AbstractNoise exposure has been com

Abstract
Noise exposure has been commonly regarded as the main hazard of occupational hearing loss. Recent studies
indicate that several chemicals, including organic solvents have ototoxic effects. This study aimed at evaluating
the hearing of workers exposed to both noise and a mixture of organic solvents at concentrations anticipated
as safe. The study comprised three groups. The first one included 70 workers exposed to noise only, the
second group consisted of 93 workers exposed to organic solvents and noise, and the control group included
59 individuals exposed to neither noise nor organic solvents. The three groups were matched for age,
socioeconomic status, and smoking habit. The results of this study revealed that there was no statistically
significant difference between the two exposed groups as regards the duration of exposure. There was a highly
statistically significant difference between the two exposed groups as regards the different types of hearing loss
(conductive deafness, sensory neural hearing loss, and mixed type) compared with the control one. Our study
reported that sensory neural hearing loss occurred earlier in subjects with combined exposure to noise and
solvents at a mean duration of exposure (16.38 +9.44 years) compared to (24.53 +9.59 years) the subjects
with sole exposure to noise. The difference between the two groups was statistically significant regarding this
type of hearing impairment (p < 0.05). There was a positive significant correlation between hearing impairment
and duration of exposure in the two exposed groups. As regards the results of the environmental monitoring,
both noise exposure levels (dB) and levels of different organic solvents measured (mg/m3) in different work
departments were less than the levels recommended by Egyptian Environmental Law No. 4 for 1994. It is
recommended that in the case of combined exposure, noise and solvent levels should be lowered than the
permissible limits recommended for either alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อแสงเสียงได้ถูกยกย่องว่าเป็นอันตรายหลักของอาชีวฟังทั่วไป การศึกษาล่าสุดระบุว่า สารเคมีต่าง ๆ รวมถึงตัวทำละลายอินทรีย์มีผล ototoxic การศึกษานี้มุ่งประเมินการได้ยินของคนงานที่สัมผัสกับเสียงรบกวนและส่วนผสมของตัวทำละลายอินทรีย์ที่ความเข้มข้นที่คาดความปลอดภัย การศึกษาประกอบด้วย 3 กลุ่ม แรกรวม 70 คนเปิดเสียงเท่านั้น การกลุ่มที่สองประกอบด้วย 93 คนสัมผัสกับตัวทำละลายอินทรีย์และเสียงรบกวน และกลุ่มควบคุมรวม59 บุคคลที่สัมผัสกับเสียงรบกวนไม่อินทรีย์ กลุ่มสามถูกจับคู่อายุสถานะ socioeconomic และนิสัยการสูบบุหรี่ ผลการศึกษานี้เปิดเผยว่า ก็ไม่แน่นความแตกต่างที่สำคัญระหว่างกลุ่มสัมผัสสองเกี่ยวกับระยะเวลาของการสัมผัส มีความสูงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มสัมผัสสองพิจารณาชนิดของการสูญเสียการได้ยิน(หูนำหนวก สูญเสียการได้ยินประสาทรับความรู้สึก และชนิดผสม) เปรียบเทียบกับตัวควบคุมอย่างใดอย่างหนึ่ง ศึกษาของเรารายงานว่า ได้ยินประสาทรับความรู้สึกเกิดขึ้นก่อนหน้าในวัตถุที่มีแสงเสียงรวม และสารละลายที่ระยะเวลาเฉลี่ยของการสัมผัส (16.38 + 9.44 ปี) เมื่อเปรียบเทียบกับ (24.53 + 9.59 ปี) วัตถุมีความเสี่ยงแต่เพียงผู้เดียวเสียง ความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่มมีนัยสำคัญทางสถิตินี้ชนิดของยิน (p < 0.05) มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญระหว่างยินและระยะเวลาของแสงในกลุ่มสัมผัสสอง เป็นพิจารณาผลของสิ่งแวดล้อมตรวจสอบวัด (mg/m3) ระดับแสงเสียง (dB) และระดับของสารละลายอินทรีย์ที่แตกต่างกันในการทำงานแตกต่างกันหน่วยงานมีน้อยกว่าระดับแนะนำสิ่งแวดล้อมกฎหมายอียิปต์หมายเลข 4 สำหรับปี 1994 มันเป็นแนะนำว่า ในกรณีของรวมแสง ระดับเสียงและตัวทำละลายควรปรับลดลงกว่าจำกัดได้รับอนุญาตที่แนะนำอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การสัมผัสเสียงรบกวนได้รับการยกย่องทั่วไปว่าเป็นอันตรายหลักของการสูญเสียการได้ยินการประกอบอาชีพ การศึกษาล่าสุด
