The law of club and toothBuck's fir

The law of club and tooth
Buck's first day at Dyea Beach was terrible. Every hour there was some new, frightening
surprise. There was no peace, no rest - only continual noise and movement. And every
minute there was danger, because these dogs and men were not town dogs and men. They
knew only the law of club and tooth.
Buck had never seen dogs fight like these dogs; they were like wolves. In a few minutes
he learnt this from watching Curly. She tried to make friends with a dog, a big one, although
not as big as she was. There was no warning. The dog jumped on Curly, his teeth closed
together, then he jumped away, and Curly's face was torn open from eye to mouth.
Wolves fight like this, biting and jumping away, but the fight did not finish then. Thirty
or forty more dogs ran up and made a circle around the fight, watching silently. Curly tried to
attack the dog who had bitten her; he bit her a second time, and jumped away. When she
attacked him again, he knocked her backwards, and she fell on the ground. She never stood
up again, because this was what the other dogs were waiting for. They moved in, and in a
moment she was under a crowd of dogs.
It was all very sudden. Buck saw Spitz run out from the crowd with his tongue out of his
mouth, laughing. Then he saw Francois with an axe, and two or three other men with clubs
jump in among the dogs. Two minutes later the last of the dogs was chased away. But Curly
lay dead in the snow, her body torn almost to pieces. Curly's death often came back to Buck
in his dreams. He understood that once a dog was down on the ground, he was dead. He also
remembered Spitz laughing, and from that moment he hated him.
Then Buck had another surprise. Francois put a harness on him. Buck had seen harnesses
on horses, and now he was made to work like a horse, pulling Francois on a sledge into the
forest and returning with wood for the fire. Buck worked with Spitz and Dave. The two other
dogs had worked in a harness before, and Buck learnt by watching them. He also learnt to
stop and turn when Francois shouted.
'Those three are very good dogs,' Francois told Perrault. 'That Buck pulls very well, and
he's learning quickly.'
Perrault had important letters and official papers to take to Dawson City, so that
afternoon he bought two more dogs, two brothers called Billee and Joe. Billee was very
friendly, but Joe was the opposite. In the evening Perrault bought one more dog, an old dog
with one eye. His name was Sol-leks, which means The Angry One. Like Dave, he made no
friends; all he wanted was to be alone.
That night Buck discovered another problem. Where was he going to sleep? Francois and
Perrault were in their tent, but when he went in, they shouted angrily and threw things at him.
Outside it was very cold and windy. He lay down in the snow, but he was too cold to sleep.
He walked around the tents trying to find the other dogs. But, to his surprise, they had
disappeared. He walked around Perrault's tent, very, very cold, wondering what to do.
Suddenly, the snow under his feet fell in, and he felt something move. He jumped back,
waiting for the attack, but heard only a friendly bark. There, in a warm hole under the snow,
was Billee.
So that was what you had to do. Buck chose a place, dug himself a hole and in a minute
he was warm and asleep. He slept well, although his dreams were bad.
When he woke up, at first he did not know where he was. It had snowed in the night and
the snow now lay thick and heavy above him. Suddenly he was afraid - the fear of a wild
animal when it is caught and cannot escape. Growling, he threw himself at the snow, and a The call of the wild Oxford Bookworms Library Stage 3
moment later, he had jumped upwards into the daylight. He saw the tents and remembered
everything, from the time he had gone for a walk with Manuel to the moment he had dug the
hole the night before.
'What did I say?' shouted Francois to Perrault, when he saw Buck come up out of the
snow. 'That Buck learns quickly.'
Perrault smiled slowly. He was carrying important papers, and he needed good dogs. He
was very pleased to have Buck.
They bought three more dogs that morning, and a quarter of an hour later all nine dogs
were in harness and on their way up the Dyea Canyon. Buck was not sorry to be moving, and
although it was hard work, he almost enjoyed it. He was also surprised to see that Dave and
Sol-leks no longer looked bored and miserable. Pulling in a harness was their job, and they
were happy to do it.
Dave was sledge-dog, the dog nearest to the sledge. In front of him was Buck, then came
Sol-leks. In front of them were the six other dogs, with Spitz as leader at the front. Francois
had put Buck between Dave and Sol-leks because they could teach him the work. Buck
learnt well, and they were good teachers. When Buck pulled the wrong way, Dave always bit
his leg, but only lightly. Once, when they stopped, Buck got tied up in his harness, and it
took ten minutes to get started again. Both Dave and Sol-leks gave him a good beating for
that mistake. Buck understood, and was more careful after that.
It was a hard day's journey, up the Dyea Canyon and into the mountains. They camped
that night at Lake Bennett. Here there were thousands of gold miners. They were building
boats to sail up the lake when the ice melted in the spring. Buck made his hole in the snow
and slept well, but was woken up very early and harnessed to the sledge. The first day they
had travelled on snow that had been hardened by many sledges and they covered sixty
kilometres. But the next day, and for days afterwards, they were on new snow. The work was
harder and they went slowly. Usually, Perrault went in front, on snowshoes, flattening the
snow a little for the dogs. Francois stayed by the sledge. Sometimes the two men changed
places, but there were many small lakes and rivers, and Perrault understood ice better. He
always knew when the ice across a river was very thin.
Day after day Buck pulled in his harness. They started in the morning before it was light,
and they stopped in the evening after dark, ate a piece of fish, and went to sleep in their holes The call of the wild Oxford Bookworms Library Stage 3
under the snow. Buck was always hungry. Francois gave him 750 grams of dried fish a day,
and it was never enough. The other dogs were given only 500 grams; they were smaller and
could stay alive on less food.
