Miss Moore wonders if anyone else h

Miss Moore wonders if anyone else has learned anything from the day trip to F.A.O. Schwartz. Though she looks directly at Sylvia when asking this, Sylvia can only think of running off with Sugar to spend the remaining cab fare Miss Moore gave them on cake and ice cream sodas. However, we see that Sylvia has learned something as she and Sylvia run off for this treat, "She can run if she want to and even run faster. But ain't nobody gonna neat me at nuthin" (Bambara 462). In this manner, Bambara is showing that to overcome the injustices of social stratification based on race and income, individuals like Sylvia must become determine to fight against injustice to conquer it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางสาวมัวร์สิ่งมหัศจรรย์ถ้า ใครได้เรียนรู้อะไรจากวันเดินทางไป F.A.O. Schwartz แม้เธอมองไปตรงที่ซิลเวียเมื่อถามนี้ ซิลเวียสามารถเพราะคิดว่า รันปิดกับน้ำตาลจะใช้จ่ายค่าโดยสารแท็กซี่เหลือนางสาวมัวร์ให้บน sodas เค้กและไอศกรีม อย่างไรก็ตาม เราเห็นว่า ซิลเวียได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างที่เป็นเธอ และซิลเวียที่ใช้ปิดสำหรับการรักษานี้ "เธอสามารถเรียก ใช้ถ้าเธอต้องการ และยังทำงานได้เร็วขึ้น แต่ ain't ไม่มีใครไปเพียบฉันที่ nuthin" (เกษตร 462) ในลักษณะนี้ เกษตรคือแสดงว่า จะเอาชนะต้องสู้ของสาระสังคมแข่งขันและรายได้ บุคคลเช่นซิลเวียต้องเป็นกำหนดในการต่อสู้กับความอยุติธรรมเพื่อพิชิตมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางสาวมัวสงสัยว่าใครได้เรียนรู้อะไรจากการเดินทางวันที่ FAO Schwartz แม้เธอจะมองตรงที่ซิลเวียเมื่อถามนี้ซิลเวียเท่านั้นที่สามารถคิดของการทำงานออกด้วยน้ำตาลที่จะใช้จ่ายค่าโดยสารรถแท็กซี่เหลือนางสาวมัวร์ให้พวกเขาบนเค้กและโซดาไอศครีม แต่เราจะเห็นว่าซิลเวียได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างที่เธอและซิลเวียวิ่งออกจากการรักษานี้ "เธอสามารถทำงานได้ถ้าเธอต้องการและแม้กระทั่งการทำงานได้เร็วขึ้น. แต่ไม่ได้ไม่มีใครไงฉันที่เรียบร้อยอะ" (Bambara 462) ในลักษณะนี้ Bambara จะแสดงให้เห็นว่าการที่จะเอาชนะความอยุติธรรมของการแบ่งชั้นทางสังคมบนพื้นฐานของการแข่งขันและรายบุคคลเช่นซิลเวียจะต้องกลายเป็นกำหนดที่จะต่อสู้กับความอยุติธรรมที่จะเอาชนะมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณมัวร์มหัศจรรย์ถ้าใครได้เรียนรู้อะไรจากการเดินทางวัน f.a.o. Schwartz . แต่เธอดูโดยตรงที่ซิลเวีย เมื่อถาม ซิลเวียก็คิดหนีไปกับน้ำตาลที่จะใช้จ่ายค่ารถ ที่เหลือคุณมัวร์ให้เค้กและไอศกรีมโซดา อย่างไรก็ตาม เราพบว่า ซิลเวีย ได้เรียนรู้สิ่งที่เป็นเธอกับซิลเวียวิ่งออกไปเพื่อรักษานี้" เธอวิ่งได้ถ้าเธอต้องการ และยังวิ่งได้เร็วขึ้น แต่ไม่มีใครจะเรียบร้อย ฉัน nuthin " ( แบมบาร่า 462 ) ในลักษณะนี้ แบมบาร่าที่แสดงให้เห็นว่าการเอาชนะความอยุติธรรมของสังคมชนชั้นบนพื้นฐานของการแข่งขัน และ รายได้ บุคคล เช่น ซิลเวีย ต้องกลายเป็นว่าต้องต่อสู้กับความอยุติธรรม เพื่อเอาชนะมัน