Previous Chapter Next ChapterChapte

Previous Chapter Next Chapter

Chapter 470: Violent Changes!

“Do you wish to attain eternal life?”

“Are you qualified to defy the Heavens and live forever?”

“Do you want to have a type of life that is unique in all Heaven?”

Meng Hao’s mind buzzed. As soon as he entered this world, three sentences entered his ears. They were not spoken by the same person, and they resounded like thunder into his mind and heart.

At the same time, he saw that the sky of this world was a familiar gray color. No gray mist covered the ground, but Meng Hao could see hundreds of thousands of figures, all of them Bridge Slaves, moving at high speed in the direction that he and Zhixiang were standing in.

They moved with incredible speed. In the blink of an eye, these hundreds of thousands of Bridge Slaves neared. However, they did not even glance at Meng Hao and Zhixiang. Their expressions were frustrated, even anxious, as if they had just received a summons. They charged past Meng Hao and Zhixiang, pouring out through the border of the world and into the void.

In the space of about ten breaths, hundreds of thousands of Bridge Slaves had all charged out into the void. After they were gone, the only thing that remained were the faint echoes of their voices.

“When will the Bridge of Immortality reappear like new…? Sir, on what day will we again lay eyes on you…?”

To have so many Bridge Slaves whistling through the air directly next to him caused Meng Hao’s scalp to go numb. He panted as the rock he stood on suddenly stopped moving. Zhixiang looked over at Meng Hao, obviously shaken by the huge number of Bridge Slaves in this world.

Both Meng Hao and Zhixiang heard the voices of the Bridge Slaves, although the voices didn’t seem to be directed just toward the two of them. The words uttered by the hundreds of thousands of Bridge Slaves seemed to be a collective expression of their heartfelt wishes.

Meng Hao and Zhixiang remained motionless as the Bridge Slaves swept past them like spectres. As they left, the world returned to normal. The grayness disappeared, and normal color returned. Meng Hao found that he was completely soaked with cold sweat.

As for Zhixiang, her expression was still one of fear. Even for her, her first thing she thought upon seeing so many Bridge Slaves was that she was going to die.

“According to my understanding,” she said, “it is only because of their hellish destiny that the Bridge Slaves of the Realm of the Bridge Ruins instinctively gather together in groups of a few hundred. But there were so many just now. Could it be that this place… is some immense historical remnant of the ancient Immortal Demon Sect?

“Is that why there were so many of them gathered here? If my speculations are correct, then why would they all leave so suddenly? Their expressions looked anxious. Such emotion should be impossible. Unless….” Suddenly, her eyes filled with terror.

“Unless they were summoned?” said Meng Hao slowly, his eyes glittering as he gave voice to his own speculation.

The two of them stood there silently. As they did, the restored world around them all of a sudden began to tremble violently. Everything shook as the previously clear sky suddenly filled with fissures. The fissures grew bright as a piercing shriek suddenly filled the air.

The ground was quaking so hard that it seemed it might collapse. This entire Immortality Bridgestone landmass seemed to be emitting a shocking howl which echoed into Meng Hao’s ears, shaking him and causing him to cough up a mouthful of blood.

He lost control of his body. It felt as if some incredibly powerful force had slammed into his face. He was tossed backward with a bang, slamming into the border of the void with a bang.

Fortunately, this part of the border had been ripped open, and wasn’t completely restored. Meng Hao flew like a kite with its string cut, directly out into the void.

Simultaneously, blood also sprayed from Zhixiang’s mouth. Several tremors ran through her and it seemed she was incapable of standing up to the force. However, she was apparently still in control of her body as she tumbled backward out through the gap, into the void.

Meng Hao’s face was pale and his mind spun. The coldness of the void surrounded him completely, and his body instantly began to grow stiff. Even worse, his torso was mangled bloodily; numerous bones were broken. Blood spurted out of countless wounds.

It was a critical moment. As for Zhixiang, she was tumbling backward, but clearly wasn’t seriously injured. A violet light appeared in Meng Hao’s eyes as the Violet Pupil Transformation took effect. By sacrificing some of his life force, he was able to heal some of his serious injuries.

The faster the healing went, the more life force was drained away.

Meng Hao’s chest quickly recovered, and all of his injuries vanished. Even his Cultivation base was at the peak of its power. However, the price had paid… was the loss of a sixty-year cycle’s worth of life.