Buck learnt to eat quickly; if he was too slow, the other dogs stole his food. He saw Pike,
one of the new dogs, steal some meat from the sledge when Perrault wasn't looking. The next
day Buck stole some and got away unseen. Perrault was very angry, but he thought another
dog, Dub, had taken it and so punished him instead of Buck.
Buck was learning how to live in the north. In the south he had never stolen, but there he
had never been so hungry. He stole cleverly and secretly, remembering the beatings from the
man with the club. Buck was learning the law of club and tooth.
He learnt to eat any food - anything that he could get his teeth into. He learnt to break the
ice on water holes with his feet when he wanted to drink. He was stronger, harder, and could
see and smell better than ever before. In a way, he was remembering back to the days when
wild dogs travelled in packs through the forest, killing for meat as they went. It was easy for
him to learn to fight like a wolf, because it was in his blood. In the evenings, when he
pointed his nose at the moon and howled long and loud, he was remembering the dogs and
wolves that had come before him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายของคลับและฟันวันแรกของบัคที่ Dyea มาก ทุกชั่วโมงมีบางใหม่ น่ากลัว แปลกใจ มีความไม่สงบ ไม่เหลือ - เสียงเฉพาะอย่างต่อเนื่องและเคลื่อนไหว และทุก นาทีมีเป็นอันตราย เพราะสุนัขและคนเหล่านี้ไม่ตัวสุนัขและคน พวกเขา รู้เพียงกฎหมายของคลับและฟัน บัค ไม่เคยเห็นสุนัขที่สู้สุนัขเหล่านี้ พวกเช่นหมาป่า ในไม่กี่นาที เขาสามารถเรียนได้จากการดู Curly เธอพยายามที่จะทำให้เพื่อนกับสุนัข ยิ่งใหญ่ แม้ว่า ไม่ได้ใหญ่เพราะ คำเตือนไม่ได้ สุนัขไปบน Curly ฟันของเขาปิด กัน แล้ว เขาไปเก็บ และหน้าของ Curly ฉีกเปิดตาปาก หมาป่าต่อสู้เช่นนี้ เสียดสี และกระโดด แต่การต่อสู้ไม่ได้เสร็จแล้ว สามสิบ หรือสุนัขสี่สิบขึ้นไปวิ่งขึ้น และทำเป็นวงกลมรอบต่อสู้ ดูเงียบ ๆ พยายามหยิก โจมตีหมาที่มากัดเธอ เขามากเธอเป็นครั้งที่สอง และเพิ่มขึ้นไป เมื่อเธอ เขาอีก เขาโบว์ลิ่งเธอย้อนหลัง และเธอล้มลงบนพื้นดิน เธอไม่เคยอยู่ ขึ้นอีก เนื่องจากนี้สิ่งอื่นๆ สุนัขรอการ ย้าย และในการ ขณะที่เธออยู่ใต้ฝูงชนสุนัขทั้งหมดอย่างฉับพลันได้ บัค เห็นชปิทซ์รันออกจากฝูงชนกับลิ้นของเขาจากเขา ปาก หัวเราะ จากนั้น เขาเห็นรีสฟรนคอยส์กับขวานผ่าซาก สอง หรือสามอื่น ๆ ผู้ชายและกับสโมสร กระโดดในระหว่างสุนัข สองนาทีต่อมาสุดท้ายของสุนัขถูกตามล่าไป แต่หยัก วางในหิมะ ร่างกายของเธอขาดเป็นชิ้นเกือบตาย หยักของตายมักจะกลับมาบัค ในความฝันของเขา เขาเข้าใจว่า เมื่อสุนัขถูกลงบนพื้นดิน เขาตาย เขายัง จำชปิทซ์หัวเราะ และจากช่วงเวลาที่ เขาเกลียดชังท่าน แล้ว บัคได้ประหลาดใจอีก รีสฟรนคอยส์ใส่บังเหียนที่บนเขา บัค เห็น harnesses ม้า และตอน นี้เขาจะทำงานเหมือนม้า ดึงรีสฟรนคอยส์บนสเลดจ์เป็น ป่าและเด่น ด้วยไม้ไฟ ทำบัคชปิทซ์และเดฟ 2 อื่น ๆ สุนัขได้ทำงานในเทียมก่อน และบัคเรียนรู้ โดยการเฝ้าดูพวกเขา นอกจากนี้เขายังเรียนรู้การ หยุด และเปิดเมื่อรีสฟรนคอยส์ตะโกน 'สามเหล่านั้นเป็นสุนัขที่ดี รีสฟรนคอยส์บอก Perrault ' ว่า บัคดึงดี และ เขาจะเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว ' Perrault