แสดงให้เห็นว่าสารเคมีหลายแห่งรวมถึงตัวทำละลายอินทรีย์มีผล ototoxic การศึกษาครั้งนี้มุ่งเป้าไปที่การประเมินผลการ
รับฟังความคิดเห็นของคนงานที่สัมผัสกับเสียงทั้งสองและมีส่วนผสมของตัวทำละลายอินทรีย์ที่ความเข้มข้นคาดว่าจะ
เป็นที่ปลอดภัย การศึกษาประกอบด้วยสามกลุ่ม คนแรกรวม 70 คนงานที่สัมผัสกับเสียงเท่านั้น
กลุ่มที่สองประกอบด้วย 93 คนงานที่สัมผัสกับตัวทำละลายอินทรีย์และเสียงและกลุ่มควบคุมรวม
59 บุคคลสัมผัสกับค่าเสียงหรือตัวทำละลายอินทรีย์ ทั้งสามกลุ่มถูกจับคู่กับอายุ
สถานะทางเศรษฐกิจสังคมและพฤติกรรมการสูบ ผลการศึกษาพบว่าไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มสัมผัสที่เกี่ยวกับระยะเวลาของการเปิดรับแสง มีความสูงเป็น
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสองกลุ่มสัมผัสที่เกี่ยวกับประเภทที่แตกต่างกันของการสูญเสียการได้ยิน
(หูหนวกสื่อประสาทสัมผัสสูญเสียการได้ยินประสาทและประเภทผสม) เมื่อเทียบกับการควบคุมหนึ่ง การศึกษาของเรา
รายงานว่าประสาทสัมผัสสูญเสียการได้ยินประสาทที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในอาสาสมัครที่มีความเสี่ยงรวมกันเพื่อเสียงและ
ตัวทำละลายที่มีระยะเวลาเฉลี่ยของการสัมผัส (16.38 9.44 ปี) เมื่อเทียบกับ (24.53 9.59 ปี) อาสาสมัคร
ที่มีความเสี่ยง แต่เพียงผู้เดียวเสียง ความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเกี่ยวกับเรื่องนี้
ประเภทของความบกพร่องทางการได้ยิน (p <0.05) มีความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างการด้อยค่าการได้ยิน
และระยะเวลาของการเปิดรับในทั้งสองกลุ่มสัมผัส ที่เกี่ยวกับผลของการตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อม
ทั้งในระดับการสัมผัสเสียง (เดซิเบล) และระดับที่แตกต่างกันของตัวทำละลายอินทรีย์วัด (mg / m3) ในการทำงานที่แตกต่างกัน
หน่วยงานที่น้อยกว่าระดับที่แนะนำโดยกฎหมายสิ่งแวดล้อมอียิปต์ฉบับที่ 4 สำหรับปี 1994 มันเป็น
แนะนำว่าในกรณีของการสัมผัสรวมเสียงและระดับตัวทำละลายควรจะลดลงกว่า
ขีด จำกัด ที่อนุญาตแนะนำสำหรับการอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อการสัมผัสเสียงดังได้โดยทั่วไปถือเป็นอันตรายหลักของการสูญเสียการได้ยินในอาชีพ จากการศึกษาล่าสุดพบว่าหลายสารเคมี ได้แก่ ตัวทำละลายอินทรีย์ มี ผล ototoxic . การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการได้ยินของคนงานที่สัมผัสทั้งเสียงและส่วนผสมของตัวทำละลายอินทรีย์ที่ความเข้มข้นที่คาดการณ์ไว้เป็นปลอดภัย การศึกษาประกอบด้วย 3 กลุ่ม คือ คนแรกรวม 70 คนงานที่สัมผัสเสียงเท่านั้นกลุ่มที่สอง จำนวน 93 คน การสัมผัสเสียงและสารละลายอินทรีย์ และกลุ่มควบคุม ได้แก่59 บุคคลตาก ไม่เสียงดัง หรือตัวทำละลายอินทรีย์ สามกลุ่มจะตรงกับอายุภูมิหลังและนิสัยการสูบบุหรี่ ผลการศึกษา พบว่า ไม่มีสถิติความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มในเรื่องระยะเวลาของการเปิดรับแสง มีสูงความแตกต่างระหว่างสองสัมผัสกลุ่มเป็นพิจารณาแตกต่างกันประเภทของการสูญเสียการได้ยิน( Conductive หูหนวกประสาทประสาทสูญเสียการได้ยิน และผสมชนิด ) เมื่อเทียบกับควบคุม การศึกษาของเรารายงานว่าทางประสาทสูญเสียการได้ยินเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในวิชาที่มีรวมแสงและเสียงตัวทำละลายที่หมายถึงระยะเวลาของแสง ( 16.38 + 9.44 ปี ) เมื่อเทียบกับ ( 24.53 + 9.71 ปี ) คนมีเพียงแสงเสียง ความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในเรื่องนี้ประเภทของการได้ยินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) มีความสัมพันธ์ทางบวกการได้ยินและระยะเวลาของการเปิดรับในทั้งสองกลุ่ม ส่วนผลลัพธ์ของการตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อมทั้งการสัมผัสเสียงระดับ ( DB ) และระดับของตัวทำละลายอินทรีย์ต่างวัด ( mg / m3 ) ในงานต่าง ๆแผนกที่น้อยกว่าระดับที่แนะนำโดยไม่ กฎหมายด้านสิ่งแวดล้อมอียิปต์ 4 1994 มันคือแนะนำว่าในกรณีของการรวมแสง เสียงและระดับตัวทำละลายควรจะลดลงมากกว่าอนุญาต จำกัด แนะนำให้อยู่คนเดียว