- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
ConceptsThere is much more to knowl
Concepts
There is much more to knowledge of reality than sensory experience. Human discourse is full of
concepts, including knowledge and reality, that are not directly tied to what we can see, touch, taste,
smell, or hear. Philosophers, psychologists, and now neuroscientists attempt to figure out the nature of
such concepts. For Plato, concepts were abstract entities he called the forms, existing in some
heavenly realm graspable by souls. In contemporary cognitive science, concepts are mental
representations, which the previous chapter implies are brain representations. A major current
research problem is to figure out how patterns of neural firing play all the roles needed to explain the
many cognitive uses of concepts.
Greg Murphy's Big Book of Concepts provides a thorough review of current psychological
theories. According to the classical theory, still assumed by many philosophers and nonacademics,
we can strictly define concepts by giving their necessary and sufficient conditions. For example, the
concept of a triangle consists of the definition that a figure is a triangle if and only if it has exactly
three sides. Unfortunately, few concepts outside mathematics are amenable to such strict definitions.
This difficulty applies not only to abstract concepts like reality, but also to many everyday concepts
such as chair and cat. If you don't believe this, try to give a rigorous definition of a chair that includes
everything you want without arbitrary exclusions: must it have a back, legs, or what? Nevertheless, a
full theory of concepts would require room for the existence of those rare concepts such as
mathematical ones that are actually definable.
In the 1970s, some philosophers, psychologists, and computer scientists advocated a more relaxed
view of concepts as prototypes, which are mental representations that specify typical rather than
defining properties. Whereas a definition attempts to list those properties possessed by all and only
chairs, a prototype just includes features that are typical of chairs. Prototypes are more flexible than
definitions, and there are experimental reasons to think that they give a better account of the
psychology of concepts. However, they may not be flexible enough, so some psychologists have
claimed that people actually store concepts, not as prototypes but as sets of examples, so that your
concept of a chair consists of a stored representation of many different chairs. This claim is called the
exemplar theory of concepts.
The other major account of concepts currently discussed by psychologists is called the knowledge
view or sometimes the theory-theory. This view points to the large role that concepts play in
providing explanations. For example, your concept drunk helps in explaining the behavior of people
who have had too much alcohol, as when you say that Fred crashed his car because he was drunk.
Then a major part of a concept is not just its defining characteristics or its typical conditions or its set
of associated examples, but the causal relations it identifies between things. Another complication in
recent experimental work on concepts is the suggestion that many concepts are inherently multimodal,
having a large sensory component such as visual, tactile, or auditory, not just a verbal one. For
example, your concept of a chair may be highly visual if it involves pictorial representations derived
from previous perceptions of chairs. Your concept of a drunk may be partly olfactory if it includes the
smell of alcohol on a person's breath.
Although psychological evidence counts against the classical account of concepts as strictly
definable, it does not suffice to enable us to choose definitively among prototype, exemplar,
knowledge, and multimodal theories.But I see no reason to take these as competing views; rather I
prefer to interpret them as capturing various aspects of how concepts are represented in the brain.
Some concepts like mathematical ones may even be definable. In chapter 3 I suggested that concepts
and other mental representations are patterns of neural activity. What I need to show now is that the
brain-based view of concepts can support all these diverse aspects of concepts.
It is not hard to see how multimodal, exemplar, and prototype characteristics of concepts can be
supported by neural populations. A concept does not have to involve activation in just one neural
population in an isolated area of the brain restricted to language processing. A concept can be
multimodal in that it involves multiple neural populations, including ones dedicated to sensory
representations. The psychologist Larry Barsalou reviews evidence that your concept of a car, for
example, is distributed across areas of the brain that include ones primarily concerned with visual
representations. Hence the mental pictures that you can make of cars may be part of your concept, as
may be the sounds and smells that you associate with cars. Concepts are patterns of activation in
neural populations that can include ones that are produced by, and maintain some of the structure of,
perceptual inputs.
Simulations with artificial neural networks enable us to see how concepts can have properties
associated with sets of exemplars and prototypes. When a neural network is trained with multiple
examples, it forms connections between its neurons that enable it to store the features of those
examples implicitly. These same connections also enable the population of connected neurons to
behave like a prototype, recognizing instances of a concept in accord with their ability to match
various typical features rather than having to satisfy a strict set of conditions. Thus even simulated
populations of artificial neurons much simpler than real ones in the brain can capture the exemplar
and prototype aspects of concepts.
It is much harder to understand how concepts as patterns of neural activation can play the
explanatory role required by the view that a crucial role of concepts like drunk is their contribution
to causal explanations. Perhaps the brain manages to use concepts in explanations by embedding them
in rules, such as: If X is drunk, then X stumbles. But what is the neural representation of the
connection between the concepts drunk and stumbles? This structure requires also some kind of
neural representation of if-then, which in this explanatory context involves some understanding of
causality: drunkenness causes stumbling. I will deal with the representation of causality later in this
chapter, but for now the main concern is to try to see how the brain could use neural populations to
represent that there is a relation between the concepts of drunk and stumbles.
The philosopher and theoretical neuroscientist Chris Eliasmith has been developing interesting
ideas about how brains can deal with such relations. I will omit the technical details, but will try to
give you the flavor of how this works in his computer simulations and how it might work in the brain.
Eliasmith has developed a general method for representing vectors, which are strings of numbers, in
neural populations. We can associate a concept with such a string—for example, in a simple way by
thinking of the numbers as the firing rates (number of electrical discharges per second) of the many
neurons the brain uses for the concept. (Eliasmith's method is more complicated.) Similarly, relations
such as cause and if-then can also have associated vectors. Now for the neat trick: there are
techniques for building vectors out of vectors, so that drunk causes stumbles can get a vector built
out of the vectors for drunk, causes, and stumbles. Crucially, the new vector retains structural
information, maintaining the distinction between “drunk causes stumbles” and “stumbles causes
drunk.” Once this whole relational structure is captured by a vector, we can use Eliasmith's method to
represent it in a population of thousands of neurons. Such neural representations can be transformed
in ways that support complex inferences such as if-then reasoning.
It is too early to say whether the brain uses anything like Eliasmith's mathematical technique to
build structure into vectors and then translate them into neural activity. But his work suggests one
possible mechanism whereby the brain might combine concepts into more complicated kinds of
relational representations. Hence we have a start at seeing how concepts can function in the
explanatory way suggested by the knowledge view: explanations are built out of complexes of
relations that can be represented in brain patterns. Moreover, because concepts on this view have the
same underlying nature as patterns of activation in neural populations, the knowledge view remains
compatible with prototype, exemplar, and multimodal views of concepts. In those rare cases where
strict definitions of concepts are available, as in a triangle is a figure with three sides, the necessary
and sufficient conditions can be represented by relations between concepts that can be captured by
vectors of vectors and then modeled as neural activity.
From my simplified account, one might worry that the account of concepts as patterns of neural
activation is so vague and general that it would be compatible with any view of concepts at all, thus
lacking any content. We can overcome this worry first by looking at the detailed mathematical
analyses and computational simulations that are already available to show how artificial neural
populations can have the desired properties required for modeling exemplars, prototypes, and
relations among concepts. Second, the account I have been offering is strongly incompatible with at
least one currently prominent view of concepts, the conceptual atomism of Jerry Fodor. According to
atomism, lexical concepts (ones for which we have words) have no semantic structure at all and get
their meaning only from their relation with the world. This view is psychologically implausible in
that it cannot
There is much more to knowledge of reality than sensory experience. Human discourse is full of
concepts, including knowledge and reality, that are not directly tied to what we can see, touch, taste,
smell, or hear. Philosophers, psychologists, and now neuroscientists attempt to figure out the nature of
such concepts. For Plato, concepts were abstract entities he called the forms, existing in some
heavenly realm graspable by souls. In contemporary cognitive science, concepts are mental
representations, which the previous chapter implies are brain representations. A major current
research problem is to figure out how patterns of neural firing play all the roles needed to explain the
many cognitive uses of concepts.
Greg Murphy's Big Book of Concepts provides a thorough review of current psychological
theories. According to the classical theory, still assumed by many philosophers and nonacademics,
we can strictly define concepts by giving their necessary and sufficient conditions. For example, the
concept of a triangle consists of the definition that a figure is a triangle if and only if it has exactly
three sides. Unfortunately, few concepts outside mathematics are amenable to such strict definitions.
This difficulty applies not only to abstract concepts like reality, but also to many everyday concepts
such as chair and cat. If you don't believe this, try to give a rigorous definition of a chair that includes
everything you want without arbitrary exclusions: must it have a back, legs, or what? Nevertheless, a
full theory of concepts would require room for the existence of those rare concepts such as
mathematical ones that are actually definable.
In the 1970s, some philosophers, psychologists, and computer scientists advocated a more relaxed
view of concepts as prototypes, which are mental representations that specify typical rather than
defining properties. Whereas a definition attempts to list those properties possessed by all and only
chairs, a prototype just includes features that are typical of chairs. Prototypes are more flexible than
definitions, and there are experimental reasons to think that they give a better account of the
psychology of concepts. However, they may not be flexible enough, so some psychologists have
claimed that people actually store concepts, not as prototypes but as sets of examples, so that your
concept of a chair consists of a stored representation of many different chairs. This claim is called the
exemplar theory of concepts.