มีจดหมายสำคัญและเอกสารอย่างเป็นทางการไปเมืองดอว์สัน ให้ ตอนบ่ายเขาซื้อสุนัขเพิ่มเติมสอง สองพี่น้องเรียกว่า Billee และโจ Billee ถูกมาก มิตร แต่โจถูกตรงข้าม ในช่วงเย็น Perrault ซื้อหนึ่ง มากกว่าสุนัข สุนัขตัวเก่า ด้วยตา ชื่อของเขาถูก leks โซล ความ โกรธหนึ่ง เช่น Dave เขาทำไม่ เพื่อน ทั้งหมดที่เขาต้องถูกคนเดียวคืนนั้นบัคพบปัญหาอื่น เขาจะไปนอนที่ถูก รีสฟรนคอยส์ และ Perrault อยู่ในเต็นท์ของพวกเขา แต่เมื่อเขาอยู่ใน พวกเขาตะโกน angrily และโยนสิ่งที่เขา ภายนอกมันเป็นเย็นมาก และที่สำคัญ เขาวางในหิมะ แต่เขาเย็นเกินไปนอนหลับ เขาเดินรอบ ๆ เต็นท์พยายามที่จะหาสุนัขอื่น ๆ แต่ เพื่อประหลาดใจของเขา พวกเขา หายไป เขาเดินรอบ ๆ เต็นท์ของ Perrault มาก มากเย็น สงสัยว่า จะทำอย่างไร ทันใดนั้น ตกหิมะภายใต้เท้าของเขา และเขารู้สึกว่าสิ่งที่ย้าย เขาไปกลับ แต่รอการโจมตี ได้ยินเฉพาะเปลือกเป็นมิตร มี ในรูอบอุ่นภายใต้หิมะ Billee ได้ ดังนั้น ที่ถูกสิ่งที่คุณได้ทำ เลือกบัคเป็นเพลส ขุดหลุมเองและ ในนาที เขาอบอุ่น และหลับ เขานอนหลับดี แม้ว่าความฝันของเขาได้ดี เมื่อเขาตื่นขึ้น ในตอนแรก เขาไม่รู้ที่เขา มันมี snowed ในเวลากลางคืน และ นอกจากนี้หิมะตอนนี้วางหนาและหนักเหนือเขา ก็เขากลัว - กลัวของป่า สัตว์เมื่อถูกจับ และไม่หนี Growling เขาโยนตัวเองในหิมะ และเรียกป่า Oxford Bookworms ไลบรารีระยะ 3 ช่วงหลัง เขาก็ไปขึ้นลงตามฤดูกาล เขาเห็นเต็นท์ และจดจำ ทุกอย่าง จากเวลาเขามีไปเดินเล่นกับมานูเอลขณะที่เขาขุดได้ หลุมคืน'สิ่งได้ที่ฉันพูดหรือไม่' ตะโกนรีสฟรนคอยส์จะ Perrault เมื่อเขาเห็นบัคที่เกิดขึ้นจากการ หิมะ 'บัค ที่เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว' Perrault ยิ้มช้า เขาถูกถือครองเอกสารสำคัญ และเขาต้องการสุนัขที่ดี เขา มีความยินดีมากที่จะมีบัค เขาซื้อสามสุนัขเช้าวัน และสี่ชั่วโมงต่อมาสุนัขเก้า มี ในเทียม และแบบค่าแคนยอน Dyea บัค ไม่ขอจะย้าย และ แม้ว่าจะทำงานหนัก เขาเกือบเดินได้ เขายังแปลกใจที่เห็นที่ Dave และ โซล-leks ไม่ดูเบื่อ และต้องกลับ ดึงในเทียมเป็นงานของพวกเขา และพวกเขา มีความสุขได้ เดฟสเลดจ์สุนัข สุนัขสะดวกสเลดจ์ได้ หน้าเขาเป็นบัค แล้วมา โซล-leks หน้านั้นมีหกอื่น ๆ สุนัข ชปิทซ์เป็นผู้นำด้านหน้า รีสฟรนคอยส์ มีใส่บัคระหว่าง Dave leks โซลเนื่องจากพวกเขาสามารถสอนให้เขาทำงาน บัค เรียนดี และเป็นครูที่ดี เมื่อบัคดึงผิดวิธี เดฟเสมอบิต ขาของเขา แต่เพียงเบา ๆ ครั้งเดียว เมื่อพวกเขาหยุด บัคได้ติดในบังเหียนของเขา และ ใช้เวลา 10 นาทีเริ่มต้นอีกครั้ง เดฟและโซล-leks ให้เขาจังหวะสำหรับ ความผิดที่ บัค เข้าใจ และก็ระวังมากขึ้นหลังจากนั้นวันเดินทาง แคน ยอน Dyea และ เป็นภูเขาได้ พวกเขา camped คืนนั้นที่เลเบนเนต ที่นี่มีเหมืองทองพัน พวกเขาได้สร้าง เรือแล่นขึ้นทะเลสาบเมื่อน้ำแข็งหลอมเหลวในฤดูใบไม้ผลิ บัค ทำหลุมเขาหิมะ และนอนหลับดี แต่ตื่นเช้ามาก และควบคุมการสเลดจ์ วันแรกที่พวกเขา ได้เดินทางไปบนหิมะที่มีการชุบแข็ง โดยมาก sledges และพวกเขาหกครอบคลุม กิโลเมตร แต่ในวันถัดไป และวันหลัง พวกเขาบนหิมะใหม่ ทำงานได้ หนัก และเดินช้าลง โดยปกติ Perrault ไปหน้า snowshoes แบน หิมะเล็กน้อยสำหรับสุนัข รีสฟรนคอยส์อยู่ โดยสเลดจ์ บางครั้งคนสองที่เปลี่ยนแปลง สถาน แต่มีแม่น้ำและทะเลสาบขนาดเล็กมาก และ Perrault เข้าใจน้ำแข็งดีขึ้น เขา มักจะรู้ว่าเมื่อน้ำแข็งข้ามแม่น้ำได้มากวันหลังจากวันบัคดึงในเทียมของเขา พวกเขาเริ่มต้นในตอนเช้าก่อนที่จะถูกไฟ และจะหยุดในช่วงเย็นหลังจากมืด