It is Time for the NHL to Ban Fight

It is Time for the NHL to Ban Fighting in Ice Hockey

The National Hockey League (NHL) is one of North America’s four major sporting products and is broadcast all around the world. Unfortunately, the image the sport projects is tarnished by the fact that many people associate ice hockey with violence – specifically the fights which often break out between rival players (espn.com, 2013). Although fighting has a long historical connection with the game, it is now the time for the NHL to stamp out this barbaric practice. When players drop their gloves and start throwing punches, the sport ceases to be about healthy, sporting competition. The brutal act sets a terrible example for young spectators, can result in severe long-lasting damage to combatants, and has no place in a modern civilized country.

Although rare in foreign ice hockey leagues (Koppikkeinna and Harpitaaskki, 2009), fighting has been commonplace throughout the long history of the NHL (espn.com, 2013). Teams typically employ one or more players who have limited hockey skills but who are proficient pugilists, and therefore known as “enforcers”. The role of these players is supposedly to protect their team’s star performers from physical harm by projecting an aura of menace. In theory, opposing players know that any act of aggression will result in swift retribution (Cherry, 2004). This notion is a fallacy, since the league’s rules allow minimal punishment for fighters (5 minute penalty) only on the condition that the fight has no clear instigator; i.e., the fighters agree to begin fighting simultaneously (nhl.com, 2014). For this reason, enforcers invariably only fight against each other, and often for no reason other than to prove their value to their team. They are paid to fight, and thus they stage fights whether or not the game itself offers any genuine cause to do so (Cherry, 2004; Hockeystats, 2011). These fights are therefore an irrelevant sideshow which serves no purpose other than to grant employment to players who are otherwise not good enough to play professional hockey.

While fights between enforcers rarely have any influence upon the game itself, the consequences for the players involved can be far more serious. As the medical profession’s understanding of concussion injuries increases, it is becoming perfectly clear that receiving punches to the unprotected head will have terrible results in the long term. As Cherry (2004) points out, impaired mental functions are one risk, while the NHL has already witnessed the suicides of two enforcers in recent years, with inferences being drawn that the players’ on-ice role was a significant factor behind their tragic decisions (Morgue, 2007). When the NHL does not take measures to eliminate fighting, the NHL must accept upon its conscience the fate of these two players, along with those who will surely follow in the future.

Although it is clear that fighting is tactically ineffective (Hockeystats, 2011) and imposes a terrible cost upon the combatants (Morgue, 2007), many commentators have argued that the presence of an enforcer prevents injuries to the highly-skilled superstars of the league (Purdue and Kavick, 1998). The case of the great Wayne Gretzky is often cited, with the explanation that he was protected throughout his career on the ice by the enforcer, Marty McSorley. It may well have been the case that Gretzky would have been marginally less effective without his enforcer at his side, but the era in which Gretzky performed cannot be compared with the present day. Rule changes have effectively eliminated the both the intimidation Gretzky might have faced and the methods McSorley employed in defence of his team-mate (Purdue and Kavick, 1998; nhl.com, 2012). For evidence of this one need look no further than the NHL’s play-off matches at the end of each season, where despite the raised stakes, the incidence of fighting almost disappears when it is imperative that every player on the ice makes a contribution to the team through his skill rather than his fists (Hockeystats, 2011).

