I find this a beautiful articulatio

I find this a beautiful articulation of nonattached attachment and the both/and
approach. It joins absolute and relative truth while situating it all in the largest
possible context. Everything’s included.

18
This is what is often missing in dharma communities: acknowledging and
embracing our humanness alongside our aspiration to go beyond ourselves.
Bringing these two together can be tremendously powerful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันพบนี้เสียงที่เปล่งสวยงามของสิ่งที่แนบมา nonattached และทั้งสอง /
และวิธีการ มันเชื่อมความจริงแน่นอนและญาติในขณะที่ situating
ทุกอย่างไว้ในที่ใหญ่ที่สุดบริบทที่เป็นไปได้ ทุกอย่างรวมถึง. 18 นี้เป็นสิ่งที่มักจะหายไปในชุมชนธรรมะ: ยอมรับและกอดเป็นมนุษย์ของเราควบคู่ไปกับความทะเยอทะยานของเราที่จะไปไกลกว่าตัวเอง. นำทั้งสองเข้าด้วยกันจะมีประสิทธิภาพอย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันพบนี้เป็นเสียงที่สวยงามของสิ่งที่แนบและทั้ง nonattached /
) มันรวมสัมบูรณ์และสัมพัทธ์ความจริงในขณะที่ situating มันทั้งหมดในบริบทใหญ่
ที่สุด ทุกอย่างรวมอยู่

18
นี่คือสิ่งที่มักจะหายไปในธรรมชุมชนยอมรับและ
กอด humanness ของเราพร้อมกับความทะเยอทะยานของเรานอกเหนือไปจากตัวเรา
พาทั้งสองเข้าด้วยกันสามารถมีประสิทธิภาพอย่างมาก