Salarium[edit]Similarly, the Latin

Salarium[edit]
Similarly, the Latin word salarium linked employment, salt, and soldiers, but the exact link is not very clear. This link goes back to the Roman historian Pliny the Elder, who stated as an aside in his Natural History's discussion of sea water, that "[I]n Rome. . .the soldier's pay was originally salt and the word salary derives from it...".[4] More modern sources maintain instead that although Roman soldiers were typically paid in coin, the word salarium is derived from the word sal (salt) because at some point a soldier's salary may have been an allowance for the purchase of salt[5] or the price of having soldiers conquer salt supplies and guard the Salt Roads (Via Salaria) that led to Rome.[6][7] Some people even claim that the word soldier itself comes from the Latin sal dare (to give salt),[citation needed] but mainstream sources disagree,[8][9] noting that the word soldier more likely derives from the gold solidus,[10] with which soldiers were known to have been paid[citation needed].

Roman empire and medieval and pre-industrial Europe[edit]
Regardless of the exact connection, the salarium paid to Roman soldiers has defined a form of work-for-hire ever since in the Western world, and gave rise to such expressions as "being worth one's salt".[1]

Within the Roman Empire or (later) medieval and pre-industrial Europe and its mercantile colonies, salaried employment appears to have been relatively rare and mostly limited to servants and higher status roles, especially in government service. Such roles were largely remunerated by the provision of lodging, food, and livery clothes (i.e., "food, clothing, and shelter" in modern idiom). Many courtiers, such as valets de chambre, in late medieval courts were paid annual amounts, sometimes supplemented by large if unpredictable extra payments. At the other end of the social scale, those in many forms of employment either received no pay, as with slavery (although many slaves were paid some money at least), serfdom, and indentured servitude, or received only a fraction of what was produced, as with sharecropping. Other common alternative models of work included self- or co-operative employment, as with masters in artisan guilds, who often had salaried assistants, or corporate work and ownership, as with medieval universities and monasteries.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Salarium [แก้ไข]ในทำนองเดียวกัน เชื่อมโยง salarium คำติงาน เกลือ และทหาร ได้เชื่อมโยงแน่นอนไม่ชัดเจนมาก ลิ้งค์กลับไปนักประวัติศาสตร์โรมัน Pliny ผู้อาวุโส ผู้ระบุเป็นกันในอภิปรายประวัติธรรมชาติของน้ำทะเล ที่ " [I] n โรมแตะค่าจ้างทหารเขามีเกลือเดิม และเงินเดือนคำที่มาจากการ... " [4] สมัยใหม่แหล่งรักษาแทนที่ แม้ว่าทหารโรมันโดยทั่วไปชำระเงินในเหรียญ salarium คำมาแซลคำ (เกลือ) เนื่องจากในบางจุด ของทหารเงินเดือนอาจได้รับเบี้ยเลี้ยงการซื้อเกลือ [5] หรือราคามีทหารพิชิตซัพพลายเกลือ และป้องกันถนนเกลือ (ผ่าน Salaria) ที่นำไปสู่โรม [6] [7] บางคนแม้จะอ้างว่า ทหารคำตัวเองมาจากกล้าแซลติ (ให้เกลือ), [ต้องการอ้างอิง] แต่หลักแหล่งไม่เห็นด้วย, [8] [9] สังเกตว่า ทหารคำว่ามาจากทอง solidus, [10] ซึ่งทหารได้ทราบว่ามีการชำระเงิน [อ้างจำเป็น]จักรวรรดิโรมันและยุโรปยุคกลาง และอุตสาหกรรม [แก้ไข]โดยเชื่อมต่อตรง salarium จ่ายให้ทหารโรมันมีกำหนดแบบฟอร์มของงานการจ้างงานนับตั้งแต่ในโลกตะวันตก และให้นิพจน์ดังกล่าวเป็น"การมูลค่าหนึ่งเกลือ" [1]Within the Roman Empire or (later) medieval and pre-industrial Europe and its mercantile colonies, salaried