From the evidence presented, it is clear that the rules governing NHL hockey have changed over the years (nhl.com, 2014) to the extent that fighting has become an anachronism. Its original purpose has been eliminated and the players who continue to drop the gloves are a throwback to a bygone era. The image of the sport can only be enhanced through the promotion of a fast and skillful on-ice product which can appeal to a worldwide family audience, while the protection of all players’ health and safety must be a priority for the NHL (Shanahan, 2013). The continued presence of enforcers reflects very poorly upon the NHL, the game of ice hockey and our society at large. The NHL must therefore not hesitate to take the required action to clean up its act.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงเวลาสมัครสมาชิกเอไปบ้านต่อสู้ในฮอกกี้น้ำแข็งชาติฮอกกี้ลีก (สมัครสมาชิกเอ) เป็นหนึ่งในทวีปอเมริกาเหนือ 4 กีฬาผลิตภัณฑ์หลัก และออกอากาศทั่วโลก อับ ภาพโครงการกีฬาจะมัวหมองความจริงที่หลายคนเชื่อมโยงฮอกกี้น้ำแข็งกับความรุนแรงต่อสู้ซึ่งมักแตกออกระหว่างผู้เล่นคู่แข่ง-(espn.com, 2013) โดยเฉพาะ แม้ว่าการต่อสู้มีการเชื่อมต่อนานกับเกม ได้ทันทีเวลาสำหรับสมัครสมาชิกเอตีตราออกแบบฝึกหัดนี้ป่าเถื่อน เมื่อผู้เล่นทิ้งถุงมือของพวกเขา และเริ่มขว้างปาเจาะ กีฬายุติจะเกี่ยวกับการแข่งขันกีฬา สุขภาพ การกระทำที่โหดร้ายตั้งเป็นตัวอย่างที่น่ากลัวสำหรับผู้ชมหนุ่ม อาจส่งผลเสียหายอย่างรุนแรงยาวนานกับคู่ แล้วไม่มีอารยประเทศที่ทันสมัยแต่หายากในต่างประเทศแข่งลี (Koppikkeinna และ Harpitaaskki, 2009), ต่อสู้แล้วดาด ๆ ธรรมดาตลอดประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของสมัครสมาชิกเอ-(espn.com, 2013) ทีมใช้ผู้เล่นอย่าง น้อยหนึ่งที่จำกัดทักษะฮอกกี้แต่ที่มีความเชี่ยวชาญ pugilists และดังนั้นจึง เรียกว่า เป็น "enforcers" โดยทั่วไป บทบาทของผู้เล่นเหล่านี้น่าจะเพื่อ ป้องกันนักแสดงดาวของทีมของพวกเขาทำร้ายร่างกาย โดย projecting มี aura ของภัยคุกคามต่อ ในทางทฤษฎี ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามรู้ว่า การกระทำใด ๆ ของการรุกรานจะทำภาวะ swift (เชอร์รี่ 2004) ความคิดนี้เป็นความเข้าใจผิด กฎของลีกให้ลงโทษน้อยที่สุดสำหรับนักรบ (โทษ 5 นาที) เท่านั้นให้การต่อสู้มี instigator ไม่ชัดเจน เช่น คู่ต่อสู้ตกลงที่จะเริ่มต่อสู้กัน-(nhl.com, 2014) ด้วยเหตุนี้ enforcers ต่อสู้เกิดเฉพาะ กับแต่ละอื่น ๆ และมักจะไม่มีเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่การพิสูจน์ค่าของทีมของพวกเขา