The other major account of concepts currently discussed by psychologists is called the knowledge
view or sometimes the theory-theory. This view points to the large role that concepts play in
providing explanations. For example, your concept drunk helps in explaining the behavior of people
who have had too much alcohol, as when you say that Fred crashed his car because he was drunk.
Then a major part of a concept is not just its defining characteristics or its typical conditions or its set
of associated examples, but the causal relations it identifies between things. Another complication in
recent experimental work on concepts is the suggestion that many concepts are inherently multimodal,
having a large sensory component such as visual, tactile, or auditory, not just a verbal one. For
example, your concept of a chair may be highly visual if it involves pictorial representations derived
from previous perceptions of chairs. Your concept of a drunk may be partly olfactory if it includes the
smell of alcohol on a person's breath.
Although psychological evidence counts against the classical account of concepts as strictly
definable, it does not suffice to enable us to choose definitively among prototype, exemplar,
knowledge, and multimodal theories.But I see no reason to take these as competing views; rather I
prefer to interpret them as capturing various aspects of how concepts are represented in the brain.
Some concepts like mathematical ones may even be definable. In chapter 3 I suggested that concepts
and other mental representations are patterns of neural activity. What I need to show now is that the
brain-based view of concepts can support all these diverse aspects of concepts.
It is not hard to see how multimodal, exemplar, and prototype characteristics of concepts can be
supported by neural populations. A concept does not have to involve activation in just one neural
population in an isolated area of the brain restricted to language processing. A concept can be
multimodal in that it involves multiple neural populations, including ones dedicated to sensory
representations. The psychologist Larry Barsalou reviews evidence that your concept of a car, for
example, is distributed across areas of the brain that include ones primarily concerned with visual
representations. Hence the mental pictures that you can make of cars may be part of your concept, as
may be the sounds and smells that you associate with cars. Concepts are patterns of activation in
neural populations that can include ones that are produced by, and maintain some of the structure of,
perceptual inputs.
Simulations with artificial neural networks enable us to see how concepts can have properties
associated with sets of exemplars and prototypes. When a neural network is trained with multiple
examples, it forms connections between its neurons that enable it to store the features of those
examples implicitly. These same connections also enable the population of connected neurons to
behave like a prototype, recognizing instances of a concept in accord with their ability to match
various typical features rather than having to satisfy a strict set of conditions. Thus even simulated
populations of artificial neurons much simpler than real ones in the brain can capture the exemplar
and prototype aspects of concepts.
It is much harder to understand how concepts as patterns of neural activation can play the
explanatory role required by the view that a crucial role of concepts like drunk is their contribution
to causal explanations. Perhaps the brain manages to use concepts in explanations by embedding them
in rules, such as: If X is drunk, then X stumbles. But what is the neural representation of the
connection between the concepts drunk and stumbles? This structure requires also some kind of
neural representation of if-then, which in this explanatory context involves some understanding of
causality: drunkenness causes stumbling. I will deal with the representation of causality later in this
chapter, but for now the main concern is to try to see how the brain could use neural populations to
represent that there is a relation between the concepts of drunk and stumbles.
The philosopher and theoretical neuroscientist Chris Eliasmith has been developing interesting
ideas about how brains can deal with such relations. I will omit the technical details, but will try to
give you the flavor of how this works in his computer simulations and how it might work in the brain.
Eliasmith has developed a general method for representing vectors, which are strings of numbers, in
neural populations. We can associate a concept with such a string—for example, in a simple way by
thinking of the numbers as the firing rates (number of electrical discharges per second) of the many
neurons the brain uses for the concept. (Eliasmith's method is more complicated.) Similarly, relations
such as cause and if-then can also have associated vectors. Now for the neat trick: there are
techniques for building vectors out of vectors, so that drunk causes stumbles can get a vector built
out of the vectors for drunk, causes, and stumbles. Crucially, the new vector retains structural
information, maintaining the distinction between “drunk causes stumbles” and “stumbles causes
drunk.” Once this whole relational structure is captured by a vector, we can use Eliasmith's method to
represent it in a population of thousands of neurons. Such neural representations can be transformed
in ways that support complex inferences such as if-then reasoning.
It is too early to say whether the brain uses anything like Eliasmith's mathematical technique to
build structure into vectors and then translate them into neural activity. But his work suggests one
possible mechanism whereby the brain might combine concepts into more complicated kinds of
relational representations. Hence we have a start at seeing how concepts can function in the
explanatory way suggested by the knowledge view: explanations are built out of complexes of
relations that can be represented in brain patterns. Moreover, because concepts on this view have the
same underlying nature as patterns of activation in neural populations, the knowledge view remains
compatible with prototype, exemplar, and multimodal views of concepts. In those rare cases where
strict definitions of concepts are available, as in a triangle is a figure with three sides, the necessary
and sufficient conditions can be represented by relations between concepts that can be captured by
vectors of vectors and then modeled as neural activity.
From my simplified account, one might worry that the account of concepts as patterns of neural
activation is so vague and general that it would be compatible with any view of concepts at all, thus
lacking any content. We can overcome this worry first by looking at the detailed mathematical
analyses and computational simulations that are already available to show how artificial neural
populations can have the desired properties required for modeling exemplars, prototypes, and
relations among concepts. Second, the account I have been offering is strongly incompatible with at
least one currently prominent view of concepts, the conceptual atomism of Jerry Fodor. According to
atomism, lexical concepts (ones for which we have words) have no semantic structure at all and get
their meaning only from their relation with the world. This view is psychologically implausible in
that it cannot
0/5000
