When ITN efficacy wanes over time,

When ITN efficacy wanes over time, we used the approach for computing the basic reproduction numbers of time-periodic systems in Wang and Zhao (2008) to explore the impact of ITN coverage and the mosquito attraction and feeding preferences on the basic reproduction number and disease prevalence. We found out that in areas with low mosquito densities where mosquitoes do not also bite frequently, approximately 83–88% ITN coverage is required to contain malaria. However, in areas with high mosquito densities or where mosquitoes bite frequently, ITNs must be complemented with other mitigation strategies to bring the disease under control. This is very common in areas in which malaria is highly endemic such as some sub-Saharan African countries. Complementary malaria control measures include indoor residual spraying, the use of prophylactic drugs, intermittent preventive treatment in pregnant women, etc. Our results reveal that the basic reproduction numbers of the models with constant or averaged ITN efficacy underestimate disease transmission risk. We also found out that depending on whether the area of study has high or low mosquito densities, the malaria disease can be controlled if (1) 7–18% of mosquitoes are attracted to susceptible humans; (2) infectious mosquitoes are 0.5–0.9 times attracted to humans; or (3) mosquitoes are 21–30 times more likely to feed on infectious humans or 8.2–13 times more likely to feed on partially immune humans. This calls for more field work to better understand the attraction of feeding preference exhibited by various classes of mosquitoes to different classes of humans. In particular, although there is some limited empirical evidence suggesting that mosquitoes are more attracted to infectious humans than susceptible humans (Lacroix et al., 2005) and that infectious mosquitoes are more attracted to humans than susceptible mosquitoes (Smallegange et al., 2013), our study reveals that there is need for more field studies to investigate these further and to investigate whether there is empirical evidence to suggest that infectious mosquitoes are more attracted to susceptible humans than to infectious humans, while susceptible mosquitoes are more attracted to infectious or partially immune humans than to susceptible humans. These two situations will amplify disease prevalence. A better understanding of the impacts of these biased preferences can lead to the design and implementation of better disease control measures. Our analysis also reveals that ITNs perform best when they are replaced within shorter