กินชิ้นส่วนของปลา ไปนอนในหลุมของพวกเขาเรียกป่า Oxford Bookworms ไลบรารีระยะ 3 ภายใต้หิมะ บัค หิวได้เสมอ รีสฟรนคอยส์ให้เขา 750 กรัมปลาแห้งวัน และก็ไม่เคยพอ สุนัขได้รับเพียง 500 กรัม พวกเขามีขนาดเล็ก และ สามารถมีชีวิตอยู่ในอาหารน้อยลง บัค เรียนกินรวดเร็ว ถ้าเขาไม่ช้าเกินไป สุนัขขโมยอาหารของเขา เขาเห็นจน สุนัขใหม่ หนึ่งขโมยเนื้อบางจากสเลดจ์ Perrault ไม่สะดวก ถัดไป วันบัคขโมยบางอย่าง และได้ไป unseen Perrault โกรธมาก แต่เขาคิดว่า อีก สุนัข Dub มีมา และให้ โทษเขาแทนบัค บัค ได้เรียนรู้ที่จะอยู่ในภาคเหนือ ในภาคใต้ เขาก็ไม่เคยขโมย มีแต่เขา ไม่ได้หิวมาก เขาขโมยคำนึง และ แอบ จำตีระจากการ คนที่ มีสโมสร บัค ได้เรียนรู้กฎหมายของคลับและฟันเขาเรียนรู้การกินอาหาร - สิ่งที่เขาได้รับฟันของเขาเป็น เขาเรียนรู้การ น้ำแข็งในหลุมน้ำด้วยเท้าของเขาเมื่อเขาต้องดื่ม เขาอยู่ยาก แข็งแกร่ง และสามารถ ดู และกลิ่นดีกว่าเดิม วิธี เขาถูกจดจำกลับไปวันเมื่อ หมาป่าเดินทางไปในชุดผ่านป่า ฆ่าเนื้อเป็นพวกเขาไป ก็ง่ายดาย เขาเรียนรู้สู้หมาป่า เนื่องจากมันเป็นเลือดของเขา ใน เมื่อเขา ชี้จมูกของเขาที่ดวงจันทร์ และเห่าหอนยาว และเสียง ดัง เขาถูกจดจำสุนัข และ หมาป่าที่มีมาก่อนเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายของสโมสรและฟัน
วันแรกของบั๊กที่ DYEA หาดน่ากลัว ทุกชั่วโมงมีบางใหม่ที่น่ากลัว
แปลกใจ มีความสงบสุขไม่ได้ส่วนที่เหลือไม่มี - เสียงอย่างต่อเนื่องและการเคลื่อนไหวเท่านั้น และทุก
นาทีมีอันตรายเป็นเพราะสุนัขเหล่านี้และคนที่ไม่ได้เมืองสุนัขและผู้ชาย พวกเขา
รู้ แต่เพียงกฎหมายของสโมสรและฟัน.
บั๊กได้สุนัขไม่เคยเห็นการต่อสู้เช่นสุนัขเหล่านี้ เขาเป็นเหมือนหมาป่า ในไม่กี่นาที
นี้เขาได้เรียนรู้จากการดูหยิก เธอพยายามที่จะทำให้เพื่อนกับสุนัขขนาดใหญ่ถึงแม้จะ
ไม่ได้เป็นใหญ่เป็นเธอเป็น มีคำเตือนไม่ได้ สุนัขกระโดดขึ้นไปบนลอนฟันของเขาปิด
ด้วยกันแล้วเขากระโดดออกไปและใบหน้าหยิกของถูกฉีกเปิดให้บริการตั้งแต่ตากับปาก.
หมาป่าต่อสู้เช่นนี้กัดและกระโดดออกไป แต่การต่อสู้ยังไม่จบแล้ว สามสิบ
หรือสี่สิบสุนัขมากขึ้นวิ่งขึ้นและทำให้วงรอบการต่อสู้ที่ดูเงียบ ๆ หยิกพยายามที่จะ
โจมตีสุนัขที่กัดเธอ; เขาบิตของเธอเป็นครั้งที่สองและกระโดดออกไป เมื่อเธอ
ทำร้ายเขาอีกครั้งเขาเคาะเธอไปข้างหลังและเธอล้มลงบนพื้นดิน เธอไม่เคยยืน
ขึ้นอีกครั้งเพราะนี่คือสิ่งที่สุนัขตัวอื่น ๆ กำลังรอ พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่และใน
ช่วงเวลาที่เธออยู่ภายใต้ฝูงชนของสุนัข.
มันเป็นทุกอย่างกะทันหันมาก บั๊กเห็น Spitz วิ่งออกมาจากฝูงชนด้วยลิ้นของเขาออกจากเขา
ปากหัวเราะ แล้วเขาเห็น Francois ด้วยขวานและสองหรือสามคนอื่น ๆ กับสโมสร
กระโดดในหมู่สุนัข สองนาทีต่อมาสุดท้ายของสุนัขที่ถูกไล่ไป แต่ลอน
นอนตายในหิมะร่างกายของเธอฉีกขาดเกือบเป็นชิ้น ๆ การตายของลอนมักจะกลับมาบั๊ก
ในความฝันของเขา เขาเข้าใจว่าเมื่อสุนัขลงบนพื้นดินที่เขาตาย นอกจากนี้เขายัง
จำได้ Spitz หัวเราะและจากช่วงเวลาที่เขาเกลียดเขา.
แล้วบั๊กมีความประหลาดใจอีก Francois ใส่สายรัดบนเขา บั๊กได้เห็นสายรัด
บนหลังม้าและตอนนี้เขาถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำงานเหมือนม้าดึง Francois บนเลื่อนเข้าไปใน
ป่าและกลับมาพร้อมกับไม้สำหรับไฟ บั๊กทำงานร่วมกับ Spitz และเดฟ อีกสอง
สุนัขได้ทำงานในเทียมก่อนและบั๊กได้เรียนรู้โดยการเฝ้าดูพวกเขา นอกจากนี้เขายังเรียนรู้ที่จะ
หยุดและเปิดเมื่อ Francois ตะโกน.
