Field study areaThe field study was

Field study area
The field study was conducted on the Loyola College campus,
Nungambakkam (an urban area), located in the Chennai District of
Tamil Nadu, southern India, during January 2013. This field site
contains many breeding areas for different species of mosquitoes in
the genera Anopheles, Culex, Aedes, Armigeres, and Mansonia. The
usual sunset time in this area is 18:30 h.
Field repellent assay
The best repellent cream formulation recognized in the laboratory
study (CF2) and DEET (12%, w/w) were tested against a field population
of mosquitoes according to an established method with slight modifications
(Kamsuk et al., 2006). For each test, 5 mg/cm2 of cream formulation
(CF2) and 5 mg/cm2 of DEET cream (12%, w/w) were taken as
test concentrations and smeared evenly on an exposed region of each
volunteer's legs (knee to foot) and arms (elbow to wrist). The experiments
were tested in triplicate both during the day (14:00–17:00 h)
and at night (19:00–22.00 h). One volunteer served as the control (no
repellent) and another volunteer served as the standard reference
control (DEET-12%, w/w). Untreated areas on the volunteers were
protected from mosquito bites by clothing, including headnets and
gloves. Both test and control volunteers exposed both legs and hands
for 180 min (3 h). All mosquitoes landing on the legs and hands of
each volunteer were continuously captured using a manual aspirator
before the proboscis could be inserted. We ensured that no mosquitoes
were able to bite the volunteers. The collected mosquitoes were

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่ศึกษาฟิลด์ดำเนินการวิจัยฟิลด์บนวิทยาลัยโลโยNungambakkam (การเมือง), ตั้งอยู่ในย่านไนของทมิฬนาฑู อินเดียใต้ ระหว่าง 2556 มกราคม เว็บไซต์เขตข้อมูลประกอบด้วยหลายพันธุ์พื้นที่สำหรับสายพันธุ์ของยุงในสกุล Anopheles เร็น Aedes, Armigeres และ Mansonia การปกติเวลาพระอาทิตย์ตกดินบริเวณนี้คือ 18:30 hฟิลด์ไล่ทดสอบที่ดีที่สุดไล่ครีมสูตรในห้องปฏิบัติการศึกษา (CF2) และ DEET (12%, w/w) ได้ทดสอบกับประชากรฟิลด์ของยุงตามวิธีที่กำหนดด้วยการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย(Kamsuk et al. 2006) สำหรับแต่ละการทดสอบ 5 mg/cm2 ของสูตรครีม(CF2) และ 5 mg/cm2 ของ DEET ครีม (12%, w/w) ถูกนำมาเป็นทดสอบความเข้มข้น และป้ายบนบริเวณสัมผัสของแต่ละเท่า ๆ กันของอาสาสมัครขาเข่าเท้า) และแขน (ข้อศอกถึงข้อมือ) การทดลองทดสอบในลข้อทั้งระหว่างวัน (h 14:00 – 17:00)และ เวลากลางคืน (h 19:00 – 22.00) อาสาสมัครทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม (noไล่) และอาสาสมัครอื่นเป็นข้อมูลอ้างอิงมาตรฐานควบคุม (DEET - 12%, w/w) มีพื้นที่ได้รับการรักษาในอาสาสมัครป้องกันยุงกัด โดยรวม headnets เสื้อ และถุงมือ ทดสอบทั้งสอง และอาสาสมัครควบคุมสัมผัสขาและมือสำหรับ 180 นาที (3 ชม.) ขึ้นฝั่งที่ขาและมือของยุงทั้งหมดอาสาสมัครแต่ละถูกถ่ายโดยใช้การเข้าด้วยตนเองอย่างต่อเนื่องก่อนที่จมูกยาวสามารถถูกแทรก เรามั่นใจที่ไม่มียุงก็สามารถที่จะกัดอาสาสมัคร ยุงที่รวบรวมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่เขตการศึกษา
การศึกษาข้อมูลได้ดำเนินการในมหาวิทยาลัย Loyola College,
Nungambakkam (เขตเมือง) ที่ตั้งอยู่ในเขตการปกครองของเจนไน
รัฐทมิฬนาฑูทางตอนใต้ของประเทศอินเดียในช่วงเดือนมกราคม 2013 เว็บไซต์ฟิลด์นี้จะ
มีพื้นที่การเพาะพันธุ์หลายชนิดที่แตกต่างกันยุงใน
จำพวกยุงก้นปล่อง, ยุง, ยุง, Armigeres และ Mansonia
เวลาพระอาทิตย์ตกตามปกติในพื้นที่นี้เป็นเวลา 18:30 h.