แนวความคิดได้มากกว่าความรู้ของจริงประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส วาทกรรมที่มนุษย์มีแนวคิด ความรู้และความจริง ที่ไม่ตรงเกี่ยวพันกับสิ่งที่เราสามารถเห็น สัมผัส รสชาติกลิ่น หรือได้ยิน นักปรัชญา นักจิตวิทยา และ neuroscientists ตอนนี้พยายามเข้าใจธรรมชาติของแนวคิดดังกล่าว สำหรับเพลโต แนวคิดเขาเรียกว่าแบบ ที่มีอยู่ในบางหน่วยนามธรรมบสตี graspable โดยวิญญาณ มีจิตในสมัยประชานศาสตร์ แนวคิดนำเสนอ ซึ่งบทก่อนหน้าหมายถึงแสดงถึงสมอง กระแสหลักปัญหาวิจัยจะทราบว่ารูปแบบของประสาทยิงเล่นบทบาททั้งหมดที่จำเป็นในการอธิบายการหลายแห่งใช้การรับรู้ของแนวคิดเมอร์ฟีกาใหญ่จองของแนวคิดให้การตรวจสอบอย่างละเอียดของปัจจุบันจิตใจทฤษฎีการ ตามทฤษฎีคลาสสิก ยังคง สันนิษฐาน โดยนักปรัชญาจำนวนมากและ nonacademicsเราเคร่งครัดสามารถกำหนดแนวคิดได้ให้เงื่อนไขความจำเป็น และเพียงพอ ตัวอย่าง การแนวคิดของรูปสามเหลี่ยมประกอบด้วยการกำหนดตัวเลขว่าเป็นรูปสามเหลี่ยมถ้าและเดียวถ้ามีตรงสามด้าน อับ ไม่กี่แนวคิดนอกคณิตศาสตร์จะคล้อยตามการข้อกำหนดที่เข้มงวดดังกล่าวตกปัญหานี้ใช้ไม่เพียงแต่แนวคิดนามธรรมเช่นความเป็นจริง แต่แนวคิดชีวิตประจำวันมากเก้าอี้และแมว ถ้าคุณไม่เชื่อนี้ ลองของเก้าอี้ที่มีจำกัดอย่างเข้มงวดeverything you want without arbitrary exclusions: must it have a back, legs, or what? Nevertheless, afull theory of concepts would require room for the existence of those rare concepts such asmathematical ones that are actually definable.In the 1970s, some philosophers, psychologists, and computer scientists advocated a more relaxedview of concepts as prototypes, which are mental representations that specify typical rather thandefining properties. Whereas a definition attempts to list those properties possessed by all and onlychairs, a prototype just includes features that are typical of chairs. Prototypes are more flexible thandefinitions, and there are experimental reasons to think that they give a better account of thepsychology of concepts. However, they may not be flexible enough, so some psychologists haveclaimed that people actually store concepts, not as prototypes but as sets of examples, so that yourconcept of a chair consists of a stored representation of many different chairs. This claim is called theexemplar theory of concepts.The other major account of concepts currently discussed by psychologists is called the knowledgeview or sometimes the theory-theory. This view points to the large role that concepts play inproviding explanations. For example, your concept drunk helps in explaining the behavior of peoplewho have had too much alcohol, as when you say that Fred crashed his car because he was drunk.แล้ว ส่วนสำคัญของแนวคิดไม่ใช่เพียงลักษณะของการกำหนด หรือสภาพทั่วไป หรือชุดของของตัวอย่างที่เกี่ยวข้อง ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ นั้นระบุระหว่างสิ่ง ภาวะแทรกซ้อนอื่นในคำแนะนำการที่แนวความคิดหลายความทุก เป็นงานทดลองล่าสุดในแนวคิดมีส่วนประกอบทางประสาทสัมผัสขนาดใหญ่เช่น visual เพราะ หรือ หู ไม่ใช่แค่วาจาอัน สำหรับตัวอย่าง แนวคิดของเก้าอี้อาจจะสูงภาพถ้ามันเกี่ยวข้องกับการนำเสนอจำมาจากภาพลักษณ์ที่ก่อนหน้าของเก้าอี้ แนวคิดของการเมาอาจสมานบางส่วนถ้ารวมการกลิ่นของแอลกอฮอล์ในลมหายใจของคนแม้ว่าหลักฐานทางจิตวิทยานับกับบัญชีของแนวคิดคลาสสิกเป็นอย่างเคร่งครัดกำหนดได้ มันไม่พอให้เลือกแน่นอนระหว่างต้นแบบ exemplarความรู้ และทฤษฎีทุก แต่ฉันเห็นเหตุผลที่ต้องใช้เหล่านี้เป็นมุมมองการแข่งขัน ผมค่อนข้างต้องตีความให้เป็นจับแง่มุมต่าง ๆ ของวิธีแสดงแนวความคิดในสมองแนวคิดบางอย่างเหมือนคนคณิตศาสตร์อาจแม้แต่จะกำหนดได้ ในบทที่ 3 ผมแนะนำที่แนวคิดและอื่น ๆ ที่ใช้แทนจิตใจรูปแบบของกิจกรรมประสาท สิ่งที่ฉันต้องการแสดงตอนนี้คือการสมองตามมุมมองของแนวคิดสามารถสนับสนุนทุกด้านเหล่านี้มีความหลากหลายของแนวคิดไม่ยากที่จะดูลักษณะเนื่อง exemplar และต้นแบบของแนวคิดที่จะได้รับการสนับสนุน โดยประชากรประสาท แนวคิดไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานเพียงหนึ่งประสาทประชากรในพื้นที่แยกสมองจำกัดการประมวลผลภาษา ได้แนวคิดเนื่องในที่เกี่ยวข้องกับประชากรประสาทหลาย รวมทั้งการรับความรู้สึกใช้แทน จิตวิทยาที่รีวิว Larry Barsalou หลักฐานที่แนวคิดของรถ สำหรับตัวอย่าง กระจายพื้นที่ของสมองที่คนส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ visualใช้แทน ดังนั้น รูปภาพจิตที่ทำงานของรถยนต์อาจเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดของคุณ เป็นอาจมีเสียงและกลิ่นที่คุณเชื่อมโยงกับรถยนต์ แนวคิดคือ รูปแบบของการเปิดใช้งานประสาทประชากรที่สามารถรวมคน ที่มีผลิตโดย รักษาบางส่วนของโครงสร้างของอินพุต perceptualจำลองกับเครือข่ายประสาทเทียมให้เราดูว่าแนวคิดสามารถมีคุณสมบัติเกี่ยวข้องกับชุด exemplars และต้นแบบ เมื่อการฝึกอบรมของเครือข่ายประสาทหลายตัวอย่าง แบบเชื่อมต่อระหว่างของ neurons ที่จะเก็บคุณลักษณะของผู้ตัวอย่างนัย การเชื่อมต่อเดียวกันเหล่านี้ยังช่วยประชากรของ neurons ที่เชื่อมต่อกับทำงานเหมือนต้นแบบ การจดจำของแนวคิดในสอดคล้องกับความสามารถในการจับคู่ลักษณะการทำงานต่าง ๆ โดยทั่วไปมากกว่ามีเพื่อตอบสนองชุดของเงื่อนไขที่เข้มงวด ดังนั้น แม้แต่จำลองประชากรของ neurons มากง่ายกว่าคนจริงในสมองเทียมสามารถจับภาพ exemplarand prototype aspects of concepts.It is much harder to understand how concepts as patterns of neural activation can play theexplanatory role required by the view that a crucial role of concepts like drunk is their contributionto causal explanations. Perhaps the brain manages to use concepts in explanations by embedding themin rules, such as: If X is drunk, then X stumbles. But what is the neural representation of theconnection between the concepts drunk and stumbles? This structure requires also some kind ofneural representation of if-then, which in this explanatory context involves some understanding ofcausality: drunkenness causes stumbling. I will deal with the representation of causality later in thischapter, but for now the main concern is to try to see how the brain could use neural populations torepresent that there is a relation between the concepts of drunk and stumbles.The philosopher and theoretical neuroscientist Chris Eliasmith has been developing interestingideas about how brains can deal with such relations. I will omit the technical details, but will try togive you the flavor of how this works in his computer simulations and how it might work in the brain.Eliasmith has developed a general method for representing vectors, which are strings of numbers, inneural populations. We can associate a concept with such a string—for example, in a simple way bythinking of the numbers as the firing rates (number of electrical discharges per second) of the manyneurons the brain uses for the concept. (Eliasmith's method is more complicated.) Similarly, relationssuch as cause and if-then can also have associated vectors. Now for the neat trick: there aretechniques for building vectors out of vectors, so that drunk causes stumbles can get a vector builtout of the vectors for drunk, causes, and stumbles. Crucially, the new vector retains structuralinformation, maintaining the distinction between “drunk causes stumbles” and “stumbles causesdrunk.” Once this whole relational structure is captured by a vector, we can use Eliasmith's method torepresent it in a population of thousands of neurons. Such neural representations can be transformedin ways that support complex inferences such as if-then reasoning.It is too early to say whether the brain uses anything like Eliasmith's mathematical technique tobuild structure into vectors and then translate them into neural activity. But his work suggests onepossible mechanism whereby the brain might combine concepts into more complicated kinds ofrelational representations. Hence we have a start at seeing how concepts can function in theexplanatory way suggested by the knowledge view: explanations are built out of complexes ofrelations that can be represented in brain patterns. Moreover, because concepts on this view have thesame underlying nature as patterns of activation in neural populations, the knowledge view remainscompatible with prototype, exemplar, and multimodal views of concepts. In those rare cases wherestrict definitions of concepts are available, as in a triangle is a figure with three sides, the necessaryand sufficient conditions can be represented by relations between concepts that can be captured byvectors of vectors and then modeled as neural activity.From my simplified account, one might worry that the account of concepts as patterns of neuralactivation is so vague and general that it would be compatible with any view of concepts at all, thuslacking any content. We can overcome this worry first by looking at the detailed mathematicalanalyses and computational simulations that are already available to show how artificial neuralpopulations can have the desired properties required for modeling exemplars, prototypes, andrelations among concepts. Second, the account I have been offering is strongly incompatible with atleast one currently prominent view of concepts, the conceptual atomism of Jerry Fodor. According toatomism, lexical concepts (ones for which we have words) have no semantic structure at all and gettheir meaning only from their relation with the world. This view is psychologically implausible inthat it cannot
การแปล กรุณารอสักครู่..