Meng Hao’s in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบท 470: การเปลี่ยนแปลงรุนแรง"คุณต้องการบรรลุชีวิตนิรันดร์ได้อย่างไร""มีคุณคุณสมบัติท้าสวรรค์ และอยู่ตลอดไป""คุณต้องการมีชีวิตที่ไม่ซ้ำกันในสวรรค์ทุกชนิด"ใจเมงเฮา buzzed ทันทีที่เขาป้อนโลกนี้ สามประโยคใส่หูของเขา พวกเขาไม่ได้พูด โดยคนเดียวกัน และพวกเขา resounded เหมือนฟ้าร้องในจิตใจและหัวใจของเขาในเวลาเดียวกัน เขาเห็นว่า ท้องฟ้าของโลกนี้เป็นสีเทาที่คุ้นเคย ไม่มีหมอกสีเทาปกคลุมพื้นดิน แต่เฮาเมงเห็นหลายร้อยหลายพันตัวเลข การทาสสะพาน ย้ายที่ความเร็วสูงในทิศทางที่เขาและ Zhixiang ยืนอยู่ในพวกเขาย้าย ด้วยความเร็วเหลือเชื่อ ในพริบตา เหล่านี้หลายร้อยหลายพันทาสสะพาน neared อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ไม่ได้เหลือบมองที่เฮาเมงและ Zhixiang ท่ามีผิดหวัง แม้ กังวล ว่าพวกเขาเพิ่งได้รับหมาย พวกเขาเรียกเก็บผ่านมาเฮาเมงและ Zhixiang เทผ่านชายแดน ของโลก และเป็นโมฆะในพื้นที่ของลมหายใจประมาณสิบ หลายร้อยหลายพันทาสสะพานได้ทั้งหมดคิดออกเป็นโมฆะ หลังจากที่พวกเขาหายไป สิ่งเดียวที่ยังคงถูกลมสะท้อนของเสียงของพวกเขา"เมื่อจะสะพานความเป็นอมตะปรากฏเหมือนใหม่... รัก บนจะวันอะไรเราอีกยลคุณ...? "To have so many Bridge Slaves whistling through the air directly next to him caused Meng Hao’s scalp to go numb. He panted as the rock he stood on suddenly stopped moving. Zhixiang looked over at Meng Hao, obviously shaken by the huge number of Bridge Slaves in this world.Both Meng Hao and Zhixiang heard the voices of the Bridge Slaves, although the voices didn’t seem to be directed just toward the two of them. The words uttered by the hundreds of thousands of Bridge Slaves seemed to be a collective expression of their heartfelt wishes.Meng Hao and Zhixiang remained motionless as the Bridge Slaves swept past them like spectres. As they left, the world returned to normal. The grayness disappeared, and normal color returned. Meng Hao found that he was completely soaked with cold sweat.As for Zhixiang, her expression was still one of fear. Even for her, her first thing she thought upon seeing so many Bridge Slaves was that she was going to die.“According to my understanding,” she said, “it is only because of their hellish destiny that the Bridge Slaves of the Realm of the Bridge Ruins instinctively gather together in groups of a few hundred. But there were so many just now. Could it be that this place… is some immense historical remnant of the ancient Immortal Demon Sect?“Is that why there were so many of them gathered here? If my speculations are correct, then why would they all leave so suddenly? Their expressions looked anxious. Such emotion should be impossible. Unless….” Suddenly, her eyes filled with terror.“Unless they were summoned?” said Meng Hao slowly, his eyes glittering as he gave voice to his own speculation.The two of them stood there silently. As they did, the restored world around them all of a sudden began to tremble violently. Everything shook as the previously clear sky suddenly filled with fissures. The fissures grew bright as a piercing shriek suddenly filled the air.The ground was quaking so hard that it seemed it might collapse. This entire Immortality Bridgestone landmass seemed to be emitting a shocking howl which echoed into Meng Hao’s ears, shaking him and causing him to cough up a mouthful of blood.He lost control of his body. It felt as if some incredibly powerful force had slammed into his face. He was tossed backward with a bang, slamming into the border of the void with a bang.Fortunately, this part of the border had been ripped open, and wasn’t completely restored. Meng Hao flew like a kite with its string cut, directly out into the void.Simultaneously, blood also sprayed from Zhixiang’s mouth. Several tremors ran through her and it seemed she was incapable of standing up to the force. However, she was apparently still in control of her body as she tumbled backward out through the gap, into the void.Meng Hao’s face was pale and his mind spun. The coldness of the void surrounded him completely, and his body instantly began to grow stiff. Even worse, his torso was mangled bloodily; numerous bones were broken. Blood spurted out of countless wounds.It was a critical moment. As for Zhixiang, she was tumbling backward, but clearly wasn’t seriously injured. A violet light appeared in Meng Hao’s eyes as the Violet Pupil Transformation took effect. By sacrificing some of his life force, he was able to heal some of his serious injuries.The faster the healing went, the more life force was drained away.Meng Hao’s chest quickly recovered, and all of his injuries vanished. Even his Cultivation base was at the peak of its power. However, the price had paid… was the loss of a sixty-year cycle’s worth of life.Meng Hao’s in

