Coffee plant growth and development

Coffee plant growth and development are intricately related to
the seasonal water cycle of the tropics (Carr, 2001). Flowers depend
on an extended drought for flower bud formation, and the onset of
spring rains provide a signal for flower blossoming (Magalhaes and
Angelocci, 1976). Water availability also determines fruit size
during the wet season (Cannell, 1983). Unfortunately for coffee
farmers in this region, the mountainous geography precludes the
option of irrigation. Therefore, farmers do not have control over the
timing or amount of rainfall that comes at critical moments of
coffee development. Controlling water losses from the system by
reducing evapotranspiration rates has been presented as a
potential means for water conservation in agriculture (Liu et al.,
2002; Wallace and Gregory, 2002). Less than 1% of the water taken
up by the roots is used for photosynthesis (Wrigley, 1988), and
most of the water that enters the plant is lost through
transpiration. Finding a management system that can reduce
transpiration rates, while maintaining high photosynthetic rates,
will be optimal to maintaining production levels.
Water regulation in an agroecosystem is determined primarily
by abiotic factors. There is a strong stomatal response to
vapor pressure deficit (VPD) (Gutierrez et al., 1994; Marshall
et al., 1994; Squire, 1990) and irradiance (Anandacoomaraswamy
et al., 2000; Squire, 1978). Through microclimate
regulation, the canopy trees in agroforestry systems can help
control ecosystem water balance by influencing the radiant
energy of the system that will affect soil evaporation and leaf
transpiration (Brenner, 1996; Jackson andWallace, 1999). Coffee
plants grown under low levels of shade cover are exposed to
higher light radiation measures, thereby experiencing higher
temperatures and less relative humidity (Lin, 2007). This would
lead to greater VPD for the plant, potentially causing greater
rates of transpiration (Squire, 1990). Crops grown in highly
shaded areas will encounter less direct light and experience
lower air temperatures and higher humidity (Gutierrez et al.,
1994), potentially losing less water to transpiration. It has also
been recognized that the shade canopy of agroforestry systems
can serve as an effective control on soil evaporation (Jackson and
Wallace, 1999; Wallace et al., 1999) because canopy cover can
change the microclimate near the ground and decrease soil
evaporation rates (Teare et al., 1973).