time periods compared to when they are replaced after longer time periods, and that in areas with very high mosquito densities, replacing ITNs after the 3-year useful life prescribed by WHO might not be enough to contain the disease. As in Ngonghala et al. (2014), we found out that introducing ITNs with longer lifespans are better suited for malaria control than those with shorter lifespans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ ITN ประสิทธิภาพในข่าวตลอดเวลา เราใช้วิธีการคำนวณหมายเลขสร้างพื้นฐานของระบบเวลาประจำงวดในวังและ Zhao (2008) การสำรวจผลกระทบของ ITN ความครอบคลุมและแรงดึงดูดยุง และกินค่าความชุกโรคและหมายเลขสร้างพื้นฐาน เราพบว่าในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นต่ำยุงที่ยุงไม่ยังกัดบ่อย ประมาณ 83-88% ITN ความคุ้มครองจะต้องประกอบด้วยโรคมาลาเรีย อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของยุงสูงหรือการที่ยุงกัดบ่อย ITNs ต้องพร้อม ด้วยกลยุทธ์ลดอื่น ๆ จะนำโรคภายใต้การควบคุม นี้เป็นกันมากในพื้นที่ในมาลาเรียซึ่งเป็นถิ่นสูงเช่นบางประเทศแอฟริกาซาฮารา มาตรการควบคุมโรคมาลาเรียเสริมได้แก่ร่มเหลือฉีดพ่น การใช้ยาป้องกันโรค การรักษาเชิงป้องกันเป็นระยะ ๆ ในหญิงตั้งครรภ์ ฯลฯ ผลของเราเปิดเผยว่า หมายเลขภาพพื้นฐานของรุ่นที่มีประสิทธิภาพ ITN คง หรือเฉลี่ยประมาทเสี่ยงส่งผ่านโรค เรายังพบว่า ขึ้นอยู่กับว่าพื้นที่ศึกษามีความหนาแน่นสูง หรือต่ำยุง โรคมาลาเรียสามารถควบคุมถ้า (1) 7 – 18% ของยุงจะดึงดูดมนุษย์อ่อนแอ (2) ติดเชื้อยุงเป็น 0.5 – 0.9 ครั้งดึงดูดมนุษย์ หรือยุง (3) 21 – 30 ครั้งน่าจะกินมนุษย์ที่ติดเชื้อ หรือ 8.2 – 13 ครั้งน่าจะกินมนุษย์ภูมิคุ้มกันบางส่วน สายนี้สำหรับการทำงานฟิลด์เพิ่มเติมเพื่อให้ เข้าใจของกินชอบ exhibited โดยการเรียนต่าง ๆ ของยุงการเรียนแตกต่างกันของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มี บางหลักฐานเชิงประจักษ์จำกัดบอกว่า ยุงมากขึ้นดึงดูดมนุษย์ติดเชื้อกว่ามนุษย์อ่อนแอ (มวยปล้ำ et al. 2005) และติดเชื้อยุงมากขึ้นดึงดูดมนุษย์กว่ายุงอ่อนแอ (Smallegange et al. 2013), ศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่า มี ต้องศึกษาเพิ่มเติมในฟิลด์เหล่านี้ช่วยตรวจสอบ และ การตรวจสอบว่า มีหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ชี้ให้เห็นว่า ยุงที่ติดเชื้อจะยิ่งดึงดูดมนุษย์อ่อนแอกว่ามนุษย์ติดเชื้อ ในขณะที่ยุงอ่อนแอมากดึงดูดให้มนุษย์ติดเชื้อ หรือภูมิคุ้มกันบางส่วนกว่ามนุษย์อ่อนแอ สถานการณ์ที่สองเหล่านี้จะขยายความชุกของโรค ของผลกระทบของการตั้งค่าเหล่านี้ลำเอียงสามารถนำไปสู่การออกแบบและดำเนินการตามมาตรการควบคุมโรคดีกว่า วิเคราะห์ยังพบว่า ITNs ทำดีที่สุดเมื่อพวกเขาจะถูกแทนที่ภายในระยะเวลาสั้นกว่าเมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาจะถูกแทนที่หลังจากเวลานาน และว่า ในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นสูงมากยุง แทนที่ ITNs หลังจากอายุ 3 ปีกำหนด