employment appears to have been relatively rare and mostly limited to servants and higher status roles, especially in government service. Such roles were largely remunerated by the provision of lodging, food, and livery clothes (i.e., "food, clothing, and shelter" in modern idiom). Many courtiers, such as valets de chambre, in late medieval courts were paid annual amounts, sometimes supplemented by large if unpredictable extra payments. At the other end of the social scale, those in many forms of employment either received no pay, as with slavery (although many slaves were paid some money at least), serfdom, and indentured servitude, or received only a fraction of what was produced, as with sharecropping. Other common alternative models of work included self- or co-operative employment, as with masters in artisan guilds, who often had salaried assistants, or corporate work and ownership, as with medieval universities and monasteries.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Salarium [แก้ไข]
ในทำนองเดียวกัน salarium คำภาษาละตินที่เชื่อมโยงกับการจ้างงาน, เกลือ, และทหาร แต่การเชื่อมโยงที่แน่นอนไม่เป็นที่ชัดเจนมาก ลิงค์นี้ไปกลับไปที่นักประวัติศาสตร์โรมันเฒ่าพลิที่ระบุเป็นกันในการอภิปรายประวัติศาสตร์ธรรมชาติของเขาของน้ำทะเลว่า "[I] n โรม.. จ่ายของทหารได้โดยเริ่มต้นเป็นเกลือเดิมและเงินเดือนคำมาจากมัน .. ". [4] เพิ่มเติมแหล่งที่ทันสมัยรักษาแทนว่าแม้ว่าทหารโรมันได้จ่ายมักจะอยู่ในเหรียญที่ salarium คำที่มาจากคำพะยอม (เกลือ) เนื่องจากในบางจุดเงินเดือนของทหารอาจมีการตั้งค่าเผื่อการซื้อของ เกลือ [5] หรือราคาของการมีทหารพิชิตอุปกรณ์เกลือและป้องกันถนนเกลือ (ผ่าน Salaria) ที่นำไปสู่กรุงโรม. [6] [7] บางคนก็อ้างว่าทหารคำว่าตัวเองมาจากพะยอมละตินกล้า (เพื่อ ให้เกลือ) [ต้องการอ้างอิง] แต่แหล่งที่มาหลักไม่เห็นด้วย [8] [9] สังเกตว่าทหารคำว่าแนวโน้มที่เกิดขึ้นจากโซลิดัสทอง [10] ที่ทหารเป็นที่รู้จักกันว่าจะได้รับการชำระเงิน [อ้างจำเป็น]. โรมัน อาณาจักรและยุคกลางและยุคก่อนอุตสาหกรรมยุโรป [แก้ไข] โดยไม่คำนึงถึงการเชื่อมต่อที่แน่นอน salarium ที่จ่ายให้กับทหารโรมันได้กำหนดรูปแบบของการทำงานสำหรับจ้างนับตั้งแต่ในโลกตะวันตกและก่อให้เกิดการแสดงออกเช่น "เป็นมูลค่า เกลือหนึ่งของ ". [1] ภายในจักรวรรดิโรมันหรือ (ต่อ) ยุคกลางและยุคก่อนอุตสาหกรรมยุโรปและอาณานิคมค้าขายของการจ้างงานเงินเดือนดูเหมือนจะได้รับค่อนข้างหายากและส่วนใหญ่ จำกัด ให้คนรับใช้และบทบาทสถานะที่สูงขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการให้บริการของภาครัฐ บทบาทดังกล่าวได้รับการชดเชยส่วนใหญ่โดยการจัดหาที่พักอาหารและเสื้อผ้าเครื่องแบบ (เช่น "อาหารเสื้อผ้าและที่พักอาศัย" ในสำนวนที่ทันสมัย) ข้าราชบริพารจำนวนมากเช่นข้ารับใช้เด chambre ในช่วงปลายยุคกลางสนามได้รับเงินจำนวนเงินประจำปีตบท้ายขนาดใหญ่บางครั้งถ้าการชำระเงินพิเศษคาดเดาไม่ได้ ที่ปลายอีกด้านของระดับสังคมที่อยู่ในหลายรูปแบบของการจ้างงานอย่างใดอย่างหนึ่งที่ได้รับการจ่ายเงินเช่นเดียวกับการเป็นทาส (แม้ว่าทาสหลายคนจ่ายเงินอย่างน้อย), ทาสและทาสผูกมัดหรือได้รับเพียงเศษเสี้ยวของสิ่งที่ถูกผลิต เช่นเดียวกับตรง รุ่นอื่น ๆ อีกทางเลือกหนึ่งของการทำงานร่วมกันรวมถึงการจ้างงานด้วยตนเองหรือร่วมทำงานเช่นเดียวกับโทในสมคมช่างฝีมือที่มักจะได้ผู้ช่วยเงินเดือนหรือการทำงานขององค์กรและความเป็นเจ้าของเช่นเดียวกับมหาวิทยาลัยในยุคกลางและพระราชวงศ์. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

salarium [ แก้ไข ]
ส่วนคำภาษาละติน salarium เชื่อมโยงการจ้างงาน , เกลือ และทหาร แต่ลิงค์ที่แน่นอนไม่ได้ชัดเจนมาก ลิงค์นี้กลับไปนักประวัติศาสตร์โรมันพลินิผู้อาวุโส , ที่ระบุไว้เป็นกันในการสนทนาของเขาประวัติศาสตร์ธรรมชาติของทะเล ว่า " [ ผม ] N โรม . . . . . . . ทหารก็จ่ายเป็นเกลือ และคำว่า เงินเดือนที่ได้มาจากมัน . . . . . . . "