The present study seeks to investigate the effect of agroforestry
systems on water availability in rainfed coffee farms of varying
shade cover. Four sites with a variation of shade tree cover were
chosen to examine the role of shade cover on soil evaporation and
coffee plant transpiration. In this manner, a better understanding
of the effect of shade on controlling water loss and availability of
the sites can be determined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเจริญเติบโตพืชกาแฟประณีตที่เกี่ยวข้องกับวงจรน้ำตามฤดูกาลอย่างเต็มที่ (คาร์ 2001) ขึ้นอยู่กับดอกไม้บนภัยแล้งการขยายสำหรับกำเนิดฟลาวเวอร์บัด และของสัญญาณสำหรับเติมดอกไม้ให้ฝนฤดูใบไม้ผลิ (Magalhaes และAngelocci, 1976) พร้อมน้ำผลไม้ขนาดที่กำหนดยังในระหว่างช่วงฤดูฝน (Cannell, 1983) แต่สำหรับกาแฟเกษตรกรในภูมิภาคนี้ ภูมิศาสตร์ภูเขาไม่สามารถตัวเลือกของชลประทาน ดังนั้น เกษตรกรไม่มีการควบคุมเหนือการเวลาหรือปริมาณน้ำฝนที่มาในช่วงเวลาที่สำคัญของการพัฒนากาแฟ การควบคุมน้ำสูญเสียจากระบบด้วยลดราคา evapotranspiration ได้ถูกนำเสนอเป็นการศักยภาพหมายถึงการอนุรักษ์น้ำในการเกษตร (หลิว et al.,2002 Wallace และเกรกอรี 2002) น้อยกว่า 1% ของน้ำที่นำมาขึ้น โดยรากจะใช้สำหรับการสังเคราะห์ด้วยแสง (ริคลี่ย์ 1988), และน้ำที่ป้อนโรงงานส่วนใหญ่จะหายไปผ่านtranspiration การ ค้นหาระบบการจัดการที่สามารถลดราคา transpiration ในขณะที่รักษาอัตรา photosynthetic สูงจะดีที่สุดเพื่อรักษาระดับการผลิตกำหนดข้อบังคับน้ำใน agroecosystem เป็นหลักโดยปัจจัย abiotic มีความแข็งแกร่ง stomatal ตอบความดันไอดุล (VPD) (Gutierrez et al., 1994 มาร์แชลล์ร้อยเอ็ด al., 1994 Squire, 1990) และ irradiance (Anandacoomaraswamyและ al., 2000 Squire, 1978) ผ่าน microclimateระเบียบ ฝาครอบต้นไม้ในระบบ agroforestry สามารถช่วยได้ควบคุมดุลน้ำระบบนิเวศ โดยมีอิทธิพลต่อการเปล่งปลั่งพลังงานของระบบที่จะส่งผลกระทบต่อดินระเหยและใบไม้transpiration (Brenner, 1996 Jackson andWallace, 1999) กาแฟพืชที่ปลูกภายใต้ระดับต่ำปกสีมีสัมผัสกับวัดแสงรังสีสูงกว่า จึงประสบสูงอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์น้อยกว่า (Lin, 2007) นี้จะทำ VPD มากกว่าสำหรับโรงงาน อาจเกิดมากขึ้นราคาของ transpiration (Squire, 1990) พืชที่ปลูกในที่สูงพื้นที่แรเงาจะพบแสงน้อยโดยตรง และมีประสบการณ์ลดอุณหภูมิอากาศและความชื้นสูง (Gutierrez et al.,ปี 1994), อาจสูญเสียน้ำน้อยการ transpiration การ นอกจากนี้ยังมีการรับรู้ที่ร่มเงาร่มของระบบ agroforestryสามารถทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมที่มีประสิทธิภาพในดินระเหย (Jackson และWallace, 1999 Wallace et al., 1999) เนื่องจากสามารถครอบฝาครอบเปลี่ยน microclimate ใกล้พื้นดิน และลดลงดินอัตราระเหย (Teare et al., 