ได้รับค่าจ้างในการต่อสู้ และดังนั้น พวกเขาระยะต่อสู้หรือไม่เกมตัวเองมีสาเหตุใด ๆ แท้ดัง (เชอร์รี่ 2004 Hockeystats, 2011) ต่อสู้เหล่านี้ดัง sideshow มีความเกี่ยวข้องซึ่งทำหน้าที่วัตถุประสงค์ไม่ใช่ให้จ้างไปเล่นที่อื่นไม่ดีพอที่จะเล่นฮอกกี้มืออาชีพในขณะต่อสู้ระหว่าง enforcers แทบไม่มีอิทธิพลใด ๆ ตามเกมเอง ผลที่ตามมาสำหรับผู้เล่นที่เกี่ยวข้องได้อย่างจริงจังมากขึ้น เมื่อเข้าใจการแพทย์ของสั่นสะเทือนบาดเจ็บมากขึ้น มันเป็นสมบูรณ์ชัดเจนว่า รับเจาะที่ศีรษะไม่มีการป้องกันจะมีผลที่น่ากลัวในระยะยาว เป็นเชอร์รี่ (2004) จุดออก ฟังก์ชันผู้พิการทางจิตเป็นความเสี่ยงหนึ่ง ในขณะที่การสมัครสมาชิกเอมีแล้วเห็นอัตวินิบาตกรรมของ enforcers สองปีที่ผ่านมา กับ inferences การวาดว่า บทบาทของผู้เล่นบนน้ำแข็งเป็นปัจจัยสำคัญเบื้องหลังโศกนาฏกรรมของการตัดสินใจ (Morgue, 2007) เมื่อสมัครสมาชิกเอยังไม่ใช้มาตรการต่อสู้ สมัครสมาชิกเอที่ต้องยอมรับตามสามัญสำนึกของชะตากรรมของเหล่าผู้เล่นทั้งสอง พร้อมที่จะทำตามแน่นอนในอนาคตแม้เป็นที่ชัดเจนว่า การต่อสู้มีผล tactically (Hockeystats, 2011) และกำหนดต้นทุนที่แย่ตามคู่ (Morgue, 2007), มากแสดงได้โต้เถียงว่า สถานะของการอาสาป้องกันการบาดเจ็บนอกสนามมากฝีมือของลี (เพอร์ดูและ Kavick, 1998) มักมีการอ้างถึงกรณีดี Wayne Gretzky มีคำอธิบาย ว่าเขาได้รับการป้องกันตลอดอาชีพของเขาบนน้ำแข็ง โดยอาสา Marty McSorley มันอาจดีได้กรณีที่ Gretzky จะได้ดีมีประสิทธิภาพน้อย โดยเขาอาสาที่ด้านข้างของเขา แต่ยุคที่ Gretzky ดำเนินไม่สามารถเปรียบเทียบกับปัจจุบัน อาจต้องเผชิญการเปลี่ยนแปลงได้อย่างมีประสิทธิภาพตัดที่ทั้งการข่มขู่ Gretzky กฎ และวิธี McSorley ว่าจ้างในการป้องกันของเขาเพื่อนร่วมทีม (เพอร์ดูและ Kavick, 1998; nhl.com ที่ 2012) สำหรับหลักฐานนี้ต้องมีสไตล์กว่า play-off ของสมัครสมาชิกเอตรงท้ายของแต่ละฤดูกาล แม้ มีเงินเดิมพันยกขึ้น เกิดการสู้รบเกือบหายไปเมื่อมีความจำเป็นที่ทุกเครื่องเล่นบนน้ำแข็งทำให้การร่วมทีมโดยใช้ทักษะของเขาแทนที่เป็นหมัดของเขา (Hockeystats, 2011)จากหลักฐานที่แสดง เป็นที่ชัดเจนว่า กฎควบคุมฮอกกี้สมัครสมาชิกเอมีการเปลี่ยนแปลงปี-(nhl.com, 2014) ที่ต่อสู้เป็น anachronism การ จุดประสงค์เดิมถูกตัดออก และผู้เล่นที่ยังวางถุงมือมีใหญ่ throwback เพื่ออดีต รูปของการเล่นกีฬาเท่านั้นสามารถเพิ่มผ่านโปรโมชั่นของฝีมือ และรวดเร็วในน้ำแข็งผลิตภัณฑ์ที่สามารถดึงดูดผู้ชมครอบครัวทั่วโลก ในขณะที่การคุ้มครองสุขภาพและความปลอดภัยของผู้เล่นทั้งหมดต้องมีความสำคัญสำหรับสมัครสมาชิกเอ (Shanahan, 2013) อยู่อย่างต่อเนื่องของ enforcers สะท้อนตามการสมัครสมาชิกเอ เกมฮอกกี้น้ำแข็ง และสังคมมีขนาดใหญ่มากไม่ดี