'ทั้งสามเป็นสุนัขที่ดีมาก' Francois บอกแปร์โรลท์ 'นั่นบั๊กดึงดีมากและ
เขาก็เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว. '
แปร์โรลท์มีตัวอักษรที่สำคัญและเอกสารอย่างเป็นทางการเพื่อนำไปดอว์สันซิตีเพื่อให้
ช่วงบ่ายเขาซื้อสุนัขสองตัวมากขึ้นพี่ชายสองคนที่เรียกว่า Billee และโจ Billee มาก
เป็นมิตร แต่โจตรงข้าม ในตอนเย็นแปร์โรลท์ซื้อสุนัขอีกหนึ่งสุนัขเก่า
ด้วยตาข้างเดียว ชื่อของเขาคือ Sol-Leks ซึ่งหมายความว่าหนึ่งโกรธ เช่นเดียวกับเดฟเขาทำไม่มี
เพื่อน ทุกอย่างที่เขาต้องการก็คือจะอยู่คนเดียว.
บั๊กคืนนั้นค้นพบอีกปัญหาหนึ่ง ที่ไหนเขาก็จะไปนอน? ฟรองซัวและ
แปร์โรลท์อยู่ในเต็นท์ของพวกเขา แต่เมื่อเขาไปในพวกเขาตะโกนด้วยความโกรธและโยนสิ่งที่เขา.
นอกมันก็หนาวมากและมีลมแรง เขาล้มตัวลงนอนในหิมะ แต่เขาก็เย็นเกินไปที่จะนอนหลับ.
เขาเดินไปรอบ ๆ เต็นท์พยายามที่จะหาสุนัขตัวอื่น ๆ แต่ที่แปลกใจของเขาที่พวกเขาได้
หายไป เขาเดินไปรอบ ๆ เต็นท์แปร์โรลท์, มากหนาวมากสงสัยว่าจะทำอย่างไร.
ทันใดนั้นหิมะใต้ฝ่าเท้าของเขาตกอยู่ในและเขารู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างย้าย เขากระโดดหลัง
การรอคอยสำหรับการโจมตี แต่ได้ยินเพียงเปลือกที่เป็นมิตร มีในหลุมอบอุ่นภายใต้หิมะ
เป็น Billee.
เพื่อให้เป็นสิ่งที่คุณต้องทำ บั๊กเลือกสถานที่ที่ตัวเองขุดหลุมและในนาทีที่
เขาเป็นคนอบอุ่นและหลับไป เขานอนหลับดี แต่ความฝันของเขาก็ไม่ดี.
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนแรกเขาไม่ได้รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน มันได้หิมะในเวลากลางคืนและ
หิมะตอนนี้วางหนาและหนักกว่าท่าน ทันใดนั้นเขาก็กลัว - กลัวของป่า
สัตว์เมื่อมันถูกจับได้และไม่สามารถหนี คำรามเขาโยนตัวเองที่หิมะและการเรียกร้องของป่า Oxford Bookworms ห้องสมุดขั้นที่ 3
ช่วงเวลาต่อมาเขาได้กระโดดขึ้นไปเป็นเวลากลางวัน เขาได้เห็นเต็นท์และจำ
ทุกอย่างจากเวลาที่เขาได้ไปเดินเล่นกับมานูเอลมาถึงช่วงเวลาที่เขาได้ขุด
หลุมคืนก่อน.
'ฉันไม่ได้พูดอะไร?' ตะโกน Francois การแปร์โรลท์เมื่อเขาเห็นบั๊กขึ้นมาจาก
หิมะ 'ที่เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วบั๊ก.'
แปร์โรลท์ยิ้มอย่างช้าๆ เขาได้รับการดำเนินการเอกสารสำคัญและเขาต้องการสุนัขที่ดี เขา
ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะมีบั๊ก.
พวกเขาซื้อหมาสามตัวมากขึ้นในเช้าวันนั้นและหนึ่งในสี่ของชั่วโมงต่อมาทั้งเก้าสุนัข
อยู่ในเทียมและในทางของพวกเขาขึ้น DYEA แคนยอน เจ้าชู้ไม่ได้เสียใจที่จะย้ายและ
แม้ว่ามันจะเป็นงานหนักเขาเกือบจะสนุกกับมัน นอกจากนี้เขายังแปลกใจที่จะเห็นว่าเดฟและ
Sol-Leks ไม่มองอีกต่อไปเบื่อและไม่มีความสุข ดึงในเทียมเป็นงานของพวกเขาและพวกเขาก็
มีความสุขที่จะทำมัน.
เดฟก็เลื่อนสุนัขสุนัขที่ใกล้ที่สุดเพื่อเลื่อน ในด้านหน้าของเขาถูกบั๊กแล้วมา
Sol-Leks ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นหกสุนัขตัวอื่น ๆ ที่มี Spitz เป็นผู้นำที่ด้านหน้า ฟรองซัว
ได้ใส่บั๊กระหว่างเดฟและ Sol-Leks เพราะพวกเขาจะสอนให้เขาทำงาน บั๊ก
เรียนรู้ที่ดีและพวกเขาเป็นครูที่ดี เมื่อบั๊กดึงทางที่ผิด, เดฟเสมอ bit
ขาของเขา แต่เพียงเบา ๆ ทันทีที่เมื่อพวกเขาหยุดบั๊กได้ผูกขึ้นในเทียมของเขาและมัน
ใช้เวลาสิบนาทีที่จะเริ่มต้นอีกครั้ง ทั้งเดฟและ Sol-Leks ให้เขาเต้นที่ดีสำหรับ
ความผิดพลาดที่ บั๊กที่เข้าใจและเป็นระมัดระวังมากขึ้นหลังจากนั้น.