1973)การศึกษาปัจจุบันมุ่งที่จะตรวจสอบผลของ agroforestryระบบน้ำค่ะในฟาร์ม rainfed กาแฟแตกต่างกันแรเงาปะ สี่กับความผันแปรของครอบต้นไม้ถูกเลือกที่จะตรวจสอบบทบาทของสีปกในดินระเหย และกาแฟพืช transpiration การ ในลักษณะนี้ ความเข้าใจของผลของสีในการควบคุมการสูญเสียน้ำและความพร้อมของสามารถระบุใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาแฟเจริญเติบโตของพืชและการพัฒนาที่เกี่ยวข้องประณีตเพื่อวงจรน้ำตามฤดูกาลของเขตร้อน (คาร์, 2001) ดอกไม้ขึ้นในฤดูแล้งที่เพิ่มขึ้นสำหรับการสร้างตาดอกและการโจมตีของฝนฤดูใบไม้ผลิให้สัญญาณสำหรับดอกไม้บาน(Magalhaes และAngelocci, 1976) มีน้ำนอกจากนี้ยังกำหนดขนาดของผลไม้ในช่วงฤดูฝน (Cannell, 1983) แต่น่าเสียดายสำหรับกาแฟเกษตรกรในภูมิภาคนี้ภูมิศาสตร์เป็นภูเขาติ๊ดตัวเลือกของการชลประทาน ดังนั้นเกษตรกรที่ไม่ได้มีการควบคุมระยะเวลาหรือปริมาณของปริมาณน้ำฝนที่มาในช่วงเวลาที่สำคัญของการพัฒนาเครื่องชงกาแฟ การควบคุมการสูญเสียน้ำจากระบบโดยการลดอัตราการคายระเหยได้รับการเสนอเป็นวิธีการที่มีศักยภาพสำหรับการอนุรักษ์น้ำในการเกษตร(Liu et al,. 2002; วอลเลซและเกรกอรี, 2002) น้อยกว่า 1% ของน้ำที่นำมาจากรากที่ใช้สำหรับการสังเคราะห์แสง(Wrigley, 1988) และส่วนใหญ่ของน้ำที่เข้าสู่โรงงานจะหายไปผ่านการคาย หาระบบการจัดการที่สามารถลดอัตราการคายขณะที่ยังคงอัตราการสังเคราะห์แสงสูงจะเป็นที่ดีที่สุดที่จะรักษาระดับการผลิต. การควบคุมน้ำในระบบนิเวศเกษตรจะกำหนดจากปัจจัย abiotic มีการตอบสนองที่ปากใบที่แข็งแกร่งในการเป็นขาดดุลความดันไอ (VPD) (เตียร์, et al, 1994;. มาร์แชลล์, et al, 1994. นาย 1990) และรังสี (Anandacoomaraswamy. et al, 2000; นาย 1978) ผ่านปากน้ำระเบียบต้นไม้หลังคาในระบบวนเกษตรสามารถช่วยควบคุมสมดุลของน้ำในระบบนิเวศโดยมีอิทธิพลต่อการที่สดใสการใช้พลังงานของระบบที่จะมีผลต่อการระเหยดินและใบคาย(เบรนเนอร์, 1996; andWallace แจ็คสัน, 1999) กาแฟพืชที่ปลูกภายใต้ระดับต่ำของฝาครอบสีที่กำลังเผชิญกับมาตรการรังสีแสงที่สูงขึ้นจึงประสบความสูงอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์น้อย(หลิน, 2007) นี้จะนำไปสู่การ VPD มากขึ้นสำหรับพืชที่อาจก่อให้เกิดมากขึ้นอัตราการคาย(นาย 1990) พืชที่ปลูกในที่สูงพื้นที่สีเทาจะพบกับแสงโดยตรงน้อยลงและมีประสบการณ์ที่ต่ำกว่าอุณหภูมิของอากาศและความชื้นที่สูงขึ้น(เตีย et al., 1994) การสูญเสียที่อาจเกิดน้ำน้อยที่จะคาย มันยังได้รับการยอมรับว่าหลังคาร่มเงาของระบบวนเกษตรสามารถทำหน้าที่เป็นควบคุมที่มีประสิทธิภาพการระเหยดิน(แจ็คสันและวอลเลซ 1999; วอลเลซ, et al, 1999). เพราะฝาครอบหลังคาสามารถเปลี่ยนปากน้ำใกล้พื้นดินและลดลงดินอัตราการระเหย(Teare et al., 1973). การศึกษาครั้งนี้มุ่งที่จะศึกษาผลของวนเกษตรระบบน้ำกับความพร้อมในฟาร์มกาแฟน้ำฝนที่แตกต่างกันปกร่มเงา สี่เว็บไซต์ที่มีการเปลี่ยนแปลงของสีปกต้นไม้ถูกเลือกที่จะตรวจสอบบทบาทของฝาครอบที่ร่มการระเหยดินและเครื่องชงกาแฟคายโรงงาน