โดยที่อาจไม่เพียงพอที่จะประกอบด้วยโรค เหมือนใน Ngonghala et al. (2014), เราพบว่า ITNs แนะนำ มีอายุขัยนานขึ้นจะเหมาะสำหรับการควบคุมโรคมาลาเรียกว่าผู้ที่มีอายุขัยสั้นลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อไอทีประสิทธิภาพเลนในช่วงเวลาที่เราใช้วิธีการสำหรับการคำนวณตัวเลขการสืบพันธุ์พื้นฐานของระบบเวลาเป็นระยะ ๆ ในวังและ Zhao (2008) ในการสำรวจผลกระทบของความคุ้มครองไอทีและสถานที่น่าสนใจยุงและการให้อาหารการตั้งค่าเกี่ยวกับจำนวนการสืบพันธุ์ขั้นพื้นฐานและการเกิดโรค ความแพร่หลาย เราพบว่าในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นต่ำยุงยุงที่ยังไม่กัดบ่อยประมาณ 83-88% รายงานข่าวไอทีเป็นสิ่งจำเป็นที่จะมีโรคมาลาเรีย อย่างไรก็ตามในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของยุงที่สูงหรือที่ยุงกัดบ่อย ITNs จะต้องครบครันด้วยกลยุทธ์ลดอื่น ๆ ที่จะนำโรคภายใต้การควบคุม นี้เป็นเรื่องธรรมดามากในพื้นที่ที่โรคมาลาเรียเป็นโรคประจำถิ่นสูงเช่น sub-Saharan บางประเทศในแอฟริกา มาตรการในการควบคุมโรคมาลาเรียเสริม ได้แก่ การฉีดพ่นน้ำในร่มที่เหลือการใช้ยาป้องกันโรคการรักษาการป้องกันต่อเนื่องในหญิงตั้งครรภ์ ฯลฯ ผลของเราแสดงให้เห็นว่าตัวเลขการสืบพันธุ์พื้นฐานของรุ่นที่มีอย่างต่อเนื่องหรือเฉลี่ยประสิทธิภาพไอทีประมาทความเสี่ยงถ่ายทอดโรค นอกจากนี้เรายังพบว่าขึ้นอยู่กับว่าพื้นที่ของการศึกษาที่มีความหนาแน่นของยุงสูงหรือต่ำ, โรคมาลาเรียสามารถควบคุมได้ถ้า (1) 7-18% ของยุงจะดึงดูดให้มนุษย์อ่อนแอ; (2) มียุงติดเชื้อ 0.5-0.9 ครั้งดึงดูดให้มนุษย์; หรือ (3) ยุงเป็น 21-30 เท่าแนวโน้มที่จะกินมนุษย์ติดเชื้อหรือ 8.2-13 เท่าแนวโน้มที่จะกินมนุษย์ภูมิคุ้มกันบางส่วน นี้เรียกร้องให้การทำงานภาคสนามมากขึ้นเพื่อทำความเข้าใจสถานที่น่าสนใจของการตั้งค่าให้อาหารแสดงโดยชั้นเรียนต่างๆของยุงจากการเรียนที่แตกต่างกันของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถึงแม้จะมีบางหลักฐานเชิงประจักษ์ จำกัด บอกว่ายุงจะถูกดึงดูดมากขึ้นในการที่มนุษย์ติดเชื้อกว่ามนุษย์อ่อนแอ (Lacroix et al., 2005) และยุงที่ติดเชื้อจะถูกดึงดูดมากขึ้นกับมนุษย์กว่ายุงอ่อนแอ (Smallegange et al., 2013) การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่ามีความจำเป็นสำหรับการศึกษาภาคสนามมากขึ้นในการตรวจสอบเหล่านี้ต่อไปและจะตรวจสอบว่ามีหลักฐานเชิงประจักษ์ชี้ให้เห็นว่ายุงที่ติดเชื้อมีความสนใจมากขึ้นกับมนุษย์อ่อนแอกว่ามนุษย์ติดเชื้อในขณะที่ยุงอ่อนแอจะถูกดึงดูดมากขึ้นในการติดเชื้อหรือบางส่วน มนุษย์ภูมิคุ้มกันกว่ามนุษย์อ่อนแอ ทั้งสองสถานการณ์ที่จะขยายความชุกโรค ความเข้าใจถึงผลกระทบของการตั้งค่าลำเอียงเหล่านี้สามารถนำไปสู่การออกแบบและการดำเนินการตามมาตรการควบคุมโรคที่ดีขึ้น การวิเคราะห์ของเรายังแสดงให้เห็นว่า ITNs ทำงานได้ดีที่สุดเมื่อพวกเขาถูกแทนที่ภายในช่วงเวลาสั้นเมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาถูกแทนที่หลังจากช่วงเวลาอีกต่อไปและว่าในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของยุงสูงมากเปลี่ยน ITNs หลังจากอายุการใช้งาน 3 ปีที่กำหนดโดยที่อาจจะ ไม่เพียงพอที่จะมีการเกิดโรค ในขณะที่ Ngonghala et al, (2014) เราพบว่าการแนะนำ ITNs กับ lifespans อีกต่อไปดีเหมาะสำหรับการควบคุมโรคมาลาเรียกว่าผู้ที่มี lifespans สั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อไอทีประสิทธิภาพลดลงตลอดเวลา เราใช้วิธีคำนวณพื้นฐานตัวเลขของระบบเป็นระยะเวลาในการวาง และ เซา ( 2008 ) เพื่อศึกษาผลกระทบของไอทีที่ครอบคลุมและดึงดูดยุง และการให้การตั้งค่าบนพื้นฐานซ้ำจำนวนและความชุกโรค เราพบว่าในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นน้อย ยุงที่ยุงไม่กัดบ่อย ประมาณ 83 - 88% ไอทีจะต้องมีความคุ้มครองป้องกันมาลาเรีย อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นสูงที่ยุงกัดยุงหรือบ่อย itns ต้องเติมเต็มด้วยการผ่อนคลายกลยุทธ์อื่น ๆที่จะนำโรคภายใต้การควบคุม นี้จะพบมากในพื้นที่ที่ระบาดมาลาเรียสูง เช่น ซับซาฮาบางประเทศแอฟริกา มาตรการการควบคุมโรคมาลาเรียซึ่งมีร่มตกค้างพ่น , การใช้ยาป้องกันโรค การรักษา การป้องกันต่อเนื่องในสตรีตั้งครรภ์ ฯลฯ เราพบว่าฐานตัวเลขการสืบพันธุ์ของรุ่นที่มีประสิทธิภาพคงที่หรือเฉลี่ยไอทีประมาทความเสี่ยงโรคติดต่อ . นอกจากนี้เรายังพบว่า ขึ้นอยู่กับว่าบริเวณที่ศึกษามีความหนาแน่นสูงหรือต่ำ โรคมาลาเรีย ยุง , สามารถควบคุมได้ถ้า ( 1 ) 7 – 18 % ของยุงจะดึงดูดให้มนุษย์ที่อ่อนแอ ( 2 ) 0.5 และ 0.9 เท่า ) ยุงจะดึงดูดมนุษย์ หรือ ( 3 ) 21 –โอกาสยุง มากกว่า 30 ครั้งให้อาหารในมนุษย์ติดเชื้อหรือ 8.2 –มากกว่า 13 ครั้งมีแนวโน้มที่จะกินบางส่วนของมนุษย์ สายนี้สำหรับเขตทำงานมากขึ้นเพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของการดึงดูดให้อาหารและตามชั้นต่าง ๆของยุงในชั้นเรียนที่แตกต่างกันของมนุษย์ โดยเฉพาะ แม้ว่ามีบางหลักฐานเชิงประจักษ์ว่ายุงกัดจะยิ่งดึงดูดมนุษย์ติดเชื้อกว่ามนุษย์อ่อนแอ ( ลาครัวซ์ et al . , 2005 ) และยุงที่ติดเชื้อจะยิ่งดึงดูดมนุษย์อ่อนแอกว่ายุง ( smallegange et al . , 2013 ) ผลการศึกษาพบว่ามีความต้องการสำหรับการศึกษาภาคสนามเพิ่มเติมเพื่อศึกษา เพิ่มเติมเหล่านี้และเพื่อตรวจสอบว่า มีหลักฐานเชิงประจักษ์ เพื่อชี้ให้เห็นว่า ยุงที่ติดเชื้อจะยิ่งดึงดูดมนุษย์ที่อ่อนแอกว่ามนุษย์ติดเชื้อในขณะที่ถูกยุงจะยิ่งดึงดูดติดเชื้อบางส่วนหรือภูมิคุ้มกันมนุษย์ มากกว่ามนุษย์ที่อ่อนแอ . เหล่านี้สอง สถานการณ์จะขยายความชุกโรค ความเข้าใจที่ดีขึ้นของผลกระทบของอคติ การตั้งค่าเหล่านี้สามารถนำไปสู่การออกแบบและใช้มาตรการควบคุมโรคดีกว่า . การวิเคราะห์ยังพบว่า itns ดำเนินการที่ดีที่สุดเมื่อพวกเขาถูกแทนที่ภายในระยะเวลาเมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาจะถูกแทนที่หลังจากรอบระยะเวลาที่ยาว และในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นสูงมาก itns ยุงแทน หลังจาก 3 ปี ชีวิตที่เป็นประโยชน์กำหนดโดย ที่อาจจะไม่เพียงพอที่จะควบคุมโรค ใน ngonghala et al . ( 2014 ) พบว่า การ itns กับ lifespans อีกต่อไปเหมาะสำหรับการควบคุมมาลาเรียมากกว่าผู้ที่มีช่วงอายุสั้น