การสมัครสมาชิกเอต้องจึงไม่ลังเลที่จะดำเนินการจำเป็นเพื่อล้างทำความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเวลาสำหรับเอชแอลที่บ้านในการต่อสู้ฮอกกี้น้ำแข็งฮอกกี้แห่งชาติ (NHL) เป็นหนึ่งในทวีปอเมริกาเหนือสี่ผลิตภัณฑ์หลักของกีฬาและมีการออกอากาศทั่วทุกมุมโลก แต่น่าเสียดายที่ภาพโครงการกีฬาที่เป็นสีคล้ำจากข้อเท็จจริงที่ว่าคนจำนวนมากฮ็อกกี้น้ำแข็งเชื่อมโยงกับการใช้ความรุนแรง - โดยเฉพาะการต่อสู้ซึ่งมักจะแบ่งออกระหว่างผู้เล่นคู่แข่ง (espn.com 2013) แม้ว่าการต่อสู้มีการเชื่อมต่อทางประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกับเกมก็คือตอนนี้เวลาสำหรับเอชแอลที่จะกำจัดให้หมดไปปฏิบัติป่าเถื่อนนี้ เมื่อผู้เล่นวางถุงมือของพวกเขาและเริ่มขว้างปาเจาะกีฬาสิ้นสุดสภาพการเป็นเกี่ยวกับการมีสุขภาพดีการแข่งขันกีฬา การกระทำที่โหดร้ายเป็นตัวอย่างที่น่ากลัวสำหรับผู้ชมหนุ่มสาวที่ทำให้เกิดความเสียหายในระยะยาวอย่างรุนแรงต่อพลเรือนและมีสถานที่ในประเทศอารยะที่ทันสมัย. แม้ว่าที่หายากในลีกฮอกกี้น้ำแข็งต่างประเทศ (Koppikkeinna และ Harpitaaskki 2009) การต่อสู้ที่ได้รับ เป็นเรื่องธรรมดาตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานของเอชแอล (espn.com 2013) ทีมมักจะจ้างหนึ่งหรือมากกว่าผู้เล่นที่มีทักษะฮอกกี้ จำกัด แต่ผู้ที่มีความเชี่ยวชาญ pugilists และเป็นที่รู้จักจึงเป็น "ลูกน้อง" บทบาทของผู้เล่นเหล่านี้เป็นที่คาดคะเนเพื่อปกป้องดารานักแสดงทีมของพวกเขาจากอันตรายต่อร่างกายโดยการฉายกลิ่นอายของความอันตราย ในทางทฤษฎีศัตรูผู้เล่นรู้ว่าการกระทำของการรุกรานใด ๆ ที่จะส่งผลให้เกิดการลงโทษที่รวดเร็ว (เชอร์รี่, 2004) ความคิดนี้เป็นความเชื่อที่ผิดเพราะกฎของลีกอนุญาตให้มีการลงโทษที่น้อยที่สุดสำหรับนักสู้ (โทษ 5 นาที) เท่านั้นบนเงื่อนไขที่ว่าการต่อสู้ไม่เคยมีใครยุยงชัดเจน คือนักสู้ตกลงที่จะเริ่มต้นการต่อสู้พร้อมกัน (nhl.com 2014) ด้วยเหตุนี้การบังคับใช้อย่างสม่ำเสมอเพียงการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ และมักจะให้เหตุผลอย่างอื่นมากกว่าที่จะพิสูจน์คุณค่าของพวกเขาให้กับทีมงานของพวกเขา พวกเขาจะได้รับเงินที่จะต่อสู้และทำให้พวกเขาเวทีการต่อสู้หรือไม่ว่าเกมนั้นมีสาเหตุใด ๆ ของแท้จะทำเช่นนั้น (เชอร์รี่ 2004; Hockeystats 2011) การต่อสู้เหล่านี้เป็นดังนั้นจึงแทรกที่ไม่เกี่ยวข้องซึ่งทำหน้าที่ไม่มีวัตถุประสงค์อื่นนอกเหนือจากที่จะให้การจ้างงานให้กับผู้เล่นที่มีความเป็นอย่างอื่นไม่ดีพอที่จะเล่นฮอกกี้มืออาชีพ. ในขณะที่การต่อสู้ระหว่างลูกน้องมักจะมีอิทธิพลอยู่กับเกมตัวเองใด ๆ ผลที่ตามมาสำหรับผู้เล่นที่เกี่ยวข้องสามารถ ไกลมากขึ้นอย่างรุนแรง