During the World War I1 period and

During the World War I1 period and in the post-war years, Queensland
canegrowers and others pioneered and tested many machines in
search of the commercial production model to solve the problems of a
diminishing labour force concurrent with an increasing production of
cane.
Two distinct types of machine were seen to be evolving: whole-stalk
and chopper-harvesters.
Whole-stalk models such as the Crichton and the Toft (Churchward,
1965) found early commercial acceptance because they could be used
with the existing cane transport system and, as low and high capacity
machines respectively, catered for individual or group harvesting requirements.
But they were doomed to obsolescence in a rapidly advancing
and cost-conscious industry because they had the disadvantage of
dropping the bundled cane on the ground, necessitating further mechanical
intervention to load it on to low-capacity stanchion tram trucks.
Also, they were incapable of handling the heavily-lodged crops of parts
of the far-north and the Burdekin.
It appeared that, by their very

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงสงครามโลก I1 และ ใน ปีหลังสงคราม รัฐควีนส์แลนด์canegrowers และอื่น ๆ เป็นผู้บุกเบิก และทดสอบเครื่องจักรจำนวนมากในค้นหารุ่นผลิตเชิงพาณิชย์เพื่อแก้ปัญหาของการลดลงพร้อมกันกับการผลิตที่เพิ่มขึ้นของกำลังแรงงานเท้าสองประเภทของเครื่องจักรได้เห็นเพื่อจะพัฒนา: สายทั้งหมดและสับ harvestersรูปแบบทั้งสายไครช์ตันและ Toft (Churchward1965) พบต้นยอมรับเชิงพาณิชย์เนื่องจากสามารถใช้มีระบบขนส่งเท้าอยู่ และ กำลังการผลิตต่ำ และสูงเครื่องจักรตามลำดับ catered สำหรับแต่ละ หรือกลุ่มความต้องการเก็บเกี่ยวแต่พวกเขาก็ถึงวาระการ obsolescence ในความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วและสติต้นทุนอุตสาหกรรมเนื่องจากมีข้อเสียของการวางเท้ากลุ่มบนพื้นดิน กล necessitating เพิ่มเติมแทรกแซงเพื่อโหลดไปยังรถบรรทุกรถราง stanchion กำลังการผลิตต่ำยัง พวกเขาไม่สามารถจัดการพืชต่อศาลอย่างมากส่วนไกลเหนือและ Burdekinปรากฏที่ โดยพวกเขามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ I1 และในปีที่ผ่านมาหลังสงคราม, รัฐควีนส์แลนด์
Canegrowers และอื่น ๆ เป็นผู้บุกเบิกและทดสอบเครื่องจำนวนมากใน
การค้นหาของรูปแบบการผลิตเชิงพาณิชย์ในการแก้ปัญหาของ
แรงงานลดลงพร้อมกันกับการผลิตที่เพิ่มขึ้นของ
อ้อย.
สองประเภทที่แตกต่างกัน ของเครื่องได้เห็นจะได้รับการพัฒนา: ทั้งก้าน
. และสับเก็บเกี่ยว-
รุ่นทั้ง-ก้านเช่นไคลและเคหสถาน (Churchward,
1965) พบว่าได้รับการยอมรับในเชิงพาณิชย์ในช่วงต้นเพราะพวกเขาสามารถนำมาใช้
กับระบบการขนส่งอ้อยที่มีอยู่และเป็น กำลังการผลิตต่ำและสูง
เครื่องตามลำดับเพื่อรองรับบุคคลหรือกลุ่มความต้องการเก็บเกี่ยว.
แต่พวกเขาก็ถึงวาระที่จะล้าสมัยในก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว
ของอุตสาหกรรมและต้นทุนใส่ใจเพราะพวกเขามีข้อเสียของการ
ลดลงอ้อยรวมมาบนพื้นดินทั้งนี้กลต่อ
การแทรกแซงในการโหลด มันไปยังเสาตอม่อต่ำกำลังการผลิตรถบรรทุกรถราง.
นอกจากนี้พวกเขามีความสามารถในการจัดการพืชหนักแค้นของชิ้นส่วน
ของไกลทางทิศเหนือและ Burdekin.
ปรากฏว่าโดยมากของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและหลังสงครามปีได้ระยะเวลาในรัฐควีนส์แลนด์
canegrowers และคนอื่น ๆ บุกเบิก และทดสอบหลายเครื่อง ในการค้นหาของการผลิตเชิงพาณิชย์แบบ

เพื่อแก้ไขปัญหาของแรงงานสอดคล้องกับการลดลงของการผลิตอ้อย
.
สองชนิดที่แตกต่างกันของเครื่องได้เห็นเพื่อจะพัฒนา :
2 ทั้งหมด ฮอ
เก็บเกี่ยว .ทั้งแบบก้าน เช่น คริชตัน และ ทอฟท์ ( churchward
, 1965 ) พบการยอมรับเชิงพาณิชย์เร็ว เพราะพวกเขาสามารถใช้
กับที่มีอยู่อ้อยระบบการขนส่งและ ต่ำและความจุสูง
เครื่องตามลำดับ บริการ บุคคล หรือกลุ่มบุคคลเกี่ยวความต้องการ .
แต่ doomed ล้าสมัยในอย่างรวดเร็ว advancing
และต้นทุนอุตสาหกรรมสติเพราะพวกเขามีข้อเสียของ
ปล่อยรวมอ้อยบนพื้นดิน , necessitating เพิ่มเติมกล
แทรกแซงโหลดบนรถบรรทุกรถรางเสาตอม่อความจุต่ำ
นอกจากนี้ พวกเขาไม่สามารถจัดการหนักค้างพืชส่วน
ของทิศเหนือและ burdekin .
ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ ของพวกเขามาก