สนามทดสอบขับไล่
ที่ดีที่สุดสูตรขับไล่ครีมได้รับการยอมรับในห้องปฏิบัติการ
การศึกษา (CF2) และสาร DEET (12% w / w) ได้มีการทดสอบกับประชากรฟิลด์
ยุงตาม วิธีการจัดตั้งขึ้นโดยมีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย
(Kamsuk et al., 2006) สำหรับการทดสอบแต่ละ 5 mg / cm2 สูตรครีม
(CF2) และ 5 มิลลิกรัม / cm2 ของ DEET ครีม (12% w / w) ถูกนำมาเป็น
ความเข้มข้นของการทดสอบและการทาอย่างสม่ำเสมอบนพื้นที่สัมผัสของแต่ละ
ขาของอาสาสมัคร (เข่าเท้า ) และแขน (ข้อศอกกับข้อมือ) การทดลอง
ได้รับการทดสอบในเพิ่มขึ้นสามเท่าทั้งในระหว่างวันที่ (14: 00-17: 00 ชั่วโมง)
และในเวลากลางคืน (19: 00-22.00 ชั่วโมง) หนึ่งในอาสาสมัครทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุม (ไม่มีการ
ขับไล่) และอาสาสมัครอื่นทำหน้าที่เป็นมาตรฐานอ้างอิง
การควบคุม (DEET-12% w / w) พื้นที่ได้รับการรักษาในอาสาสมัครที่ได้รับการ
ป้องกันจากการถูกยุงกัดโดยเสื้อผ้ารวมทั้ง headnets และ
ถุงมือ ทั้งการทดสอบและการควบคุมอาสาสมัครสัมผัสขาทั้งสองข้างและมือ
180 นาที (3 ชั่วโมง) ยุงทั้งหมดเชื่อมโยงไปถึงขาและมือของ
อาสาสมัครแต่ละคนถูกจับอย่างต่อเนื่องโดยใช้เครื่องช่วยหายใจคู่มือ
ก่อนงวงอาจจะแทรก เรามั่นใจว่าไม่มียุง
ก็สามารถที่จะกัดอาสาสมัคร ยุงที่เก็บรวบรวมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่การศึกษาเขตเขตการศึกษาใน Loyola วิทยาลัยวิทยาเขตnungambakkam ( เขตเมือง ) ตั้งอยู่ในเขตของเจนไนทมิฬนาฑูอินเดียภาคใต้ ในระหว่างเดือน มกราคม 2013 ด้านเว็บไซต์มีพื้นที่เพาะพันธุ์หลายสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของยุงในสกุลยุงก้นปล่องยุงลายยุงรำคาญ , , , กว้างไกล และแมนโซเนีย . ที่เวลาพระอาทิตย์ตกปกติในพื้นที่นี้ 18 : 30 ชั่วโมงการทดสอบสนาม ขับไล่สูตรครีมขับไล่ได้รับการยอมรับที่ดีที่สุดใน ห้องปฏิบัติการการศึกษา ( cf2 ) และ DEET ( 12 % w / w ) ถูกทดสอบกับประชากรเขตยุงตามวิธีกับการปรับเปลี่ยนเล็กน้อยขึ้น( คําสุข et al . , 2006 ) สำหรับการทดสอบแต่ละ 5 mg / cm2 สูตรครีม( cf2 ) และ 5 mg / cm2 ของ DEET ครีม ( 12 % w / w ) ถ่ายเป็นทดสอบความเข้มข้นและกระจายทั่วถึงในแต่ละภูมิภาคของสัมผัสอาสาสมัครขาเข่าเท้า ) และแขน ( ข้อศอกถึงข้อมือ ) การทดลองทดสอบทั้งสามใบ ทั้งในระหว่างวัน ( 14 : 00 - 17 : 00 h )และกลางคืน ( 19.00 - 22.00 H ) หนึ่งในอาสาสมัครทำหน้าที่ควบคุม ( ไม่มีขับไล่ ) และอาสาสมัครอีกคนทำหน้าที่เป็นอ้างอิงมาตรฐานการควบคุม ( deet-12 % w / w ) พื้นที่ดิบในอาสาสมัครการป้องกันจากยุงกัด โดยเสื้อผ้ารวมทั้ง headnets และถุงมือ ทั้งการทดสอบและควบคุมอาสาสมัครทั้งขาและมือสัมผัส180 นาที ( 3 ชั่วโมง ) ทั้งหมดยุงบินบนขาและมือของอาสาสมัครแต่ละอย่างต่อเนื่องจับโดยใช้เครื่องช่วยหายใจก่อนที่งวงช้างสามารถแทรก เรามั่นใจว่าไม่มียุงสามารถกัดอาสาสมัคร เก็บยุงคือ