ในฐานะที่เป็นความเข้าใจวิชาชีพแพทย์ของการบาดเจ็บการสั่นสะเทือนที่เพิ่มขึ้นจะกลายเป็นที่ชัดเจนอย่างสมบูรณ์แบบที่ได้รับการเจาะที่ศีรษะที่ไม่มีการป้องกันจะมีผลที่น่ากลัวในระยะยาว ในฐานะที่เป็นเชอร์รี่ (2004) ชี้ให้เห็นการทำงานของจิตบกพร่องมีความเสี่ยงอย่างใดอย่างหนึ่งในขณะที่เอชแอลได้เห็นอยู่แล้วการฆ่าตัวตายของทั้งสองบังคับใช้ในปีที่ผ่านมามีข้อสรุปที่ถูกดึงว่าผู้เล่นบทบาทบนน้ำแข็งเป็นปัจจัยที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังการตัดสินใจที่น่าเศร้าของพวกเขา (เก็บศพ, 2007) เมื่อเอชแอลไม่ได้ใช้มาตรการที่จะกำจัดการต่อสู้เอชแอลจะต้องยอมรับเมื่อมโนธรรมของชะตากรรมของทั้งสองผู้เล่นพร้อมกับผู้ที่ก็จะตามมาในอนาคต. แม้ว่ามันจะเป็นที่ชัดเจนว่าการต่อสู้ไม่ได้ผลกลวิธี (Hockeystats 2011) และเรียกเก็บค่าใช้จ่ายที่น่ากลัวเมื่อพลเรือน (ศพ, 2007) แสดงความเห็นจำนวนมากได้แย้งว่าการปรากฏตัวของปฏิบัติการป้องกันการบาดเจ็บกับซุปเปอร์สตาร์ที่มีทักษะสูงของลีก (เพอร์ดูและ Kavick, 1998) กรณีของเวย์นเสื้อยืดที่ดีมักจะอ้างว่ามีคำอธิบายว่าเขาได้รับการคุ้มครองตลอดอาชีพของเขาบนน้ำแข็งโดยสั่งมาร์ตี้ McSorley มันอาจได้รับกรณีที่เสื้อยืดจะได้รับเล็กน้อยที่มีประสิทธิภาพน้อยโดยไม่ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขาที่ด้านข้างของเขา แต่ยุคที่เสื้อยืดดำเนินการไม่สามารถเทียบกับยุคปัจจุบัน การเปลี่ยนแปลงการปกครองมีกรอบได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งการข่มขู่เสื้อยืดอาจต้องเผชิญและวิธีการ McSorley ที่ใช้ในการป้องกันของเพื่อนร่วมทีมของเขา (เพอร์ดูและ Kavick, 1998; nhl.com 2012) สำหรับหลักฐานของคนนี้ต้องมองไม่เพิ่มเติมกว่าออกจากการเล่นเอชแอลตรงที่ส่วนท้ายของแต่ละฤดูกาลที่แม้จะมีเงินเดิมพันยกอุบัติการณ์ของการต่อสู้เกือบจะหายไปเมื่อมีความจำเป็นที่ผู้เล่นบนน้ำแข็งทุกทำให้ผลงานไปที่ ทีมผ่านความสามารถของเขามากกว่าหมัดของเขา (Hockeystats 2011). จากหลักฐานที่นำเสนอก็เป็นที่ชัดเจนว่ากฎเกณฑ์ฮอกกี้เอชแอลมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงหลายปี (nhl.com 2014) เท่าที่ต่อสู้ได้กลายเป็นยุคสมัย วัตถุประสงค์เดิมที่ได้รับการตัดออกและผู้เล่นที่ยังคงลดลงถุงมือเป็นย้อนกลับไปยุคอดีต ภาพของการเล่นกีฬาเท่านั้นที่สามารถเพิ่มขึ้นผ่านการส่งเสริมการขายที่รวดเร็วและความชำนาญสินค้าน้ำแข็งซึ่งสามารถดึงดูดผู้ชมครอบครัวทั่วโลกในขณะที่การคุ้มครองสุขภาพของผู้เล่นและความปลอดภัยจะต้องมีความสำคัญสำหรับเอชแอล (ที่ฮาน 2013) การปรากฏตัวต่อเนื่องของลูกน้องสะท้อนให้เห็นถึงแย่มากเมื่อเอชแอลเกมฮ็อกกี้น้ำแข็งและสังคมของเราที่มีขนาดใหญ่ เอชแอลจึงต้องไม่ลังเลที่จะดำเนินการที่จำเป็นต้องใช้ในการทำความสะอาดการกระทำของตน