มันคือการเดินทางวันที่ยากของขึ้น DYEA แคนยอนและเข้าไปในภูเขา พวกเขาตั้งค่ายพักแรม
ในคืนนั้นที่ทะเลสาบเบนเน็ตต์ ที่นี่มีหลายพันคนงานเหมืองทอง พวกเขากำลังสร้าง
เรือที่จะแล่นเรือขึ้นเมื่อทะเลสาบน้ำแข็งละลายในฤดูใบไม้ผลิ บั๊กทำหลุมของเขาในหิมะ
และนอนดี แต่ตื่นขึ้นมาเร็วมากและควบคุมการเลื่อน วันแรกที่พวกเขา
ได้เดินทางบนหิมะที่ได้รับการแข็งโดยการเลื่อนจำนวนมากและพวกเขาครอบคลุมหกสิบ
กิโลเมตร แต่ในวันถัดไปและสำหรับวันหลังจากนั้นพวกเขาอยู่บนหิมะใหม่ การทำงานเป็น
ยากขึ้นและพวกเขาไปอย่างช้าๆ โดยปกติแปร์โรลท์ไปด้านหน้าบนหิมะแฟบ
หิมะเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับสุนัข Francois อยู่โดยเลื่อน บางครั้งทั้งสองคนเปลี่ยน
สถานที่ แต่มีทะเลสาบขนาดเล็กจำนวนมากและแม่น้ำและแปร์โรลท์น้ำแข็งเข้าใจที่ดีขึ้น เขา
มักจะรู้ว่าเมื่อน้ำแข็งข้ามแม่น้ำเป็นบางมาก.
วันหลังจากวันที่บั๊กดึงในเทียมของเขา พวกเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนที่จะถูกแสง
และพวกเขาหยุดในช่วงเย็นหลังจากที่มืดกินชิ้นส่วนของปลาและไปนอนในหลุมของพวกเขาเรียกร้องของป่า Oxford Bookworms ห้องสมุดขั้นที่ 3
ภายใต้หิมะ บั๊กหิวตลอดเวลา ฟรองซัวให้เขา 750 กรัมปลาแห้งวัน
และมันก็ไม่เคยพอ สุนัขตัวอื่น ๆ ที่ได้รับเพียง 500 กรัม; พวกเขามีขนาดเล็กและ
สามารถมีชีวิตอยู่ในอาหารน้อยลง.
บั๊กเรียนรู้ที่จะกินได้อย่างรวดเร็ว; ถ้าเขาช้าเกินไปสุนัขตัวอื่น ๆ ขโมยอาหารของเขา เขาเห็นหอก
หนึ่งในสุนัขใหม่ขโมยเนื้อจากเลื่อนเมื่อแปร์โรลท์ไม่ได้มอง ต่อไป
วันบั๊กขโมยและหนีไปที่มองไม่เห็น แปร์โรลท์ก็โกรธมาก แต่เขาคิดว่าอีก
สุนัขพากย์ได้รับมันและลงโทษเพื่อให้เขาแทนบั๊ก.
บั๊กได้เรียนรู้วิธีที่จะอยู่ในภาคเหนือ ในภาคใต้เขาไม่เคยถูกขโมย แต่มีเขา
ไม่เคยหิวมาก เขาขโมยอย่างชาญฉลาดและแอบจำเฆี่ยนตีจาก
คนที่มีสโมสร . บั๊กได้เรียนรู้กฎของสโมสรและฟัน
เขาเรียนรู้ที่จะกินอาหารใด ๆ - สิ่งที่เขาจะได้รับฟันของเขาเป็น เขาได้เรียนรู้ที่จะทำลาย
น้ำแข็งบนหลุมน้ำที่มีเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการที่จะดื่ม เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งยากและสามารถ
มองเห็นและกลิ่นดีขึ้นกว่าเดิม ในวิธีที่เขาได้รับความทรงจำกลับไปเมื่อวันที่
สุนัขป่าเดินทางในแพ็คผ่านป่าฆ่าเพื่อเอาเนื้อตามที่พวกเขาไป มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับ
เขาที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้เหมือนหมาป่าเพราะมันอยู่ในเลือดของเขา ในตอนเย็นเมื่อเขา
ชี้ให้จมูกของเขาที่ดวงจันทร์และ howled ยาวและดังที่เขาได้รับการจดจำสุนัขและ
หมาป่าที่ได้มาก่อนหน้าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎของคลับและฟัน
เจ้าชู้คือวันแรกที่ dyea ชายหาดน่ากลัว ทุกชั่วโมงมีบางใหม่แปลกน่ากลัว