แนวคิดมีมากขึ้นเพื่อความรู้ของความเป็นจริงมากกว่าประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส
วาทกรรมของมนุษย์ที่เต็มไปด้วยแนวความคิดรวมทั้งความรู้และความเป็นจริงที่ไม่ได้เชื่อมโยงโดยตรงกับสิ่งที่เราสามารถมองเห็นสัมผัสรสกลิ่นหรือได้ยิน นักปรัชญานักจิตวิทยาและนักประสาทวิทยาตอนนี้พยายามที่จะคิดออกลักษณะของแนวความคิดดังกล่าว สำหรับเพลโตแนวคิดที่เป็นนามธรรมเป็นหน่วยงานที่เขาเรียกว่ารูปแบบที่มีอยู่ในบางดินแดนสวรรค์ graspable โดยจิตวิญญาณ องค์ความรู้ในด้านวิทยาศาสตร์ร่วมสมัยแนวความคิดมีจิตเป็นตัวแทนซึ่งบทก่อนหน้าหมายถึงการเป็นตัวแทนของสมอง กระแสที่สำคัญปัญหาการวิจัยคือการคิดออกวิธีการรูปแบบการยิงประสาทบทบาททั้งหมดที่จำเป็นในการอธิบายการใช้องค์ความรู้หลายแนวความคิด. เกร็กเมอร์ฟีหนังสือเล่มใหญ่ของแนวคิดการให้ทานอย่างละเอียดของจิตวิทยาในปัจจุบันทฤษฎี ตามทฤษฎีคลาสสิกสันนิษฐานว่ายังคงปรัชญาจำนวนมากและ nonacademics, เราอย่างเคร่งครัดสามารถกำหนดแนวความคิดโดยให้เงื่อนไขที่จำเป็นและเพียงพอของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นแนวคิดของรูปสามเหลี่ยมประกอบด้วยคำจำกัดความที่เป็นตัวเลขที่เป็นรูปสามเหลี่ยมและถ้าหากมันมีตรงสามด้าน แต่น่าเสียดายที่ไม่กี่แนวคิดนอกคณิตศาสตร์มีความคล้อยตามคำนิยามที่เข้มงวดดังกล่าว. ความยากลำบากนี้ใช้ไม่เพียง แต่จะแนวคิดที่เป็นนามธรรมเช่นความเป็นจริง แต่ยังรวมถึงแนวความคิดในชีวิตประจำวันอีกมากมายเช่นเก้าอี้และแมว ถ้าคุณไม่เชื่อนี้พยายามที่จะให้ความหมายที่เข้มงวดของเก้าอี้ที่มีทุกสิ่งที่คุณต้องการโดยไม่ต้องยกเว้นพล: มันจะต้องมีกลับขาหรืออะไร อย่างไรก็ตามทฤษฎีที่เต็มไปด้วยแนวความคิดที่จะต้องมีห้องพักสำหรับการดำรงอยู่ของแนวความคิดที่หายากเช่นคนทางคณิตศาสตร์ที่มีกำหนดจริง. ในปี 1970 ที่นักปรัชญาบางนักจิตวิทยาและนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์สนับสนุนการผ่อนคลายมากขึ้นมุมมองของแนวคิดต้นแบบซึ่งเป็นการแสดงทางจิตที่ระบุโดยทั่วไปมากกว่าการกำหนดคุณสมบัติ ในขณะที่ความหมายความพยายามที่จะแสดงรายการคุณสมบัติเหล่านั้นถูกครอบงำโดยทั้งหมดและมีเพียงเก้าอี้ต้นแบบเพียงมีคุณสมบัติที่เป็นปกติของเก้าอี้ ต้นแบบที่มีความยืดหยุ่นมากกว่าคำจำกัดความและมีเหตุผลการทดลองที่จะคิดว่าพวกเขาให้บัญชีที่ดีขึ้นของจิตวิทยาของแนวคิด แต่พวกเขาไม่อาจจะมีความยืดหยุ่นพอดังนั้นนักจิตวิทยาบางคนได้อ้างว่าคนจริงแนวคิดการจัดเก็บไม่เป็นต้นแบบแต่เป็นชุดของตัวอย่างเพื่อให้คุณแนวคิดของเก้าอี้ประกอบด้วยการแสดงที่จัดเก็บของเก้าอี้ที่แตกต่างกัน การเรียกร้องนี้เรียกว่าทฤษฎีของแนวคิดแบบ. บัญชีอื่น ๆ ที่สำคัญของแนวคิดที่กล่าวถึงในขณะนี้โดยนักจิตวิทยาที่เรียกว่าความรู้มุมมองหรือบางครั้งทฤษฎีทฤษฎี จุดนี้มุมมองในบทบาทขนาดใหญ่ที่เล่นแนวความคิดในการให้คำอธิบาย ยกตัวอย่างเช่นแนวคิดของคุณเมาช่วยในการอธิบายพฤติกรรมของคนที่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปเช่นเมื่อคุณบอกว่าเฟร็ดชนรถของเขาเพราะเขาเป็นคนเมา. จากนั้นเป็นส่วนสำคัญของแนวคิดที่ไม่ได้เป็นเพียงลักษณะที่กำหนดหรือที่ทั่วไป เงื่อนไขหรือชุดของตัวอย่างที่เกี่ยวข้องแต่ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุจะระบุระหว่างสิ่งที่ ภาวะแทรกซ้อนอีกในงานทดลองที่ผ่านมาเกี่ยวกับแนวคิดข้อเสนอแนะที่มีแนวความคิดหลายต่อเนื่องโดยเนื้อแท้มีองค์ประกอบทางประสาทสัมผัสขนาดใหญ่เช่นภาพสัมผัสหรือหูไม่ได้เป็นเพียงคำพูดหนึ่ง สำหรับตัวอย่างเช่นแนวคิดของเก้าอี้ของคุณอาจจะเป็นภาพสูงถ้ามันเกี่ยวข้องกับการแสดงภาพที่ได้มาจากการรับรู้ก่อนหน้าของเก้าอี้ แนวคิดของการเมาอาจจะเป็นจมูกส่วนหนึ่งถ้ามันมีกลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในลมหายใจของคน. แม้ว่าหลักฐานทางจิตวิทยานับกับบัญชีคลาสสิกของแนวความคิดเป็นอย่างเคร่งครัดกำหนดมันไม่พอเพียงที่จะทำให้เราสามารถที่จะเลือกอย่างแน่นอนในหมู่ต้นแบบแบบ, ความรู้และความต่อเนื่อง theories.But ฉันเห็นเหตุผลที่จะใช้เหล่านี้เป็นมุมมองการแข่งขันไม่มี ค่อนข้างฉันชอบที่จะแปลความหมายของพวกเขาเป็นที่จับแง่มุมต่าง ๆ ของวิธีการแนวความคิดที่จะเป็นตัวแทนในสมอง. แนวความคิดบางอย่างเช่นคนทางคณิตศาสตร์อาจจะกำหนด ในบทที่ 3 ผมแนะนำว่าแนวความคิดและการแสดงทางจิตอื่นๆ ที่มีรูปแบบของกิจกรรมประสาท สิ่งที่ฉันต้องแสดงให้เห็นในขณะนี้คือว่ามุมมองของสมองตามแนวคิดสามารถรองรับทุกด้านที่มีความหลากหลายของแนวความคิดเหล่านี้. มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะดูว่าเนื่องแบบและลักษณะของแนวคิดต้นแบบสามารถสนับสนุนโดยประชากรประสาท แนวคิดที่ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานในเวลาเพียงหนึ่งประสาทประชากรในพื้นที่ที่แยกของสมองที่ จำกัด การประมวลผลภาษา แนวคิดที่สามารถนำมาต่อเนื่องในการที่จะเกี่ยวข้องกับประชากรประสาทหลายรวมทั้งคนที่ทุ่มเทให้กับประสาทสัมผัสการแสดง นักจิตวิทยาแลร์รี่ Barsalou คิดเห็นหลักฐานที่แสดงว่าแนวความคิดของคุณของรถสำหรับตัวอย่างเช่นมีการกระจายทั่วพื้นที่ของสมองที่มีคนส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับภาพการแสดง ดังนั้นภาพจิตที่คุณสามารถทำของรถยนต์อาจเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดของคุณเช่นอาจจะเป็นเสียงและกลิ่นที่คุณเชื่อมโยงกับรถยนต์ แนวคิดรูปแบบการเปิดใช้งานในประชากรประสาทที่สามารถรวมคนที่มีการผลิตโดยและบำรุงรักษาบางส่วนของโครงสร้างของปัจจัยการผลิตการรับรู้. จำลองกับเครือข่ายประสาทเทียมช่วยให้เราดูว่าแนวความคิดที่จะมีคุณสมบัติที่เกี่ยวข้องกับชุดโคลงและต้นแบบ เมื่อเครือข่ายประสาทได้รับการฝึกฝนที่มีหลายตัวอย่างรูปแบบการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาทที่เปิดใช้งานได้ในการจัดเก็บคุณสมบัติของผู้ตัวอย่างโดยปริยาย การเชื่อมต่อเดียวกันนี้ยังช่วยให้ประชากรของเซลล์ประสาทที่เชื่อมต่อไปยังทำตัวเหมือนต้นแบบตระหนักถึงกรณีของแนวคิดที่สอดคล้องกับความสามารถของพวกเขาเพื่อให้ตรงกับคุณสมบัติทั่วไปต่างๆแทนที่จะต้องตอบสนองความชุดที่เข้มงวดของเงื่อนไข