที่หกเดือนที่มีการลดลงของผู้ใหญ่และทั้งหมดตัวเลขเปรียบเทียบสำหรับการสังเกต สัดส่วนของเมล็ดข้าวที่ซุกตัวอยู่ถูกมากที่สุดในการควบคุมและรักษา senegalensis b หลังจาก 5 เดือนเก็บเมล็ดพันธุ์ทั้งหมดในการควบคุมและรักษา B. senegalensis มีหลุม หนึ่ง มีหลุมเฉลี่ยต่ำสุด (31.33e33.44%)เห็นหลังรักษา phostoxin และพลังงานแสงอาทิตย์ disinfestation สุญญากาศถุงและรักษา ด้วยเถ้าและทรายแสดงราคา holingยิ่งกว่าเห็น phostoxin ตามลำดับ 44.78%, 46.61% และ44.11%Phostoxin และทรีทเมนท์ disinfestation พลังงานแสงอาทิตย์จัดแสดงหมายถึงจำนวนต่ำสุดของหลุม การควบคุมและ B. senegalensisรักษาพบ 8e9 ครั้งเทียบกับ phostoxin รูและพลังงานแสงอาทิตย์ disinfestation บันทึกการรักษาเถ้าและทรายเกิดหลุมต่ำกว่าตัวควบคุมจำนวนเฉลี่ย แต่กว่าคู่รักษา phostoxin ถุงสุญญากาศและพลังงานแสงอาทิตย์ disinfestation ไม่แตกต่างอย่างมากจากการการรักษา phostoxin ได้สูญเสียน้ำหนักของ 51.58 และ 60.94%สังเกตตามลำดับในการควบคุมและรักษา senegalensis bสูญเสียน้ำหนักได้น้อยมากในการรักษาอื่น ๆ ทั้งหมด(ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผล
การทดลองเริ่มในวันที่ 23 มิถุนายน 2009 เริ่มแรกของ
การทดลองที่ใช้ถั่วพุ่มที่มีค่าเฉลี่ยของ 50.75? 23.26 อาศัยอยู่
ผู้ใหญ่ซี maculatus ต่อ 500 กรัมของกลุ่มตัวอย่าง มี 30.80? 2.80
หลุมต่อ 100 เมล็ดและ 27.4? 7.00% ของเมล็ดดำเนินไข่.
อาศัยอยู่ภายในเมล็ดเป็น 2.40? 2.12 ผู้ใหญ่และ 20.95? 16.56
ตัวอ่อนต่อ 100 เมล็ด.
สังเกตรายเดือนของพารามิเตอร์ต่อไปนี้ถูกสร้างขึ้นมา
ในวันที่ 23 ของแต่ละเดือนจากเดือนกรกฎาคมจนถึงเดือนพฤศจิกายน (ตารางที่ 1).
ค่าเฉลี่ยสูงสุดถูกบันทึกไว้ในบีซีนีกาเลนและการควบคุม
การรักษาในช่วงสองเดือนแรกและหลังจากนั้นลดลง
( ตารางที่ 1). โดยเดือนที่ห้าจำนวน C. ผู้ใหญ่ maculatus
เป็นที่คล้ายกันในการรักษาทั้งหมด เมล็ดมากที่สุดรบกวนอย่างหนัก
กับไข่อยู่ในการควบคุมและบี senegalensis รักษา ที่
แรกที่สองและสี่สังเกต phostoxin ได้รับการรักษาและ
เมล็ดพืชพลังงานแสงอาทิตย์ disinfested แสดงสัดส่วนที่ต่ำสุดของธัญพืช
แบกไข่ซี maculatus หลังจากสองเดือนของการจัดเก็บข้อมูลที่
ประชากรของตัวอ่อนสูงสุดในการควบคุมตามด้วย
บี การรักษา senegalensis สามเดือนต่อมาสัดส่วนของ
เมล็ดพันธุ์ที่มีซี maculatus ตัวอ่อนเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการควบคุม
ในขณะที่การรักษาอื่น ๆ มีจำนวนลดลงอย่างมีนัยสำคัญ โดย
ในตอนท้ายของเดือนที่สี่และห้าตัวเลขที่บันทึกไว้ของตัวอ่อน
อยู่ในระดับต่ำในการรักษาทั้งหมด.
ผู้ใหญ่มากที่สุดในบีซีนีกาเลนและการควบคุม
การรักษาในช่วงสองงวดแรกสังเกต โดยสาม
เดือนจำนวนผู้ใหญ่ซี maculatus ต่อ 100 เมล็ดเป็น
ที่สูงขึ้นในการรักษากับบี senegalensis ในตอนท้ายของที่หก
เดือนจำนวนผู้ใหญ่ได้ลดลงและการรักษาที่ทุกคนมี
หมายเลขเทียบเคียง.
สำหรับการสังเกตทุกสัดส่วนของเม็ดซุกเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในการควบคุมและ B senegalensis รักษา หลังจาก 5 เดือนของการ
จัดเก็บทุกเมล็ดในการควบคุมและ B senegalensis การรักษามี
หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งหลุม หลุมเฉลี่ยต่ำสุด (31.33e33.44%) ได้รับการ
เห็นหลังการรักษา phostoxin และ disinfestation แสงอาทิตย์ ลึกลับ
ห่อและการรักษาด้วยเถ้าถ่านและทรายแสดงอัตรา holing
สูงกว่ามองเห็นได้ด้วย phostoxin ตามลำดับ 44.78%, 46.61% และ
44.11%.
phostoxin และ disinfestation แสงอาทิตย์รักษาจัดแสดง
จำนวนค่าเฉลี่ยต่ำสุดของหลุม การควบคุมและบี senegalensis
การรักษาพบว่ามีหลุมครั้ง 8e9 เมื่อเทียบกับ phostoxin
และ disinfestation แสงอาทิตย์ เถ้าและทรายรักษาบันทึก
จำนวนเฉลี่ยของการเกิดหลุมต่ำกว่าการควบคุม แต่
เพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวรักษา phostoxin บรรจุถุงสุญญากาศ
และ disinfestation แสงอาทิตย์ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจาก
การรักษา phostoxin การสูญเสียน้ำหนัก 51.58% และ 60.94% มี
ข้อสังเกตตามลำดับในการควบคุมและบี senegalensis รักษา.
การสูญเสียน้ำหนักได้มากน้อยกว่าในการรักษาอื่น ๆ ทั้งหมด
(ตารางที่ 2)