The ancestors of today's African Am

The ancestors of today's African American population were brought to the United States as slaves, working primarily in the plantations of the South. They were from hundreds of tribes across West Africa, and they brought with them certain traits of West African music including call and response vocals and complexly rhythmic music, as well as syncopated beats and shifting accents. The African musical focus on rhythmic singing and dancing was brought to the New World, and where it became part of a distinct folk culture that helped Africans "retain continuity with their past through music". The first slaves in the United States sang work songs, field hollersand, following Christianization, hymns. In the 19th century, a Great Awakening of religious fervor gripped people across the country, especially in the South. Protestant hymns written mostly by New England preachers became a feature of camp meetings held among devout Christians across the South. When blacks began singing adapted versions of these hymns, they were called Negro spirituals. It was from these roots, of spiritual songs, work songs and field hollers, that blues, jazz and gospel developed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรรพบุรุษของประชากรชาวอเมริกันแอฟริกันวันนี้มายังสหรัฐอเมริกาเป็นทาส ที่ทำงานในสวนของภาคใต้เป็นหลัก พวกเขาได้จากหลายร้อยของชนเผ่าในแอฟริกาตะวันตก และพวกเขานำความบางลักษณะของแอฟริกาตะวันตกเพลงรวม ถึงเสียงร้องเรียกและการตอบสนอง และ complexly จังหวะเพลง เต้นรำลัด และขยับสำเนียง แอฟริกันดนตรีเน้นร้องเพลงจังหวะเต้นรำที่ถูกนำ ไปโลกใหม่ และการที่มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมพื้นบ้านแตกต่างกันที่ "รักษาความต่อเนื่องกับอดีตของพวกเขาผ่านเพลง" แอฟริกัน ทาสที่แรกในไทยสร้างงานเพลง ฟิลด์ hollersand, Christianization ต่อ บทสวดมนตร์ ในศตวรรษที่ 19 การฟื้นฟูครั้งใหญ่ของศาสนานิมิตพิพากษาคนทั่วประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ บทสวดมนตร์โปรเตสแตนต์ที่เขียน โดยหมออังกฤษใหม่ส่วนใหญ่เป็น ของค่ายประชุมจัดขึ้นในหมู่ชาวคริสต์โยมทั่วภาคใต้ เมื่อดำเริ่มร้องเพลงดัดแปลงรุ่นบทสวดมนตร์เหล่านี้ พวกเขาถูกเรียกว่า spirituals เม่ มันเป็นจากรากเหล่านี้ เพลงวิญญาณ งานเพลง และฟิลด์ hollers ที่บลูส์ แจ๊ส และพัฒนาพระกิตติคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่บรรพบุรุษของวันนี้ประชากรอเมริกันแอฟริกันถูกนำตัวไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นทาสทำงานเป็นหลักในการเพาะปลูกของภาคใต้ พวกเขามาจากหลายร้อยเผ่าทั่วแอฟริกาตะวันตกและพวกเขามากับพวกเขาลักษณะบางอย่างของเพลงแอฟริกาตะวันตกรวมทั้งการโทรและการตอบสนองต่อเสียงร้องและดนตรีจังหวะ complexly เช่นเดียวกับการเต้นลัดและสำเนียงขยับ โฟกัสดนตรีแอฟริกันในการร้องเพลงและการเต้นเป็นจังหวะถูกนำตัวไปยังโลกใหม่และสถานที่ที่มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมพื้นบ้านที่แตกต่างกันที่ช่วยให้แอฟริกัน "รักษาความต่อเนื่องกับอดีตของพวกเขาผ่านทางดนตรี" ทาสเป็นครั้งแรกในประเทศสหรัฐอเมริการ้องเพลงงานข้อมูล hollersand ต่อคริสต์ศาสนิกชนสวด ในศตวรรษที่ 19, การกระตุ้นที่ดีของความร้อนศาสนาจับคนทั่วประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ สวดโปรเตสแตนต์เขียนโดยส่วนใหญ่เป็นนักเทศน์นิวอิงแลนด์กลายเป็นคุณลักษณะของการประชุมค่ายที่จัดขึ้นในหมู่ชาวคริสต์ศรัทธาทั่วภาคใต้ เมื่อคนผิวดำเริ่มร้องเพลงรุ่นดัดแปลงบทสวดเหล่านี้พวกเขาถูกเรียกว่านิโกร spirituals มันมาจากรากเหล่านี้เพลงจิตวิญญาณเพลงทำงานและ hollers ข้อมูลที่บลูส์แจ๊สและพระกิตติคุณพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรพบุรุษของประชากรอเมริกันแอฟริกาวันนี้มาไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นทาส , ทำงานเป็นหลักในสวนยาง ทิศใต้ พวกเขามาจากหลายเผ่าในแอฟริกาตะวันตกและพวกเขามากับพวกเขาบางลักษณะของดนตรีแอฟริกาตะวันตกรวมถึงการโทรและเสียงร้องและดนตรี complexly จังหวะ รวมทั้งจังหวะการขยับ syncopated และสำเนียง เน้นดนตรีแอฟริกันร้องเพลงจังหวะเต้นรำถูกนำตัวไปยังโลกใหม่ที่มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ชาวบ้านช่วยชาวแอฟริกัน " รักษาความต่อเนื่องกับอดีตของพวกเขาผ่านดนตรี " ทาสในสหรัฐอเมริกา ร้องเพลง ทำงานด้าน hollersand ตามศาสนาคริสต์ เพลงสรรเสริญ . ในศตวรรษที่ 19 , กระตุ้นความเร่าร้อนยิ่งใหญ่ของศาสนาทีประชาชนทั่วประเทศ โดยเฉพาะในภาคใต้ เพลงที่เขียนโดยโปรเตสแตนต์อังกฤษนักเทศน์กลายเป็นคุณลักษณะของค่ายการประชุมจัดขึ้นระหว่างศรัทธาคริสเตียนทั่วใต้ เมื่อคนเริ่มร้องเพลงปรับรุ่นของเพลงเหล่านี้ พวกเขาถูกเรียกว่า นิโกร เพลงสวด . มันมาจากรากของเพลงทางจิตวิญญาณ ผลงานเพลงและสนามออดอ้อน , บลูส์ , แจ๊สและพระกิตติคุณพัฒนา