ทำการศึกษาหาประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยทั้ง 6 ชนิดที่มีฤทธิ์ยับยั้งแบคทีเรีย และราเส้นใยด้วยเทคนิค Agar dilution พบว่า น้ำมันตะไคร้หอม น้ำมันอบเชย และน้ำมันกานพลูมีแบคทีเรีย และราเส้นใย และคัดเลือกชนิดของน้ำมันหอมระเหยที่มีกลิ่นที่เหมาะสมพบว่า น้ำมันตะไคร้หอมมีกลิ่นตามผลสำรวจความพึงพอใจมากที่สุด หลังจากนั้นศึกษาประสิทธิภาพการลดจำนวนเชื้อแบคทีเรีย และราเส้นใยในอากาศ ภายในห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยา 2 (MI 2) ชั้น 3 อาคารปฏิบัติการ 5 ชั้น คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี โดยใช้การใช้น้ำมันตะไคร้หอมที่ความเข้มข้น 1:16 1:32 และ 1:64 ด้วยเตาเผาชนิดไฟฟ้ากับเทียนหอมผสมน้ำมันหอมระเหยที่ความเข้มข้น 1:16 ในสภาวะหลังเปิดเครื่องปรับอากาศ และหลังเปิดการใช้น้ำมันหอมระเหยบริเวณกลางห้อง และนับจำนวนเชื้อหลังการใช้น้ำมันหอมระเหยทุก 60 นาที ตั้งแต่ชั่วโมงที่ 0 ถึงชั่วโมงที่ 6 และทำการเก็บตัวอย่างด้วยเทคนิค Active air sampler โดยใช้เครื่องเก็บอากาศยี่ห้อ AES Laboratoire รุ่น Sample’ air/ Pro ลงในอาหารเพาะเชื้อ 2 ชนิด คือ Nutrient Agar (NA) สำหรับการตรวจนับเชื้อแบคทีเรีย และอาหารเพาะเชื้อ Dichloran Rose Bengal Chloramphenicol (DRBC) สำหรับการตรวจนับราเส้นใย พบว่า การใช้น้ำมันตะไคร้หอมกับการใช้เทียนหอมผสมน้ำมันตะไคร้หอมสามารถลดจำนวนเชื้อแบคทีเรีย แต่ไม่สามารถลดจำนวนราเส้นใย เมื่อนำเชื้อแบคทีเรีย และราเส้นใยที่มีการเจริญบนจานอาหารเพาะเชื้อ NA และ DRBC มาศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยา พบว่า เชื้อแบคทีเรียแกรมลบสามารถรอดชีวิตจากการลดจำนวนด้วยการใช้น้ำมันหอมระเหย และในการศึกษาทางสัณฐานวิทยาของราเส้นใย พบราเส้นใยในกลุ่ม Aspergilus sp. Penicillium sp. และ Fusarium sp. ที่สามารถรอดชีวิตเป็นส่วนใหญ่