ดังนั้นจำลองแม้ประชากรของเซลล์ประสาทเทียมมากง่ายกว่าคนจริงในสมองสามารถจับภาพแบบและด้านต้นแบบแนวคิด. มันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจว่าแนวคิดที่เป็นรูปแบบของการกระตุ้นประสาทสามารถเล่นบทบาทอธิบายจำเป็นโดยมุมมองที่สำคัญบทบาทของแนวคิดเช่นเมาเป็นผลงานของพวกเขาที่จะสาเหตุคำอธิบาย บางทีสมองพอที่จะใช้แนวคิดในคำอธิบายโดยการฝังพวกเขาในกฎระเบียบเช่นถ้า X เป็นเมาแล้ว X สะดุด แต่สิ่งที่เป็นตัวแทนของระบบประสาทของการเชื่อมต่อระหว่างแนวคิดที่เมาและสะดุด? โครงสร้างแบบนี้ยังต้องใช้ชนิดของการเป็นตัวแทนของระบบประสาทถ้าแล้วซึ่งในบริบทอธิบายนี้เกี่ยวข้องกับความเข้าใจในบางเวรกรรม: มึนเมาสาเหตุสะดุด ฉันจะจัดการกับการเป็นตัวแทนของอำนาจต่อไปในนี้บทแต่ตอนนี้ความกังวลหลักคือการพยายามที่จะดูว่าสมองสามารถใช้ประชากรประสาทการรับรองว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดของเมาและสะดุดที่. นักปรัชญาและทฤษฎี ประสาทวิทยา Eliasmith คริสได้รับการพัฒนาที่น่าสนใจความคิดเกี่ยวกับวิธีการที่สมองสามารถจัดการกับความสัมพันธ์ดังกล่าว ผมจะเอารายละเอียดทางเทคนิค แต่จะพยายามที่จะให้รสชาติของวิธีการทำงานในแบบจำลองคอมพิวเตอร์ของเขาและวิธีการที่มันอาจจะทำงานในสมอง. Eliasmith ได้มีการพัฒนาวิธีการทั่วไปแทนเวกเตอร์ซึ่งเป็นสายของตัวเลขในระบบประสาทประชากร เราสามารถเชื่อมโยงแนวคิดด้วยเช่นตัวอย่างสตริงสำหรับในวิธีที่ง่ายโดยคิดของตัวเลขอัตราการยิง (จำนวนปล่อยไฟฟ้าต่อวินาที) ของหลายเซลล์ประสาทสมองที่ใช้สำหรับคอนเซ็ปต์ (วิธี Eliasmith เป็นความซับซ้อนมากขึ้น.) ในทำนองเดียวกันความสัมพันธ์ดังกล่าวเป็นสาเหตุและหากแล้วยังสามารถมีความสัมพันธ์เวกเตอร์ ตอนนี้สำหรับเคล็ดลับเรียบร้อย: มีเทคนิคในการพาหะอาคารออกของเวกเตอร์เพื่อให้เมาทำให้เกิดการสะดุดจะได้รับเวกเตอร์ที่สร้างขึ้นจากพาหะสำหรับเมาสาเหตุและสะดุด ขับเคลื่อนเวกเตอร์ใหม่ยังคงมีโครงสร้างข้อมูลที่ยังคงรักษาความแตกต่างระหว่าง "เมาทำให้เกิดการสะดุด" และ "สะดุดทำให้เกิดการเมา." เมื่อโครงสร้างเชิงสัมพันธ์ทั้งหมดนี้ถูกจับโดยเวกเตอร์ที่เราสามารถใช้วิธีการ Eliasmith ที่จะเป็นตัวแทนของประชากรนับพันของเซลล์ประสาท การแสดงประสาทดังกล่าวสามารถจะเปลี่ยนไปในทางที่สนับสนุนข้อสรุปที่ซับซ้อนเช่นถ้าแล้วเหตุผล. มันเร็วเกินไปที่จะบอกได้ว่าสมองใช้อะไรเช่นเทคนิคทางคณิตศาสตร์ Eliasmith ที่จะสร้างโครงสร้างออกเป็นพาหะแล้วแปลให้เป็นกิจกรรมประสาท แต่ผลงานของเขาแสดงให้เห็นหนึ่งในกลไกที่เป็นไปได้โดยสมองอาจรวมแนวความคิดลงไปในชนิดที่ซับซ้อนมากขึ้นของการแสดงความสัมพันธ์ ดังนั้นเรามีการเริ่มต้นที่เห็นว่าแนวความคิดที่สามารถทำงานได้ในวิธีที่แนะนำโดยอธิบายมุมมองความรู้: คำอธิบายที่ถูกสร้างขึ้นจากซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่สามารถแสดงในรูปแบบสมอง นอกจากนี้เนื่องจากแนวความคิดในมุมมองนี้มีลักษณะพื้นฐานเช่นเดียวกับรูปแบบการเปิดใช้งานในประชากรประสาทมุมมองความรู้ที่ยังคงเข้ากันได้กับต้นแบบแบบและมุมมองต่อเนื่องของแนวคิด ในกรณีที่หายากเหล่านั้นที่คำจำกัดความที่เข้มงวดของแนวความคิดที่มีอยู่ในขณะที่เป็นรูปสามเหลี่ยมเป็นรูปที่มีสามด้านที่จำเป็นเงื่อนไขและเพียงพอสามารถแสดงโดยความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดที่สามารถจับโดยพาหะของเวกเตอร์และรูปแบบจากนั้นเป็นกิจกรรมประสาทจากบัญชีที่เรียบง่ายของฉันหนึ่งอาจกังวลว่าบัญชีของแนวคิดที่เป็นรูปแบบของการประสาทยืนยันการใช้งานเป็นไปอย่างคลุมเครือและทั่วไปที่มันจะเข้ากันได้กับมุมมองของแนวความคิดใด ๆ จึงขาดเนื้อหาใด ๆ เราสามารถเอาชนะความกังวลนี้เป็นครั้งแรกโดยมองไปที่ทางคณิตศาสตร์ที่มีรายละเอียดการวิเคราะห์และแบบจำลองการคำนวณที่มีอยู่แล้วพร้อมที่จะแสดงให้เห็นว่าประสาทเทียมประชากรสามารถมีคุณสมบัติที่ต้องการที่จำเป็นสำหรับการสร้างแบบจำลองโคลงต้นแบบและความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิด ประการที่สองการบัญชีที่ผมได้รับการเสนอเป็นอย่างยิ่งที่ไม่เข้ากันอย่างน้อยหนึ่งมุมมองที่โดดเด่นในปัจจุบันแนวคิดที่ atomism แนวคิดของเจอร์รีโดร์ ตามที่atomism แนวคิดคำศัพท์ (คนที่เรามีคำ) ไม่มีโครงสร้างความหมายที่ทุกคนและได้รับความหมายของพวกเขาเท่านั้นจากความสัมพันธ์ของพวกเขากับโลก มุมมองนี้เป็นจิตใจไม่น่าเชื่อในการที่จะไม่สามารถ
วาทกรรมของมนุษย์ที่เต็มไปด้วยแนวความคิดรวมทั้งความรู้และความเป็นจริงที่ไม่ได้เชื่อมโยงโดยตรงกับสิ่งที่เราสามารถมองเห็นสัมผัสรสกลิ่นหรือได้ยิน นักปรัชญานักจิตวิทยาและนักประสาทวิทยาตอนนี้พยายามที่จะคิดออกลักษณะของแนวความคิดดังกล่าว สำหรับเพลโตแนวคิดที่เป็นนามธรรมเป็นหน่วยงานที่เขาเรียกว่ารูปแบบที่มีอยู่ในบางดินแดนสวรรค์ graspable โดยจิตวิญญาณ องค์ความรู้ในด้านวิทยาศาสตร์ร่วมสมัยแนวความคิดมีจิตเป็นตัวแทนซึ่งบทก่อนหน้าหมายถึงการเป็นตัวแทนของสมอง กระแสที่สำคัญปัญหาการวิจัยคือการคิดออกวิธีการรูปแบบการยิงประสาทบทบาททั้งหมดที่จำเป็นในการอธิบายการใช้องค์ความรู้หลายแนวความคิด. เกร็กเมอร์ฟีหนังสือเล่มใหญ่ของแนวคิดการให้ทานอย่างละเอียดของจิตวิทยาในปัจจุบันทฤษฎี ตามทฤษฎีคลาสสิกสันนิษฐานว่ายังคงปรัชญาจำนวนมากและ nonacademics, เราอย่างเคร่งครัดสามารถกำหนดแนวความคิดโดยให้เงื่อนไขที่จำเป็นและเพียงพอของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นแนวคิดของรูปสามเหลี่ยมประกอบด้วยคำจำกัดความที่เป็นตัวเลขที่เป็นรูปสามเหลี่ยมและถ้าหากมันมีตรงสามด้าน แต่น่าเสียดายที่ไม่กี่แนวคิดนอกคณิตศาสตร์มีความคล้อยตามคำนิยามที่เข้มงวดดังกล่าว. ความยากลำบากนี้ใช้ไม่เพียง แต่จะแนวคิดที่เป็นนามธรรมเช่นความเป็นจริง แต่ยังรวมถึงแนวความคิดในชีวิตประจำวันอีกมากมายเช่นเก้าอี้และแมว ถ้าคุณไม่เชื่อนี้พยายามที่จะให้ความหมายที่เข้มงวดของเก้าอี้ที่มีทุกสิ่งที่คุณต้องการโดยไม่ต้องยกเว้นพล: มันจะต้องมีกลับขาหรืออะไร อย่างไรก็ตามทฤษฎีที่เต็มไปด้วยแนวความคิดที่จะต้องมีห้องพักสำหรับการดำรงอยู่ของแนวความคิดที่หายากเช่นคนทางคณิตศาสตร์ที่มีกำหนดจริง. ในปี 1970 ที่นักปรัชญาบางนักจิตวิทยาและนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์สนับสนุนการผ่อนคลายมากขึ้นมุมมองของแนวคิดต้นแบบซึ่งเป็นการแสดงทางจิตที่ระบุโดยทั่วไปมากกว่าการกำหนดคุณสมบัติ ในขณะที่ความหมายความพยายามที่จะแสดงรายการคุณสมบัติเหล่านั้นถูกครอบงำโดยทั้งหมดและมีเพียงเก้าอี้ต้นแบบเพียงมีคุณสมบัติที่เป็นปกติของเก้าอี้ ต้นแบบที่มีความยืดหยุ่นมากกว่าคำจำกัดความและมีเหตุผลการทดลองที่จะคิดว่าพวกเขาให้บัญชีที่ดีขึ้นของจิตวิทยาของแนวคิด แต่พวกเขาไม่อาจจะมีความยืดหยุ่นพอดังนั้นนักจิตวิทยาบางคนได้อ้างว่าคนจริงแนวคิดการจัดเก็บไม่เป็นต้นแบบแต่เป็นชุดของตัวอย่างเพื่อให้คุณแนวคิดของเก้าอี้ประกอบด้วยการแสดงที่จัดเก็บของเก้าอี้ที่แตกต่างกัน การเรียกร้องนี้เรียกว่าทฤษฎีของแนวคิดแบบ. บัญชีอื่น ๆ ที่สำคัญของแนวคิดที่กล่าวถึงในขณะนี้โดยนักจิตวิทยาที่เรียกว่าความรู้มุมมองหรือบางครั้งทฤษฎีทฤษฎี จุดนี้มุมมองในบทบาทขนาดใหญ่ที่เล่นแนวความคิดในการให้คำอธิบาย ยกตัวอย่างเช่นแนวคิดของคุณเมาช่วยในการอธิบายพฤติกรรมของคนที่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปเช่นเมื่อคุณบอกว่าเฟร็ดชนรถของเขาเพราะเขาเป็นคนเมา. จากนั้นเป็นส่วนสำคัญของแนวคิดที่ไม่ได้เป็นเพียงลักษณะที่กำหนดหรือที่ทั่วไป เงื่อนไขหรือชุดของตัวอย่างที่เกี่ยวข้องแต่ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุจะระบุระหว่างสิ่งที่ ภาวะแทรกซ้อนอีกในงานทดลองที่ผ่านมาเกี่ยวกับแนวคิดข้อเสนอแนะที่มีแนวความคิดหลายต่อเนื่องโดยเนื้อแท้มีองค์ประกอบทางประสาทสัมผัสขนาดใหญ่เช่นภาพสัมผัสหรือหูไม่ได้เป็นเพียงคำพูดหนึ่ง สำหรับตัวอย่างเช่นแนวคิดของเก้าอี้ของคุณอาจจะเป็นภาพสูงถ้ามันเกี่ยวข้องกับการแสดงภาพที่ได้มาจากการรับรู้ก่อนหน้าของเก้าอี้ แนวคิดของการเมาอาจจะเป็นจมูกส่วนหนึ่งถ้ามันมีกลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในลมหายใจของคน. แม้ว่าหลักฐานทางจิตวิทยานับกับบัญชีคลาสสิกของแนวความคิดเป็นอย่างเคร่งครัดกำหนดมันไม่พอเพียงที่จะทำให้เราสามารถที่จะเลือกอย่างแน่นอนในหมู่ต้นแบบแบบ, ความรู้และความต่อเนื่อง theories.But ฉันเห็นเหตุผลที่จะใช้เหล่านี้เป็นมุมมองการแข่งขันไม่มี ค่อนข้างฉันชอบที่จะแปลความหมายของพวกเขาเป็นที่จับแง่มุมต่าง ๆ ของวิธีการแนวความคิดที่จะเป็นตัวแทนในสมอง. แนวความคิดบางอย่างเช่นคนทางคณิตศาสตร์อาจจะกำหนด ในบทที่ 3 ผมแนะนำว่าแนวความคิดและการแสดงทางจิตอื่นๆ ที่มีรูปแบบของกิจกรรมประสาท สิ่งที่ฉันต้องแสดงให้เห็นในขณะนี้คือว่ามุมมองของสมองตามแนวคิดสามารถรองรับทุกด้านที่มีความหลากหลายของแนวความคิดเหล่านี้. มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะดูว่าเนื่องแบบและลักษณะของแนวคิดต้นแบบสามารถสนับสนุนโดยประชากรประสาท แนวคิดที่ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานในเวลาเพียงหนึ่งประสาทประชากรในพื้นที่ที่แยกของสมองที่ จำกัด การประมวลผลภาษา แนวคิดที่สามารถนำมาต่อเนื่องในการที่จะเกี่ยวข้องกับประชากรประสาทหลายรวมทั้งคนที่ทุ่มเทให้กับประสาทสัมผัสการแสดง นักจิตวิทยาแลร์รี่ Barsalou คิดเห็นหลักฐานที่แสดงว่าแนวความคิดของคุณของรถสำหรับตัวอย่างเช่นมีการกระจายทั่วพื้นที่ของสมองที่มีคนส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับภาพการแสดง ดังนั้นภาพจิตที่คุณสามารถทำของรถยนต์อาจเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดของคุณเช่นอาจจะเป็นเสียงและกลิ่นที่คุณเชื่อมโยงกับรถยนต์ แนวคิดรูปแบบการเปิดใช้งานในประชากรประสาทที่สามารถรวมคนที่มีการผลิตโดยและบำรุงรักษาบางส่วนของโครงสร้างของปัจจัยการผลิตการรับรู้. จำลองกับเครือข่ายประสาทเทียมช่วยให้เราดูว่าแนวความคิดที่จะมีคุณสมบัติที่เกี่ยวข้องกับชุดโคลงและต้นแบบ เมื่อเครือข่ายประสาทได้รับการฝึกฝนที่มีหลายตัวอย่างรูปแบบการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาทที่เปิดใช้งานได้ในการจัดเก็บคุณสมบัติของผู้ตัวอย่างโดยปริยาย การเชื่อมต่อเดียวกันนี้ยังช่วยให้ประชากรของเซลล์ประสาทที่เชื่อมต่อไปยังทำตัวเหมือนต้นแบบตระหนักถึงกรณีของแนวคิดที่สอดคล้องกับความสามารถของพวกเขาเพื่อให้ตรงกับคุณสมบัติทั่วไปต่างๆแทนที่จะต้องตอบสนองความชุดที่เข้มงวดของเงื่อนไข ดังนั้นจำลองแม้ประชากรของเซลล์ประสาทเทียมมากง่ายกว่าคนจริงในสมองสามารถจับภาพแบบและด้านต้นแบบแนวคิด. มันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจว่าแนวคิดที่เป็นรูปแบบของการกระตุ้นประสาทสามารถเล่นบทบาทอธิบายจำเป็นโดยมุมมองที่สำคัญบทบาทของแนวคิดเช่นเมาเป็นผลงานของพวกเขาที่จะสาเหตุคำอธิบาย บางทีสมองพอที่จะใช้แนวคิดในคำอธิบายโดยการฝังพวกเขาในกฎระเบียบเช่นถ้า X เป็นเมาแล้ว X สะดุด แต่สิ่งที่เป็นตัวแทนของระบบประสาทของการเชื่อมต่อระหว่างแนวคิดที่เมาและสะดุด? โครงสร้างแบบนี้ยังต้องใช้ชนิดของการเป็นตัวแทนของระบบประสาทถ้าแล้วซึ่งในบริบทอธิบายนี้เกี่ยวข้องกับความเข้าใจในบางเวรกรรม: มึนเมาสาเหตุสะดุด ฉันจะจัดการกับการเป็นตัวแทนของอำนาจต่อไปในนี้บทแต่ตอนนี้ความกังวลหลักคือการพยายามที่จะดูว่าสมองสามารถใช้ประชากรประสาทการรับรองว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดของเมาและสะดุดที่. นักปรัชญาและทฤษฎี ประสาทวิทยา Eliasmith คริสได้รับการพัฒนาที่น่าสนใจความคิดเกี่ยวกับวิธีการที่สมองสามารถจัดการกับความสัมพันธ์ดังกล่าว ผมจะเอารายละเอียดทางเทคนิค แต่จะพยายามที่จะให้รสชาติของวิธีการทำงานในแบบจำลองคอมพิวเตอร์ของเขาและวิธีการที่มันอาจจะทำงานในสมอง. Eliasmith ได้มีการพัฒนาวิธีการทั่วไปแทนเวกเตอร์ซึ่งเป็นสายของตัวเลขในระบบประสาทประชากร เราสามารถเชื่อมโยงแนวคิดด้วยเช่นตัวอย่างสตริงสำหรับในวิธีที่ง่ายโดยคิดของตัวเลขอัตราการยิง (จำนวนปล่อยไฟฟ้าต่อวินาที) ของหลายเซลล์ประสาทสมองที่ใช้สำหรับคอนเซ็ปต์ (วิธี Eliasmith เป็นความซับซ้อนมากขึ้น.) ในทำนองเดียวกันความสัมพันธ์ดังกล่าวเป็นสาเหตุและหากแล้วยังสามารถมีความสัมพันธ์เวกเตอร์ ตอนนี้สำหรับเคล็ดลับเรียบร้อย: มีเทคนิคในการพาหะอาคารออกของเวกเตอร์เพื่อให้เมาทำให้เกิดการสะดุดจะได้รับเวกเตอร์ที่สร้างขึ้นจากพาหะสำหรับเมาสาเหตุและสะดุด ขับเคลื่อนเวกเตอร์ใหม่ยังคงมีโครงสร้างข้อมูลที่ยังคงรักษาความแตกต่างระหว่าง "เมาทำให้เกิดการสะดุด" และ "สะดุดทำให้เกิดการเมา." เมื่อโครงสร้างเชิงสัมพันธ์ทั้งหมดนี้ถูกจับโดยเวกเตอร์ที่เราสามารถใช้วิธีการ Eliasmith ที่จะเป็นตัวแทนของประชากรนับพันของเซลล์ประสาท การแสดงประสาทดังกล่าวสามารถจะเปลี่ยนไปในทางที่สนับสนุนข้อสรุปที่ซับซ้อนเช่นถ้าแล้วเหตุผล. มันเร็วเกินไปที่จะบอกได้ว่าสมองใช้อะไรเช่นเทคนิคทางคณิตศาสตร์ Eliasmith ที่จะสร้างโครงสร้างออกเป็นพาหะแล้วแปลให้เป็นกิจกรรมประสาท แต่ผลงานของเขาแสดงให้เห็นหนึ่งในกลไกที่เป็นไปได้โดยสมองอาจรวมแนวความคิดลงไปในชนิดที่ซับซ้อนมากขึ้นของการแสดงความสัมพันธ์ ดังนั้นเรามีการเริ่มต้นที่เห็นว่าแนวความคิดที่สามารถทำงานได้ในวิธีที่แนะนำโดยอธิบายมุมมองความรู้: คำอธิบายที่ถูกสร้างขึ้นจากซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่สามารถแสดงในรูปแบบสมอง นอกจากนี้เนื่องจากแนวความคิดในมุมมองนี้มีลักษณะพื้นฐานเช่นเดียวกับรูปแบบการเปิดใช้งานในประชากรประสาทมุมมองความรู้ที่ยังคงเข้ากันได้กับต้นแบบแบบและมุมมองต่อเนื่องของแนวคิด ในกรณีที่หายากเหล่านั้นที่คำจำกัดความที่เข้มงวดของแนวความคิดที่มีอยู่ในขณะที่เป็นรูปสามเหลี่ยมเป็นรูปที่มีสามด้านที่จำเป็นเงื่อนไขและเพียงพอสามารถแสดงโดยความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดที่สามารถจับโดยพาหะของเวกเตอร์และรูปแบบจากนั้นเป็นกิจกรรมประสาทจากบัญชีที่เรียบง่ายของฉันหนึ่งอาจกังวลว่าบัญชีของแนวคิดที่เป็นรูปแบบของการประสาทยืนยันการใช้งานเป็นไปอย่างคลุมเครือและทั่วไปที่มันจะเข้ากันได้กับมุมมองของแนวความคิดใด ๆ จึงขาดเนื้อหาใด ๆ เราสามารถเอาชนะความกังวลนี้เป็นครั้งแรกโดยมองไปที่ทางคณิตศาสตร์ที่มีรายละเอียดการวิเคราะห์และแบบจำลองการคำนวณที่มีอยู่แล้วพร้อมที่จะแสดงให้เห็นว่าประสาทเทียมประชากรสามารถมีคุณสมบัติที่ต้องการที่จำเป็นสำหรับการสร้างแบบจำลองโคลงต้นแบบและความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิด ประการที่สองการบัญชีที่ผมได้รับการเสนอเป็นอย่างยิ่งที่ไม่เข้ากันอย่างน้อยหนึ่งมุมมองที่โดดเด่นในปัจจุบันแนวคิดที่ atomism แนวคิดของเจอร์รีโดร์ ตามที่atomism แนวคิดคำศัพท์ (คนที่เรามีคำ) ไม่มีโครงสร้างความหมายที่ทุกคนและได้รับความหมายของพวกเขาเท่านั้นจากความสัมพันธ์ของพวกเขากับโลก มุมมองนี้เป็นจิตใจไม่น่าเชื่อในการที่จะไม่สามารถ
การแปล กรุณารอสักครู่..
แนวคิด
มีมากขึ้นความรู้ของความเป็นจริงมากกว่าประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส วาทกรรมของมนุษย์เต็มไปด้วย
แนวคิด รวมทั้งความรู้และความเป็นจริงที่ไม่ผูกตรงสิ่งที่เราสามารถมองเห็นสัมผัสรสชาติ
กลิ่น หรือได้ยิน นักปรัชญา นักจิตวิทยา และตอนนี้ neuroscientists พยายามที่จะคิดออกธรรมชาติ
แนวคิดดังกล่าว สำหรับเพลโต แนวคิดนามธรรมหน่วยงานเขาเรียกฟอร์มที่มีอยู่ในดินแดนสวรรค์
graspable โดยวิญญาณ ในวิทยาศาสตร์ร่วมสมัย แนวคิด เป็นจิต
แทน ซึ่งบทก่อนหน้า แสดงถึงสมองที่ใช้แทน ปัญหาการวิจัยในปัจจุบัน
หลักคือการคิดออกว่ารูปแบบของนิวรอลยิงเล่นได้ทุกบทบาท ต้องการอธิบายหลายอย่าง
ความคิดของแนวคิดเกร็ก เมอร์ฟี่ หนังสือเล่มใหญ่ของแนวคิดมีการตรวจสอบอย่างละเอียดของทฤษฎีจิตวิทยา
ปัจจุบัน ตามทฤษฎีคลาสสิก ยังสันนิษฐานโดยนักปรัชญามากมาย และ nonacademics
, เราสามารถกำหนดแนวคิดอย่างเคร่งครัด โดยให้พวกเขาจำเป็นและเงื่อนไขที่พอเพียง ตัวอย่างเช่น แนวคิดของสามเหลี่ยมประกอบด้วยคำนิยามที่เป็นรูปสามเหลี่ยม ถ้าและเพียงถ้ามันมีจริงๆ
สามด้าน แต่แนวคิดไม่กี่นอกคณิตศาสตร์จะซูฮกให้เข้มงวดเช่นคำนิยาม .
ยากนี้ใช้ไม่เพียง แต่แนวคิดที่เป็นนามธรรม เช่น ความเป็นจริง แต่ยังมีแนวคิดทุกวันมากมาย
เช่นเก้าอี้และแมว ถ้าคุณไม่เชื่อ ลองให้ความหมายอย่างเข้มงวดของเก้าอี้ที่มีทุกสิ่งที่คุณต้องการ โดยไม่มีการยกเว้น โดยพล
: มันต้องมีหลัง ขา หรืออะไร ?อย่างไรก็ตาม แนวคิดทฤษฎีเต็ม
จะต้องมีห้องสำหรับการดำรงอยู่ของที่หายาก เช่น ที่แนวคิดทางคณิตศาสตร์ที่กำหนดจริง ๆ
.
ในปี 1970 , บาง นักปรัชญา นักจิตวิทยา และนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์สนับสนุนผ่อนคลาย
เพิ่มเติมมุมมองแนวคิดและต้นแบบ ซึ่งเป็นจิตที่ใช้แทนที่ระบุโดยทั่วไปมากกว่า
การกําหนดคุณสมบัติ .ในขณะที่คำนิยามพยายามรายการคุณสมบัติผู้ครอบครองและเก้าอี้เท่านั้น
, ต้นแบบก็มีคุณสมบัติที่เป็นปกติของเก้าอี้ ต้นแบบที่มีความยืดหยุ่นมากกว่า
ความหมาย และมีเหตุผลที่จะคิดว่าพวกเขาให้เรียนบัญชีดีกว่า
จิตวิทยาของแนวคิด อย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจจะไม่ยืดหยุ่นพอ ดังนั้น นักจิตวิทยาบางอย่างมี
อ้างว่าคนที่แนวคิดร้านไม่เหมือนต้นแบบ แต่เป็นชุดของตัวอย่าง ดังนั้นแนวคิดของคุณ
ของเก้าอี้ประกอบด้วยเก็บไว้เป็นตัวแทนของเก้าอี้ที่แตกต่างกันมาก การเรียกร้องนี้เรียกว่า
แบบอย่างทฤษฎีแนวคิด .
บัญชีหลักอื่น ๆของแนวคิดังกล่าวโดยนักจิตวิทยาเรียกว่าความรู้
ดู หรือบางครั้งทฤษฎีทฤษฎีมุมมองนี้จุดขนาดใหญ่ที่แนวคิดบทบาทเล่นใน
การให้คำอธิบาย ตัวอย่างเช่น เมาแนวคิดของคุณช่วยในการอธิบายพฤติกรรมของคน
ที่มีแอลกอฮอล์มากเกินไป เมื่อคุณพูดที่เฟร็ดขับรถชนเขา เพราะเขาเมา .
แล้วส่วนใหญ่เป็นแนวคิดที่ไม่ได้เป็นเพียงการกำหนดลักษณะหรือสภาพปกติของมัน หรือชุด
ตัวอย่างที่เกี่ยวข้องแต่ระบุว่า ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่ง ภาวะแทรกซ้อนอื่น
งานทดลองล่าสุดในแนวคิด เป็นข้อเสนอแนะที่หลายแนวคิดเป็นอย่างโดยเนื้อแท้มีขนาดใหญ่หลาย
, ประสาทสัมผัสส่วนประกอบ เช่น ภาพ สัมผัส หรือ หู ไม่ใช่แค่คำพูดเดียว สำหรับ
ตัวอย่างแนวคิดของเก้าอี้อาจจะสูงถ้ามันเกี่ยวข้องกับภาพ ภาพที่ได้มา
แทนจากเดิมรับรู้ของเก้าอี้ แนวคิดของการเมาอาจจะส่วนหนึ่ง คือถ้ามันมี
กลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของคน แม้ว่าจิตนับกับ
หลักฐานบัญชีคลาสสิกแนวคิดเป็นอย่างเคร่งครัด
ซึ่งกำหนดได้ มันไม่เพียงพอที่จะช่วยให้เราเลือกแตกหักระหว่างต้นแบบ , แบบอย่าง ,
ความรู้และทฤษฎีต่อเนื่อง .แต่ผมไม่เห็นเหตุผลที่จะใช้เหล่านี้เป็นมุมมองการแข่งขัน แต่ผม
ชอบตีความว่าเป็นภาพด้านต่าง ๆว่ามีแนวคิดที่แสดงในสมอง .