ไม่มีสันติภาพ ไม่เหลือเพียงอย่างต่อเนื่องเสียงและการเคลื่อนไหว และทุก
นาทีมีอันตราย เพราะสุนัขเหล่านี้และคนไม่ได้ หมาเมือง และคน พวกเขา
รู้เพียงกฎหมายของคลับ และฟัน
เจ้าชู้ ไม่เคยเห็นการต่อสู้สุนัขชอบสุนัขเหล่านี้ พวกเขาเป็นเหมือนหมาป่าในไม่กี่นาที
เขาเรียนรู้จากการดูหยิก เธอพยายามจะเป็นเพื่อนกับหมาใหญ่ แม้ว่า
ไม่ใหญ่เหมือนที่เธอเคยเป็น ไม่มีการเตือน สุนัขกระโดดบนผมหยิก ฟันของเขาปิด
ด้วยกัน แล้วเขาก็กระโดดออกไป หน้าหยิกก็เปิดออกจากตาปาก
หมาป่าต่อสู้แบบนี้ เสียดสี และกระโดดหนี แต่การต่อสู้ยังไม่จบแล้ว สามสิบ
หรือสี่สิบกว่าสุนัขวิ่งขึ้นและทำให้วงรอบการต่อสู้ ดูเงียบๆ หยิกพยายาม
โจมตีหมาที่กัดเธอ เขากัดเธออีกเป็นครั้งที่สอง และกระโดดไป เมื่อเธอ
ทำร้ายเขาอีกครั้ง เขาทำให้เธอถอยหลัง เธอล้มลงกับพื้น เธอเคยยืนอยู่
ขึ้นอีก เพราะนี้คือสิ่งที่สุนัขอื่น ๆกำลังรอ พวกเขาย้ายในและใน
ตอนนี้เธออยู่ในฝูงสุนัข
มันกระทันหันมาก บัคเห็นสเปชวิ่งออกมาจากฝูงชนด้วยลิ้นของเขาออกไปจากปากของเขา
หัวเราะ แล้วเขาก็เห็นเขาด้วยขวาน และ สอง หรือ สามคน กับคลับ
กระโดดในสุนัข สองนาทีต่อมา สุดท้ายหมาก็ไล่ไปเลย แต่หยิก
นอนตายอยู่ในหิมะ ร่างกายของเธอขาดเกือบทุกชิ้นความตายหยิกมักจะกลับมาบัค
ในความฝันของเขา เขาเข้าใจแล้วว่า เมื่อสุนัขถูกวางลงบนพื้น เขาตายแล้ว เขายัง
จำได้ด้วย หัวเราะ และจากช่วงเวลาที่เขาเกลียดเขา
แล้วบัคได้แปลกใจอีก ฟร ซัวส์ ใส่เทียมเขา บัคได้เห็นสายรัด
บนม้า และตอนนี้เขาถูกบังคับให้ทำงานหนัก ดึงบนเลื่อนลง
ฟรังซัวส์ป่าและกลับมาพร้อมไม้สำหรับจุดไฟ บัคทำงานกับสเปชและเดฟ อีกสอง
สุนัขทำเทียมก่อน และบัคเรียนรู้โดยการเฝ้าดูพวกเขา เขายังได้เรียนรู้
หยุดและเปิดเมื่อเขาตะโกน
'those สามเป็นสุนัขที่ดีมาก เขาบอกว่า ' ' แปร์โร . ที่บัคดึงได้ดีมาก และเขาเรียนรู้เร็ว

' ' และแปร์โรลต์มีตัวอักษรและเอกสารสำคัญทางราชการให้ เมือง ดอว์สัน ดังนั้น
ตอนบ่ายเขาซื้อสองหมาสองพี่น้องเรียก billee กับโจ billee มาก
เป็นกันเอง แต่โจก็ตรงกันข้าม ในตอนเย็น แปร์โรลต์ซื้อมากกว่าหนึ่งสุนัข สุนัขแก่
กับหนึ่งตา ชื่อของเขาคือ โซล leks ซึ่งหมายถึงโกรธ . เหมือนเดฟ เขาไม่
เพื่อน ; เขาต้องการอยู่คนเดียว
ที่บัคคืนพบปัญหาอื่น แล้วเขาจะนอนที่ไหน Francois และ
แปร์โรในเต็นท์ของตน แต่เมื่อเขาเข้าไป เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว และขว้างของใส่เขา
ข้างนอกมันหนาวมากและลมแรง เขานอนบนหิมะ แต่มันเย็นเกินไปที่จะนอน
เขาเดินรอบเต็นท์พยายามที่จะหาสุนัขตัวอื่นๆ แต่ที่แปลกใจของเขา , พวกเขามี
หายไปเขาเดินไปรอบๆ แปร์โรลต์เต็นท์ มาก หนาวมาก สงสัยว่าต้องทำอะไร
ทันใดนั้นหิมะภายใต้เท้าของเขาอยู่ และเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างขยับ เขากระโดดกลับ
รอการโจมตี แต่ได้ยินเพียงเป็นกันเอง เปลือก อยู่ในหลุมอุ่นใต้หิมะ
คือ billee .