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้าถัดไปบทที่บทที่ 470: การเปลี่ยนแปลงที่มีความรุนแรง"คุณต้องการที่จะบรรลุชีวิตนิรันดร์" "คุณมีคุณสมบัติในการต่อต้านชั้นฟ้าทั้งหลายและอยู่ตลอดไป"? "คุณต้องการที่จะมีประเภทของชีวิตที่เป็นเอกลักษณ์ในทุกสวรรค์? " ใจของเม้งเฮา buzzed ทันทีที่เขาเข้ามาในโลกนี้สามประโยคป้อนหูของเขา พวกเขาไม่ได้พูดโดยบุคคลคนเดียวกันและพวกเขาดังก้องเหมือนฟ้าร้องเข้าไปในจิตใจและหัวใจของเขา. ในเวลาเดียวกันเขาเห็นว่าท้องฟ้าของโลกนี้เป็นสีเทาที่คุ้นเคย ไม่มีหมอกสีเทาปกคลุมพื้นดิน แต่เม้งเฮาจะได้เห็นหลายร้อยหลายพันของตัวเลขทั้งหมดของพวกเขาสะพานทาสที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงในทิศทางที่ว่าเขาและ Zhixiang กำลังยืนอยู่ใน. พวกเขาย้ายไปอยู่กับความเร็วเหลือเชื่อ ในพริบตาหลายร้อยเหล่านี้นับพันของสะพานทาสใกล้ แต่พวกเขาไม่ได้อย่างรวดเร็วที่เม้ง Hao และ Zhixiang การแสดงออกของพวกเขาผิดหวังกังวลแม้ราวกับว่าพวกเขาเพิ่งได้รับหมายเรียก พวกเขาเรียกเก็บผ่านมาเม้ง Hao และ Zhixiang เทออกผ่านชายแดนของโลกและเป็นโมฆะ. ในพื้นที่ประมาณสิบลมหายใจนับร้อยนับพันของสะพานทาสได้เรียกเก็บทั้งหมดออกเป็นโมฆะ หลังจากที่พวกเขาหายไปสิ่งเดียวที่ยังคงเป็นเสียงสะท้อนลมของเสียงของพวกเขา. "เมื่อสะพานแห่งความเป็นอมตะจะเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนใหม่ ... ? เซอร์ในสิ่งที่วันที่เราจะวางอีกครั้งตากับคุณ ... ? " ที่จะมีทาสสะพานจำนวนมากดังนั้นผิวปากผ่านอากาศโดยตรงไปกับเขาที่เกิดจากหนังศีรษะเม้งเฮาจะไปชา เขา panted เป็นหินที่เขายืนอยู่บนก็หยุดการเคลื่อนย้าย Zhixiang มองไปที่เม้งเฮาสั่นอย่างเห็นได้ชัดโดยจำนวนมากของสะพานทาสในโลกนี้. ทั้งสองเม้ง Hao และ Zhixiang ได้ยินเสียงของทาสสะพานแม้ว่าเสียงไม่ได้ดูเหมือนจะถูกนำไปยังเพียงสองของพวกเขา คำพูดที่พูดโดยหลายร้อยหลายพันสะพานทาสดูเหมือนจะแสดงออกโดยรวมของความปรารถนาอย่างจริงใจของพวกเขา. เม้ง Hao และ Zhixiang ยังคงนิ่งเป็นทาสสะพานกวาดที่ผ่านมาพวกเขาเช่นภูตผี ในฐานะที่พวกเขาออกจากโลกกลับสู่ปกติ grayness หายไปและกลับสีปกติ เม้ง Hao พบว่าเขาถูกแช่อย่างสมบูรณ์กับเหงื่อเย็น. ในฐานะที่เป็น Zhixiang การแสดงออกของเธอยังคงเป็นหนึ่งของความกลัว แม้สำหรับเธอสิ่งแรกที่เธอคิดว่าเมื่อเห็นจำนวนมากดังนั้นทาสสะพานคือการที่เธอกำลังจะตาย. "ตามความเข้าใจของฉัน" เธอกล่าว "มันเป็นเพียงเพราะชะตากรรมชั่วร้ายของพวกเขาที่ทาสสะพานอาณาจักรแห่ง ซากปรักหักพังสะพานสัญชาตญาณรวมตัวกันในกลุ่มไม่กี่ร้อย แต่มีจำนวนมากดังนั้นเพียงแค่ตอนนี้ มันอาจจะเป็นไปได้ว่าสถานที่แห่งนี้ ... มีบางส่วนที่เหลือทางประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ของโบราณอมตะปีศาจนิกาย? "นั่นคือเหตุผลที่มีจำนวนมากดังนั้นของพวกเขารวมตัวกันที่นี่? หากการคาดเดาของฉันถูกต้องแล้วทำไมพวกเขาทั้งหมดจะออกอย่างกะทันหัน? การแสดงออกของพวกเขามองกังวล อารมณ์ความรู้สึกดังกล่าวควรจะเป็นไปไม่ได้ เว้นแต่ ... . "ทันใดนั้นดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว. " ถ้าพวกเขาถูกเรียกตัว? "กล่าวว่าเม้งเฮาช้าอร่ามตาของเขาในขณะที่เขาให้เสียงการเก็งกำไรของเขาเอง. สองของพวกเขายืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ขณะที่พวกเขาได้รับการบูรณะโลกรอบตัวพวกเขาทั้งหมดในทันทีที่เริ่มที่จะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ทุกอย่างส่ายเป็นฟ้าใสก่อนหน้านี้จู่ ๆ ก็เต็มไปด้วยรอยแยก รอยแยกขยายตัวสดใสเป็นร้องว้ายเจาะจู่ ๆ ก็เต็มไปด้วยอากาศ. พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างหนักเพื่อที่ว่ามันดูเหมือนมันอาจจะยุบ ทั้งหมดนี้เป็นอมตะ Bridgestone ทวีปดูเหมือนจะเปล่งเสียงหอนที่น่าตกใจซึ่งสะท้อนในหูเม้งเฮาส์สั่นเขาและทำให้เขาต้องกระอักคำหนึ่งของเลือด. เขาสูญเสียการควบคุมของร่างกายของเขา มันให้ความรู้สึกราวกับว่าบางส่วนกำลังที่มีประสิทธิภาพอย่างไม่น่าเชื่อได้กระแทกเข้ากับใบหน้าของเขา เขาก็ถูกโยนย้อนหลังกับปังกระแทกเข้าไปในเขตแดนของโมฆะโครมครามได้. โชคดีที่เป็นส่วนหนึ่งของชายแดนนี้ได้รับการผ่าท้องและไม่ได้รับการบูรณะอย่างสมบูรณ์ เม้งเฮาบินเช่นว่าวมีการตัดสตริงโดยตรงออกเป็นโมฆะ. พร้อมกันเลือดยังพ่นออกมาจากปากของ Zhixiang หลายแรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านเธอและดูเหมือนเธอก็ไม่สามารถยืนอยู่ได้ถึงแรง อย่างไรก็ตามเธอก็เห็นได้ชัดว่ายังคงอยู่ในการควบคุมของร่างกายของเธอขณะที่เธอร่วงลงไปข้างหลังออกผ่านช่องว่างที่เป็นโมฆะ. ใบหน้าเม้งเฮาเป็นซีดและจิตใจของเขาปั่น ความเย็นของว่างที่ล้อมรอบเขาอย่างสมบูรณ์และร่างกายของเขาทันทีเริ่มที่จะเติบโตแข็ง แม้เลวลำตัวของเขาถูก mangled สะใภ้; กระดูกจำนวนมากถูกทำลาย เลือด spurted ออกมาจากบาดแผลที่นับไม่ถ้วน. มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญ ในฐานะที่เป็น Zhixiang เธอก็ไม้ลอยย้อนหลัง แต่อย่างชัดเจนไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แสงสีม่วงปรากฏในสายตาเม้งเฮาเป็นการเปลี่ยนแปลงสีม่วงนักเรียนได้รับผลกระทบ โดยการเสียสละบางส่วนของพลังชีวิตของเขาเขาก็สามารถที่จะรักษาบางส่วนของการบาดเจ็บที่ร้ายแรงของเขา. เร็วขึ้นการรักษาไปที่พลังชีวิตมากขึ้นได้ถูกระบายออกไป. หน้าอกเม้งเฮาส์ฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วและทั้งหมดของการบาดเจ็บของเขาหายไป แม้ฐานการเพาะปลูกของเขาเป็นที่จุดสูงสุดของอำนาจของตน แต่ราคาได้จ่ายเงิน ... คือการสูญเสียของมูลค่ารอบหกสิบปีของชีวิต. ในเม้งเฮาส์