แนวคิดบางอย่างเช่นคนที่ทางคณิตศาสตร์อาจจะกำหนด . ในบทที่ 3 ผมพบว่าแนวคิด
และตัวแทนจิตอื่น ๆ รูปแบบของกิจกรรมประสาท สิ่งที่ฉันต้องการที่จะแสดงในขณะนี้คือว่า
มองจากมุมมองของแนวคิดที่สามารถสนับสนุนทั้งหมดเหล่านี้ในลักษณะที่หลากหลายของแนวคิด .
มันไม่ยากที่จะดูว่าแบบ , แบบอย่าง , ต้นแบบแนวคิดและลักษณะของประชากรสามารถ
สนับสนุนโดย ประสาท เป็นแนวคิดที่ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานในเวลาเพียงหนึ่งประสาท
ประชากรในบริเวณของสมองที่ควบคุมการประมวลผลภาษา เป็นแนวคิดที่สามารถ
มีมากขึ้นความรู้ของความเป็นจริงมากกว่าประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส วาทกรรมของมนุษย์เต็มไปด้วย
แนวคิด รวมทั้งความรู้และความเป็นจริงที่ไม่ผูกตรงสิ่งที่เราสามารถมองเห็นสัมผัสรสชาติ
กลิ่น หรือได้ยิน นักปรัชญา นักจิตวิทยา และตอนนี้ neuroscientists พยายามที่จะคิดออกธรรมชาติ
แนวคิดดังกล่าว สำหรับเพลโต แนวคิดนามธรรมหน่วยงานเขาเรียกฟอร์มที่มีอยู่ในดินแดนสวรรค์
graspable โดยวิญญาณ ในวิทยาศาสตร์ร่วมสมัย แนวคิด เป็นจิต
แทน ซึ่งบทก่อนหน้า แสดงถึงสมองที่ใช้แทน ปัญหาการวิจัยในปัจจุบัน
หลักคือการคิดออกว่ารูปแบบของนิวรอลยิงเล่นได้ทุกบทบาท ต้องการอธิบายหลายอย่าง
ความคิดของแนวคิดเกร็ก เมอร์ฟี่ หนังสือเล่มใหญ่ของแนวคิดมีการตรวจสอบอย่างละเอียดของทฤษฎีจิตวิทยา
ปัจจุบัน ตามทฤษฎีคลาสสิก ยังสันนิษฐานโดยนักปรัชญามากมาย และ nonacademics
, เราสามารถกำหนดแนวคิดอย่างเคร่งครัด โดยให้พวกเขาจำเป็นและเงื่อนไขที่พอเพียง ตัวอย่างเช่น แนวคิดของสามเหลี่ยมประกอบด้วยคำนิยามที่เป็นรูปสามเหลี่ยม ถ้าและเพียงถ้ามันมีจริงๆ
สามด้าน แต่แนวคิดไม่กี่นอกคณิตศาสตร์จะซูฮกให้เข้มงวดเช่นคำนิยาม .
ยากนี้ใช้ไม่เพียง แต่แนวคิดที่เป็นนามธรรม เช่น ความเป็นจริง แต่ยังมีแนวคิดทุกวันมากมาย
เช่นเก้าอี้และแมว ถ้าคุณไม่เชื่อ ลองให้ความหมายอย่างเข้มงวดของเก้าอี้ที่มีทุกสิ่งที่คุณต้องการ โดยไม่มีการยกเว้น โดยพล
: มันต้องมีหลัง ขา หรืออะไร ?อย่างไรก็ตาม แนวคิดทฤษฎีเต็ม
จะต้องมีห้องสำหรับการดำรงอยู่ของที่หายาก เช่น ที่แนวคิดทางคณิตศาสตร์ที่กำหนดจริง ๆ
.
ในปี 1970 , บาง นักปรัชญา นักจิตวิทยา และนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์สนับสนุนผ่อนคลาย
เพิ่มเติมมุมมองแนวคิดและต้นแบบ ซึ่งเป็นจิตที่ใช้แทนที่ระบุโดยทั่วไปมากกว่า
การกําหนดคุณสมบัติ .ในขณะที่คำนิยามพยายามรายการคุณสมบัติผู้ครอบครองและเก้าอี้เท่านั้น
, ต้นแบบก็มีคุณสมบัติที่เป็นปกติของเก้าอี้ ต้นแบบที่มีความยืดหยุ่นมากกว่า
ความหมาย และมีเหตุผลที่จะคิดว่าพวกเขาให้เรียนบัญชีดีกว่า
จิตวิทยาของแนวคิด อย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจจะไม่ยืดหยุ่นพอ ดังนั้น นักจิตวิทยาบางอย่างมี
อ้างว่าคนที่แนวคิดร้านไม่เหมือนต้นแบบ แต่เป็นชุดของตัวอย่าง ดังนั้นแนวคิดของคุณ
ของเก้าอี้ประกอบด้วยเก็บไว้เป็นตัวแทนของเก้าอี้ที่แตกต่างกันมาก การเรียกร้องนี้เรียกว่า
แบบอย่างทฤษฎีแนวคิด .
บัญชีหลักอื่น ๆของแนวคิดังกล่าวโดยนักจิตวิทยาเรียกว่าความรู้
ดู หรือบางครั้งทฤษฎีทฤษฎีมุมมองนี้จุดขนาดใหญ่ที่แนวคิดบทบาทเล่นใน
การให้คำอธิบาย ตัวอย่างเช่น เมาแนวคิดของคุณช่วยในการอธิบายพฤติกรรมของคน
ที่มีแอลกอฮอล์มากเกินไป เมื่อคุณพูดที่เฟร็ดขับรถชนเขา เพราะเขาเมา .
แล้วส่วนใหญ่เป็นแนวคิดที่ไม่ได้เป็นเพียงการกำหนดลักษณะหรือสภาพปกติของมัน หรือชุด
ตัวอย่างที่เกี่ยวข้องแต่ระบุว่า ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่ง ภาวะแทรกซ้อนอื่น
งานทดลองล่าสุดในแนวคิด เป็นข้อเสนอแนะที่หลายแนวคิดเป็นอย่างโดยเนื้อแท้มีขนาดใหญ่หลาย
, ประสาทสัมผัสส่วนประกอบ เช่น ภาพ สัมผัส หรือ หู ไม่ใช่แค่คำพูดเดียว สำหรับ
ตัวอย่างแนวคิดของเก้าอี้อาจจะสูงถ้ามันเกี่ยวข้องกับภาพ ภาพที่ได้มา
แทนจากเดิมรับรู้ของเก้าอี้ แนวคิดของการเมาอาจจะส่วนหนึ่ง คือถ้ามันมี
กลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของคน แม้ว่าจิตนับกับ
หลักฐานบัญชีคลาสสิกแนวคิดเป็นอย่างเคร่งครัด
ซึ่งกำหนดได้ มันไม่เพียงพอที่จะช่วยให้เราเลือกแตกหักระหว่างต้นแบบ , แบบอย่าง ,
ความรู้และทฤษฎีต่อเนื่อง .แต่ผมไม่เห็นเหตุผลที่จะใช้เหล่านี้เป็นมุมมองการแข่งขัน แต่ผม
ชอบตีความว่าเป็นภาพด้านต่าง ๆว่ามีแนวคิดที่แสดงในสมอง .
แนวคิดบางอย่างเช่นคนที่ทางคณิตศาสตร์อาจจะกำหนด . ในบทที่ 3 ผมพบว่าแนวคิด
และตัวแทนจิตอื่น ๆ รูปแบบของกิจกรรมประสาท สิ่งที่ฉันต้องการที่จะแสดงในขณะนี้คือว่า
มองจากมุมมองของแนวคิดที่สามารถสนับสนุนทั้งหมดเหล่านี้ในลักษณะที่หลากหลายของแนวคิด .
มันไม่ยากที่จะดูว่าแบบ , แบบอย่าง , ต้นแบบแนวคิดและลักษณะของประชากรสามารถ
สนับสนุนโดย ประสาท เป็นแนวคิดที่ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานในเวลาเพียงหนึ่งประสาท
ประชากรในบริเวณของสมองที่ควบคุมการประมวลผลภาษา เป็นแนวคิดที่สามารถ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- แตงกวา
- มาเที่ยวที่พัทยา
- เราทำอะไรเพื่อประเทศชาติการที่เราจะเราจะ
- Most of the bad effects of video games a
- เราทำอะไรเพื่อประเทศชาติการที่เราจะเราจะ
- เธอเคยมาประเทศไทย
- Un vol aller/retour sans turbulence, un
- เดินเล่นซุปเปอร์มาเก๊ต
- เเม่บ้าน
- in men aged midlife and beyond
- เทือกสันเขาใต้มหาสมุทร
- I sent you many message but you didn't r
- kernels
- คุณก็มาทำงานสาย นา
- เราทำอะไรเพื่อประเทศชาติการที่เราจะเราจะ
- males
- 专
- สิทธิ์แลกซื้อ
- collect the teste
- a limited partnership is not dissolved b
- แตงกวา
- These resultssuggest that enzymatic depr
- As if a guy like me never existed
- ฉันแนะนำว่า จะรถบัส พร้อมกัยเลยไหม
