เห็นด้วย เพราะเป็นความคิดที่ดีมากสำหรับเด็กคนหนึ่งในการช่วยเหลือครอบครัวของตัวเอง ทุกคนสามารถเลือกแนวทางในการดำรงชีวิตได้ เราสามารถเลือกทำในสิ่งที่เราต้องการจะทำได้ บางคนอาจจะเห็นพ่อแม่หรือญาติๆที่มีความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ เขาจึงเอามาเป็นแบบอย่างในการดำรงชีวิต คิดไตร่ตรองว่าสิ่งไหนที่เขาทำได้เขาจะทำ สิ่งไหนที่เขาช่วยแบ่งเบาภาระของพ่อแม่ได้เขาจะทำ การแบ่งเบาภาระต่างๆภายในครอบครัวอาจจะทำหลายอย่าง เช่น การหารายได้รายเสริมเพื่อช่วยครอบครัว การทำงานระหว่างเรียน เพื่อช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายจากพ่อแม่ เมื่อเราโตขึ้นออกสู่โลกกว้างไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตลอดเวลา เราจะมีความคิดที่โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น การใช้ชีวิตก็เปลี่ยนไป เราต้องรู้จักวางแผนการใช้ชีวิต สามารถพึ่งพาตัวเองได้ เพราะพ่อกับแม่คงไม่ได้อยู่กับเราไปตลอด คนที่แบ่งเบาภาระของครอบครัวได้จะเห็นได้ชัดเจนว่า เขาคิดถึงคนรอบข้างเสมอ ไม่เห็นแก่ตัว และที่สำคัญผู้ใหญ่จะเอ็นดู เอื้อเฟื่อ ค้ำจุนมาก การแบ่งเบาภาระของครอบครัวถึงเราจะช่วยไม่ได้มากแต่อย่างน้อยเราก็ได้ทำมัน ทำเพื่อคนที่เรารัก อาจจะเป็นแค่เพียงความสำเร็จที่เล็กน้อยแต่สามารถสร้างความสุข รอยยิ้ม และ กำลังใจให้ตัวเองได้ เพราะสิ่งที่เราคาดหวังคืออยากให้พ่อแม่สบายและทำให้คนในครอบครัวมีความสุข.