Clearly, the aggression game model

Clearly, the aggression game model presented by this paper has its limitations. Nonetheless, it does help explain a rather baffling part of human nature: the need to single out an individual, a scapegoat, and turn on him. Scapegoat situations are everywhere, though they are perhaps, and rather depressingly, most prevalent in elementary and middle school classrooms. Children especially seem to feel the need to pick on each other, and this model explains why classes tend to choose one student, the “teacher’s pet” or a “nerd,” as the one focus for all the other students’ aggression. William Golding brilliantly captures the scapegoat impulse of unwatched children in his novel Lord of the Flies, in which a group of boys from an English boy’s school are stranded, without any adults, on an island.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชัดเจน รูปแบบเกมรุกรานนำเสนอ โดยเอกสารนี้มีข้อจำกัดของ กระนั้น มันช่วยอธิบาย baffling เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของมนุษย์: หนึ่งบุคคล แพะรับบาปไปโดย และเปิดเขาต้องการ แพะรับบาปไปโดยสถานการณ์มีทุกที่ แม้ว่าบางที และค่อนข้าง depressingly แพร่หลายมากที่สุดในโรงเรียนระดับประถมศึกษา และกลางห้องเรียน เด็กดูเหมือนจะ ใจให้รับกันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และแบบจำลองนี้อธิบายทำไมเรียนมักจะ เลือกนักเรียนหนึ่ง "ครูของสัตว์" หรือเป็น "เชย เป็นความหนึ่งสำหรับทั้งหมดอื่น ๆ เรื่องการรุกราน โกล์ดดิง William จับกระแสแพะรับบาปไปโดยเด็ก unwatched ในพระเจ้าของเขานวนิยายของแมลง ที่กลุ่มของเด็กผู้ชายโรงเรียนของเด็กชายอังกฤษจะควั่น โดยไม่มีผู้ใหญ่คนใด บนเกาะเก่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นได้ชัดว่ารูปแบบเกมการรุกรานที่นำเสนอโดยกระดาษนี้มีข้อ จำกัด กระนั้นก็ไม่ช่วยอธิบายส่วนงงค่อนข้างธรรมชาติของมนุษย์: จำเป็นที่จะต้องออกเดียวบุคคลแพะรับบาปและเปิดเขา สถานการณ์แพะรับบาปมีทุกที่แม้ว่าพวกเขาอาจจะเป็นและค่อนข้างหงอยที่แพร่หลายมากที่สุดในห้องเรียนโรงเรียนประถมและมัธยม เด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนจะรู้สึกว่าต้องรับในแต่ละอื่น ๆ และรุ่นนี้จะอธิบายว่าทำไมการเรียนมีแนวโน้มที่จะเลือกนักศึกษาคนหนึ่งที่ "สัตว์เลี้ยงของครู" หรือ "น่าเบื่อ" เป็นหนึ่งในการมุ่งเน้นสำหรับการรุกรานทั้งหมดนักเรียนคนอื่น ๆ ' วิลเลียมดิงส์เก่งจับแรงกระตุ้นแพะรับบาปของเด็กที่ไม่ได้ดูในองค์พระผู้เป็นเจ้านิยายของแมลงวันซึ่งในกลุ่มของเด็กชายจากโรงเรียนเด็กภาษาอังกฤษได้รับการติดอยู่โดยไม่มีผู้ใหญ่ใด ๆ บนเกาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชัดเจน การรุกรานเกมรุ่นที่นำเสนอโดยกระดาษนี้มีข้อ จำกัด ของมัน กระนั้น ก็ช่วยอธิบายส่วนที่ค่อนข้างยุ่งเหยิงของธรรมชาติของมนุษย์ : ต้องชมเชยบุคคล แพะรับบาป และเปิดมัน แพะรับบาปสถานการณ์ทุกที่ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นบางที และค่อนข้างอย่างผิดหวังที่สุด แพร่หลายในเบื้องต้นและกลางโรงเรียนห้องเรียนเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนจะรู้สึกว่าต้องเลือกในแต่ละอื่น ๆและรูปแบบนี้อธิบายว่าทำไมเรียนมักจะเลือกนักเรียน 1 , " สัตว์เลี้ยงของครู " หรือ " หลงใหล " เป็นหนึ่งที่มุ่งเน้นสำหรับการรุกรานทั้งหมดอื่น ๆของนักเรียน วิลเลียม Golding เก่งจับแพะรับบาปแรงกระตุ้นของเด็ก unwatched ในนวนิยายของเขาพระเจ้าของแมลงวันซึ่งในกลุ่มของเด็กๆ จากโรงเรียนภาษาอังกฤษของเด็กติด ไม่มีผู้ใหญ่บนเกาะ