Wahoo represent a high level tropic

Wahoo represent a high level tropic predator in the pelagic
ecosystem due to their large size, jaw morphology and their ability
to swim at speeds greater than 78 km h−1 (Walters and Fierstine,
1964). Previous research on the feeding habits of wahoo spans five
decades and has been conducted during various seasons in both
the Atlantic and Pacific Oceans; however, scientific methods, level
of prey taxonomic resolution and dietary analyses have differed
among studies. It appears that wahoo are opportunistic piscivores,
feeding primarily on entirely epipelagic species, epipelagic stages
(i.e., juveniles) of benthic species or prey associated with floating
Sargassum spp. A small component of their diet also consists of
cephalopods (Fig. 4). At least 70 different taxa have been recorded
from the stomachs of wahoo worldwide, including fish species
from 28 families and at least six taxa of cephalopods (Allain, 2003;
Hogarth, 1976; Iversen and Yoshida, 1957; Manooch and Hogarth,
1983; Vaske Junior et al., 2003). Most studies report a noticeable
lack of crustaceans in the diet of adult wahoo, suggesting that a
lack of gill rakers may restrict the ingestion of small prey items
(Magnuson and Heitz, 1971).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลาวาฮูแสดง predator ทรอปิกระดับสูงในเกี่ยวกับระบบนิเวศขนาดใหญ่ ขากรรไกรสัณฐานวิทยา และความสามารถในการการว่ายน้ำที่ความเร็วมากกว่า h−1 78 กิโลเมตร (Walters และ Fierstine1964) การวิจัยก่อนหน้านี้นิสัยอาหารของปลาวาฮูครอบคลุม 5ทศวรรษที่ผ่านมา และมีการดำเนินการในช่วงฤดูกาลต่าง ๆ ทั้งในแอตแลนติกและมหาสมุทรแปซิฟิก อย่างไรก็ตาม วิธีการทางวิทยาศาสตร์ ระดับของเหยื่อ ความละเอียดอนุกรมวิธานและการวิเคราะห์อาหารได้แตกต่างผู้ศึกษา ปรากฏว่า ปลาวาฮูจะยก piscivoresอาหารหลักในสปีชีส์ทั้งหมด epipelagic, epipelagic ขั้น(เช่น juveniles) สายพันธุ์ธรรมชาติหรือเหยื่อที่เกี่ยวข้องกับน้ำโอ sargassum ส่วนประกอบเล็ก ๆ ของอาหารของพวกเขายังประกอบด้วยcephalopods (Fig. 4) Taxa 70 น้อยแตกต่างกันได้รับการบันทึกจาก stomachs ของปลาวาฮูทั่วโลก รวมทั้งพันธุ์ปลาจากครอบครัว 28 และ taxa ที่หกของ cephalopods (Allain, 2003Hogarth, 1976 Iversen และ Yoshida, 1957 Manooch และ Hogarth1983 Vaske จูเนียร์และ al., 2003) การศึกษาส่วนใหญ่รายงานที่เห็นได้ชัดไม่พบในอาหารของปลาวาฮูผู้ใหญ่ แนะนำที่เป็นขาด rakers เหงือกอาจจำกัดการกินเหยื่อขนาดเล็กต่าง ๆ(Magnuson และ Heitz, 1971)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮูแทนระดับสูงนักล่าเขตร้อนในทะเล
ระบบนิเวศเนื่องจากขนาดใหญ่ของพวกเขา, การเปลี่ยนรูปร่างขากรรไกรและความสามารถใน
การว่ายน้ำที่ความเร็วมากกว่า 78 กม. h-1 (วอลเตอร์สและ Fierstine,
1964) วิจัยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับนิสัยการกินอาหารของวาฮูมีช่วงห้า
ทศวรรษที่ผ่านมาและได้รับการดำเนินการในช่วงฤดูกาลต่าง ๆ ทั้งใน
มหาสมุทรแอตแลนติกและมหาสมุทรแปซิฟิก; แต่วิธีการทางวิทยาศาสตร์ในระดับ
ความละเอียดของการจัดหมวดหมู่เหยื่อและการวิเคราะห์การบริโภคอาหารมีความแตกต่าง
ในหมู่การศึกษา ปรากฏว่าวาฮูมี piscivores ฉวยโอกาส
ให้อาหารหลักในสายพันธุ์ epipelagic ทั้งหมดขั้นตอน epipelagic
(เช่นหนุ่มสาว) ของสายพันธุ์สัตว์หน้าดินหรือเหยื่อที่เกี่ยวข้องกับการลอย
Sargassum spp ส่วนประกอบเล็ก ๆ ของอาหารของพวกเขายังประกอบด้วย
ปลาหมึก (รูปที่ 4). อย่างน้อย 70 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันได้รับการบันทึก
จากท้องของวาฮูทั่วโลกรวมทั้งพันธุ์ปลา
จาก 28 ครอบครัวและอย่างน้อยหกแท็กซ่าของปลาหมึก (Allain 2003;
โฮการ์ ธ 1976; Iversen และโยชิดะ, 1957; Manooch และโฮการ์ ธ
1983; Vaske จูเนียร์ et al., 2003) รายงานการศึกษาส่วนใหญ่เห็นได้ชัด
ขาดกุ้งในอาหารของวาฮูผู้ใหญ่บอกว่า
ขาดสะตึเหงือกอาจมีการ จำกัด การบริโภคของเหยื่อขนาดเล็ก
(แมกนูและ Heitz, 1971)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ว้าววว เป็นตัวแทนระดับ Tropic Predator ในระบบนิเวศทะเล
เนื่องจากขนาดใหญ่ของพวกเขา กราม รูปร่างลักษณะ และความสามารถของพวกเขา
ว่ายน้ำด้วยความเร็วที่มากกว่า 78 km H − 1 ( วอลเตอร์ และ fierstine
, 1964 ) การวิจัยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับอุปนิสัยของ wahoo ขยายห้า
ทศวรรษ และมีวัตถุประสงค์ในช่วงฤดูกาลต่างๆ ทั้ง
มหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรแอตแลนติก อย่างไรก็ตาม วิธีการทางวิทยาศาสตร์ระดับ
ล่าเหยื่อและความละเอียดและวิเคราะห์อาหารก็ต่างกัน
ระหว่างศึกษา ปรากฏว่า ดูจะฉวยโอกาส piscivores
อาหาร , หลักใน epipelagic ทั้งหมดชนิด epipelagic ขั้นตอน
( เช่นเยาวชน ) สัตว์ชนิด หรือเหยื่อที่เกี่ยวข้องกับซาร์กัซซัมลอย
spp . เป็นส่วนประกอบเล็ก ๆของอาหารของพวกเขายังประกอบด้วย
เซฟาโลพอด ( รูปที่ 4 )อย่างน้อย 70 ที่แตกต่างกันและได้รับการบันทึก
จากท้องของวาฮู ทั่วโลก รวมทั้งปลาชนิด
จาก 28 ครอบครัวและอย่างน้อยหกและหมึก ( อเลน , 2003 ;
โฮการ์ธ , 1976 ; อีเวอร์เซิ่น และ โยชิดะ , 1957 และ manooch โฮการ์ธ ;
, 1983 ; vaske จูเนียร์ et al . , 2003 ) การศึกษาส่วนใหญ่รายงานขาดเห็นได้ชัด
นในอาหารของตราอาร์ม ผู้ใหญ่บอกว่า
ขาดกิล rakers อาจ จำกัด การรับประทานของเล็กเหยื่อรายการ
( แมคนูสัน และ ไฮตส์ , 2514 )