Money, while it cannot buy happines

Money, while it cannot buy happiness, is an important means to achieving higher living standards. In the United States, the average household net-adjusted disposable income per capita is USD 41 071 a year, more than the OECD average of USD 29 016 a year, and the highest figure in the OECD. But there is a considerable gap between the richest and poorest – the top 20% of the population earn about eight times as much as the bottom 20%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงิน ในขณะที่มันไม่สามารถซื้อความสุข เป็นวิธีสำคัญเพื่อบรรลุคุณภาพชีวิตสูงขึ้น ในสหรัฐอเมริกา บ้านปรับปรุงสุทธิทิ้งรายได้เฉลี่ยต่อหัวคือ USD 41 071 เกินกว่าค่าเฉลี่ย OECD ของบ. 29 016 ปี ปี และตัวเลขสูงสุดในแร่ แต่มีช่องว่างมากระหว่างร่ำรวย และยากจนที่สุด – สูงสุด 20% ของประชากรที่ได้รับเกี่ยวกับแปดเท่าเป็น 20% ล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เงินในขณะที่มันไม่สามารถซื้อความสุขเป็นวิธีที่สำคัญในการบรรลุมาตรฐานการครองชีพที่สูงขึ้น ในสหรัฐอเมริกาที่ใช้ในครัวเรือนสุทธิปรับรายได้ทิ้งเฉลี่ยต่อหัวเป็น 41 ดอลลาร์ 071 ปีมากกว่าค่าเฉลี่ยของ OECD USD 29 016 ปีและตัวเลขที่สูงที่สุดในกลุ่มประเทศ OECD แต่มีช่องว่างมากระหว่างที่ร่ำรวยที่สุดและยากจนที่สุด - Top 20% ของประชากรที่มีรายได้ประมาณแปดเท่า 20% ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงิน , ในขณะที่มันไม่สามารถซื้อความสุข ที่สำคัญคือวิธีการเพื่อให้บรรลุสูง มาตรฐานการครองชีพ ในสหรัฐอเมริกา , ของใช้ในครัวเรือนเฉลี่ยสุทธิปรับผ้าอ้อมรายได้ต่อหัวเป็น USD 41 071 ปีมากกว่า OECD เฉลี่ย USD 29 016 ปีและตัวเลขสูงสุดในการ . แต่ มีช่องว่างมากระหว่างรวยและยากจน–ด้านบน 20% ของประชากร มีรายได้ประมาณ 8 เท่าด้านล่าง 20%