นั่นคือสิ่งที่คุณต้องทำ เลยเลือกสถานที่ ขุดตัวเอง หลุม แล้วในนาที
เขาอบอุ่นและหลับไป เขาหลับดีถึงแม้ว่าความฝันของเขาไม่ดี
เมื่อเขาตื่นขึ้นมา ตอนแรกเขาไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน มันมีหิมะตกในคืนหิมะ
ตอนนี้วางหนาและหนัก เหนือเขา ทันใดนั้นเขาก็กลัว - กลัวสัตว์ป่า
เมื่อมันถูกจับและหนีไม่ได้ เสียงคำราม เขาโยนตัวเองที่หิมะและเรียกป่าห้องสมุดฟอร์ดพวกหนอนหนังสือขั้นที่ 3
ช่วงเวลาต่อมาเขากระโดดขึ้นลงตามฤดูกาล เขาเห็นเต็นท์และจำ
ทุกอย่างจากเวลาที่เขาได้ไปเดินเล่นกับมานูเอลกับช่วงเวลาที่เขาขุด

'what หลุมคืนก่อน ฉันพูดอะไร ? ตะโกน เขาจะ แปร์โรลต์ เมื่อเขาเห็นบัคขึ้นมาจาก
หิมะ” ที่บัคเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว '
แปร์โรยิ้มอย่างช้าๆ เขาอุ้ม เอกสารสำคัญ และเขาเป็นสุนัขที่ดี เขา
รู้สึกยินดีมากที่จะมีบัค
ซื้อสามสุนัขอีกที่ตอนเช้า และไตรมาสของชั่วโมงต่อมาทั้งหมดเก้าสุนัข
อยู่เทียมและในทางของพวกเขาขึ้น dyea แคนยอน เจ้าชู้ไม่เสียใจที่ถูกย้ายและ
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นงานที่หนักมาก เขาจะชอบมัน เขายังแปลกใจที่เห็นเดฟและ
leks โซลไม่ได้ดูเบื่อและเป็นทุกข์ ดึงในเทียม คืองานของพวกเขาและพวกเขา
ยินดีที่จะทำมัน
เดฟเลื่อนสุนัข สุนัขที่ใกล้ที่สุดเพื่อเลื่อนมา ตรงหน้าเขาคือ บัค แล้วมา
Sol leks . ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นหกสุนัขอื่น ๆ , กับสเปชในฐานะผู้นำที่ด้านหน้า ฟร ซัวส์
ใส่บัคระหว่างเดฟและโซล leks เพราะพวกเขาจะสอนให้เขาทำ บัค
เรียนดี และเป็นครูที่ดี เมื่อบั๊กดึงผิดวิธี เดฟเสมอบิต
ขาของเขาแต่เพียงเบา ๆ ครั้งหนึ่ง เมื่อพวกเขาหยุดเจ้าชู้ได้ผูกขึ้นในเทียมของเขาและมัน
ใช้เวลา 10 นาทีในการเริ่มต้นอีกครั้ง ทั้งเดฟและโซล leks ให้เขาเต้นดี
ผิดพลาดนั้น บัคครับ และก็ระวังมากขึ้นหลังจากที่
มันเดินทางเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันก็ขึ้น dyea หุบเขาและภูเขา พวกเขาตั้งค่าย
คืนนั้นที่ เลค เบนเน็ต ที่นี่มีหลายพันคนงานเหมืองทองพวกเขากำลังสร้าง
เรือแล่นเรือบนทะเลสาบเมื่อน้ำแข็งละลายในฤดูใบไม้ผลิ บัคทำให้รูของเขาในหิมะ
และนอนหลับดี แต่ตื่นเช้ามาก และควบคุมการเลื่อนมา วันแรกที่พวกเขา
ได้เดินทางบนหิมะที่ถูกชุบแข็งโดยมากเลื่อนและพวกเขาครอบคลุมหกสิบ
กิโลเมตร แต่ในวันถัดไป และวันต่อมา พวกเขาบนหิมะใหม่ งาน
หนักและพวกเขาไปอย่างช้าๆ โดยปกติ แปโรไปด้านหน้า บนรองเท้าลุยหิมะออกมา , เรียบ
หิมะเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับสุนัข ฟร ซัวส์ อยู่เลื่อนมา บางครั้งผู้ชายสองคนเปลี่ยน
สถานที่ แต่ก็มีทะเลสาบขนาดเล็กมากและแม่น้ำ และ แปร์โรลต์เข้าใจน้ำแข็งดีกว่า เขา
รู้เสมอว่าเมื่อน้ำแข็งในแม่น้ำมีมากบาง .
วันแล้ววันเล่า บัคดึงเทียมเขาพวกเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนที่มันเบา
และพวกเขาหยุดในตอนเย็นหลังจากที่มืด กินชิ้นส่วนของปลา และไปนอนในหลุมของพวกเขาเรียกป่าห้องสมุดฟอร์ดพวกหนอนหนังสือขั้นที่ 3
ภายใต้หิมะ บัคหิวมาตลอด ฟร ซัวส์ ให้ 750 กรัมปลาแห้งวัน
และมันไม่เคยเพียงพอ สุนัขอื่น ๆ ได้รับเพียง 500 กรัม ; พวกเขามีขนาดเล็กและ
อาจจะมีชีวิตอยู่ในอาหารได้น้อยลง
เจ้าชู้ได้กินเร็วๆ ถ้าเขาช้าตัวอื่นแย่งอาหารของเขา เขาเห็นหอก ,
หนึ่งของสุนัขใหม่ , ขโมยเนื้อจากเลื่อนเมื่อ แปร์โรลต์ไม่ได้มอง เจ้าชู้
วันถัดไปขโมยแล้วมองไม่เห็นเลย แปร์โรโกรธมาก แต่เขาคิดว่าอีก
สุนัข พากย์ได้ยึดมันและเพื่อลงโทษเขาแทนที่จะเป็นบัค
บัคคือการเรียนรู้วิธีที่จะอยู่ในเกาหลีเหนือ ในภาคใต้เขาไม่เคยถูกขโมย แต่ที่นั่นเขา
ไม่เคยหิว เขาขโมยอย่างชาญฉลาดและแอบจำทุบตีจาก
ผู้ชายกับสโมสร บัคคือการเรียนรู้กฎหมายของคลับและฟัน .
เขาเรียนรู้ที่จะกินอาหารใด ๆสิ่งที่เขาจะได้รับฟันของเขาลงใน เขาเรียนรู้ที่จะแบ่ง
น้ำแข็งในหลุมน้ำกับเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการที่จะดื่ม เขาแข็งแกร่งกว่านี้ และอาจ
เห็นและกลิ่นที่ดีกว่าเดิม ในทางที่เขาจำได้ว่ากลับไปเมื่อวันที่
หมาป่าเดินทางในแพ็คผ่านป่าฆ่าเนื้อเป็นพวกเขาไป มันง่ายสำหรับ
เขาเรียนรู้ที่จะต่อสู้เหมือนหมาป่า เพราะมันอยู่ในสายเลือดของเขา ในตอนเย็น เมื่อเขา
จมูกแหลมของเขาที่ดวงจันทร์และหอนยาวและดัง เขาก็นึกถึงสุนัขและหมาป่าที่เข้ามา
ก่อนเขา