ในลักษณะนี้มีความเข้าใจที่ดีขึ้นของผลกระทบของสีในการควบคุมการสูญเสียน้ำและความพร้อมของเว็บไซต์ที่สามารถตรวจสอบได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจริญเติบโตของพืชกาแฟและการพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับประณีตวัฏจักรของฤดูกาลน้ำเขตร้อน ( Carr , 2001 ) ดอกไม้ขึ้นในการขยายการภัยแล้งสำหรับดอกไม้ดอกตูม และอาการฝนตกในฤดูใบไม้ผลิให้ดอกบาน ( magalhaes สัญญาณและangelocci , 1976 ) น้ำไปใช้ก็จะกำหนดขนาดผลไม้ในช่วงฤดูฝน ( แคนเนล , 1983 ) แต่สำหรับกาแฟเกษตรกรในเขตนี้ ภูมิประเทศภูเขา precludes การตัวเลือกของชลประทาน ดังนั้น เกษตรกรไม่ได้มีการควบคุมเวลาหรือปริมาณที่มาในเวลาที่สำคัญของพัฒนากาแฟ การควบคุมน้ำสูญเสียจากระบบโดยการลดอัตราการคายระเหยน้ำได้รับการเสนอเป็นหมายถึงศักยภาพในการอนุรักษ์น้ำในการเกษตร ( Liu et al . ,2002 ; วอลเลซ และ เกรกอรี่ , 2002 ) น้อยกว่า 1% ของน้ำที่ถ่ายขึ้น โดยรากใช้ในการสังเคราะห์แสง ( Wrigley , 1988 ) และส่วนใหญ่ของน้ำที่เข้าสู่พืชจะหายไป ผ่านการคายน้ำ . ค้นหาระบบการจัดการที่สามารถลดอัตราการคายน้ำในขณะที่ยังคงรักษาอัตราการสังเคราะห์แสงสูงจะเหมาะสมเพื่อรักษาระดับการผลิตการควบคุมน้ำใน agroecosystem ถูกกำหนดเป็นหลักโดยปัจจัยที่สิ่งมีชีวิต . มีความแข็งแรงของการตอบสนองขาดดุลความดันไอ ( กรมตำรวจ ) ( Gutierrez et al . , 1994 ; มาร์แชลล์et al . , 1994 ; เด็กรับใช้ anandacoomaraswamy ดังกล่าว ( 1990 ) และet al . , 2000 ; เด็กรับใช้ , 1978 ) ผ่าน จุลภูมิอากาศระเบียบ ทรงพุ่มต้นไม้สามารถช่วยในระบบวนเกษตรควบคุมระบบนิเวศสมดุลน้ำ โดยมีอิทธิพลต่อสุพรรณพลังงานของระบบที่มีผลต่อการระเหยของดินและใบไม้การคายน้ำ ( เบรนเนอร์ , 1996 ; แจ็คสัน andwallace , 1999 ) กาแฟพืชที่ปลูกภายใต้ร่มเงาปกคลุมอยู่ในระดับต่ำ สัมผัสกับแสงรังสีสูงกว่ามาตรการจึงพบสูงกว่าอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์น้อยกว่า ( หลิน , 2007 ) นี้จะนำไปสู่ VPD มากขึ้นสำหรับพืช อาจก่อให้เกิดมากขึ้นอัตราการคายน้ำ ( Squire , 2533 ) พืชที่ปลูกในสูงพื้นที่สีเทาจะเจอแสงน้อย และประสบการณ์โดยตรงลดอุณหภูมิอากาศและความชื้นสูง ( Gutierrez et al . ,1994 ) อาจสูญเสียน้ำน้อย การคายน้ำ . มันมียังได้รับการยอมรับว่าร่มหลังคาของระบบวนเกษตรสามารถใช้เป็นตัวควบคุมประสิทธิภาพบนดินและการระเหย ( แจ็คสันวอลเลซ , 1999 ; วอลเลซ et al . , 1999 ) เนื่องจากท้องฟ้าปิดสามารถเปลี่ยนจุลภูมิอากาศใกล้พื้นดินและลดลงในดินอัตราการระเหย ( teare et al . , 1973 )การศึกษานี้มุ่งที่จะศึกษาผลของวนเกษตรในรูปน้ำในระบบที่แตกต่างจากน้ำฝนฟาร์มกาแฟสีปก สี่เว็บไซต์ที่มีรูปแบบของต้นไม้ปกคลุมเป็นร่มเงาเลือกที่จะตรวจสอบบทบาทของเงาปกคลุมบนดินและการระเหยการคายน้ำของพืชกาแฟ ในลักษณะนี้ ความเข้าใจผลของเงาในการควบคุมน้ำสูญเสียและความพร้อมของเว็บไซต์ที่สามารถระบุได้